Што претставува монаштвото?
Испечатено од: IDIVIDI forum
Категорија: Стил на живот
Име на форумот: Вероисповед
Опис на форумот: Право на личен избор
URL: http://forum.idividi.com.mk/forum_posts.asp?TID=13190
Датум на принтање: 27.Ноември.2024 во 09:07
Верзија на софтверот: Web Wiz Forums 10.03 - http://www.webwizforums.com
Тема: Што претставува монаштвото?
Постирано од: misterX
Наслов: Што претставува монаштвото?
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 15:14
| Кои се монасите? Која е нивната мисија и дали Исус побарал од лугето да се замонашуваат? Јас не знам мноу за ова но сакам да дознаам. Моето размислување ке го дадам кога ќе добијам соодветен одговор. |
Коментари:
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 17:27
|
Neli bi trebalo prvo da go kazes tvoeto mislenje za da dobies pravilen odogvor vo sprotivno zosto bi postavuval prasanje koga imas svoe milenje.... ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 17:39
|
Едно да се има мислење, а друго е наредба(ако ја има). Вие како сладбеници на тоа учење треба да дадете објаснување.
------------- И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ. И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН. |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 17:40
Измислица, уште една бесмислица во Христијанството |
misterX напиша:Постирано од: misterX
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 18:27
|
Jas imam svoe mislenje no sakam da vidam dali nekoj od vas moze da mi gi objasni tie nekolku prashanja. Ima eden koj sigurno znae ama neznam dali ke pishuva na temava a toa e Evangelos. Toj sigurno ke dade jasno objasnuvanje potklrepeno so zborovi koi poteknuvaat od biblijata. Za drugite ne znam mozebi samo ke lupaat sami od sebe.
Samo kako voved,a poradi toa sto templarius toa go barashe, jas licno smetam deka ova e edna golema crkovna farsa so koja se zaveduvaat onie koi imaat cvrsti veruvanja vo boga. Se navlekuvaat pod tezata deka ako patish za boga na ovoj svet ke dobiesh raj na drugiot. Megutoa mnogu golem del od monasite imaat i drugi zadaci ki ponekogash imaat i politicki karakter. Sega za sega tolku ostavam moeto mislenje da go iskazam podocna dokolku ima interes za temava. |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 18:54
|
Monashtvoto e lichen izbor na vernikot.
Ima mnogu nachini za toa kako chovek mozhe da se posveti na Boga i toa e eden od niv. Ne znam zoshto celo vreme mnogu od vernicite (od site veri prisutni na forumov), potenciraat raboti od tipot "ama toa go nema vo Svetata Kniga"... Bog otkako go sozdal chovekot mu dal svest, mu dal um, razum i mu dal mozhnosti da se razviva i da odi napred, da sozdava da gradi. Chovekot ne ostanal na istoto intelektualno, obrazovno, pa i duhovno nivo na koe bil pred 6000 godini. Postojano dodava neshto, postojano iznaogja novi nachini na koi da se razviva. Nekoi od niv se koristat za dobro, nekoi ne. Ne gledam prichina zoshto bi zhiveele denes onaka kako shto zhiveele apostolite. Treba da gi sledime nivnite moralni principi, no ne da zhiveeme kako niv i da deluvame kako niv. Soodvetno - koga pred 15-tina veka, prvite monasi zapochnale da zhiveat vo manastiri, tie napravile svoj sopstven izbor okolu toa. Reshile deka na toj nachin kje go slavat Boga, deka kje rabotat za Bozhja Slava i deka kje se obidat kolku shto mozhat da eliminiraat od zemnite, materijalnite i telesnite dobra koi ostanatite lugje gi uzhivaat, a so cel svoeto bitie da go posvetat na Boga. Otsekogash imalo otshelnici, pustinici i slichno. Monashtvoto e samo organizirana forma na toj zhivot. MisterX - spomna deka monasite imaat i zadachi so politichki karakter... da, toa se sluchuva, no toa e vo direkten sudir so osnovnite nivni principi, i soodvetno, lugjeto koi go pravat toa, se istotolku greshni kolku onie koi toa bi go pravele nadvor od monashkata ruba. I povtorno da se navratam na prvichnata poenta na mojot post - ne gledam smisla da go ureduvame svetovnoto, materijalnoto, pa i duhovnoto zhiveenje onaka kako shto bilo uredeno vo 1-viot vek ili vo 7-miot vek. Sekoj izbira pat kon Boga, shto e ispraven samo za nego samiot i za nikoj drug i samo nego kje go odvede poblisku do Sozdatelot. п.с. во иднина ќе се трудам да пишувам што почесто на кирилица 
|
Постирано од: Halid ibn Velid
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 19:04
------------- Хасан ел-Басри рекол:О Човече,ти си само збир на Денови,кога денот ќе замине и дел од твоето тело заминуват!! |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 19:15
|
- Halid, i EvAngelos i zidarski se vo pravo. Tochno e deka nema naredba vo Biblijata za monashtvoto i tochno e deka spored slobodnata volja sekoj ima pravo da stane monah ako toa go saka. Nema zakon koj go zabranuva toj izbor. Vprochem toa ne e samo vo hristijanstvoto, tuku prsutno e i vo drugi veri. Potpochno, vo nitu edna vera toa ne e mandantorno, tuku e ostaveno na sloboden izbor. Taka, na primer, Gurudev vo Indija bil osamen 40 godini vo indijskite dzhungli.
- Kako sto rekov, ne baraj fakti vo Biblijata za apsolutno sekoj chekor sto go pravat hristijanite vo nivniot zhivot. Tie se poveduvaat od Isusovata maksima "Pravi mu na sekoj onoa sto sakash da ti pravat tebe". Vprochem, nitu vo K*ranot ne pishuva tokmu za sekoja sitnica od vashiot zhivot, pa zatoa imate tomovi i tomovi knigi so interpretacii so koi se obiduvate da pretpostavite sto bi rekol K*ranot dokolku takov sluchaj bi bil obraboten tamu. - Za poslednoto, toa si e tvoe mislenje i zatoa ti ne si monah. Tebe te nauchile deka treba da se pravat deca za da se zgolemuva nataliteot, a so toa i brojnosta na muslimanite i ne ti doagja na um deka imash slobodna volja i deka samo do tebe ostanuva izborot dali voopshto ke se zhenish, a da ne zboruvame za imanje deca. ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 19:36
Da, jas istoto go rekov - deka ima nekakvi koreni vo zhivotot na pustinicite, no generalno e sozdadeno okolu 6-tiot vek. No toa ne znachi deka ne e ispravno, spored mene. Ako EvAngelos ne se soglasuva, toa e negovo pravo, nemam protiv.
Za da bide Fakt, treba da e znachajna i vazhna za toj koj ja pravi i da e negov nachin na priblizhuvanje do Boga... (spored mene)
Toa vazhi samo ako smetasah deka edinstvenoto gradenje shto mozhe da go ima e sozdavanjeto deca. Jas ne mislam taka - gradenje e i molitvata, gradenje e i sozdavanjeto i zachuvuvanjeto na znaenjeto i tvoreshtvoto niz vekovite, gradenje e i lichnoto posvetuvanje na Boga i gradenje na sopstvena vrska so nego, bez vlijanija odnadvor... |
Постирано од: nikita
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 19:42
zasto besmislica,od kade pa sega ova? ------------- She sells seashells by the seashore... |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 19:43
А јас? |
Постирано од: nikita
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 19:43
|
sekoj koj saka moze da se zamonasi,toa si e sopstven izbor,ne za dzabe postojat manastiri!!! ------------- She sells seashells by the seashore... |
Постирано од: KGB
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 19:44
| Glupiranje. |
Постирано од: Halid ibn Velid
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 20:43
------------- Хасан ел-Басри рекол:О Човече,ти си само збир на Денови,кога денот ќе замине и дел од твоето тело заминуват!! |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 20:46
| Халид - кога поставуваш прашање јавно на форумов, очекувај да биде одговорено јавно од други членови. Ако сакаш одговор од само еден член, тогаш прати лична порака до него. |
Постирано од: Halid ibn Velid
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 20:49
Gi spomnav Decata,posho zboruvame za Monashtvoto!! i zatoa kazav deka Vo Monashtvoto nemat Gradenje naprotiv Unishtuvanje!! Toa mi beshe poentata!! ------------- Хасан ел-Басри рекол:О Човече,ти си само збир на Денови,кога денот ќе замине и дел од твоето тело заминуват!! |
Постирано од: Halid ibn Velid
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 20:51
Tokmu taka,no ako na toj chlen mu bidet kazano da ne me chitat ni tj mene ni jas nego,treba da se pochituvat toa ili ne!!??? Poz...Halid ibn Velid!!!! ------------- Хасан ел-Басри рекол:О Човече,ти си само збир на Денови,кога денот ќе замине и дел од твоето тело заминуват!! |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 20:54
Тоа ти мислиш дека е уништување, многумина не мислат така и имаат доволно оправдани причини да не сметаат така. |
Постирано од: misterX
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 23:00
No dali toj li;en izbor ne e i eden vid na beganje od normite koi bog gi propishal. Za toa postojat i svetite knigi za od niv da se trasiraat dobrite zivotni pateki. Dali toa zamonashuvanje ne znaci i beganje od obvrskite da se napravi nesto za coveshtvoto, za opstanokot, za semejstvoto? DAli site tie mladi luge imaat cuvstva kon nivnite roditeli i majki koi gi rodile i sakaat da vidat vnuci od niv? Dali tie se zamislile sto bi bilo koga nivnite roditeli bi se reshile da ne stapuvaat vo brak id a se zamonashat. Togash i tie ne bi ja imale taa moznost da ziveat i da mu bidat predani na boga ama ne na toj nacin. Najlesen nacin da se izbega od grevot e da se izbega od svetot okolu nas. No dali covek mozxe da izbega od svojata misla. Dali toj moze da ja sokrie namerata od boga. Ovde site nie mislilme deka sme vo pravo a ne mislime deka ponekogash koga ni navreduvame drugite sme izgubile mnogu na patot kon boga. Isto taka i tie monasi koi denes rabotaat pod zakrila na politikata greshat ne samo pred boga tuku i pred site luge. |
Постирано од: Gazija
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 23:04
|
Sto se odnesuva do monastvoto vo Islamot toa e strogo zabraneto.
Muhammed a.s. rekol: "Nejma monastva u Islamu!" |
Постирано од: zidarski
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 23:39
|
MisterX - повторно, не гледај на монаштвото од аспект на Исламот. Од ваша гледна точка, може и да е погрешно, од Христијанска гледна точка, не е (иако, одредени христијански гледишта се спротивставуваат на ова). Затоа што тоа што ти го гледаш како бегање од обврските, некој го гледа како жртвување, како откажување од се материјално и телесно и посветување само и единствено на молитва. Тие се молат не за себе си, затоа што својот живот веќе си го предале на Бога, туку се молат за сите останати. Тие сметаат дека на тој начин достојно служат на Бога.
Познавам многу монаси, од различни земји и можам да речам дека се многу чисти и продуховени луѓе, кои тоа го прават без никаква лична корист, кои се посветуваат на другите, на заедницата, на Бога. Штом е забрането во Исламот - тогаш не треба да го има во исламот. Во Христијанството - не е забрането, соодветно - не гледам причина ако некој реши на тој начин да го слави Бога, да не го направи тоа. |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 11.Април.2008 во 23:56
Не те цитирам 100%, само, мили Боже, навистина ги оправдувам Протестантите што протестирале. Мислам дека секој паметен човек би протестирал, би протестирал поради вакви нешта, поради вакви додатоци во Христијанството, поради вакви исмислици. Само, за жал, Протестантите протестирале, одвоиле многу насобрани новотарии во тоа што го проповедал Исус, но не до крај . . некои работи за жал задржале. А од каде гледаш дека е дозволено, а не е забрането? |
Постирано од: svemirski_duh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:02
Odavna ednas dadov eden primer. Interesno e kako Hristijanite pa i drugite smetaat deka zenata vo Islamot e prisilena da nosi Hidzab ili Nikab. Ednas onaka,radi sala prasav,dali Monahinjata prisilena e da sedi vo crkva i od crkva ednas na sto da izleguva,da odi pokriena,vo mrak da zivee,bez maz,kako i mazot bez zena..... A ne (odgovorija) taa resila da se predade potpolno vo Boga.... Kolku lesen odgovor si dadoa. A koga im velis deka zenata vo Islamot sama izbira da odi pokriena,nemozat da poveruvaat... Znaete li zosto ? Zatoa sto Mnogu gi ima Muslimaniki koi resile da se predadat na Allah a monahinji ima isto,edna na sto. Uste edno (izvinete na primedbava). Koga velite deka zenata vo Islamot e prisilena,zosto ne vi pagjaat na um Monasite ???? Za da bide edna Hristijanka pokorna na Boga,treba da se zamonasi,te. da se zatvori vo crkva,da ne se mazi,,,,, Dodeka zenata vo Islamot,moze da bide Vernicka istovremeno da se skoluva,da raboti da izleguva na bela videlina itn. |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:06
|
Сами забрануваат она што е дозволено од Бога, сами создаваат свои закони, свои правила, зарем тоа не е срамно? зарем тоа нема да биде казниво од Бога?
Бог ти ја дава жената, ти се монасиш не се жениш се затвораш по пештери . . . Бог ти го дава мажот ти се монасиш и се затвораш по пештери, е зошто? да се посветат на Бога само. Логика НУЛА. |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:16
Ne e tocno. Monasite ne sozdavaat svoi zakoni ednostavno tie resile da se lisat od site semski uzivanja i na toj nacin preku molitva i samo odreknuvanje da ja dokazat verbata kon boga a so toa isto na nas da ni pokazat deka ako tie mozele na boga da mu go posvetat celiot svoj zivot i bitie nie barem da mu posvetime 5 minuti od nasite zivoti. Monasite i monahinjite ne pravat nisto loso inaku tie pravat milion dobrotvorni dela, ucestvuvaat vo milion humanitarni akcii sirum svetot pomagajci im na site bez razlika na verata. Iako na primer vo Faludja vo Irak edna monahinja bese masakrirana od teroristickata grupacija koja se narekuva Al Mahdi. Znaci nivnata cel ne e samo da sedat po manastiri i nikogas ne bila vo istorijata ima mnogu slucai koi go potvrduvaat toa. ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:24
Самото монашење е создавање свој закон!
