Што претставува монаштвото?

Navistina ne e moja rabota da presuduvam koj kako saka da zhivee, dali megju lugje ili osamen vo planina i mojava zabeleshka ne se odnesuva na niv, tuku na edna rabota koja postojano se provlekuva kako citati, na eden ili drug nachin...

A toa e postojanoto potsetuvanje "Isus im rekol ova, Isus im rekol ona, Isus im porachal da pravat ova, Isus im naredil da pravat ona..." i site tie citati se upotrebuvaat kako upatstvo za deluvanje na site hristijanski vernici.

Onoa sto nikoj ne spomenuva pri citiranjeto na tie delovi od Noviot Zavet e deka Isus toa im go porachuva na dvanaesette apostoli, a ne ne bilo koj chovek koj eventualno go pratel po negoviot pat i koj veruval vo nego isto onaka kako sto veruvaat i deneshnite vernici.

Ako nekoj reche "pa shto ima toa vrska, nie sme site hristijani i toa vazhi i za nas", ne razbira za sto se raboti...

Isus im propovedal na apostolite so godini. Onoa sto tie nauchile od nego ne e nitu priblizhno isto vo sporedba so onoa sto nie chitame od nekolku stranichki Isusovi anegdoti i paraboli.

Koga Isus veli "Ve isprakjam megju narodot da gi propovedate moite zborovi i bidete mudri... i t.n." toj ne im govori na hristijanite Petko, Stanko, Cvetanka ili Stojche, tuku na onie koi bile ucheni lichno od nego!

Toa se uchitelite koi toj gi isprakja da gi prosvetuvat drugite lugje. Sekoe namerno ili nenamerno samopovikuvanje vo pridruzhba so apostolite, aludirajki na Isusovite preporaki iskluchivo do niv, e dokaz za nerazbiranje na momentot od istorijski i duhoven aspekt.

Зошто добивам чувство дека секој еден Библијски Христијанин мисли дека е подготвен (достоен) да Го проповеда Христа и Евангелието?

Зошто секој еден Библијски Христијанин се чувствува себеси повикан да проповеда?

Дали навистина Господ тоа го бара и посакува и очекува од секого од нас?

EvAngelos напиша: Матеј 22: 36-39 "Учителе која заповед е најголема во Законот?" А Исус му одговори: "Возљуби Го Господа, својот Бог, со сето свое срце, и со сета своја душа, и со сиот свој разум; тоа е прва и најголема заповед; а втората е слична на неа: Возљуби го својот ближен како себеси!

Љубовта значи дејство, подвиг за Слава Божја и за доброто на луѓето, кога со дарување на добра поука, кога со дарување на добар збор и благослов, кога со дарување на Христовиот мир, кога со молитва, кога со конкретно дело. Да љубиш со празен збор, да љубиш САМО со емоција, ама да си седиш мирен/мирна во својот комфор и да немаш никаков подвиг за доброто на другиот - тоа со сигурност НЕ е љубов! Самото по себе, љубовта не секогаш значи да бидеш ваму или таму, да правиш точно ова или да не правиш точно тоа. Исто така љубовта не значи “читај Свето Писмо, зашто ако често не декларираш дека ја читаш Библијата Протестантиве ќе те направат паганин, идолопоклоник...“ . Суштински, најсилниот знак дека љубиш, тоа е да го положиш својот живот за оној кого велиш дека го љубиш!!

EvAngelos напиша:   Што значи да го возљубиш Господа? Исус недвосмислено кажа: "Ако Ме љубите, ќе ги пазите Моите заповеди." (Господ Исус Христос во ев. Јован 14:15)

Алилуиа!! Така е!

EvAngelos напиша:   А заповедите на Исус не се да се повлекуваме во манастири и да плетеме бројаници таму...

... уууппсс... чекај малку... изгледа дека маалку ја подпретера... прво: бројаниците не се наменети да бидат декорација, туку на многумина им се помошно средство за молитва. Ако бројаниците некому му се ПОТРЕБА, тогаш зошто да не се посвети дел од времето да се работи во служба на потребите на браќата и сестрите?? Друго, манастирот не е место во кое кулираат луѓе кои нејќат да работат, туку е место на подвиг на лично очистување, смирување, оХристовување, просветлување, исполнување со Божјата Благодат..., па и на физичка работа и на посветеност на доброто на браќата/сестрите од манастирот и браќата и сестрите кои ќе доаѓаат на манастирот за задоволување на своите душоСпасителни потреби. Тоа е подвиг кој го прават некои затоа што со тоа утре ќе им бидат во служба на други... Не е една книга која излегла од перото на подвижниците, во која Бог говори преку искуствата на тие луѓе во борбата против страстите, гордоста... ама што да ти правам кога не читаш житија на светиите...

EvAngelos напиша:  туку:   "И одејќи, проповедајте и кажувајте дека се приближи царството небесно." (Исус Христос во ев. Матеј 10:7) "Така одејќи, направете ги сите народи Мои ученици" (Исус Христос во ев. Матеј 28:19) "Одете по целиот свет и проповедајте го Евангелието на секое создание!" (Исус Христос во ев. Марко 16:15) "Ве испраќам како овци меѓу волци; затоа бидете мудри како змии и безопасни како гулаби." (Исус Христос во ев. Матеј 10:16) "Врвете по Мене и Јас ќе направам да станете рибари на луѓе!" (Исус во евангелие по Марко 1:17) (Рибарот не ја става јадицата на брегот и не се моли рибите да скокаат од водата на брегот по неа, туку ја фрла во водата)

