Окупација од Бугарската војска 1941

Во летото 1942 година се вратих за прв пат во мојот роден крај. Тогаш посетив и Охрид. Се сеќавам и досега за вкусот на најубавата риба која сум јал-"Охридската пстрмка". Во исто време обиколих, речиси цела Македонија. Немаше никакво партизанско движење, бидејќи бродих и по шумите. Минав и во станица Богомила. Од тамошнијот престој се запознав со многу луѓе, дел од нив ми останаа добри пријатели и до денес. Еден од нив е Георги Трифонов. Бугарин од северозападна Бугарија, кој во 1912 година се вработил како доброволец во бугарската армија. За време на I Светска војна е заробен на Солунскиот фронт. Има три борбени медали-2 бронзени и еден сребрен со мечови. Во тоа време беше железнички работник на станица Богомила. Во 1941-1943 година бугарската администрација во Македонија дава пари и за две години се изградил најголемиот тунел, на кои и денес оди железницата до Битола. Та од Георги сум чул дека во регионот имало една партизанска чета од 10-15 човека. Но тие се безопасни, бидејќи се доаѓаат на станица Преоблечени и се черпили со вработените на станицата. Барем така ми вели Георги. Сепак не треба да се смета дека не е имало партизани-но тврдам дека во времето во кое престојуваах во Македонија-на летото и есента 1942 година, не видов ниту еден партизанин, ниту пак сум осетил некоја непријазненост на бугарската власт во Охрид , Битола, Прилеп, Велес и Скопје. Сепак, таа беше составена од локални луѓе.

Спомени на Трајко Сергиев Божков

mungos80 напиша: чоли напиша: Нема резултати за "Бабунска акција".

Чуди се ... има зошто. Не е имало никаква "Бабунска акција" през 1942 гадина во која да са били убити овие 16 човека дека си ги изброил. Нема ништо писано во Интернет освен од Мунгос. На овој етап не сакам да речем што си фалшификатор но не е далеко да го речем. Само за убитиот војник при тунелот "Богомила" през 1941 година има данни. За "масакрот" през 1942 г. нема ниту ред. Посочи уште два независими источника за да ти поверваме.

mungos80 напиша: http://bogomila.makedoniko.com/ кој лажи сега а

Помолих те да посочиш данни од поне 2 независни источника. Овој не е меродавен и не е достаточен:
http://bogomila.makedoniko.com/nov.htm

Никаде другаде не пише за таа "Бабунска акција"

чоли напиша: mungos80 напиша: http://bogomila.makedoniko.com/ кој лажи сега а Помолих те да посочиш данни од поне 2 независни источника. Овој не е меродавен и не е достаточен: http://bogomila.makedoniko.com/nov.htm Никаде другаде не пише за таа "Бабунска акција"

Акциите кои се одвивале на територијата на македонија се регистрирани во историјата на Македонија и тие се веродостојни за нас. Впрочем не е многу одамна  и има живи потомци од тој дел на македонија кои раскажуваат што се случило. Незнам дали некаде освен во историјата на Македонија пишува и за масакарот во село Јаболчиште, но тој се случи и од него би требало во бугарските архиви да има и слики, бидејки според кажувањата на преживеаните окупаторската војска го сликала настанот.

чоли напиша: Во летото 1942 година се вратих за прв пат во мојот роден крај. Тогаш посетив и Охрид. Се сеќавам и досега за вкусот на најубавата риба која сум јал-"Охридската пстрмка". Во исто време обиколих, речиси цела Македонија. Немаше никакво партизанско движење, бидејќи бродих и по шумите. Минав и во станица Богомила. Од тамошнијот престој се запознав со многу луѓе, дел од нив ми останаа добри пријатели и до денес. Еден од нив е Георги Трифонов. Бугарин од северозападна Бугарија, кој во 1912 година се вработил како доброволец во бугарската армија. За време на I Светска војна е заробен на Солунскиот фронт. Има три борбени медали-2 бронзени и еден сребрен со мечови. Во тоа време беше железнички работник на станица Богомила. Во 1941-1943 година бугарската администрација во Македонија дава пари и за две години се изградил најголемиот тунел, на кои и денес оди железницата до Битола. Та од Георги сум чул дека во регионот имало една партизанска чета од 10-15 човека. Но тие се безопасни, бидејќи се доаѓаат на станица Преоблечени и се черпили со вработените на станицата. Барем така ми вели Георги. Сепак не треба да се смета дека не е имало партизани-но тврдам дека во времето во кое престојуваах во Македонија-на летото и есента 1942 година, не видов ниту еден партизанин, ниту пак сум осетил некоја непријазненост на бугарската власт во Охрид , Битола, Прилеп, Велес и Скопје. Сепак, таа беше составена од локални луѓе. Спомени на Трајко Сергиев Божков

Ете едни спомени на современик за летото и есента на 1942 година во село Богомила... Jас на него вервам. Сигурно вие не му вервате...