За тоа дали прават или не прават ништо лошо, незнам . . . пример, штом човек се лишува од она што е природно за маж и жена, она што и во самата Библија се вели . . . ДА СЕ МНОЖАТ луѓето - множете се по светот - тоа ти е непочитување на Божјиот збор, па лишување од природно ќе побара неприродно, ќе пробуди можеби хомосексуалност! Almahdi, верувај дека не го одбрав ова членско име поради некоја организација, го одбрав поради значењето на зборот на арапски. |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:27
|
Еден к*рански ајет баш за оваа работа вели:
"But the Monasticism which they invented for themselves, We did not prescribe for them" (к*ран 57:27) |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:37
Jas mnogu dobro go znam znacenjeto na zborot Al Mahdi na arpaski no za zal i nekoi drugi resile taka da se narekuvaat, taka da jas ne posociv na tebe. Inaku ne mi trebaat uslugi na verska osnova niv gi dobivam na druga osnova ima edno evangelie po koe se dobivaat mnogu uslugi no ne e povrzano so religijata. Da se vratime na temata. Od vasa gledna tocka moze da izgleda deka monastvoto nema vrska i deka e nekoj vid na zabluda no od gledna tocka na hristijanite si ima svoje znacenje taka da vo red jas dodjam do zaklucok na tebe tvojata vera na mene mojata. Ne mozes ti da veruvas i da ti bide jasno nesto vo sto jas veruvam i obratno...Mislam deka se sl*gas so mene... ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: Aisha
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:45
|
Monasite se otkazale od ovoj zivot za di bi bile poblisku do boga (visitna ili ne)?
Tie smetaat deka se golemi hristijani popobozni od ostantite. (visitna ili ne)? E sega ako e vistina togas sto bi se slucilo koga poveketo hristijani bi posakale da bidat poblisku do boga, zarem togas drustvata ne bi iscenznuvale t.e. bi gi zafatila belata kuga ili sl. Sum imala prilika da zapoznaam dvajca monasi, i da zboruvame so niv. Imaa problem so nekoj zakon koj bese neprifatliv za niv, i tie ne sakaa da reagiraat iako mozea, bidejki kako sto rekoa: "Nie sme vo manastirot i se molime za spas." Ne sakaa da prevzemat nikakva akcija, bidejki baraa spasenie za covestvoto. Pa ako site stanat monasi koj ke se grizi za administrativno tehnickite raboti, so zakonskite raboti i sl..... Asketizam po sekoja cena, pa iako steti.... ------------- PROUD TO BE A MUSLIM!!!! |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 00:52
|
E sega ako e vistina togas sto bi se slucilo koga poveketo hristijani bi posakale da bidat poblisku do boga, zarem togas drustvata ne bi iscenznuvale t.e. bi gi zafatila belata kuga ili sl
Toa e prasanje koe vo teorija moze da ima za odogvor posledici koi sto gi naveduvas no vo praksa toa e nemozno.. ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: Aisha
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 01:01
|
Nikogas ne se znae. brojot na monasi postojano se zgolemuva.
A i zabelezan e se pogolem interes za religiita kaj mladite... Taka da mora da se razmiluva za se. nemoze da se vovede edna praksa, koja ima sansa da donese losi posledici, i site se svesni so toa, no se tesat aj nema da bide. Rabotite vo koren se sprecuvaat. Bolje sprecit nego lecit. ------------- PROUD TO BE A MUSLIM!!!! |
Постирано од: sunshine1
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 01:02
|
obicno ne pisuvam no samo edno ke napisam: za bilo koja druga tema i bilo koj komentar ne e tolku opasen otkolku komentarite za Boga.Koi ste vie da pisuvate za Boga?Dali Go poznavate?Ja znaete li kaznata za svernavenje?,sega sigurno i ke se nasmeete..no ke dojde denot koga za ova sto go naveduvate narodot ke treba da platite,zosto i eden zbor da se izmeni od vistinata e golem grev.Taka da razmislete malku sto pisuvate a podobro e voopsto da ne pisuvate. Za Boga koj znae? kaj treba da doznaete za monasite? Pa javete se kaj monasite i prasajte gi. I ete vi znaenje. |
Постирано од: Aisha
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 01:14
|
Pa clenu so ubav nick, jas rekov deka sum razgovarala so monasite.
A ti ako si go spoznala Boga, zarem covek ne treba da im go prenesuva svoeto znaenje na drugite, a posebno spoznavanjeto na Boga.... kako sto sonceto nesebincno site gi miluva so svoite zraci, zarem i ti koj imas takov nick, ne bi trebalo da ni go preneses toa znaenje. ------------- PROUD TO BE A MUSLIM!!!! |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 01:17
Монаштвото нема свои корени во изворното христијанство. Монаштвото нема поткрепа во библиското учење. Не постои ни еден библиски стих кој повикува на монашки живот.
Службата на Христос и апостолите била секогаш меѓу луѓе. Христос ги подучувал учениците да бидат сол и светлина во светот. Во овој контекст Христос рече:
"Вие сте светлината на светот. Град кој лежи на рид, не може да се скрие; ниту се пали светило, за да се стави под житно мерило, туку на светилник, и им свети на сите кои се во куќата. Така нека свети вашата светлина пред луѓето, за да ги видат вашите добри дела и да Го прослават вашиот Татко, Кој е во небесата.”"
(Матеј 5:14-16)
Од овој цитат јасно се гледа дека Исус ги повикува Неговите ученици/следбеници да "светат" пред луѓето, а не да ја сокриваат својата светлина по манастири, планини, пештери и сл.
Пред да се вознесе, последната заповед што Христос им ја даде на учениците беше да проповедаат во Ерусалим, Јудеа, Самарија, а потоа низ целиот свет, да крштеваат и од сите народи да направат Негови ученици. Значи Исус им заповеда т.е. ни заповеда да бидеме меѓу луѓето, а не да се криеме по планини и себично да си ја чуваме верата за нас.
Не зборувам за другите вери, но христијанската вера самата по себе подразбира и условува споделување на истата. Христијаните веруваат дека поседуваат порака - Евангелие - која може да го спаси оној кој ќе поверува во неа, да го ослободи од вината и да му обезбеди и гарантира живот вечен. Зарем не е себично да поседувате таква порака, а да не ја споделите со вашите блиски?
Замислете си дека поседувате рецепт за лек против ракот. Замислете си дека сите ваши блиски и најдраги се болни од рак. Дали вие нема да сакате да им го кажете лекот за ракот на вашите блиски за да оздрават или пак ќе се повлечете на некоја планина и таму, иако здрави, ќе си го кркате себично лекот само за вас?
Ако познавате некој што бил болен од рак и ако имате лек за таа болест, не верувам дека би отишле на планина со тој лек. ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 08:23
 Браво ев ангелос ова вреди да се чита. Се гледа дека си човек кој добро го познава христијанството, но сепак можам да забележам кај тебе дека со ова знаење не се однесуваш рамноправно кон сите, односно кога се однесува на нешто христијанско, даваш коментар кој е навистина воодушевувачки и на кој ретко кој може да му противречи. Меѓутоа кога се однесува нешто на Исламот, твоите одговори се во насока на исмејување, умоловажување, пропратени со голема заслепеност од твоја страна, твојата омраза кон Исламот не ти дава да ја согледаш вистината, сличноста меѓу овие две религии, патот кон Бога. Твоето знаење те прави голем познавач на религијата, а твојата омраза лош верник. ------------- И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ. И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН. |
Постирано од: mali simo
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 11:29
Појмови
“подвижништво” и “монаштво” јесу синоними. Монаштво није безбрачност
ради неке друштвене активности, него подвиг у најизворнијем и
најпотпунијем његовом изразу. Дакле, монаштво не представља покрет мимо
Цркве или изнад Цркве, него тело од њеног тела и њену похвалу. То
значи, монаштво је похвала Цркве.
Подвиг, достојанство и служење монаштва јесу харизматично присутни у Цркви и у свету. Монаштво предстаља образац саборне духовности и установљену вредност за сваког верника. “Ангели су светлост монасима, а светлост, пак, свима људима јесте монашки живот. Због тога нека се монаси подвизавају да у свему пруже добар пример”, кажу Свети Оци. Монах треба да буде узор сваком хришћанину. Јер, ако су мученици следили распетог Христа, монаси-подвижници дословно следе савете Јеванђеља. Монаштво није нека историјска установа, него дубоко искуство живота Цркве, које чува и изражава подвиг као лични догађај и савесну борбу за уздизање човека над собом, као достојанство његове царске слободе. Монах је “онај који се држи само Божијих заповести и речи у свако време, на сваком месту и у сваком послу. Бити монах значи непрестано приморавати природу и неуморно бдети над својим чулима”. Монах је стални тражитељ Царства небеског. И зато је стално везан за Христа, јер у земаљском животу нема ништа друго до Христа као јединствену ризницу срца. Стога Исак Сирин каже: “Мудар монах, без ичега ходи кроз живот, док у сени не нађе бисер – Исуса Христа. Нашавши Га, он ништа више не стиче од ствари”. А Свети Симеон Нови Богослов вели: “Монах јесте онај који се не меша са светом и који се стално обраћа Богу. Гледајући Бога, он је виђен, љубећи Бога бива љубљен, и постаје светлост која светли неизрециво. Када га прослављају он себе види сиромашним, и кад му се приближавају он се удаљује”. Зато манастири на горама личе на сенице пуне божанских хорова који певају, уче, посте, моле се, радују се нади будућих добара и чине милостињу, имајући љубав и сагласије међу собом. Они личе на земљу у којој царује богопоштовање и Правда. Тамо не би смео да постоји нико ко чини или трпи неправду. Тамо не би смео да постоји мотив за осуђивање него постоји мноштво подвижника који сви, сагласно врлини, имају једно мишљење. Отуда монашки живот и заједница називају се “уметношћу над уметностима и науком над наукама”, зато што нам не нуде пролазне уметности, него нам обећавају чудесна и неизрецива добра. Зато монаштво нам открива и наглашава есхатолошки живот у коме се “учи многострука истина, савршена послушност, богоподобна саосећајност, спасоносна милостиња, стална молитва, скрушено покајање, истинито исповедање, непорочна савест и боготворећа љубав и друге врлине. Данашњи захтев за превазилажењем велике претње секуларизације Цркве, и захтев за обновом њеног послања, неопходност часног сведочења јеванђелске поруке и чистоте хришћанског етоса, међусобне спреге духовног и друштвеног, не може да игнорише присуство монаштва, и то монаштва које се не исцрпљује у клерикализму и које се не крије испод одеће трагично изокренутог безбрачништва, које има за циљ скупљање и црквених и управљачких почасти и чинова. Данас је, рекао бих, као никад пре неопходно присуство монаштва које сведочи о постојаном ишчекивању Царства Божијег и о бескрајној дубини личности, чија жеђ за љубављу и вечним животом не може другачије да се испуни осим у Богу. “Крстоносан” и “духоносан” монах, како га одређује источно Предање, јесте “јуродиви” – луд Бога ради, пророк Другог доласка. његов пример међу мирјанима, везаним за “овај свет”, обнавља “унутрашње монаштво” које својим утицајем даје допринос молитви, неопходној за стицање плодова у Царству Божијем. ТРИ СУ ОСНОВНА
МОНАШКА ЗАВЕТА – Послушност, сиромаштво и безбрачност јесу три монашка
завета или врлине које представљају срж монаштва и чине потпуним
динамички смисао монашког подвига. У њима се кристалише и свој израз
налази монашко искуство и они дају меру и величину његовом утицају на
образовање духовности верујућих. Свети монаси, “који жуде за
подвижничким животом”, јесу “они који су, ради јеванђелског живота и
тајанственим искуством упућени, одбацили стицање новца ( што представља
сиромаштво), људску славу (послушност) и телесна уживања (девственост),
стигавши тако у меру раста пуноће Христове”. А сва три ова обећања или
завета, који чине основу аутентичног живота монаха и које му даје
есхатолошки карактер, налазе се у Новом Завету. Оне су одјек одговора
Господа на искушења у пустињи. Због тога монашка обећања, управо као
одговори и превазилажења демонских искушења, не представљају просто
етичка начела и правила, него подвиге и борбе за језгро хришћанског
етоса, а “за велике странице човекове слободе” како каже Павле
Евдокимов. Монаштво показује сабирни духовни феномен, односно правило
живота, Оно је учитељ одрицања и превазилажења без којих не можемо да
постигнемо смисао и своје назначење.
