Просветленост и материјална благосостојба

Браво Меси и Анастеа, ве читам и се ежам а воедно и просветлен сум додека го правам тоа

Јас би го додал само моето гледиште на работите:

Просветлен сум додека слушам омилена моја песна, просветлен сум додека го пијам утринското кафе, просветлен сум додека гледам насмевка на лицата на моите сестри, просветлен сум додека чувствувам љубовта на моите родители, просветлен сум кога имам слободен ден, само за мене, одмор за мојата душа и време да фантазирам со моите мисли.

Зошто ги посочив овие работи. Значи, јас не сум зависен од нив. Туку, кога ги доживувам, мојата душа е на нејзиното место и јас сум јас. Просветлување е уживање во дадениот миг, сатисфакција за самите нас.

Се е до начинот на кој ги доживуваш нештата.

На пр.
-Ја слушам мојата омилена песна, и уживам, зашто знам дека музиката е најсовршеното на овој свет (барем тое е мое мислење), а јас моментално го слушам најсовршеното од совршенството. За разлика од тоа, имало и моменти кога сум рекол "Аман со оваа песна, ја имам слушнато милион пати", а тогаш не сум доживеал буквално ништо, празнина.
-Пиење утринско кафе. Омилен ритуал, скоро секогаш сам го правам првото кафе, посебна шоља. Битен е соодносот на вода и кафе, температурата на која се пие кафето и терминот кога да запалам цигара. Значи, ако се поклопат сите тие работи, доживувам прогрес на просветлување. А лесно може да помислам, пиењето кафе е исто како и пиење на било која течност.
-Насмевка на лицата на моите сестри. Најголема среќа е да ги гледаш среќни, оние кои што ги сакаш. Исполнето чувство. А, нели лесно можам да не ја забележам насмевката на нивните лица.
-Љубовта на моите родители. Од љубовта на моите родители, настанале три деца. Тие три деца се одгледани со таа љубов. Таа љубов е пренесена на нас (зависи кој колку ја примил ) и се уште е во и околу сите нас (на моменти, различен е само интензитетот). А лесно таа љубов може да не се почувствува, и да помислам дека тоа е само обврска и грижа на моите најблиски.
Просветленоста асоцира на летот на една птица. Асоцира на слобода, на прелетување и гледање на светот од повисоко место. Колку е подолг и поуспешен летот, толку е поголемо просветлувањето.

Значи, со овие и со многу други работи се храни нашата душа. Но, никогаш не е доста и се посакува уште, уште. Тоа допринесува до осознавање на уште многу нешта, појава на прашања и нивни решенија, и пак појава на нови и нови прашања. Се така до бескрај. Барем тој пат никогаш не би требало да запре. Ако запре, душата ќе ни стане трула, не ќе можеме да се поднесиме самите себе. Затоа и реков дека "Просветлен си онолку, колку што на твојата душа и е удобно во твоето тело". И затоа мислам дека нема конечно просветлување.

Е сега (како и што кажа Меси), секое верување, обичај, традиција и суеверие, тука би ја додал и религијата, доведуваат до прекинување на тој пат, претставуваат пречка. Затоа што, верувањето во такви работи, само по себе носи и забрана за доживување на некои непознати работи. Верување, дека така се правело и се прави и дека тоа е исправно. Ама, од кај да знам јас, што е исправно, ако не пробам. Ако само слепо верувам. А за просветлување не треба страв, треба храброст, решителност да чекориш кон непознати работи.

На крајот, за просветлување се потребни позитивни и ведри мисли. Еден песимист, ни најмалку не може да биде просветлен. Негативен став на гледање на работите.

Не е битно кој колку е просветлен, битно е да се најдеш и прифатиш самиот себе (како што кажа Анастеа) со сите свои доблести и мани, да им се покажиш на сите оние кои што те опкружуваат и да се сакаш и цениш како таков.

Секој ден е нов ден, ни се случуваат нови работи кои влијаат колку ќе бидеме не/просветлени во тој ден. Ако денес не сме успеале, секогаш постои нов ден.


Изменето од bounty_hunter - 08.Октомври.2009 во 05:47

Анастеа i bounty_hunter, respekt do vas!

За просветлувањето неопходно е следење на знаењето за нештата околи нас, во нас и на нас, но нај неопходно е следење на светлината како што рече ЕвАнгелос во една тема. А добро се знае Кој е Светлината на светот. E сега за материјалната благосостојба нема врска, постојат догми кој учат следбениците на таа догма да продадат се или да се ослободат од парите кој ги поседуваат, водејќи се по Библискиот стих, каде што Господ му вели на богатото момче се да продаде, но тоа било за тој и за тогаш. Како што реков, полесно ќе го доживуваме знаењето со повеќе материјално добро, но ако се користи и заработува со памет во глава.

Јас би го додал само моето гледиште на работите:
Просветлен сум додека слушам омилена моја песна, просветлен сум додека го пијам утринското кафе, просветлен сум додека гледам насмевка на лицата на моите сестри, просветлен сум додека чувствувам љубовта на моите родители, просветлен сум кога имам слободен ден, само за мене, одмор за мојата душа и време да фантазирам со моите мисли. ....................................

Bravoooooooo           , me iznenadi prijatno so tvoeto razmisluvanje




Изменето од bijonse1 - 08.Октомври.2009 во 18:21

Dare, da ne ne razbra nesto kako se doagja do prosvetluvanje

bounty_hunter напиша: Dare, da ne ne razbra nesto kako se doagja do prosvetluvanje

Е и за ова има одговор. Според некој религии кој практикуваат просветлување преку знаење и правење на добри дела, човекот колку и да учи и осознава тоа просветлување ќе трае се додека е жив и никогаш нема да биде full просветлен! Е сега, во некој религии се учи дека се довага само преку знаење, богоугоден живот... Додека во Христијанството се учи дека се довага преку вера, љубов, осознавање, смирение... Човекот довага во дилема сега што е вистина, а што не, дали така просветлување или другчије, ама тоа е тоа, убаво рече ЕвАнгелос, за човек да се просветли потребна му е светлина!

DDarko напиша: bounty_hunter напиша: Dare, da ne ne razbra nesto kako se doagja do prosvetluvanje Е и за ова има одговор. Според некој религии кој практикуваат просветлување преку знаење и правење на добри дела, човекот колку и да учи и осознава тоа просветлување ќе трае се додека е жив и никогаш нема да биде full просветлен! Е сега, во некој религии се учи дека се довага само преку знаење, богоугоден живот... Додека во Христијанството се учи дека се довага преку вера, љубов, осознавање, смирение... Човекот довага во дилема сега што е вистина, а што не, дали така просветлување или другчије, ама тоа е тоа, убаво рече ЕвАнгелос, за човек да се просветли потребна му е светлина!

Epa, dodeka nekoi lichnosti pretpochitaat prosvetluvanje preku vera, religija gledajki svetlina vo religijata, jas ja pronaogjam svetlinata vo poinakov pristap kon site dozhivuvanja i poinakov pogled na rabotite. Zatoa shto vo mene se pojavuva konflikt pomegju logichko razmisluvanje i rasuduvanje na rabotite i slepo veruvanje. Shto da pravam, nekoi raboti ne mozham da gi prifatam.