Змии

Змиите и припаѓаат на групата влекачи. Сите змии не се отровни, ниту сите змиски отрови се смртоносни за луѓето. Дури и ако се, ефикасноста на отровот зависи од тоа дали змијата претходно уловила плен, па ги изпразнила вреќичките со отрови. Отровот на змиите им служи првенствено за совладување на пленот, но има и дигестивна функција. Бидејќи тие го голтаат пленот цел, отровот исто така им служи за неговата разградба да почне уште во устата. Поради тоа отровот е всушност воден раствор на бројни ензими, токсини и други протеини.

Итна помош во случај на каснување на змија:

На местото на каснување се гледаат две ранички од змиски заби. Понекогаш постои само една. Самото каснување не значи дека змијата го вбризгува и отровот. Дури во 22% докажани каснувања немаат знаци на отруеност.

Знаци на отруеност (не мораат сите да бидат изразени):

-вртоглавица;

-мачнина и повраќање;

-бол и оток на местото на каснување;

-оток на лимфни јазли во слабините кај каснување во нога или во пазува кај каснување во рака;

-шокот е најопасна последица на каснувањето.

Постапка:

-каснатото лице треба да мирува;

-имобилизирајте ја ногата или раката на која е раничката; со тоа се забавува ширењето на отровот во организмот;

-потребен е брз превоз до болница;

-не подврзувајте го каснатиот дел од телото;

-не засекувајте ја раничката;

-не исцицувајте го отровот;

-не ставајте мраз на местото на каснување.

Најважно од се: иако змиски антисерум може да се купи во аптеки, никогаш не го вбризгувајте сами на себе си или на друго лице без адекватен лекарски надзор. Во лицата чувствутелни на серумот се развива реакција на брза пречувствителност (анафилактички шок), која може да биде смртоносна ако нејзините симптоми веднаш не се ублажат. Според тоа, вбризгувањето на антисерумот („противотров") без лекарски надзор може да биде поопасно од самите симптоми на труење. Змискиот антисерум медицински посебно се подтотвува и може да се даде само во болница под строг лекарски надзор!

Треба да се спомне дека лошо изведена прва помош може само да ја влоши состојбата на каснатото лице.

Често се мисли дека е добро раната да се засече и да се исцица што е можно повеќе отров. Тоа може да го прави само извежбано лице, зашто сечењето на раната го зголемува крвавењето, а ако на пример се користат нестерилни ножеви, чакии и сл., тогаш може да дојде и до инфекција.

Некои предлагаат ставање на подврска за да се спречи ширење на отровот. Таква подврска мора да биде доволно цврста за да го забави ширењето, а да не го спречува крвотокот. Со оглед дека на неискусен човек му е многу тешко да одреди што е тоа доволно „јако" да го запре отровот, а доволно „слабо" да не го запира крвотокот, не се препорачува самостојно ставање на подврска. Цврсто стегнати подврски можат значително да ја влошат состојбата на каснатиот дел од телото и да предизвикаат гангрена.

Мошне сериозните труења се ретки, а смртни случаи речиси непознати ако лечењето се изврши во рок од 6 до 10 часа по каснувањето. Всушност, смртните случаи предизвикани од каснување на змија се толку ретки што во краишта каде што поскокот е често животно повеќемина луѓе загинуваат од елементарни непогоди (земјотреси, поплави).

Змијата не треба да се лови, зашто резултат на ловот се најчесто додатни каснувања.

Кај нас најмногу каснувања има на пролет и в лето кога змиите се најактивни. Поскокот е опасен особено на крајот од 8- от месец кога се качува на гранки и дрвја (1 до 1,5 метри висина) во потрага по млади птици, односно плен, кога луѓето можат случајно да го зафатат.

Факт е дека каснување на поскок (освен ако не е директно во некоја поголема жила или во вратот) дава барем 48 часа преживување ако баш ништо не се направи. Статистиките велат дека никој не умрел пред 48 часа и оти многумина од нив воопшто не умреле без никакво лечење.

Знаци дека во нормални околности е најдобро да се постапува според лекарски протокол:

-да се измие раната со многу студена вода и да се дезинфицира;

-добро да се преврзе со широк завој поголемиот дел од ногата/раката (доволно цврсто за да се забави циркулацијата во жилите, но не толку јако да се блокира...прстите не семат ниту да омодрат, ниту да изгубат чувство);

-да се имобилизра раката/ногата како во случај на скршеница;

-во болница што побрзо....................