Забележуваш? Сите овие заповеди им се дадени на точно одредена група/групи на луѓе (апостолите), а не на апсолутно секого! Никаде Светото Писмо не бара од СЕКОГО од нас да бидеме проповедници и Евангелисти. Факт е дека апостолите назначувале конкретни личности (барем од она што се пренесува во Светото Писмо), ама тоа биле личности кои им биле ДОБРО ПОЗНАТИ на апостолите, посведочени и во знаењето и во поведението и однесувањето. Ако некои од нас решат да ја вршат оваа благословена служба на Бога и луѓето, треба да бидат ммногу доброоооо подготвени за тоа. Не секој кој ќе ја знае Библијата на памет (или нејзини цитати на памет) а недоволно добро ја разбрал и продрел во нејзините суштини и длабини - може да биде добар проповедник Христов. Уште нешто... сите сме јаки на читање, сите сме јаки на збор, ама за да бидеш добар Христов проповедник - треба да бидеш и што? Треба да бидеш и Христов сведок! А Тој вели: “Таму каде што Сум Јас, таму ќе биде и Мојот слуга.“ А Христос Е секаде каде што му се служи на доброто. Тоа не значи само да се проповеда и да се пишуваат и издаваат книги, туку и таму каде што има разни други подвизи и пожртвуваност. А јас имам чувство дека има Протестанти кои не ја познаваат доволно Библијата (иако нејзини делови цитираат на памет) и се чувствуват себеси повикани да зборуваат, ама во нивните зборови нема ниту Сила на Светиот Дух, ниту Божја Благодат која призива на покајание...

Дури, во посланието на апостолот Јаков сме предупредени:

Послание на апостол Јаков
Глава  3

Прво послание на апостол Павле до Коринтјаните
Глава  12 

  4 Постојат разни дарови, но Духот е еден и ист;

  5 има разни служби, но Господ е еден и ист;

  6 и разни сили постојат, но Бог е еден и ист, Кој врши се во се.

  7 А на секого му се дава во него да се појави Духот на полза; (Pravoslavie: овој стих е многу важен!!)

  8 оти, на еден му се дава преку Духот збор на мудрост, на друг - збор на знаење, преку истиот Дух;

  9 на еден - вера, преку истиот Дух; на друг - дар на лекување, преку истиот Дух;

10 на еден - да чини чуда, на друг да пророкува, на еден - да ги разликува духовите, на друг - разни јазици, на трет - да толкува јазици.

11 Сето тоа го прави еден и ист Дух, распределувајќи секому пооделно, како што сака. (Pravoslavie: ова е многу битно! Не како што сакам јас, туку како што сака Тој)

12 И како што е телото едно, а има многу органи, и на сите органи од тоа тело, па колку и да се тие, едно тело се, - така и Христос.

13 Зашто преку еден Дух сме крстени сите во едно тело - било Јудејци или Елини, било робови или слободни; и сите сме со еден Дух напоени.

Изменето од Pravoslavie - 16.Септември.2009 во 02:02

sneska_v напиша: Maran Ata golem pozdrav i do tebe, toa e moe mislenje, ne sum mnogu duhovno obrazovana, ja citam biblijata od vreme na vreme, ama veruvam vo Gospod i go sledam srecto i razumot, a za monasite mozam da kazam deka se hrabri luge spored mene, i mislam deka nikoj nema pravo da gi osuduva za nivniot licen izbor, verata treba da e vo nas,monasite mozat da ni kazat nesto za Boga, da ni go pokazat patot, ama nie treba da odime po toj pat,verata treba da ja nosime so nas sekade, ok, toa e moe mislenje.

Христос посреди нас, Снешка!

На добар пат си!

DDarko напиша: Maran Ata se sekavas na ova: Da ne velime, Gospodi Isuse Hriste isceli me, tuku da velime; Gospodi Isuse Hriste, Sine Bozji, pomiluj me mene gresniot!

DDarko, така е. Господ на смирените гледа, а на горделивите се противи. А бидејќи ние сме грешни, треба да се молиме Господ духовно да не’ исцели!

Моли се за мене!

Pravoslavie напиша: Зошто добивам чувство дека секој еден Библијски Христијанин мисли дека е подготвен (достоен) да Го проповеда Христа и Евангелието? Зошто секој еден Библијски Христијанин се чувствува себеси повикан да проповеда? Дали навистина Господ тоа го бара и посакува и очекува од секого од нас?

Apsolutno!

I toa beshe poentata na mojot prethoden komentar.

Sekoj onoj koj se samopovikuva da go propoveda Isusa, koristejki gi negovite zborovi upateni do apostolite, toa go pravi od ignorantnost ili od prelest.

Messenger напиша: Pravoslavie напиша: Зошто добивам чувство дека секој еден Библијски Христијанин мисли дека е подготвен (достоен) да Го проповеда Христа и Евангелието? Зошто секој еден Библијски Христијанин се чувствува себеси повикан да проповеда? Дали навистина Господ тоа го бара и посакува и очекува од секого од нас? Apsolutno! I toa beshe poentata na mojot prethoden komentar. Sekoj onoj koj se samopovikuva da go propoveda Isusa, koristejki gi negovite zborovi upateni do apostolite, toa go pravi od ignorantnost ili od prelest.

Коментаров, како и неколку други твои коментари, што во изминатите недели ги имам прочитано, се навистина на место. Само едно прашање: Како мислиш дека треба да се проповеда Христос?

   Не е добро сега да не сакаме да се соочиме со реалноста.

Монасите се знае како функционираат.Јас немам видено ниту еден монах на јавно место да го прпоповеда евангелието.

А ти може уште многу слики такви состаноци да покажуваш, само во реалноста односно секојдневието си се изолирани..

maria-magdalena  постираше некој текст каде јасно пишува дека работата е за изолација.