ПОСЛУШНОСТ није одбацивање личне слободе, будући да се не поистовећује са сервилношћу или понижавањем који лишавају човека слободе и потцењују га. Насупрот томе, послушност је потврда и мера истинске слободе, могућност да монах или верник постигне висок степен слободе који се поистовећује са чистотом разума. Егоизам је главна препрека да они који чувају заповести Христове стигну у савршенство, док самољубље, свеобухватна страст, јесте извор и центар свих страсти, који умртвљује “страст” слободе, једине која се вреднује у Богу. Послушност Богу је пут да савладамо ове луциферске страсти, ово нарочито ропство и заточеништво. СИРОМАШТВО ослобађа човека од утицаја материјалних ствари или добара, те побеђује искушење да је хлеб све за човека. Јеванђелски одговор на то искушење је да човек не живи само од хлеба, него пре свега од истине која га ослобађа. Сиромаштво нам даје слободу не да бисмо могли да чинимо све што хоћемо, него да бисмо заволели Бога свим срцем и ближње као себе саме, да бисмо били у истини у љубави и са љубављу. Сиромаштво је подвиг за добијање чисте молитве и уподобљавања Богу. Оно је неугасива жеђ да постанемо слични Христу који “нема где главу да склони”. Сиромаштво је потпуна бестрасност, у којој се ум одваја од земаљског. Ништа толико не умирује ум као добровољно сиромаштво. Са одбацивањем новца и добара, поседа и ствари, душа монаха постаје безбрижна, и стиче могућност да се окрене себи, те да се, уистину слободна, врати Богу. Сиромаштво је отвореност за планове Божије, пророчко предосећање које не жели ништа да зна, нити хоће да следи било кога у свету осим Бога, и које не жели ни једно друго власништво осим надахнућа Духа Светога. Монах не обећава толико да ће живети у сиромаштву, колико да ће свој дух ослободити од жеље за “поседовањем”. Он то чини у тој мери да се одриче и свог тела, будући да је само у овом стању могуће водити царствен живот. Онај који се свега лишава није ни под каквом влашћу и целосно је слободан. По речима Јеванђеља: “онај који изгуби душу своју, спашће је”. Монах у свом подвигу нема за циљ изнуравање до смрти, него свођење материјалних захтева на минимум, на онолико колико је потребно да преживи. Љубав према поседовању протерује љубав према Богу и према ближњима, док немаштина и сиромаштво помажу да познамо своју природу, да зажалимо због њене немоћи , и да још више пожелимо богатство Божије, на име да примимо искуство о коме сведочи Апостол Павле: као сиромашни а многе богатећи, као они који ништа немају а све имају. ДЕВСТВЕНОСТ-БЕЗБРАЧНОСТ јесте живот “по икони” Исуса, завет којим се присједињујемо Христу, у коме се врхуни наш живот, чинећи нас целосним. Предање трезвеноумних Отаца сведочи да је “уздржање заједничко презиме свих врлина. Онај који се бори треба да се увек уздржава. Јер, каква је корист ономе који чува своје тело девственим, а дозвољава да му душа врши прељубу са демоном непослушања? И како ће се овенчати онај који је обуздао стомакоугађању и све телесне жеље, али се не чува од уображености и славољубља. Предање богоносних Отаца оставило нам је једно сликовито одређење девствености: “Жену нисам познао, али нисам девственик … дар девствености не остварује се само телесним уздржањем, већ освештањем и чистотом душе, којој је назначено да се подвизава у страху Божијем. Није могуће задобити савршену врлину чедности, уколико се претходно не задобије истинско смиреноумље у срцу. Чедност “превазилази физиолошки ниво и изражава девствени, целосни и недодирви основ човековог духа”. По речима Светог Григорија Нисијског: “циљ душе, која је почаствована девственошћу, јесте да се приближи Богу и постане невеста Христова”. И поред свега до сада реченог шта монах треба да чини да би задобио Царство небеско, монах ипак није надчовек и монашки подвиг се не тумачи као систем или техника стварања надчовека, што ствара лаж и илузију, лош пример и карикатуру човека. Монаштво у даноноћном напору се труди да уз благодат промени људско стање после пада, и да се преобрази цео човек. Зато сваки монах – монахиња живећи у заједници – манастиру се труде да помогну другом монаху да се преображава и спасава. Зато, монашке заједнице или манастири као носиоци хришћанског живота одувек су у Цркви чиниле ону снагу која је била окренута служењу и назидању осталих служби црквене заједнице. Стога, ма колико манастирска заједница изгледала затвореном и самодовољном, она никад у Цркви није представља један одељен и самосталан организам у односу на Једну Свету Саборну и Апостолску Цркву, већ у заједници са Епископом представљала је ту исту Цркву. Подвижнички или монашки живот је опредељење за Царство Небеско и као такав он изгледа као одрицање од света; међутим, он то у ствари није, већ је зидање на “чврстом темељу”, и борба да се човеку и свету обезбеди вечни живот. ПОДВИГ И ЉУБАВ Црквени подвиг је уистину наука и нелицемерно послушање, које са енергијом и сарадњом Духа Светог преображава човека и узвисује га до прве његове славе. Подвиг у Цркви не тежи казни и мучењу, не доводи до одбацивања и укидања људске природе, него стреми ка њеном исцељењу, очишћењу, разрешењу од греха и страсти и ослобођењу од сваке ствари која стоји као препрека истинском животу. Подвижништво је непрекидна и стваралачка слобода, трајни напор који тражи да се уништи и пресеку корени зла, да се савлада и победи ђаво и његови утицаји. Циљ подвига јесте славословље Божије, неизрециви брак са љубљеним: “Добар је подвиг, али са правим циљем: не треба да га сматрамо циљем за себе, него средством и припремом за постигнуће коначног циља (спасења), нити плодом (за себе), него земљом из које временом и са муком, Благодаћу Божјом, може да изникне биље, од којег је плод, који је чистота ума и јединство са Богом”, каже Свети Петар Дамаскин. Ово јединство са Богом јесте плод силе љубави коју је сам Бог ставио у срце човеку, јаке и незадрживе жеље коју је сам Бог усадио у његову душу. Љубавно јединство са Богом потврђује се у љубави према ближњем, пошто се љубав према Богу и љубав према човеку узајамно прожимају и истовремено представљају усходећи и силазни покрет. Важно је да знамо да љубав према ближњем не представља неко човеково расположење или наклоност, неко човеково осећање или подвиг, него откривење и дар, чудо и тајну Тројичног Бога, Божије распростирање и обитавање у човеку. Позвани смо да сваког човека волимо из дубине срца, али да своје наде не заснивамо ни на једном човеку. Свети Оци су сагласни да истинити подвиг не отуђује и не води у усамљеност, зато што његово дело није само да помири и уједини човека са Тројичним Богом, него да помири и уједини људе међусобно. “Онај који воли Бога, на земљи живи анђелским животом, пости, бди, поје и моли се и о сваком човеку увек добро мисли”. Циљ подвига јесте да превазиђемо немоћ индивидуализма и границе усамљености, егоистичну жељу и дрскост и да достигнемо степен “на коме човек не ствара теорије него се преображава и постаје дело јеванђелске љубави. Овај трезвени реализам подвижништва сведочи да ни један подвиг без љубави не води у близину Божију. Бићемо осуђени за зло које смо учинили, али пре свега зато што смо занемаривали добро и нисмо волели свог ближњег. Онај који пропусти да помогне човеку у његовој духовној невољи, сматраће се одговорним за његову пропаст. И онај монах (монахиња) или лајик, који у свом срцу има чак и траг злобе, јесте недостојан љубави Христове. Сваки, дакле, подвиг и борба који не доводе до љубави и смиреноумља, јесу сујетни, а крај њихов бескорисан. Јер, сваки подвиг који нема љубави, постаје стран Богу, каже Свети Максим ------------- ХРИСТОС ВОСКРЕСНА ОД МРТВИТЕ СО СМРТА СМРТА ЈА ПОБЕДИ И НА ТИЕ ВО ГРОБОВИТЕ ЖИВОТ ИМ ДАРИ 
|
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 17:56
Превод: Монасите дословно ги сладат советите во Евангелијата.
Кои тоа совети од евангелијата ги следат монасите?
Ако монасите ги сладат "дословно" советите од евангелијата, тогаш зошто во твојот километарски пост нема ни еден милиметар стихче од евангелијата?  ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: KGB
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 17:59
|
Monasite begaat od realnosta, namesto da odat vo svetot da im sluzat na lugeto tie begaat po planinite.
|
Постирано од: mali simo
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 18:13
|
МОНАШТВО У хришћанској традицији идеал безбрачности као подражавања Христу нашао је своје оваплоћење у монаштву. Време у које је живео св. Григорије Богослов подударало се са формирањем монаштва на хришћанском Истоку. Старији савременик св. Григорија Богослова био је св. Атанасије Велики, који је у своме „Житију св. Антонија“ сликовито представио лик идеалног монаха-отшелника. У првој половини IV века почиње делатност св. Пахомија Великог, оснивача општежитељног монаштва у Египту, Илариона Великог, организатора палестинског монаштва, а такође и двојице великих Макарија: Александријског и Египатског (1). У исто време у Сирији цвета прото-монашки покрет „синова завета“ (2); такође се јавља и покрет месалијанаца, који ускоро продире у монашке кругове на читавом Православном Истоку (3). У Кападокији је ширење монаштва везано пре свега за име Јевстатија Севастијског, који је, много година поживевши, до 373. био пријатељ и учитељ св. Василија Великог (4). Јевстатије је припадао оном кругу аскета који је био осуђен на Гангрском Сабору (5); управо из анатема овог Сабора сазнајемо о основним цртама Јевстатијевог учења. Сабор је појединачно анатемисао оне који осуђују легитимни брак, који не допуштају једење меса, који се не причешћују код ожењених свештеника, који практијују девственост из разлога што се гнушају брака, који се, сачувавши завет девствености, преузносе онима који су у браку, који посте након васкрсења, који избегавају црквена сабрања или устројавају сабрања независно од надлежног (месног) епископа; анатеми се предају и жене које под изговором аскетских подвига остављају своје мужеве или избегавају васпитање деце (6). Највероватније да сам Јевстатије није био присталица ових крајности које је Гангрски Сабор осудио, и да су ова погрешна мишљења владала само међу одређеним лицима у његовој околини (7). Међутим, како Јевстатијеви списи нису доспели до нас, у овом тренутку је немогуће установити степен одговарајућих анатема Сабора на његово учење. Василије Велики је обрадио многе Јевстатијеве идеје (8), иако му је био потпуно стран тај крајњи индивидуализам који је карактерисао већину аскета који су осуђени од Гангрског Сабора. Напротив, он је на сваки начин заговарао „црквени“ карактер монашког живота. Стремио је ка томе да монаштво које се (у то време) формирало не постане опозиција Цркви, да се не претвори у неку секту ригорозних аскета, већ да оно постане нераздвојни део црквеног организма. И више од тога: у Василијевим „Правилима“ (9) уопште се не помиње реч „монах“ и не говори се о монаштву као о издвојеној унутар Цркве групи људи (10). Пре (би се рекло) да је Василијева брига била устројавање Црквене заједнице као такве, т.ј. читаве Цркве, као једне заједнице „савршених хришћана“ (11). Унутар те макро-заједнице могле су постојати (и извесно су постојале у Василијево време), и микро-заједнице аскета-девственика и отшелника; ове су се заједнице показале као језгро тог духовног (поновног) рођења, које је по Василијевом мишљењу требало да обухвати сву Цркву. Василијева „Правила“ била су упућена свим аскетски настројеним хришћанима, а тек када се завршило формирање монаштва као институције она су се почела примењивати као монашка правила и постала су основа свих манастирских устава Православног Истока (12). Велика је заслуга Василијевих „Правила“, што монашки покрет ни у његово време, ни након тога није претпоставио себе Цркви већ је остао унутар ње. Заслугом светог Василија треба сматрати и то да је идеал монашког живота проникао у широки слој византијског друштва и омогућио формирање такозваног „монаштва у свету“; многи мирјани су се надахњивали аскетским нормама монаштва и убацивали одређене елементе монашке духовности у своју сопствену праксу. Историчари су
безусловно у праву када указују на то да је Василије, будући (да је био) еископ
Цркве Христове, ставио посебан акценат на интеграцију монашких обитељи у живот
Цркве, на потчињавање епископу; његове заједнице, то су најмање „помесне Цркве“
на челу с „предстојатељима“, при чему је класични манастир типа египатских
општежића св. Пахомија (13). Ипак треба кориговати тврђење да св. Василије “није
стварао и није утемељавао, слично св. Пахомију, одвојене монашке обитељи“ (14).
У сваком случају, Григорије Богослов јасно говори о Василију као саздатељу
„манастира“ и обитељи, које уосталом, нису институционално биле одељене од
Цркве. Василију је, по сведочанству св. Григорија, пало у удео да синтетизује
идеал живота у заједници са пустињаштвом, да споји „делатност“ са „философијом“
(„созерцањем“): >>Велики су
девственост, безбрачност и пребивање у истом достојанству (чину) са анђелима,
једнакима по природи (15), суздржаћу се
да кажем - са Христом, Који је... рађајући се од Деве, озаконио девственост...
Дакле, ко је боље од Василија испоштовао девственост или утврдио закон због
тела, (и то) не само на сопственом примеру, већ и у својим списима? Чији су то
манастири (perthenones) (16), чија она (сва) писмена правила којима је он
чула учинио целомудреним... и убеђивао (да се чува) истинска девственост?
Пустињаштво и општежиће се често налазе у међусобном сукобу и опозицији, премда
ни једно ни друго не садрже у себи једино предности или једино мане. Прво, мада
молитвеније, благоустројеније и приводи Богу, није лишено надмености,... а
друго, премда практичније и корисније, али не избегава метеж. Василије је
превасходно спојио и једно и друго, устројивши келије за отшелникеи пустињаке (askētēria
kai monastēria) недалеко од обитељи (koinonikon) и градских манастира (migadon) (17), не разделивши и не
одвојивши једне од других, као неким бедемом, него је истовремено сјединио и
разграничио да и философија (18) не би била лишена општења нити делатни живот
био лишен философије.<< (19) Поменимо да је Григорије и сам хтео да посвети живот ономе што је он
називао истинско мудрољубље (философија), премда му околности нису дозволиле да
то учини. Поставши свештеник,а затим и
епископ, он је свагда задржао (сохранил=сачувао) чежњу за отшелничким животом,
често се повлачио по горама и путовао на своје породично имање, спасавајући се
од немилог архијерејског живота. У апологетској речи, изговореној након
повратка из понтијске пустиње, Григорије је молио опроштај од своје пастве зато
што ју је привремено оставио, (а такође) и исповедао своју љубав према
отшелничком животу: >>Обузела ме је нека
пламена љубав према благу непрестане молитве и отшелништва (erōs
tou kalou tēs hēsychias kai anachōrēseōs), чега сам љубитељ био од самог почетка, (и то
љубитељ) какав би био неко занимајући се словесним наукама (peri logous
espoudakotōn), које (сам) ја, будући
у важнијим и опаснијим околностима обећао Богу, и Коме бих се већ окренуо...
