ВМРО - соэдавање и дело

Tројца илинденски ветерани во c.Cмилево:Ѓорѓи Чуранов,Атанас Лозачев,Лука Геров

Изменето од mungos80 - 21.Декември.2009 во 19:49

Ти ја покажуваш сликата, кажи ти! Дали не е 1943?
Само предпоставувам.

Изменето од Каснакоски - 21.Декември.2009 во 20:12

Мунгосе, те молам напиши еден збор, немој да поставаш емотикони. За да видам што си покажал треба да излезнам од профил, па да влезнам како гостин и мислам дека ќе видам некоја слика, поврзана со темата, а ти - емотикон.

Во спомените Георги Баждаров пише:

...Бев у Тодор во куќата на ул "Солун" 1, кога ги читав овие работи. Откако завршија, му реков: "Тодоре, вие сте го болшевизирале ВМРО. Вие сте ја дале во служба на III Интернационала. Јас во таква организација не учествуваам. Од денес мене ме нема таму! "

Засрамен, измачен, со поглед кон земјата, Т. Александров има доблест да признае дека се направи една капитална грешка, дека таа треба да се среди и дека и тој не може да учествува во една таква болшевизирана македонска организација. Сето тоа поради што беа направиле?

Против празните ветувања на Паницовци и болшевиците во Виена дека ќе се фокусираат на Ст. Мишев и другите ренегати против Србите и ќе избегаат од Србија. Оно ветување, беше проблематично, а потписите беа нешто реално. И како им предвиде така за жал стана: ренегатите си останаа ренегати, а членовите на Централниот комитет, си ставија потписи под документи кои лица изначално променија карактерот на ВМРО. Од организација национална таа ке се претвореше во комунистичка организација, опашка на бугарската комунистичка партија. Т. Александров има доблест да признае пред мене, дека ставил потпис под некои од документите кои биле готови, и под полномоштното, со што се даваше право на Чаулев и Протогеров да го потпишат под манифестот, бидејќи останал во душата сам, со свое мислење но се плашел дека ќе биде убиен ако го каже и не потпише, и додаде:

"Никогаш не ќе си го простам тоа малодушие. Опасноста беше реална, но пак не биваше да потпишувам"

Георги Баждаров

Изменето од Македон - 24.Декември.2009 во 18:22

В М Р О
Слобода или смрт
        N 772 Д е к л а р а ц и и
1 август 1924 година
     Македонија

Во првиот број на излезлиот во Виена весник "La Federation Balcanique" е напечатан еден манифест, кој се припишува на Централниот комитет на Внатрешната Македонска Револуционерна Организација.

Овој чин не е на Централниот комитет.

Од содржината и формата на овој манифест секој може да види дека тој е дело на докажани комунисти. Остриот јазик против владата на Бугарија и апел до сите Македонци и Бугари да поведат решителна борба против неа, како таа дае  е главната пречка за ослободувањето на Македонија, исто така, ги издава партизанските чувства на неговите автори.

Во септември минатата година, Централниот комитет на ВМРО во своја декларација го изложи карактерот на македонското ослободително движење. Во неа се вели:

"Револуционерната организација ги обединува сите класи на македонскиот народ без разлика на народност, религија, пол и политички убедувања".

Четите и легалните конспиративни групи, чијашто мрежа се простира врз цела Македонија, се регрутирани меѓу населението без разлика на раса. Во неа учествуваат и мажите, и жените, и момите, и децата.

Во истите чети и конспиративни групи дејствуваат рамо до рамо граѓани и селани, Бугари, Турци, Куцовласи, Грци, Гркомани и Србомани. И најпосле мрежата на Револуционерната Организација ја сочинуваат и луѓето со конзервативни идеи, и оние, со демократски, социјалистички, радикални и дури комунистички убедувања. Од горе кажаното излегува, дека Македонската Револуционерна Организација не е шовинистичка, туку чисто национална. Нејзините приврзаници не се натопени со омраза против кој и да било народ. Народите не се нејзини непријатели. Таа се бори против потиснувачките влади и нивните поддржувачи.

Револуционерната организација декларира, дека таа е апсолутно туѓа на политиката на бугарската влада.

Внатрешната Македонска Револуционерна Организација ќе продолжува да следи една линија на независно поведение. Таа се потпира за успехот на својата кауза на слободољубивото мислење на целиот свет и на сите организации и групи, кои ги напишале на своите знамиња заштитата на правото за слободно самоопределување на народите. Нешто повеќе - таа смета на моралната и материјална помош на сите емигранти во Бугарија, Америка, Турција, Русија, Романија и во другите земји, без да се меша во нивното дејствување. Таа се потпира, конечно, на помош на сите народности, кои живеат во земјите кои си ја поделија Македонија, и кои се борат за својата национална и политичка слобода. При се ова Внатрешната Македонска Револуционерна Организација се потпира пред се на сопствените сили. Таа изјавува категорично, дека не ќе стави оружјето, пред да ја достигнала својата цел - целосно ослободување и единството на македонското население, формирањето на слободна и независна Македонија. "
Од 6 септември минатата година, кога е издадена предметната декларација на Централниот комитет под N 531, досега не се случиле промени од природа, бидејќи револуционерна организација да го измени овој свој карактер. Но по повод гласините дека ВМРО во меѓународната политика се определила на страната на Советска Русија и Третиот интернационал и одвај ли не станала нивна продолжена така, за да се бори за селско-работнички влади во Бугарија, Југославија и Грција, Централниот комитет во дополнување на по-раншната својата изјава вели:
Внатрешната Македонска Револуционерна Организација не може да служи на ниту една држава и на ниедна партија, во која и да е држава. Таа смета на помош и соработка на сите земји во нејзината борба против угнетителите на Македонија и против непријателите на македонската слобода. За таа цел таа влегува во врски со сите големи и мали политички фактори во светот. Без сомнение, Централниот комитет не си прави илузии, дека ќе може некогаш да ги освои сите сили за правичната македонска кауза, но тој се стреми по можност да направи повеќе поддржувачи  на изнемоштеното во нерамни борби македонско население. Секоја помош од каде и да доаѓа таа, се прифа, ама под морален услов да јо задржи целосна самостојност и слобода во своите дејствија. Треба многу малку да се познати составот на ВМРО, нејзините традиции, нејзините цели и нејзините методи, за да може да си помисли некој дека може да служи на една партија или на една класа. ВМРО е по суштина национална организација. Таа се бори за лични човечки и граѓански права, слободно културно самоопределување на народите и политичка самоуправа на Македонија.

