Марија Селеста (Mary Celeste)

     Истрагата завршила отстапувајќи им го местото на најфантастични претпоставки. Екипажот на „Мери Целеста“ го заробиле гусари, ги одвлекла огромна сипа, преминале на леден брег што пловел низ морето, се разболеле од жолта треска, капетанот полудел, и уште многу други слични претпоставки. Најнеобичното објаснување на мистеријата било понудено 40 години подоцна, во 1913 година.
      Хауард Линфорд, управник на училиште во Хемпстед, Лондон, тврдел дека открил еден ракопис меѓу работите што му ги оставил на стариот школски служител додека лежел на смртната постела. Служителот бил човек што патувал многу и се викал Ејбел Фосдик. Во ракописот било запишано дека тој бил единствениот непријавен патник на „Мери Целеста“ – и единствениот преживеан во трагедијата што им се случила.
      Фосдик пишувал дека капетан Бригз во текот на пловидбата ја нашол својата мала ќерка како невнимателно си игра на косата катарка на бродот – греда што стрчи од носот на едреникот. Му наредил на бродскиот дрводелец да и направи површина за играње од стол свртен наопаку. Додека го правел тоа, дрводелецот засекол длабоко во дрвото од двете страни на носот – тие мистериозни белези подоцна биле пронајдени на „Мери Целеста“. Еден ден, кога морето било мирно и без ветар, капетан Бригз имал расправија со својот прв офицер околу тоа колку долго човек би можел да плива во костим и ексцентричниот капетан скокнал преку оградата за да го докаже тоа. Сите дурги побрзале на импровизираната платформа за да ја видат одблизу необичната глетка, но гредата попуштиле и тие паднале во морето. Набргу се појавиле ајкули и ги изеле сите освен Фосдик кој останал залепен за остатоците од платформата се додека брановите не го исфрлиле на африканскиот брег.
      Приказната ја запалила фантазијата на читателите ширум светот, но подоцна била отфрлена како измислена.
      Така мистеријата за тоа што се случило со екипажот на „Мери Целеста“ останала до денес. А што се случило на бродот?

      Кога „Мери Целеста“ била ослободена од истражниот судија во Гибралтар, морнарите одбивале да служат на тој брод тврдејќи дека е проколнат. Во следните 11 години бродот сменил 17 сопственици, се додека во 1884 година не го купила група деловни луѓе од Бостон. Тие одново го осигуриле бродот и го пратиле на пат за Хаити. Таму, на убаво и мирно море, капетанот налетал на корален гребен и заринкал. Планираната измама со осигурувањето била откриена, а сопствениците и капетанот биле изведени на суд. Во меѓувреме, стариот дрвен труп на „Мери Целеста“, заборавен од сите, гниел на далечниот карипски гребен.

 

Хахаха...а да  ми помогнеш малку и ти ,дај прочепкај  нешто ,ајде не биди мрзлив.