Ништа ми се није показало тако (прекрасно) као када сам умиривши чула, ставши
изван тела и света, сабравши се унутар себе, не дотичући се ничега људскога без
преке потребе, разговарајући са самим собом и са Богом, живео изван видљивог и
у себи свагда носио чисти божански лик... будући и увек постајући заиста чисто
огледало Бога и свега божанског, надодајући светлости светлост, мање светлој –
светлију (amauroterō tranoteron),
већ са надом сабирати блага будућег века и живети заједно са анђелима, и будући
још на земљи, оставити земљу и узносити се горе (помоћу) Духом. Ако је ико од
вас стекао ову пламену љубав, тај зна о чему говорим...<< (20) Које је место св. Григорија Богослова у историји раног монаштва? У смислу у којем се ова реч употребљавала у односу на египатске монахе IV века, он уопште није био монах. Он исто тако није био ни припадник ма које конкретне обитељи кападокијских аскета, премда је и проводио извесно време у сличним обитељима. Од три традиционална монашка завета: послушања, нестицања и целомудрености (21) – он је сачувао само последњи. Што се тиче завета нестицања, Григорије је целог живота остао богати аристократа који је управљао векликим имањем (на коме су се налазили): дом, земља, врт и робови. Што се завета послушања тиче, Григорије је био савршено неспособан да се потчини црквеним властима: примивши свештенство, он је побегао у пустињу, а потом се вратио и оправдавао се за своје „непослушање“ (22). Поставши епископ никада није служио у својој епархији; када је изабран на констнтинопољски престо, убрзо је поднео оставку. За њега је лична слобода била изнад свега, о томе је он стално и отворено говорио. Али у том снажном осећању слободе се, како изгледа, и састоји монаштво св. Григорија Богослова. Добивши назначења за црквене дужности, он је давао себи за право да не испуни наложено, ако то противречи његовим стремљенима; занимајући се црквеним делима, сачувао је слободу духа; имајући богатство, остао је слободан од њега. Григорије је могао себи да дозволи да својим парохијанима говори о томе како му је пријатно да „живи са малом и оскудном кришком хлеба“ (23), о својој „власаници“ и „скромној трпези, која се не разликује много од птичије“ (24), премда су слушаоци знали за његово (имовинско) стање; он је искрено сматрао себе слободним од сопственог богатства и могао је себи да дозволи раскош, да се оскудно храни, бедно одева и води подвижнички начин живота. Григорије није схватао монаштво као својину одређене црквене институције (25), већ пре свега као унутрашњу устремљеност Богу, постојано пребивање у молитви, стремљење ка усамљеничком и безмолвном животу. Монаштво је за Григорија могућност да се време посвети размишљању о Богу, о смислу људског живота, могућност да се води безметежни и живот без брига, пењати се на гору или шетати покрај мора, осим тога, и може бити пре свега осталога, то је могућност да се пез препрека занима учењем – читати Писмо, дела светих Отаца Цркве, античких философа, песника и историчара, писати богословске, моралне и аутобиографске трактате, проповеди, стихове и писма. У томе смислу Григорије, исто као и Јероним на Западу, може се назвати родоначелником ученог монаштва. У Григоријевом аскетском лексикону (=речнику) осим појмова „безмолвија“ (hecyrcsychia) и „отшелништва“ (anachōrēsis), важно место заузима појам „пустиње“. На језику раног монаштва пустињом се називало свако место које је човек изабирао ради усамљеничког живота, била то пустиња у географском смислу, гора или непроходна шума; за Григорија је пустиња била његово имање у Назијанзу. Григорије је називао пустињу „руководитељком“ свег свог живота, „сатрудницом“, „мајком божанског усхођења“ и „обожитељницом“ (theopion) (26). Циљ одласка у пустињу је побећи од светског метежа и стећи унутарњу тишину која је неопходна ради богоопштења. Григорије се ослања на примере пророка Илије, Јована Крститеља и самога Исуса Христа, када говори о неопходности искуства пустиње за хришћанина: >>... и Илија се са задовољством предавао мудровању (hēdeōs enephilosophei); и Јован у пустињи; и сам Исус је чинио дела пред народом, а молио се углавном на пустим местима. Какав је закон он дао самим тим? Мислим да је због чистог сабеседовања с Богом неопходно пребивати у безмолвију (hēsychazein) и макар мало извести свој ум из обмањивога. Јер он сам не потребује удаљење - инема места где би се могао сакрити будући да је Бог Који све испуњава, него да би се ми научили да има време за делање, а има и време за упражњавање вишега.<< (27) Треба обратити пажњу да како у наведеном тексту, тако и у многим другим Григорије говори о усамљеничком животу, као о „философији“. За њега монаштво није само подражавање начину живота Христа и пророка, већ у одређеном степену и начину живота античких философа. Међу ученим монасима његовог времена такво је схватање било општеприхваћено. Василије Велики је говорио да је истински философ онај који је закључао тело у манастир, а ум сабира унутар себе. Григорије назива монашки сто „философском трпезом“ (29). Упоредо са тим Григорије је наглашавао да је монашки живот неупоредиво виши од живота античких философа. Иако се код последњих сусрећу примери достојни подражавања у мудрости, само су у хришћанству могући оргинални обрасци светости. У 4. беседи, „Против Јулијана“, Григорије претпоставља монахе античким философима, доказујући да је монаштво пут који води сједињењу с Богом, озарењу божанском светлошћу и обожењу: >>Видиш ли те људе који немају ни имање ни кров, и самим тим се приближавају Богу; у којих ноге нису умивене, а постеља им је земља, као што говори твој Хомер... (30) који су доле, али изнад доњега, међу људима, али изнад човечанског; свезани, али слободни; стешњавани, али не задржавани, који не овладавају ничим у свету, али су сасвим изнад света; у којих је двострук живот – један презиру, а о другом се брину; који су кроз умртвљење бесмртни, кроз одречење сједињени с Богом; који су ван страсне љубави, али пламте божанском и бестрасном љубављу; који овладавају извором Светлости и још су сада озарени њоме; у којих су анђелска псалмопојања, свеноћно стајање и пресељење ума Богу, ума који усхићено хита ка висоти; у којих је чистота и очишћење; у којих је блато и небо, унижавање и (узвишавање на) престо, нагота и одећа нераспадљивости, пустиња и славље на небесима, власт над земаљским наслађењима и бесконачно неизречено наслађење; сузе очишћују грех света, а подизање руку гаси пламен, укроћује звери, отупљује мачеве, разгони војске у бекство.<< (31) Кроз сав свој живот Григорије је општио са монасима и усхићивао се аскетским подвизима многих од њих. У 6. беседи, изговореној поводом поновног сусрета монаха назијанске епархије са својим епископом, Григорије описује „пост, молитву, сузе, жуљеве на коленима, бијење у прса, стењање, вапаје из дубине, свеноћно стајање, пресељење ума Богу“; такође говори и о спољашњем изгледу монаха који су ходали боси, нису се умивали, носили су једноставну одећу и „одговарајућу фризуру“ (koura symmetros); напомиње чврсти ход монаха, њихов нелутајући поглед и пријатни осмех, „или боље, само вид осмеха, целомудрено се уздржавајући од смеха“ (32). Све је то очигледно блиско ономе што је Василије Велики писао Григорију у једном од својих ранијих писама у вези са спољашњим изгледом и понашањем монаха: тамо се такође говори о уздржању од смеха, неопраној одећи. Чврстом ходу и сл (33). У песми „Јеленију о монасима“, Григорије даје кратке карактеристике својих познатих монаха: један од њих (Кледоније) „живео је ради сиромашних и све је принео Христу, пре свега самог себе“, други (Евлавије) бринуо се о староји болесној мајки; трећи (Тегоније), „стојећи на земљи дотицао се небеских престола... и на његовом цветном лицу свагда је уочљиво осијање радосног духа“ (34). Општа карактеристика монаха изражена је у истом тону као и у беседи „Против Јулијана“: >>Сви су
они служитељи свесилног Бога, Сваки савршен у
свом благочешћу. Лаганим стопама
иду по земљи... Они су каменице
великога храма и Христос их свезује. Један другога
испуњавају љубављу хармоније Духа... Они су умерени у
речи, умерени у ћутању и зауздавају И смех и слух и
неприлични поглед... Земаљски
мртваци, они мислено живе у горњем, Свагда имајући
пред очима велико сијање Бога И ликовање благочестивих душа у будућем (веку).<< (35) Ипак, заједно са многим похвалним речима на рачун монаха, у Григоријевим стиховима сусрећемо сурова разобличавања лажног монаштва и јетку сатиру према онима које је сматрао да су нарушили монашку дисциплину. Примајући монаштво, пре свега као унутрашњи и скривени живот, он је устао против лицемерја и превртљивости у шта се понекад претварала монашка побожност. Сви спољашњи знаци о којима је раније било речи – босо хођење, ношење сиромашне одеће, оборен поглед и др. Није ни у ком случају циљ сам по себи – то су само „бочни ефекти“ монашког начина живота, суштина кога је очишћење срца и непрестана молитва. Премда се Григорије искрено усхићивао оним монасима које је описивао у беседи „Против Јулијана“, или у песми „Јеленију“, он се по спољашњости није убрајао међу њих. Традиционални монаси нису се прали нити су се лечили код лекара, а Григорије се по савету лекара лечио у бањи (36). Монаси су се одрицали својих имања, а Григорије је све своје сачувао. Њега су наиме оптуживали да „раскошује“, да је „богат“ и живи у „испразности“ (37). Одговарајући на њихове оптужбе, Григорије наглашава да се истинско монаштво не ограничава примањем на себе монашког изгледа: >>У нас
је, можда, извор и рибњак и прохладни ветрић И хлад дрвета,
сама незнатна добра; И ви то
називате раскоши. Или је Хришћанима већ
и забрањено (=немогуће) да дишу? Можете ли то да нам забраните?... Како си мрачан
ти, младићу, како бедан, ходиш без обуће, Прљаве косе, једва
прговарајући реч! И одећа ти виси
од појаса, и црна риза; Чин ти се вуче
по земљи. Ако је све то
ради вере, читав живот треба то да посведочи, А ако је само глума, нека други похвале то (ја нећу)!<< (38) Монаштво, претворено у хистерију, с правом је изазивало Григоријев гнев. Али је још рескије говорио о оним монасима, који нарушавајући завет целомудрености, живе с лицима супротног пола. У градском монаштву IV века, био је широко распрострањен обичај да монах-појединац или неожењен клирик живи под истим кровом са таозваном „синизактом“ (грч. Syneisaktos, буквално преведено: „уведена“ у дом) или „агапитом“ (agapitē - "вољена"), која му је формално била служавка, а у реалности често постајала љубавница. Постојали су и случајеви наложништва монахиња-девственица са синизактом-агапитом (39). Против овог вапијућег нарушавања црквене дисциплине постављен је трећи канон Никејског Сабора 325. г (40). А такође и многе странице које су написали св. Атанасије Велики, Василије Велики, Григорије Нисли, Јован Златоусти и др. Григорије Богослов није штедео оштре речи, обраћајући се монасима и монахињама који су живели заједно са особама супротног пола: >> Агапитима-мушкарцима,
а такође и агапитама-женама, ево шта ћу рећи: Пропадните ви,
проклети међу хришћанима, пропадните, Који прикривате
бешњење природе... Избегавај
сваког мушкарца, а посебно синизакта; То је горка
вода Мере, веруј ми, девственице... При мешању
белог са црним добија се сиви цвет; Живот и смрт
немају ничег заједничког, А они које сви
називају синизактима, Не знам да ли
поштују брак или су изван брака. Монаси, водите
монашки живот, А ако живите са
агапитима, онда ви нисте монаси.<< (41) Видимо да Григорије иступа у својству борца за чистоту монашког живота, напомињући монасима тога времена о томе идеалу живота у подражавању Христу, нашта су и позвани. Григоријево место у историји источног монаштва доста је скромно, његови списи на аскетске теме са не могу упоредити са Атанасијевим, Василијевим и Евгаријевим списима, који су били оснивачи монашке писмености. Међутим Григоријево лично искуство је несумњиво важно за све који следе монашку традицију. У његовом лику ми се срећемо са ретким типом монаха аристократе, монаха богослова, монаха философа, монаха песника. Његов живот је остао сведочанство тога да монах по призиву остаје монах и на епископској катедри и на Црквеном Сабору и седећи за столом и пишући, илечећи се и боравећи у хчаду шуме и шетајући по обали мора. Живећи у свету, монах остаје ван света, слободан од земаљских привезаности. Он живи у Богу тамо где га је живот нанео и где му је Промислом Божијим дато да врши своје служење. НАПОМЕНЕ: ------------- ХРИСТОС ВОСКРЕСНА ОД МРТВИТЕ СО СМРТА СМРТА ЈА ПОБЕДИ И НА ТИЕ ВО ГРОБОВИТЕ ЖИВОТ ИМ ДАРИ
|
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 19:05
Јас мислам дека треба да го прочиташ ЕвАнгелос па ќе сватиш тоа што ти го зборувам јас цело време, ќе видиш како е од Христијанска гледна точка, ќе видиш како е точно тоа што се вели во к*ранот дека монаштвото е измислица. Благодарам на ЕвАнгелос што ја потврди точноста на овој к*рански ајет: "But the Monasticism which they invented for themselves, We did not prescribe for them" (к*ран 57:27) Христијанството е преправено од локална порака во глобална порака со мисионерство. Епа во пештери неможе да се постигне тоа! ЕвАнгелос, блиску си до Исламот, само треба да направиш уште некој чекор па ќе ми бидеш брат по вера. Гледам дека Протестанизмот е блиску до Исламот, поблиску од Католицизмот, Православието и другите Христијански секти, блиску до она што го учеле сите Божји пророци, од Адем алејхи селам па се до Мухамед алејхи селам, вклучувајќи го и Иса меѓу нив. Сите Христијански секти се обидуваат да дојдат до вистинското учење на Иса, Протестанизмот ги отфрли сите новотарии во Христијанството, како примеров со монаштвото, но сепак не ги отфрли новотариите во целост. Ако ја разголи проповедта на Исус од сите додатоци, ќе види дека Исус проповедал Ислам. Ова ЕвАнгелос ти го пишувам НАЈИСКРЕНО досега, со НАЈИСКРЕНА желба за да се отргнеш од Протестанизмот и да прифатиш Ислам. Потекнуваме скоро од исто место, зошто да не ја имаме и двајцата вистинската религија - Исламот?! 
|
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 19:33
|
~,,~Sto ima vrska dali nekade ima kazhano nekogash od Isus i apostolite za monashtvoto ili ne ,ednostavno tie ludje taka si cuvstvuvaa potreba na toj nachin da bidat poblizu do boga i toa e lichno pravo na sekoj eden poedinec kako chuvstvuva deka treba da go zhivee sopstveniot zivotot~,,~ ------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
Постирано од: ivan_grozni
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 19:35
| potpolno ispravno .... se e vo izborot .. a ne vo nametnati veruvanja ... |
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 19:45
|
~,,~Druga rabota vo kontekst na postot na Almahadi~,,~*Hristijanski sekti* mislishe li deka veshto go vmetna zborot pomedju dva poima i nema ludje sto mozhat da ti go razberat kontekstot na iskazanoto~,,~pa prodolzhi da kakash so Muhamedanski vitoperologii * Isus propovedal Islam * ~,,~ nego prodolzhi si taka~,,~ ------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 20:04
Ех сега, што имало врска дали Исус кажал или не! Е ова ти е . . . што има врска дека Исус не кажал Јас сум Бог, ние сепак го обожаваме како таков, што има врска дека Исус не кажал ова, што има врска дека Исус не кажал она . . . . кажале некои луѓе кои изигруваат попаметни од Исус, така им дошло бре едноставно . . и ај ќе се криеме по пештери. Што е ова бре? измислица, искривување на изворното Христијанство, искривување на изворното учење на Исус . 