Бореjки се за националните права, во сета нивна полнота на народности во Македонија, ВМРО се бори, само по себе и за поголема социјална правда, затоа што националното ропство во освоените земји се покрива од политичкото и социјално ропство. Кога сите класи и слоеви од една народност се чувствуваат потиснати, макар и во различна мерка, тие би напакостили на себе, ако им дадат предност на своите приватни интереси пред да дојдат со заеднички напори до овие елементарни права и слободи, без кои е невозможен каков и да е политички, економски и културен напредок. Што се однесува до Бугарија, Централниот комитет, вели дека не е работа на ВМРО да се меша во внатрешниот и политички живот, но дека ќе се бори со сите сили и средства против непријателите и злоупотребувачите со нејзиното име и престиж, кои и да се и каде и да се наоѓаат тие, смета дека е време, дека сите политички партии и фактори треба да разберат што ВМРО е единствена компетентна да ја насочува својата дејност во прогон идеали си - слободна и независна Македонија. Ова се наметнува уште повеќе од околностите дека најголемо учество во ослободителното дело преземаат македонските Бугари, поради простата причина, дека тие се најпритеснети и најбројни во поделената и поробена земја. Не само долг на хуманост, но и долг национален е, што сите Бугари, без разлика на партија, да сочустваат со македонското дело, или најпосле, во никој случај да не му пакостат заради свои партиски интереси.

Тоа е и денес мислењето на Централниот комитет. Сите други манифести, декларации и слични, кои се јавуват или би се јавили од негово име, ги ангажираат само нивните автори и никого друг.

Од Централниот комитет на ВМРО / п / А. Протогеров
/ п / Тод. Александров

Изменето од Македон - 24.Декември.2009 во 18:15

eptendosadno напиша: Прашање , дали ВМРО е сепаратистичка организација која барала одцепување на делови од Бугарија ?

Во деклариjата од 1 август 1924 г. на ЦК на ВМРО е кажано:

...Внатрешната Македонска Револуционерна Организација ќе продолжува да следи една линија на независно поведение. Таа се потпира за успехот на својата кауза на слободољубивото мислење на целиот свет и на сите организации и групи, кои ја напишале на своите знамиња заштитата на правото за слободно самоопределување на народите. Нешто повеќе - таа смета на моралната и материјална помош на сите емигранти во Бугарија, Америка, Турција, Русија, Романија и во другите земји, без да се меша во нивното дејствување. Таа се потпира, конечно, на помош на сите народности, кои живеат во земјите кои си ја поделија Македонија, и кои се борат за својата национална и политичка слобода. При се ова Внатрешната Македонска Револуционерна Организација се потпира пред се на сопствените сили. Таа изјавува категорично, дека не ќе го остави оружјето, пред да ја достигнала својата цел - целосно ослободување и единството на македонското население, формирањето на слободна и независна Македонија. "...
---
Од прво читање може да се мисли дека имало аспирации за отцепување на Пиринскиот дел... Но тоа е само на прво читаање. За да има отцепување треба после да има и припоjување... Каде ке се припои Пиринскиот дел? Кон Jугославиjа? (како сакала ВМРО (об). Неее. Прво другите два дела требало да се припоjат кон Пиринскиот дел и на таа база да се бара слободна и независна Македониjа.

Изменето од Македон - 24.Декември.2009 во 18:44

Каснакоски напиша: Во времето на премрежиња се појавува ВМРО (Обединета) - политичка организација составена од бивши дејци на левицата на ВМОРО како и од македонски анархисти, која повторно ја лансира девизата “Автономна Македонија во Балканска Федерација“. ВМРО (обединета) е создадена од 16 леви дејци меѓу кои Димитар Влахов, Владимир Поптомов, Павел Шатев, Христо Јанков, Ризо Ризов, Михаил Герджиков, Георги Занков, Тодор Паница и Панко Брашнаров во Виена - октомври 1925 година. Во првоизбраниот ЦК влегуваат Димитар Влахов, Панко Брашнаров, Христо Јанков, Георги Занков, а подоцна и Димитар Арнаудов, а за кандидат-членови на ЦК се избрани Владимир Поптомов, Павел Шатев и Ризо Ризов.

Како што кажав, тоа се луѓе од македонската левица, кои подоцна се придружуваат на комунистичките партии, ако го погледнеш составот на ЦК на КПМ ( тоа и Буги ти го кажа ), сите луѓе се луѓе на ВМРО ( Об ), а бидејќи ВМРО ( Об ) подоцна со напуштање на револуционерната активност на коминтерната се маргинализира, луѓето и идеите, чии актицности не умираат, стануваат дел од КП на Балканот,а и секако, јас основаат КПМ.