Колку сериозно го сфаќате животот?

Ne Messenger, ke letam samo hrabro i slobodno, visoko ne, oti mozhe nisko da padnam!

И да сакам не можам да го сватам сериозно. Никогаш не сум имал авторитет кон поставените закони и правилности во уставот на однесувањето на луѓето, она што луѓето се кријат зад маски, се прават ладнокрвни, а се чуствителни, се прават дека ѓи е жал, а всушност се среќни. Јас сум таков каков што сум, секогаш низ шега сакам да ги реализирам моите идеи и начинот на моето размислување. го замислувам светот како поубаво место ако сите би биле како мене, мојот свет е тој, филозофија и наука во комична варијанта, кога ја учиме лекцијата низ шега многу полесно се разбира, а можно е и сериозно потоа да ја раскажуваме!
Што ако го сваќаме животот сериозно:
Што ако некое дете сака екстремен спорт, а родителите не му дозволуваат плашејќи се да не се повреди, или што ако родителите му се догматичари и не му дозволуваат да ги вкуси гревовите овде, а и според секоја догматска книга е дека имаме слободна волја.
И Messenger она со догмата ми стана јасно, конечно...

Celta neka ti se zvezdite. Taka, vo najlosh sluchaj, kje stignesh do Mesechinata! Ako celta ti e prvoto drvo, sigurno nema da se odlepish od zemjava.

На ова ќе размислувам. Вреди да се размислува на вакви работи.

Не знаев каде да го сместам постот па решив овде!
Дали го сваќате постоењето наше како голема вредност или само збиралиште на органски материи клетки, во неоргански материи атоми?
Кога спомнувам вредност, мислам на тоа дека на човекот му е дарена свест и душа, додека на другите суштества само тело, еден куп поврзаност на ткива формирани од деталот : клетка!
Дали мислите дека се е детал, дека нашата цел е волјата на случајноста или целта на волјата на виша сила?
Дали мислите дека преку знаење ние сме побогати пред целта на волјата или на вишата сила и дали сме повеќе човек!

Човек - колку гордо тоа звучи. ( од потписот на еден член на форумот ама заборавив кој беше ).

tolku shto...na crveno stalno pominuvam!.....kako peshak ...dabome!

DDarko напиша: Учам медицина каде што се изучува само телесното на човекот, никаде не се споменува ништо од таа вредност човекова, едноставно дојдат ја предатат лекцијата за местоположба на органи, ова она... Често поврзувам со свеста, со духовноста, со енергијата на поврзаност на органите во телото и гледам: Она што е долу под мозокот, а и самиот мозок нема никаква смисла, ок, совршено е создадено, совршено е како едната страна е иста како другата од целото тело, со исклучок на местоположбата на виталните органи, но свеста кружи околу главата како некоја енергија, внатре во мозокот во посебни клетки, таа е таа која не тера да дефинираме, да догматизираме, филозофираме, истражуваме, дејствуваме, да го сваќаме животот сериозно или не.

Teloto ni e samo privremen dom, a onoa od sto e sochineto se samo organi koi sluzhat za opstanok na toa materijalno telo.

Teloto ne sme NIE. Mozhebi se sekjavash na komentarot sto go pishuvav za lugjeto koi so transplatacija na srceto imaat sekjavanja na onoj sto im go dal toj organ. Organot vo toj sluchaj im sluzhi da napravat kontakt so daritelot koj ne e povekje zhiv. Toa e mozhno samo ako daritelot ne e vo organot/teloto.

Inaku i mozokot e organ, kako i site drugi i toj samo ni sluzhi kako interface da se povrzeme i da komunicirame so vistinskoto NAS. Se razbira toa nema da go uchisn na fakultet. Nema da se uchi ushte izvesno vreme...

Znachi onoa sto sakam da ti poracham e deka svesta ne e vo teloto. Taa e vrzana so nego samo za isvesen period na vreme za da ima odredeni materijalni iskustva.

Zatoa uzhivaj go zhivotot vo seta negova celina i polnost, no ne se vrzuvaj premnogu za nego. Prochitaj go mojot (malu podolg) posleden komentar vo temata "Дали нехристијаните со добри дела ќе се спасат?" i kje vidish zoshto i Isus go sovetuva istoto.

Изменето од Messenger - 01.Октомври.2009 во 22:39

Po gledanje vesti ili "Celebrity " , ednata seriozna,a drugata neseriozna verzija na zivotot, no i po dvete mi se place.