Упсс . . . почнав како ЕвАнгелос да звучам
|
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 20:05
Па Боже мили, така ги нарекуваат, секти . . . деноминации, ако си Православен . . што би рекол за Протестантите? Што би рекле тие за тебе? Дека си Христијанин? Верувај, не би го рекле тоа! И да беше уште некој модератор Online да прочиташе какви зборови употребуваш во твоите коментари, ќе беше многу убаво. |
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 20:23
|
~,,~Abe shto ne ti e jasno ~,,~Ludjeto taka im e volja da si zhiveat od samo nivni lichni prichini i slobodnata volja im dozvoluva da zhiveat kade sakaat i kako sakaat~,,~Na nikogo ne mu se na shteta ~,,~Isus za mnogu raboti ne kazhal koi denes se sostaven del na nasheto sekojdnevie pa za istite ne barame objasnuvanja vo evandjelijata~,,~Za razlika od vas shto go smetate k*ranot za nauchna kniga i treskate se i seshto pa potoa barate soodvetni hadisi istoto da go opravdate pa ako i tamu e kontradiktorno ce se zanimavate so tevzir i pak postapuvate kako shto vi e popraktichno da se ubedite~,,~ k*ranot se objasnuva~,,~AHA ------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
Постирано од: Almahdi
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 20:31
Е сеа, на некого му е воља да живее како хомосексуалец, на некого му е воља да живее во некоја јавна куќа :-) ама не бидува така. Остај ти вољата, и Исус живеел според вољата на Бог, не според својата. Е како не му се на штета? ама ај, и да не му се на штета, ни на ајр не му се на никого, што фајде од нив? Ништо! |
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 20:38
|
~,,~Mene potpolno mi e se edno ti kako ce ne narechesh, nemam ni trunka doza na nesoglasuvanje so toa kakovi sme vo tvoite ochi~,,~Nie znaeme shto sme i ne ni e bitno kako ne dozhivuvaat razlichnite od nas zoshto imame vera vo koja nemame somnezi i taka ni e zacvrsten lichniot integritet~,,~Vera vo koja mozhete da osetite navreda e vashata, od prosta prichina deka samite ne ste sigurni vo toa shto go veruvate i sumjate vo verodostojnosta na istoto,somnezhite ve turkaat vo revolt,pretnji i samosozhaluvanje ~,,~ ------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 20:58
|
~,,~Isus zhiveel spored voljata na Bog ~,,~Toa deka ne mu se nikomu na shteta e povece od jasno~,,~A fajde,zavisi koj kakvo fajde gledash fo niv a sigurno deka ima i fajde:Ce otide chovek vo nekoe ubavo manastirche na nekoe ubavo mesto,monasite go odrzhuvaat chisto sredeno nema guzhvi galama porazgovarash so monasite gi otrgnash mislite od sekojdnevieto i taka napolnish baterii i nemora da si hristijan za da te ispochituvaat!Drugo fajde na primer makedonija e zabelezhana vo svetskite turistichki karti kako zemja so izuzetni manastiri i posveten monashki red ,pa od tuka i fajde od turizam ,ima fajde i za vernicite pravoslavci na koi mnogu monasi im se duhovnici -koj bara takvo fajde ,ponatamu na dosta poraneshni narkomani im se smeni zhivotniot k*rs po koj beznadezhno plovele so godini i taka natamu i taka natamu~,~,~ Koga izbilansirash*Steta nema* a *Fajde Ima od monasite* ------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
Постирано од: misterX
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 21:36
|
Onoj koj od grevot bega so krienje, toj se krie i od boga. Ako trebashe da bideme bezgreshni togash bog ke ne sozdadeshe kako angeli. Site nie tuka imame svoja misija, no ne veruvam deka misija pretstavuva da se sokriesh vo nekoi karpesti planini, da se otkazes od se shto e sozdadeno od boga vo negovo ime. Toa e hipokrizija, baranje izgovor i dodvoruvanje na koe ke sleduva korpa. Sekoja cest na nivnata sila i predanost, toa nikoj ne moze da go ospori, no sepak nivniot nacin ne se poznat vo niedna verska literatura tuku naprotiv, bog sekade gi povikuva lugeto dase sakaat, da se razmnozuvaat i da deluvaat spored site covecki osobini i pravilata koi toj im gi postavil vo svetite knigi.
Nekoi vikaat deka toa e sloboden izbor i nacin na doblizuvanje do boga. No sto stanuva so svetot poradi takvi slobodni izbori? Od edna vistina sega imame milioni takvi razlicni vistini. Od eden bog sozdadovme stotina razlicni, od edno pravilo napravivme sto drugi. Sekoj si izmisluva svoi nacini na veruvanje. Site vikate toa ne e propishano vo niedna kniga no sepak toa se praktikuva. Epa ako nie sme sledbenici na knigite togash kako moze vo nivno ime da pravime i nesta koi ne gi ima vo nivnata sodrzina? |
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 21:51
|
~,,~Dobro soverniku od druga loza~,,~Na koe evangelie ti se povikuvash za tvoeto forumdhistvo, tvojata voja taka ti nalaga shto ti e dadena od Boga da imash izbor shto da pravish vo tvojot zhivot,Monasite napravile takov izbor i toa e nivnata slobodna volja i lichen stav,daleku od dodvoruvanje a fino znaesh deka ne treba da sudish a kamo li vakvi posveteni vernici~,,~ ------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
Постирано од: misterX
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 22:04
|
Na kogo komentirash Vlad? JAs nemam protiv nivniot izbor, niti mozam da vljaam da ne go pravat toa. Forumov e da gi iskazeme nash*te razmisluvanja. Jas smetam deka takviot nacin ne e ispraven i nisto poveke. Imam svoi potkrepeni fakti deka sum vo pravo no ne sakam da gi nametnuvam tuku samo da gi prezentiram. Ako ti smetash deka tie se vo pravo togash ok. Jas gi citav tvoite stavovi vo vrska so toa i mislam deka imash pravo da razmisluvash taka.
Spored tebe toa e sloboda na izbor a spored mene sloboda na izbor ne znaci i beganje od obvrskite koi eden covek gi steknuva koga se raga. Niedno sushtestvo ne e rodeno samo od sebe, site nie sme doshle od majka i tatko i taka treba da prodolzime da ziveeme. Ako raganjeto e grev neka bide prekinato. Jas mislam deka toa ne e grev. Zenenjeto ne e grev, ljubovta kon zenata ne e grev. Toa e moe mislenje i ako imash nesto so koe ke me razubedish jas od srce ke te sledam. |
Постирано од: Vlad Tepesh
Датум на внесување: 12.Април.2008 во 22:18
|
~,,~misterX na tebe ti se obrativ no imam mala rabota ce pisham malku podocna~,,~ ------------- http://protravelguide.com/Images/VladTepesDraculaBranCastle.jpg |
Постирано од: Messenger
Датум на внесување: 13.Април.2008 во 05:02
|
Po defolt, so svoeto ragjanje chovekot doagja na svetov bez nikakavi obvrski.
Toj ne baral da bide roden, ne postavuval nikakvi uslovi okolu toa i ne se slozhil da dojde na svetov spored nikakov dogovor od svoja strana. Site obvrski otposle mu se nametnati od semejstvoto, komunata, nacijata i drzhavata spored potrebite na ovie socijalni formacii, obichaite, tradiciite, religijata, uchilishtata i t.n. Chovekot doagja na svetov kako potpolno slobodno i neobvrzano sushtestvo i po relativno kuso vreme razbira deka go obremenile so sekakvi mozhni obvrski. Sredinata ima dovolno vreme da go ubedi chovekot deka e dozhivoten dolzhnik za neshto sto prvichno toj nikogash ne se slozhil. Problemot e sto nemozhe da se vrati nazad... ------------- Truth needs no laws to support it. Throughout history only lies and liars have resorted to the courts to enforce adherence to dogma. |
Постирано од: Azrael
Датум на внесување: 13.Април.2008 во 10:33
|
Ako ne mu sluzi na Bog i Bozjoto Slovo togas sekava zrtva koja ja pravime e bescelna. Nekoi se odlucile na takov cekor,I se odovojat od svetot, no ako svetot nema nikava duhovna pridobivka od nivniot cin, dzabe e. Ova e moj stav. Nikoj ne e povikan sebicno da se izolira sebesi i da ne gi spodeli duhovnite darbi.
------------- ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! |
Постирано од: zbunet
Датум на внесување: 13.Април.2008 во 10:44
| Mnogu ubava rabota...i ja ke odam za monah |
Постирано од: mudzahid
Датум на внесување: 13.Април.2008 во 12:23
|
Нема да те примаат. Ќе се збуниш на приемниот.
------------- И НЕ СЛЕДИ ГО ОНА ШТО НЕ ГО ЗНАЕШ. И ИЗБЕГНУВАЈ ТЕ ГОВОР ЛАЖЕН. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 16:44
|
Citajki vi gi komentrite, za zal, gledam deka nemate nitu osnovno poznavanje na monastvoto. Nemojte da se potpirate na mislenjeto na nekoi koi tvrdat deka monastvoto e novitet,oti toa e vo sprotivnost so Svetoto Pismo. Ima mnogu primeri koi ukazuvaat ne blagoslovenosta na ovoj nacin na zivot, i deka onoj koj ke go izbere ke dade stokraten plod ako se drzi do poslusanieto, molitvata i podvigot vo celina. Za da go objasnam ova na jasen nacin ke pocnam od pocetok.
Gospod kako slovesni bitija gi sozdal prvo angelite koi vo sustina se monasi (zborot monah poteknuva od grcki zbor mono- sto znaci sam, ili poteocno vo sustina - sam so Boga). Angelite nitu se zenat nitu se mazat tuku ziveat devstven zivot. Vo Noviot Zavet Gospod go potvrduva monastvoto kako blagoslovena forma na zivot koga na prasanjeto komu, posle smrtta, ke pripadne zenata koja bila vo brak so sekoj eden od 7te braka, Toj odgovara deka posle smrtta ke bideme kako angelite na nebesata - nema da se mazime i zenime tuku ke ziveeme monaski zivot. Isto taka i vo onoj del kade se veli ima skopeni od luge, no ima i skopeni zaradi Carstvoto Nebesno - se zboruva za monastvoto. Koga bogatiot mladic doaga i Go prasuva sto treba da pravi za da nasledi Carstvo Nebesno, Gospod mu veli deka ako saka da bide sovrsen treba da prodade se, da razdade na siromasi, da si go zeme krstot i da pojde po Nego (povtorno monastvo). A apostol Pavle jasno kazuva - mnogu bi sakal site da ste kako mene (monah-devstvenik), no koj ne moze da se vozdrzi neka se mazi i zeni, namesto da se raspaluva i da gresi - znaci, povtorno monastvo. Apostol Pavle ima posveteno cela glava tokmu na taa tema. Intersna rabota e sto onie koi se protiv monastvoto, preskoknuvaat bitni podatoci od Svetoto Pismo - monah bil i sv. Jovan Krstitel, monahinja bila i Bogorodica (kako sto pee crkovniot poet - Deva pred da rodi, Deva dodeka ragja i Deva posle ragjanjeto na Gospod), monasi bile i apostolite (sv Jovan Bogoslov i ostanatite koi go ostavaat svetot i trgnuvaat po Hrista) a pred se, najdobar dokaz deka monastvoto e dadeno od Boga i deka e blagosloveno e deka i Samiot Gospod Iisus Hristos bil monah. Taka sto monastvoto postoi od samiot pocetok na hristijanstvoto, a ne kako sto nekoi mislat deka sv. Antonij go zapocnal. Sv Antonij samo ja aktualiziral taa forma na zivot. Prva monaska zaednica e zaednicata na Gospod so apostolite. Monasite od pravoslavnata Crkva se narekuvaat angeli vo telo tokmu zatoa sto ziveat angelski devstven zivot. I mnogu e logicno toa da e blagosloveno od Gospod so ogled na toa sto posle smrtta ke bideme kako angeli i ke ziveeme monaski, taka sto ako veke toa go znam, zosto toj nacin na zivot da ne pocnam da go ziveam uste tuka, na zemjava, vo ovoj zivot? Monastvoto e nesto prekrasno, velicestveno, neopislivo soedinuvanje so Boga, a sekoj koj ne veruva na ovie zborovi neka si go proveri svoeto mislenje so toa sto ke pojde na nekoe vreme vo manastir za da vidi od blisku kako se zivee kako monah i da ja pocuvstvuva taa blagodat koja ja siri monaskata molitva. Monastvoto e nacin na ziveenje vo koj neprestajno se zivee za Boga 24/7, vo molitva, vo pokajanie, vo ljubov, vo ispoveduvanje na vistinskata vera preku svoite dela... Manastirot e najpogodnoto mesto za da se skroti nasata padnata priroda, da se simne tovarot na gordosta od nas, poddavajki se na blagiot jarem na Gospoda - poslusanieto kon svojot duhoven otec, po primerot na Gospod Koj sto Mu bil poslusen na Svojot Otec do smrt, i toa smrt na krst. Kako sto Toj dobrovolno se raspna zaradi nasite grevovi i za da ne izbavi od smrtta i vecnite maki, taka i monasite se raspnuvaat za svetot i pohotta na teloto Zatoa Gospod, po molitvite na novopostriganiot angel vo telo, otec Porfirij, koj se pribroi vo brojot na Hristovata vojska vo Bigorski manastir, neka ne pomiluva, pred se mene gresnata, i neka ni dade prosvetlenie na umot za da mozeme jasno da ja razbereme tajnata na monaskoto bogosozercanie. Amin! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 17:12
|
p.s. sega procitav i uste nesto na sto sakam da dadam kontra argument.
nekoi velat deka monasite ne se na korist na opstestvoto, i deka begaat od lugeto po pesteri so sto ja pokazuvaat svojata neljubov. Celta na sekoj hristijanin vo svetot e da ja stekne prvobitnata priroda, onaa priroda na Adam i Eva koja ja imale pred padot vo grev -koga bile bezgresni. Otkako ke ja stekne taa priroda na covekot celata vselena ke u bide potcineta, kako sto na Adam mu bila potcineta (toj bil gospodar i na zivotnite i na zemjata - rastenijata). Za jas da pomognam nekomu vo duhovniot zivot, treba da si imam pomognato prvo na sebesi. vo koja smisla? sv Serafim Sarvski veli - osveti se prvo sebesi i potoa so svojot zivot ke osvetis uste iljada drugi okolu tebe. Koga jas si go iscistam srceto od strastite i Gospod si napravi zivealiste vo nego preku molitvata i steknam prosvetlen um koj ke gi sozercuva site raboti okolu - togas ke mozam da im pomognam na site drugi za najbitnata rabota - da si ja spasat dusata. toa e najgolemata pomos koj eden hristijanin moze da ja ponudi na drug. tokmu od tie pobudi, monasite koi go ljubat Boga daleku poveke od nas mirjanite, i se otkazale od suetata na ovoj svet, se povlekuvaat po osameni mesta, vo zaednici ili vo samostoen podvig. od ova gledano, tvrdenjeto deka monasite nemaat ljubov vo sebe sosema otpagja. a ovde sleduva i edno retoricko prasanje: zarem ima pogolema ljubov od taa koja se iskazuva preku molba i molitva kon Boga za nasite braka i sestri? zarem ne ni e poznato deka onoj koj bara ke dobie? daj Boze site monasi da se molat za mene i da baraat od Boga proska na moite grevovi, zasto znam deka samo preku nivnite molitvi mozam da dobijam udel vo Carstvoto Nebesno. znaci - vo ovaa smisla ima i goelma korist od niv (pokraj onaa koja sto bese nabrojana prethodno - turizam, spokoj, mir, duhovno rakovodstvo...) a tuka bi gi dodala i rabotite od tipot na pismenost (sv Kiril i Metodij), literatura (Kiril Pejcinovik Tetoec, Crnorizec), umetnost (Partenij Zografski, sv Teofan Kritski), arhitektura (poglednete go bilo koj pravoslaven hram koj izobiluva so vecna ubavina) itn itn. taka sto da ne bile monasite - nie deneska ne bi bile vo moznost da se pisuvame na forumov. i za kraj - monasite se tie koi najusrdno se trudat vo podvigot na dobrodetelta i vo momentot koga ke gi snema - togas ke nastane kraj na svetot, so ogled na toa sto toj se oddrzuva samo so molitva kon Boga, a tie se edinstvenite koi 24/7 se molat spored zapovedta da se molime postojano, za razlika od nas koi se zadovoluvame samo so 2 procitani molitvi (da si priznaeme deka ne se molime postojano). ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: evangelec
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 17:17
| monasite gi pocituvam, bidejki se edni od retkite sto vistinski veruvaat. za zal, na pogresen nacin se krijat od iskusenijata. ako e taka lesno da se izbega od iskusenijata, zosto da ziveeme, koga so smrtta definitivno ke gi zagusime? |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 17:25
|
Монаштвото нема свои корени во изворното христијанство. Монаштвото нема поткрепа во библиското учење. Не постои ни еден библиски стих кој повикува на монашки живот.