[/QUOTE] Историја на АРМ
Периодот на Втората светска војна


Периодот на втората светска војна претставува окупација од фашистичките сили но истовремено и вклучување на страната на антихитлеровската коалиција, како и интензивен отпор на македонскиот народ и националностите од овој простор со цврста определба за создавање сопствена држава во рамките на федералната заедница Југославија. Ова е период во кој, почнувајќи од 7 април 1941 година до 2 август 1944 година, доаѓа до создавање на неопходните политички и воени претпоставки за заокружување на македонската државност.

Почетокот на организираното вооружено востание, под раководство и команда на воено-политичко македонско национално тело, е нападот на окупаторската жандармериска станица во Прилеп – на 11 октомври 1941 година.



Во март 1943 година доаѓа до реорганизација на политичкото и воено раководство при Главниот Штаб на Народноослободителните партизански одреди на Македонија (ГШ на НОПОМ) се проширува и преименува во Главен Штаб на Народноослободителната војска и партизанските одреди на Македонија (ГШ на НОВ и ПОМ), а територијата на Македонија во 5 оперативни зони ја контролираат околински и обласни комитети со воени штабови. Тоа доведува до формирање на првите единици на Нароослободителната војска на Македонија, а како прва поголема воена единица е баталјонот “Мирче Ацев “, формиран на 18 август 1943 година. Овој ден се смета за Ден на создавањето на организирана македонска војска и како таков е прифатен и за Ден на Армијата на Република Македонија.

Натамошното организирано формирање на воени единици во ранг на баталјони и бригади доведува до организирање и изведување на воени операции со комбинирани форми на вооружена борба, што резултира со нови ослободени територии. Од посебно значење е што овие борбени успеси на 2 август 1944 година се заокружуваат со одржувањето на Првото заседание на АСНОМ на кое Македонија е прогласена за федерална држава во рамките на Демократска Федеративна Југославија. Конституирањето на македонската држава нужно ги разграничува ингеренциите и обврските во областа на военото прашање со јасна концепција за втемелувње на македонскиот одбранбен систем како гарант на иднината на државата. ГШ на НОВ и ПОМ се ослободува од дел од политичките функции, пред се во однос на извршувањето на народната власт. Тоа му овозможува севкупното внимание да им го посвети на вооружената борба и раководењето со завршните операции за ослободување на земјата.

Веќе на 4 август 1944 година е донесена одлука да се конституира Главен одбор на единствениот Народноослободителен фронт на Македонија, да се спроведе општа мобилизација, да се формираат дивизии и корпуси и народното стопанство да се мобилизира за обезбедување на Народноослободителната војска. Епилогот е очекуван: во октомври, птретходно реорганизираните воени оперативни зони се претвараат во корпусни области и се формираат: Прв Македонски, Брегалничко-Струмички и Кумановско-Скопски корпус.

Во завршните операции за ослободување на земјата, до 15 мај 1945 година, организирана во три корпуси, 7 дивизии, 22 ударни, 4 артилериски, 3 пионерски и 1 коњичка бригада, македонската војска брои 110.000 борци и старешини, од кои 26.000 ги дадоа своите животи за иднината на Македонија, а околу 18.000 се најдоа по логорите, затворите и интернациите.




Изменето од mungos80 - 22.Ноември.2009 во 12:16

mungos80 напиша: Историја на АРМ Периодот на Втората светска војна === Почетокот на организираното вооружено востание, под раководство и команда на воено-политичко македонско национално тело, е нападот на окупаторската жандармериска станица во Прилеп – на 11 октомври 1941 година. Во март 1943 година доаѓа до реорганизација на политичкото и воено раководство при Главниот Штаб на Народноослободителните партизански одреди на Македонија (ГШ на НОПОМ) се проширува и преименува во Главен Штаб на Народноослободителната војска

Нешто има голема пауза од 11 октомври 1941 г. до март 1943 година. Ужким "Бабунската акција" е од 1942 г. па ништо не е споменато.(?)

Малку си грешка - имаш на сликата Италијански и Бугарски фашисти а не партиэани,уствари партиэаните се само со главите