Службата на Христос и апостолите била секогаш меѓу луѓе. Христос ги подучувал учениците да бидат сол и светлина во светот. Во овој контекст Христос рече:
"Вие сте светлината на светот. Град кој лежи на рид, не може да се скрие; ниту се пали светило, за да се стави под житно мерило, туку на светилник, и им свети на сите кои се во куќата. Така нека свети вашата светлина пред луѓето, за да ги видат вашите добри дела и да Го прослават вашиот Татко, Кој е во небесата.”"
(Матеј 5:14-16)
Од овој цитат јасно се гледа дека Исус ги повикува Неговите ученици/следбеници да "светат" пред луѓето, а не да ја сокриваат својата светлина по манастири, планини, пештери и сл.
Пред да се вознесе, последната заповед што Христос им ја даде на учениците беше да проповедаат во Ерусалим, Јудеа, Самарија, а потоа низ целиот свет, да крштеваат и од сите народи да направат Негови ученици. Значи Исус им заповеда т.е. ни заповеда да бидеме меѓу луѓето, а не да се криеме по планини и себично да си ја чуваме верата за нас.
Не зборувам за другите вери, но христијанската вера самата по себе подразбира и условува споделување на истата. Христијаните веруваат дека поседуваат порака - Евангелие - која може да го спаси оној кој ќе поверува во неа, да го ослободи од вината и да му обезбеди и гарантира живот вечен. Зарем не е себично да поседувате таква порака, а да не ја споделите со вашите блиски?
Замислете си дека поседувате рецепт за лек против ракот. Замислете си дека сите ваши блиски и најдраги се болни од рак. Дали вие нема да сакате да им го кажете лекот за ракот на вашите блиски за да оздрават или пак ќе се повлечете на некоја планина и таму, иако здрави, ќе си го кркате себично лекот само за вас?
Ако познавате некој што бил болен од рак и ако имате лек за таа болест, не верувам дека би отишле на планина со тој лек, туку би отишле кај болниот и би му го дале.
 Да си жива и здрава, шо убаво ме насмеа, сполај ти  ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 17:26
|
p.s2 site monasi koi zaminale od svetot i stanale golemi podviznici stanale sol na svetot i zasvetile kako svetilo na vrv planina - za toa svedoci nivnata popularnost kako duhovnici, a za onie koi veke se upokoeni - svedocat nivnite mirotocivi i cudotvorini mosti (a toa ne moze da se ospori oti do den deneska toa moze da se vidi). za da stanes sol ili svetilo na svetot - treba DA STIGNES DO BESKRAJNOTO SOVRSENSTVO, a dali nekoj od nas na forumov stignal do tamu? ne mislam, zasto da bese taka ke si sedese so Boga na razgovor vo molitva, a ne vo dokazuvanje na svojata gordeliva priroda sprotivna na zapovedta od Boga za smirenieto i gledanjeto na svojata rabota, neprepiranjeto - zasto kako sto veli apostol Pavle - vistinskite hristijani nemaat takov obicaj!
Za toa prostete mi i mene! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 17:32
|
e brat, da znaese sto znaci monastvo vo sustina - ke znaese sto zboruvam, i ne ke se smeese. interesen si, koga nemas argumenti, togas se gazis od smeenje mislejki deka ke im gi zamatis ocite na drugite, a potoa vo sleden moment pak da se pojavis so tvoite kvazi-tolkuvanja na evangelieto i da si ja polnis svojata gordost i sueta od komentari od tipot na bravo evangelos, mnogu si nacitan, se znaes za hristijanstvoto... e pusta sueta i gordost... koj ke te leci??? 
|
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 17:58
so se smees be ti Evangelos  izvornoto Hristijasntvo se drzis do izvornoto hristijanstvo? mnogu ubavo napisa Maran Ata Bog Milostiv da te blagoslovi za trudot, tuka nema da te razberat, sto znaat za podvigot monashki... ------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 18:05
E tokmu ova se ispolnilo vo golem del od monashtvoto a i ne samo vo negotuku i vo sveshtenstvoto, kriejki se vo svoite peshteri i odalecuvajki se od slavata, gordosta i bdeejki nad svojata vnatresnost duhovnost, zasvetile kako svetilnici vo pravoslavnata crkva... ------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: evangelec
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 21:28
| monasite odat kontra na se sto e crkva. bidejki monah (znaci eden) a crkva (eklesia) znaci zbir/sobir. |
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 14.Септември.2008 во 21:45
eklisija znaci-zbir sobir ama duhovno opshtenje na crkvite, sosluzuvanje...
------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 01:13
Многу добра забелешка. Браво evangelec
 Ајде да ви раскажам една интересна случка.
Најдобрата другарка на една моја пријателка пред 4 години отиде во манастир. Таа беше таму искушеник 8 месеци и потоа и дојде паметот и се врати дома. Кога пријателкава ја праша што правела таму таа и одговори:
"Се убивав од досада. По цело време плетевме бројаници, читавме молитви, бдеевме, спиевме.. и секој ден се тоа па тоа."
Православните најчесто сакаат да не убедат дека Исус, Јован Крстител и Павле биле монаси. Но, тоа не е точно. Тоа што не се ожениле, тоа воопшто нема врска со монаштовото. Јас знам еден куп христијани (и мажи и жени) што не стапиле во брак за да му служат поефективно на Бог, но тие не се затвориле во некоја планина уџум таму, туку тие се меѓу луѓе секојдневно и најактивни се во црквата. Тие циркулираат меѓу луѓето дури и повеќе од фамилијарните луѓе, затоа што овие имаат повеќе време за да посетуваат други луѓе, да помагаат на други итн бидејќи немаат свои фамилијарни обврски.
Павле на пример, тој не се оженил, ама затоа пак тој не се скрил во некоја пештера за да бдее и да си прави муабет со лилјаците и бувовите, туку одел меѓу луѓе, создавал и утврдувал цркви, бил во Солун, во Атина, во Македонија, во Рим, во Ефес, во Колос, Филипи, Галатија, Коринт, во Ерусалим итн. Тој два пати бил сам, ама не во манастир и по своја желба, туку во затвор и по желба на Римјаните
Павле воопшто немал желба да се трга од луѓето и да живее сам, напротив, тој во секое негово послание нагласува дека копнее да ги види тие и тие, тој и тој, во секое послание нагласува дека е испратен да го проповеда евангелието на неевреите итн.
Христос исто така, се тргал насамо, ама само навечер (кога и бездруго ние одиме да спиеме нели?). Инаку преку ден Исус скоро секогаш бил во придружба со илјадници слушатели. Заради гужвата честопати морал да проповеда и од сплав.
Сега останува уште да го разбиеме митот дека апостолите биле "монаси".
Да видиме што вели Светото Писмо:
"Немаме ли право да водиме жена од сестрите, како и другите апостоли и Господовите браќа, и Кифа (Петар)?"
(1 Коринтјаните 9:5) Тука апостол Павле јасно кажува дека некои од апостолите биле женети, некои од браќата на Исус, а и посебно го нагласува и Кифа (Петар).
Петар во едно од своите посланија дури и го кажува името на својот син.
"Ве поздравуваат со вас избраната црква во Вавилон и мојот син Марко."
(1 Петрово 5:13) Оттука јасно се гледа дека некои од апостолите си биле женети, што автоматски ја разобличува ПРАВОСЛАВНАТА ЛАГА дека тие биле "монаси".
Ви благодарам на вниманието.
Поздрав ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Shaxito
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 02:07
|
Tenx za Vakvive precizni Objasnuvanja. ------------- ''Ceni se samiot ako sakas da te cenat i drugite'' |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 06:14
|
Belichka, E i ke bide!!!
Bas mi e milo nadminat ti e br na dozvoleni licni poraki i ne mozev da ti pisam. pisi za tebe nesto vo lp - e mail ili msn
|
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 06:31
|
ЕвАнгелос, не ти држи вода тоа што го зборуваш. Коментари од типот на Павле на пример, тој не се оженил, ама затоа пак тој не се скрил во некоја пештера за да бдее и да си прави муабет со лилјаците и бувовите, туку одел меѓу луѓе не ти се оправдани од причина што секој во нашава земја знае дека монасите не се затворени (поради тоа што нас како на заблудени ни треба светило кое ќе ни го покаже патот) и не си прават муабет со лилјаци, туку мисионерат меѓу народот, не на присилен и нападен начин како што правите вие, отцепените гранчиња, туку доброволно, со љубов, како што тоа го правел апостол Павле – непринудно. Како доказ на мојот коментар ќе приведам дури и имиња на такви личности и настани. На монашењето во Бигорски манастир кое беше сега на 10ти септември, беа присутни околу 2 000 верници (кој сака да прочита и види www.preminportal.com.mk , www.mpc.org.mk дебарско-кичевска епархија). Отец Партениј е постојано присутен околу луѓето поради што е еден од омилените духовници, заедно со неговото свето братство кое постојано блеска со љубов и гостопримство кон секој посетител на манастирот. Погледнете ги посочените веб страници и ќе видите колку распространето е нивното мисионерство и колку верници се доведени на прав пат благодарение на нив. Друга многу позната работа за овој манастир е дека функционира како рехабилитационен центар за зависници од наркотици. Можете ли да си замислите само колку млади деца се излечени и доведени на прав пат како вистински верници во Хрисста нашиот Бог? А што има поголемо од тоа да спасиш еден грешник од погубен пат? Што има поголемо од тоа еден човек кој некогаш бил во мрак од опојните дроги, не знаејќи што навистина е реалност, а што е имагинација, да го доведеш не само до реалноста во светот, туку и до Вистината, Патот и Животот????? Дедо Наум, митрополит Струмички, постојано е присутен на разни активности и секогаш е опкружен со народ. Посетете ги приложените веб страни и читајте – нема потреба да копирам. Па да не ги спомнувам многубројните интервјуа на телевизија, радио, весници, бденијата кои се оддржуваат често во манастирите и на кои има многубројни присутни верни. Монасите воопшто не одат спротивно на Црквата, зашто под Црква се подразбира верниот народ собран околу својот епископ на светата Евхаристија. А бидејќи монасите живеат во братства и сестринства (значи, повеќе монаси во еден манастир), воопшто не се сами и изолирани, туку секојдневно се собрани заедно во храмот Господов на Светата Литургија и на останатите богослужби, а заедно и функционираат на послушанијата кои ги имаат. (да не го споменувам и тоа дека манастирите секогаш се преполни од посетители). А башка тоа, ова повторно ќе го повторам – да не биле монасите кои се трудат во подвигот на добродетелта за да си го очистат срцето од страстите и да стекнат просветлен ум од Бога, кој ќе може да ја созерцува вистината таква каква што е во права смисла, ти денеска не ќе можеше да пишуваш (св. Методиј и Кирил)и да ги заблудуваш луѓето кои го читаат форумов. Друга работа, не знам зошто си упорен и велиш дека нема опишано повлекување во осамеништво, кога во Светото Писмо во Матеј 3:1-7; 13 јасно е кажано дека св. Јован Крстител прво живеел во пустина во подвиг, за кога наполнил 30 год. да почне да му проповеда на народот, и тоа на оној народ кој доброволно пристапувал кон него, а не трчал тој по нив и не ги терал со сила. Матеј 3:1-7; 13 – Во тие дни дојде Јован Крстител, кој проповедаше во Јудејската пустина и говореше: Покајте се зашто се приближи царството небесно. Зашто ова е, нависстина, Оној за Кого говореше пророкот Исаија, кој вели: Гласот на оној, што вика во пустината: Пригответе го патот на Господ и исправете ги патеките Негови. А Јован носеше облека од камилски влакна и појас околу слабините, а храната му се состоеше од скакулци и див мед. Тогаш од Ерусалим и цела Јудеја и од целиот Јордански крај доаѓаа кај него и се крштеваа од него во реката Јордан, исповедувајќи ги своите гревови. .... а штом виде Јован дека кај него доаѓаат мнозина фарисеи и садукеи.... Тогаш дојде Исус од Галилеја на Јордан кај Јован за да биде крстен од него. Бог дал право да си избере секој човек што му е по срце – брак или монаштво, и ако избере монаштво има разни форми на подвиг, меѓу кои спаѓаат и киновијата (општожитието) и пустиножителството. Св. Јован бил пустиножител, додека пак апостолите живееле општожително (како што живеат монасите во манстирите низ Македонија). Монаштвото е само продолжување на онаа форма на живот која ја живееле апостолите. Православната вера воопшто не го оспорува фактот дека некои од апостолите биле женети, напротив туку ја потврдува. Но, сите оние кои биле женети, како апостол Петар и Симон Зилот, на чија свадба во Кана Галилејска бил присутен Самиот Господ Исус Христос, потоа го оставаат жените и тргнуваат по Христа, според Неговото кажување во Лука 14:26 Ако некој дојде кај Мене и не го намрази татка си и мајка си, жена си и децата свои, браќата и сестрите, па дури и душата своја, тој не може да биде Мој ученик.. Значи, кога го сретнале Господ, оние кои биле женети, се откажале од својот брачен живот и започнуваат целемудрен монашки живот, а тие кои не биле до тогаш женети, не се ни ожениле отпосле. Монах може да стане и оној кој претходно бил женет и имал деца – целемудрен монах. Такви примери и денес има по манастирите. А монасите кои воопшто никогаш не се женеле, туку се посветиле на Бога, се девственици. Кај вас проблемот е што уште непросветлени во умот сакате да ги толкувате Господовите зборови. Затоа секогаш грешите како што тоа го направи и со толкувањето на овој цитат Зар немаме право да водиме со себе сестра, жена верничка, како и другите апостоли и браќата Господови и Кифа? (1Кор.9:5). Тука воопшто не се мисли на жена како сопруга, туку на жена како човечко битие од женски пол, пред се, СЕСТРА ВО ХРИСТА, која им помага на апостолите во потребите на благовестието. Апостол Павле сакал да каже дека нема ништо лошо во тоа што апостолите имале жени помошнички, но тој не го користел тоа право само за да не ги соблзани оние на кои им го проповедал благовестието. Kaluđer (grč: kalógeros = kalós: častan + gérōn: starac - "dobri starac") Господ со нас. Простете на должината на одговорот. Се надевам дека многу работи кои не ви беа јасни поради недоволно познавање на православната теологија, сега ви се разјаснети. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: sard
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 08:52
|
Поздрав до учесниците на форумот посебно до оние со кои се знаеме од порано. Би сакал да додадам некој коментар. Одлични одговори Маран Ата. Точно со библиските текстови ја објасни основата за монаштвото. Немам многу да додадам освен да се придружам кон твоето образложение. ------------- „Треба да се биде достоен на љубовта за да се биде љубен“ - Goethe www.pravoslavna.mk |
Постирано од: butel2
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 09:04
|
pozdrav Sard , ubavo e sto si pak tuka
|
Постирано од: sard
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 09:48
Искушенијата се пред се од внатрешна духовна природа, а не од надворешна природа. Ние водиме борба со „поднебесните духови на злобата“ и сопствената падната природа, а тие се присутни секаде каде и да одиме. Нашата борба не е со негативните општествени појави, независно што во нив тие поднебесни духови се изразуваат. Борбата која христијанинот треба да ја води е од духовен карактер, последично може да се одрази на социјално општествен. Независно од социјално општествениот ангажман таквата личност не го подобрува светот. Тоа останува без или со краткотраен ефект. Добрите дела се прават и од суета и уште повеќе го влошуваат карактерот, без да се знае тоа. Само во молитва и со духовна борба вистински се менуваме и тогаш го менуваме светот со своите активности, па дури и со самата своја појава. Сите ние влијаеме силно и со самата своја појава. Грешните влијаат негативно, осветените позитивно. Бидејќи целиот свет е поврзан. Оној кој духовно победува не е битно дали е виден од илјадници или условно кажано од никого. Тоа е сеедно. Дури и христијанинот кој се осветува во некоја пештера влијанието на неговата духовна победа му е исто како да се појавил на ударен термин на CNN. И обратно и оние кои се појавуваат јавно не влијаат посилно од оние кои се осветуваат тајно. Матеј: 6:6 Но ти, кога се молиш, влези во својата скришна соба и, откако ќе ја затвориш вратата, помоли му се на твојот Отец, Кој е во тајност; и Он Кој гледа рајно, ќе те награди јавно. Кога јас се борам против некои искушенија, јас размислувам: не треба да размислувам и да се разочарувам од тоа како другите се однесуваат кон одреден проблем. Ако го победам тој проблем и тоа искушение, победило цело Христово православие. Ако паднам сум паднал само јас. Кога некој победил одредено внатрешно искушение, тој во допир со останатите му го пренесува издигнатиот стабилен дух, ако падне исто така влијае негативно на нив. Преносот може да биде со полн или делумен ефект, но тој пренос се случува. Ако ние не размислувавме вака тогаш во што христијанството ќе се разликуваше од останатите светски идеологии. Како што сите светски идеологии се заинтересирани за освојување на физичкиот и општествениот простор, така и христијанството ќе се интересираше за освојување на просторот. Тоа е така бидејќи христијанството се интересира за освојување пред се на срцето, а потоа на умот и преку тоа на општеството. А не обратно. Затоа и срцето е поставено на прво место, а разумот подоцна Матеј: 22:37 А Исус му одговори: "Возљуби Го Господа, својот Бог, 1. со сето свое срце, и 2. со сета своја душа, и 3. со сиот свој разум; Марко: 12:30
Затоа возљуби Го Господа 1. со сето свое срце и 2. со сета своја душа, и 3. со
сиот свој разум, и 4. со сета своја сила!’ Тоа е прба заповед. Ние можеме да влијаеме на некого само ако го освоиме неговото срце, само тоа е трајно, другото е лажно и привремено. А тоа се прави со љубовно освојување преку Христовиот дух во нас, а не со мисловно убедување и освојување со зборовите, кое е само последично на првото и исто така при тоа поважен е преносот на духот вистина на зборовите отколку самата содржина на зборовите. ОВА СЕТО ЗБОРУВА ЗА ДУХОВНИОТ КАРАКТЕР НА ВЕРАТА ВО ЕДИНИОТ БОГ, ВО ГОСПОД ИСУС ХРИСТОС. ТАКА ШТО МОНАШТВОТО Е НАЈХРИСТИЈАНСКИОТ ЖИВОТ НА НАЈХРИСТИЈАНИТЕ. ОДНОСНО... Матеј 19:21 Исус му кажа: “Ако сакаш да бидеш СОВРШЕН, оди, продај го имотот свој и раздели го на сиромаси, и ќе имаш сокровиште на небото; па дојди и врви по Мене!” Некој ќе праша тогаш каква смисла има, кога сите би станале монаси, светот би пропаднал бидјеќи не би имал потомство. Одговорот е: Доколку би се случило тоа (кое е невозможно од познати причини) тогаш ние би се префрлиле во небесниот простор, без сите болки и страдања кои овој свет го очекуваат до крајот. Оние најдобрите кои најмногу од сите го сакаат Бога и ближните, најмногу од сите влегуваат во духовната борба и така го подобруваат овој свет. Тоа влече кон монашки живот. Оној кој ќе влезе во духовната борба тоа го искачува и го одвојува од светските елементи оплеменувајќи го светот онолку колку што ќе го прочисти сопствениот дух. Одвојувањето тогаш се случува природно и тие се повеќе го отфрлаат светското во светот, и светското во светот ги отфрла нив. Сите други добри дела меѓу луѓето се и треба да се последица на духовната напреднатост, во спротивно повеќе штетат отколку што користат. Замонашувањето е таков чин на одвојување од светското и целосно посветување на духовната борба. Јаков 4 4. Прељубници, не знаете ли дека пријателството со светот е непријателство спрема Бог? И така, кој сака да му биде пријател на светот, Му станува непријател на Бог. 5. Или, мислите ли дека Писмото напразно вели: "до ревност копнее за духот кој Го всели во нас?"Сите овие стихови како и оние кои Маран Ата ги наброи сето зборува за духовниот карактер на христијанството. Повеќето од останатите неправославни верувања како и светски заразените, не можат да го сфатат монаштвото поради нивната недуховност. Впрочем зборот „духовност“ сите нив ги збунува. Станете православни христијани и ќе ви биде јасно. Монашкиот живот не само што не е без искушенија туку е најтешкиот живот кој го избираат најдобрите меѓу нас. Тие се на фронталната линија на духовната борба. Од таа причина има и кои таа битка не ја добиваат. †Господ со вас ------------- „Треба да се биде достоен на љубовта за да се биде љубен“ - Goethe www.pravoslavna.mk |
Постирано од: sard
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 10:08
Благодарам бутел, не верувам дека ќе можам почесто да постирам, само поретко повремено. Благодарам за убавата порака на блог .------------- „Треба да се биде достоен на љубовта за да се биде љубен“ - Goethe www.pravoslavna.mk |
Постирано од: evangeleec
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 11:16
|
se razbira, voopsto ne e sporno deka onie lugje koi sto ne mozat da gi izdrzat iskusenijata, koi nemaat dovolno silno vodstvo od Svetiot Duh da ziveat megju lugje, i podobro e da izbegaat nekade, otkolku da prodolzat da ziveat vo svojot grev. nemam problem so toa.
poveke problem imam, sto toa nivno beganje, pravoslavnite go smetaat za vrven podvig. za zal, eve imam bas i nekoi vnatresni informacii ke vi kazam, deka nasata policija ima poseben oddel koj raboti na baranje na isceznati lica, barajki gi po manastirite vo Makedonija i vo svetot. eden slucaj imase pronajdeno lice vo manastir vo Sion, Izrael, sto vo makedonija izbegal od roditelite. za zal, kaj nas vo makedoniaj glavnata motivacija da se odi vo manastir e begstvoto od urbanata sredina, i nesposobnosta vo nea da se snajdat. neretki se slucaite, osobeno vo osamenicki monasticki zivot, kade monasite dozivuvaat teski mentalni poremetuvanja. sepak, Isus ne izbega, apostolite ne izbegaa, nivnite ucenici ne izbegaa... naprotiv, se posvetija celosno da rabotat, sluzat, propovedaat, lekuvaat, itn., megju lugjeto! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 11:38
|
Прекрасно објаснето од брат Сард во духот на православното христијанство, дадено од Бога.
Господ со нас ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: dejanpp
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 12:10
| A KADE TREBA DA SE PRIJAVIS ZA MONAH |
Постирано од: Karamazov
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 12:24
E, tokmu, vaka dolikuva da komuniciraat onie koi sebesi se narekuvaat hristijani. Bravo za Sard. Osobeno mi se dopadna negovata zabeleska do onie koi terminot "duhovnost" gi zbunuva. za da ne pisuvam mnogu ke kazam samo eden primer od naseto sekojdnevie, koj odlicno se vklopuva vo konetstot na napisanoto. Vo Ruskiot manastir na Sveta gora "Sv. Pantelejmon" ziveel nadaleku poznatiot monah Siluan, koj iako nemal nikakvo obrazovanie sepak kaj nego na ispoved i za duhoven sovet, doagjale poznati svetski intelektualci i bogatasi. Bibliotekarot vo manastirskata biblioteka, gledajki go ova, mu "se pozalil" na nekoj negov prijatel deka kaj otec Siluan doagjaat mnogu lugje, a toj nikogas ne videl deka toj nekogas zemal kniga od bibliotekata sto znaci toj nisto ne cita. Sogovornikot na bibliotekarot mu rekol: Da, Siluan nisto ne cita, ama se ispolnuva... ------------- tre, tri, tra |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 12:41
|
Maranata, залудно се обидуваш со сентименталност (демек монасите лечеле наркомани) да оправдаш еден ваков небиблиски повик (монаштво). Божјото Слово е појако и од сентименталности, и од поезија, и од какви било слаткоречиви зборови. Божјото Слово е мечот на христијаните со кој тие ги разбиваат стрелите на злиот. Затоа јас повторно ќе го грабнам тој Христов меч и со Божја помош, ако имаш вистински мотиви и копнеж за Бог, ќе ти го истерам тој православен мрак од пред твоите очи.
Прво збор два да кажам за наркоманите што се лечат по манастирите. Јас знам еден куп наркомани што идат по манастири за да се дрогираат таму. Тоа им се едни од најомилените места за стонирање. Сами, во природа, во тишина, ќе се напушат, ќе се боцнат и потоа се на небо и го "гледаат Господ".
Да да, не е ова иронија, ако сакаш можам и да те запознам со некој од нив па да ти каже од прва рака како си поминал "хај" во некој од тие манастири каде што се "лечат" наркоманите.Затоа поштеди ме од слаткоречиви зборови и престани да ги китиш со странични аргументи монаштвата и манастирите, кога нивниот повик е антибиблиски.
Од друга страна, имаш еден куп специјализирани христијански организации кои работат со нарко зависници, организации кои не се сместени по планини и забутани места, туку во самите градови - блиску до зависниците.
Дали си чула за "Марита МК"? Нејзините водачи се бивши наркомани чие сведоштва во една реченица гласат: "Христос ме ослободи од дрогата!" Зарем има некој кој повеќе ги разбира и соочуствува наркоманите од бившите наркомани кои сега, наместо со хероин, се исполнети со Светиот Дух?
Овие одат по школи и им држат предавања на учениците за дрогата, за тоа колку таа навистина е "кул", како станале зависни, и потоа како Христос ги извадил кога биле само неколку милиметри до смртта.
Што мислиш, кому повеќе ќе му веруваат учениците и кој повеќе ќе има влијание на нив: на некој забраден монах целиот сокриен во црна мантија кој делува како никогаш да не видел дрога, или на некој бивши нарко дилер со тетоважи по рацете и со тук таму по некоја мртва вена која сведочи дека овој човек некогаш бил наркоман, а чиј живот сега сведочи дека се ослободил од тоа зло?
Потоа, дали си чула за "Teen Chalenge"? Ова е уште една таква христијанска организација во Скопје па дури и поголема од првата. За овие можам уште повеќе да зборувам, но ќе престанам за да не зајдам.
Половина од излечените наркомани сведочат дека се излечиле преку една од овие.
Јас не велам дека во Библијата нема примери каде што некој бил сам, но јас велам дека нема таков ПОВИК, ЗАПОВЕД па ни ПРЕПОРАКА за христијаните во Новиот Завет тие да се кријат по планини и тие да не одат меѓу луѓето, туку да ги чекаат тие да дојдат кај нив. Не, така не правеле ниту Христос, ниту апостолтие. Остави го ти Јован Крстител, тој не бил Монах, тој имал посебен ИНДИВИДУАЛЕН повик да го припреми патот на Месијата. Никаде во Новиот Завет не е заповедан сличен повик на неговиот.
Христос и апостолтие секогаш ОДЕЛЕ меѓу луѓе. Христос ги испраќал учениците да одат меѓу луѓе, а не да седат и да чекаат тие да им дојдат на нив. Зборот "одете" е клучен во проповедањето на евангелието.
"Така одејќи, направете ги сите народи Мои ученици"
(Исус во евангелие по Матеј 28:19) Значи Христос тука вели "одејќи", а не "седејќи", а не "бдеејќи"
"И им рече: „Одете по целиот свет и проповедајте го Евангелието на секое создание! "
(Исус во евангелие по Марко 16:15) "Ете, Јас ве испраќам како овци меѓу волци; затоа бидете мудри како змии и безопасни како гулаби!"
(Исус во евангелие по Матеј 10:16) Тука Исус не мисли на волците на планина
туку на луѓето од светот. Или пак можеби јас не сум доволно "просветлен" да го толкувам овој стих?  "Врвете по Мене и Јас ќе направам да станете рибари на луѓе!"
(Исус во евангелие по Марко 1:17) Исус тука ги повикува апостолите да врват по Него и Тој ќе ги направи "рибари на луѓе". Исус ќе ги научи да одат меѓу луѓе и да ловат луѓе, а не како да се засолнуваат по планини и пештери и да бдеат, да "созерцаваат", да се "подвизуваат" и др православни термини.
Се читаш ли ти девојче што пишуваш и како "толкуваш"? Зарем сакаш да не убедиш дека тука Христос вели "Кој не си ги напушти жената, мажот и децата, тој не може да биде Мој ученик"?
 Зарем сакаш да кажеш дека Христос тука заповедува РАЗВОД како неопходен услов за да бидеме Негови ученици? Зарем тоа го заповедува Оној истиот Христос кој рече:
"А Јас ви велам дека секој, кој ја остава својата жена, освен за прељуба, ја прави да врши прељуба, и кој се оженува со така напуштена, врши прељуба."
(Христос во евангелие по Матеј 5:32) "Сврзан ли си со жена? Не барај развод! "
(1 Коринтјаните 7:27) "Зашто Јас го мразам напуштањето на жената - зборува Господ, Израелевиот Бог"
(Малахија 2:16) Зброува ГОСПОД Maranata, лично Господ, а не попот кој ти ја "толкува" Библијата. Кого ќе слушаш повеќе, Господ или некој самопрогласен "просветител"?
Тоа што Христос погоре вели дека ако некој не ги "намрази" роднините свои и фамилијата своја не може да биде Негов ученик се однесува на нешто друго. Доколку тие, членовите на Неговото семејство се противат на твојата вера и доколку пред тебе постои терминален ИЗБОР "Тие или Христос", дека тогаш треба одлучно да одебереме "Христос" доколку сакаме да бидеме Негови ученици, а не да поткленеме на провокациите од нашите роднини.
Јас знам лично еден таков пример на еден мој брат од Косово, кој премина од Ислам во Христијанство. Татко му прво го тепаше, а потоа и го избрка од дома. Овој имаше избор кого повеќе ќе го сака и ќе му биде послушен, дали на татко му или на Христос. Тој го возљуби повеќе Христос и не потклекна на искушението кое ѓаволот му го приреди преку татко му. Ете за такво "мразење" зборува погоре Христос, а не за напуштање на семејство и бегање по планини. Зборот "намрази" во оригиналниот коине грчки јазик значи "да сакаш помалку", во случајот "помалку од Христос, помалку од Господ" што е дирекна последица од заповедта да го љубиме Бога најмногу, па дури и повеќе од нашите роднини, жена, деца, но да не ги напуштаме без причина, туку само ако е тоа неопходно т.е. ако тие не сакаат да живеат со нас бидејќи сме станале христијани.
Од друга страна тоа што го велиш дека апостолите ги напуштиле своите жени и деца откако почнале да го следат Христос не е точно. На пример, апостол Петар, во своето послание кое е напишано 30тина години по Христовата смрт, пренесува поздрави од неговиот син Марко
"Ве поздравуваат со вас избраната црква во Вавилон и мојот син Марко."
(1 Петрово 5:13) Значи Христос го повикал Петар некаде во 30та година, а тој го пишува горниот стих некаде 60-64 година. Значи тој сеуште си бил со својот син.
Да да, такви примери има многу и за жал секојдневно читаме по весниците за луѓе кои ги напуштиле своите жени и деца, ги оставиле на милост и немилост, отишле во манастир и таму силуваат малолетнички
или пак меѓу себе се распалуваат.Има многу примери и за монахињи кои забремениле во манастир и потоа, за да не се открие нивниот срам, го фрлиле своето бебе во некоја река, или пак го оставиле во некоја грмушка на врв на планина.
 На сите, за жал, ни се познати овие примери на "целемудри" монаси и монахињи.
Тоа што Павле сакал да го каже го кажал и не треба некој да му ги џвака зборовите. Павле не рекол жени "помошнички", туку рекол:
"Немаме ли право да водиме жена од сестрите, како и другите апостоли и Господовите браќа, и Кифа?"
(1 Коринтјаните 8:5) За жал, или за среќа, на нашиов форум доаѓаат претежно писмени и образовани луѓе, така тие добро знаат што значи горниот стих
 Зарем сакаш да ги убедиш другите дека секој апостол си имал по една жена телохранителка која одела како сенка по него и му помагала? ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 17:22
|
Е брат, вистина ми е многу жал за твојот коментар преку кој може да се почувствува дека прскаш негативна енергија, а неслабо се чувствува и гнев, гордост, омраза... многу ми е жал, навистина, зашто оној кој го чувствува сето тоа самиот се измачува... ќе им кажам на сите монаси што ги знам да почнат да се молат за тебе, за твое смирение и ослободување од нервозата, оти очигледно ти немаш доволно време за тоа, бидејќи премногу си зафатен на форумов да реплицираш со иронија и цинизам... вистинскиот христијанин се гледа по делата и зборовите!!!
Знаеш ли зошто им верувам на монасите и на светителите? Затоа што вистина рекле дека кога некој ќе го згазнеш по гордоста и суетата, почнува да реагира како ти со овој коментар, кое е знак дека нешто е гнило тука. Не знам зошто цело време се обидуваш да ми ги извртиш зборовите и да ги ставиш во друг контекст. Секогаш главната поента ја прескокнуваш бидејќи немаш реално поткрепени аргументи, а се задржуваш на оние споредни работи. А си мислиш и дека тие анимирани фаци што на секој втор збор ги ставаш ќе додадат силина на твојата контрадикторна самоодбрана, или дека ќе одвлечат внимание. Јас сепак ќе си останам на сериозноста кога се зборува за Бога. Затоа сега пак, со Божја помош, ќе се потруди мојата недостојност да ти пренесе нешто од ПРАВОславието и светоотечките толкувања. Што се однесува до тоа дека сум во /православен мрак/, верувај ми, и јас порано бев како тебе и тогаш бев во мрак, а сега, преку православието, а особено преку монаштвото, чувствувам само радост и љубов кон сите мои браќа и сестри во Христа, а голема мака кога ќе видам дека некој е во заблуда од ѓаволот, како што си ти. Не можам тебе да ти замерам и да ти се лутам, единствен виновник е нечестивиот за тоа. Најголемото добро кое што можам да го направам за тебе е да се молам. Многу си смешен со твоите аргументи за тоа дека манастирите се најдобро збиралиште за да се фиксаат наркоманите. Јас имам многу добри ДРУГАРИ кои своето одвикнувале го поминале во манастир, а сега се одлични верници, а некои од нив и монаси. Секој кој сака да го провери резултатот на монасите на тоа поле, може да појде до Бигорски манастир и со свои очи да види. Сите оние кои сакаат да се запознаат повеќе со Бигорскиот процес на рехабилитација можат да го прочитаат интервјуто на отец Партениј, во три дела објавено на страната на ПреминПортал (директен линк http://preminportal.com.mk/content/view/1069/54/). А воедно, доколку има некој таков проблем, манастирските врати му се ширум отворени за да му се помогне. Што се однесува до специјализираните организации за таа форма на деликвенција, јас воопшто не го оспорувам тоа дека и тие се трудат и работаат, и дека имаат апсолутно позитивно влијание. Јас не знам од каде ти е спротивниот впечаток. Или нешто си промашил или погрешно си сфатил во читањето на моите коментари, или се користиш со тактиката нападот е најдобра одбрана. Ама тоа не е битно, затоа што читателите на форумов не се глупави, а не се ниту неписмени. Јас само посочив пример на корист на општеството од монашките заедници. И подолу, каде што велиш: "Што мислиш, кому повеќе ќе му веруваат учениците и кој повеќе ќе има влијание на нив: на некој забраден монах целиот сокриен во црна мантија кој делува како никогаш да не видел дрога, или на некој бивши нарко дилер со тетоважи по рацете и со тук таму по некоја мртва вена која сведочи дека овој човек некогаш бил наркоман, а чиј живот сега сведочи дека се ослободил од тоа зло?", повторно доаќаш до само-контрадикторност. Зарем не читаш?? Реков дека во манастирите се имаат излечено еден куп млади луѓе кои, се разбира, потоа сведочат и за Христа, и за љубовта и посветеноста на монасите, и другите пеер групи можат да ги убедат дека дрогата е злодело кое го уништува и човекот поединечно, а и целото општество во глобала. И братче мило, пак подолу се контрадицираш самиот себе. Прво, прочитај го Сард, толку убаво објасни. Второ, моите претходни коментари беа како со инка да ти го турам значењето и суштината на монаштвото во глава, но ти сепак како намерно да го истураш. Навистина не знам во кој дел не бев јасна. Посети ги веб страните кои ги оставив претходно, и ќе видиш дека монасите воопшто не бегаат од луѓето, туку постојано се околу нив (2 000 верници на последното монашење во Бигорски, зарем не ти претставува ништо???). Или сакаш да кажеш тоа што не одат, како вас, од врата на врата да им додеваат на луѓето, дека ги прави помали верници од вас??? Епа апостол Павле вели дека се треба да биде доброволно, а не на сила (иако имал право и да заповеда) Филимон 1:14 ...но без твоја согласност не сакав ништо да направам, за да биде твојата добрина не како принуда, туку доброволна. Јас не знам како можеш да ги судиш оние кои во потполност ги исполнуваат заповедите Јаков 1:27 Чиста и непорочна вера пред Бога Отецот е оваа: да се грижиш за сираци и вдовици во нивните маки и да се пазиш да останеш неосквернет од светот. Јаков 5:19,20 Ако, браќа, некој од вас се отклони од вистината, и ако некој друг го поврати,тој нека знае дека оној што обрати грешник од лажлив пат, спасува една душа од смрт и ќе покрие многу гревови Ова "Така одејќи, направете ги сите народи Мои ученици" (Исус во евангелие по Матеј 28:19) "И им рече: „Одете по целиот свет и проповедајте го Евангелието на секое создание! " (Исус во евангелие по Марко 16:15) веќе го направиле и го прават монасите – св Методиј и Кирил (сараценска, хазарска, моравска мисија), св. Патрик просветител на Ирска, св. цар Борис покрстител на Бугарија, св. Климент Охридски во Охрид, во областа Кутмичевица во 886 година ја формира Охридската книжевна школа или попозната како прв словенски Универзитет, од кој како подготвени излегле 3500 ученици. Мислам дека доволно се примериве, ако сакаш уште можам да ти набројувам монаси кои мисионереле и мисионерат. Ама што е поентата тука??? Тие прво стекнале смирение и просветление на умот, подвизувајќи се во осамеништво, а потоа откога можеле кристално јасно да ја препознаат Божјата волја, тогаш тргнале да го просветуваат и народот. Св. Серафим Саровски кој живеел во 18 век 15 год поминал затворен во ќелија на молитва, 5 год. воопшто со никој не разговарал, 1 000 дена стоел на камен со рацете дигнати на молитва, а сепак и покрај неговото осамеништво бил духовник на илијадници чеда, и е најпопуларен монах-светител од поново време, кој нема кој не го знае. А дека неговото осамеништво било богоугодно сведочат неговите чудотворни мошти!!! Значи, најчистите души произлегуваат од манастирските обители. Овие примери на осамеништво апсолутно се оправдани од самото осамување на Господ Исус Христос во пустината Матеј 4:1 Тогаш Духот Го одведе Исус во пустината за да биде искушуван од ѓаволот Но, се зависи од тоа каков дар има секој поеднично за своето спасение 1 Кор.12:4-7 Постојат разни дарби, но Духот е еден и ист; има разни служби, но Господ е еден и ист; и разни дејства постојат, но Бог е еден и ист, Кој извршува се во сите. А на секого му се дава во него да се пројави Духот за полза; некој има дар за осамеништво, а некој за општожитие. Инаку, цела 7 глава на апостол Павле е посветена за брачниците и за девствениците (монасите). И за тоа, што велиш дека, од една страна, треба да биде дадено нешто како заповед за да се извршува, а од друга страна, велиш дека тие кои останале безбрачници тоа го направиле за мисионерството да им биде поефикасно, апсолутно не ти држи вода, зашто токму во оваа глава апостол Павле советува дека многу подобро е да се остане девствен, но никаде не вели дека треба да се остане таков за човек да проповеда. И подолу повторно извртување на моите зборови, користење на цитати во обратна смисла, а башка тоа и хула на Христовите зборови Лука 14:26 Ако некој дојде кај Мене и не го намрази татка си и мајка си, жена си и децата свои, браќата и сестрите, па дури и душата своја, тој не може да биде Мој ученик.. Ова не е нешто измислено од мене, ова е напишано во Светото Писмо, кажано од Господ, а монасите се оние кои апсолутно до буква го исполнуваат со својот начин на живот. Се сложувам со тебе дека Господ сака да каже дека треба Него да го љубиме пред сите други – та токму тоа и го прават тие!!! Ова Господ не го рекол со цел луѓето да се разведуваат, туку оние кои сакаат да станат совршени како нашиот Отец набесен, треба да остават се што е земно и да Му се посветат само Нему, според зборовите Матеј 22:37 А Исус му одговори: ,Возљуби Го Господа, својот Бог, со сето свое срце, и со сета своја душа, и со сиот свој разум;‘ тоа е прва и најголема заповед А оние кои веќе се во брак и кои имаат деца, мора прво да ги одгледаат децата до полнолетство, да добијат согласност од брачникот, та потоа да стапат во монаштво. Јас познавам мајка и ќерка кои се во манастир, а нивниот сопруг, односно татко, со раширено срце ги благослови да останат таму. Поради тоа што не знаеш како функционираат овие работи во православието, изрече еден куп неосновани филозофии. А оние цитати кои ги наброја дека не треба да се остава жената, не ти се во контекст на муабетот. Таму се зборува за напуштање на жена за да се оди по други жени, додека пак, оние кои заминале во манастир апсолутно се придржуваат до целемудреноста, односно не стапување во никаков телесен контакт со друг човек. А за она дека се распалувале, силувале, забременувале, фрлале бебиња, ма дај ти се молам. Изнесуваш клевети непоткрепени со докази. Тоа е кукавичлок да се признае својата грешка, и барање на било каков начин да си го покриеш срамот. Значи никој во државава не знае за таков пример, освен ти! Ако е така, зошто мене никој до сега не ме силувал во манастир??? Или тоа ми се случило, но ми ја избришале меморијата и не се сеќавам??? Свашта! Зар немаме право да водиме со себе сестра, жена верничка, како и другите апостоли и браќата Господови и Кифа? (1Кор.9:5). Човече, проповедаш христијанство, а од друга страна блудство. Во овој цитат е напишано СЕСТРА, а не сопруга. Зарем на сестра апостолите гледале со похот????? Повторно изречена хула. Апостолите имале помошнички во благовестието, а не телохранители. Како побивање ќе ти посочам само еден цитат (ако е недоволно, има уште, само кажи) Римјаните 16:1,2 – Ви ја препорачувам Фива, нашата сестра, која е слугинка при црквата во Кенхреа примете ја во Господа, како што им прилега на светии, и помогнете и во она, во што ќе има потреба од вас, бидејќи и таа беше помошница на мнозина и на мене самиот. Во овој коментар стои изразот сестра, што значи духовна сестра, а не сестра по тело, како што и во 1 Петр. 5:13 се мисли на духовен син. Како прилог го ставам житието на св апостол Марко. Светиот апостол и евангелист Марко 08/05/2008 (извор www.mpc.org.mk) Му беше сопатник и помошник на апостолот Петар, којшто во своето Прво послание го нарекува син свој, не син по тело туку по дух. Кога Марко беше во Рим со Петар, верните го замолија да им ја запише спасоносната наука на Господ Исус, Неговите чуда и Неговиот живот. Така го напиша Светото Евангелие, коешто го виде и го посведочи за вистинито и самиот апостол Петар. Тој го постави Марко за епископ и го испрати на проповед во Мисир. Така тој беше првиот проповедник на Евангелието и првиот епископ во Мисир. Мисир беше сиот притиснат од густиот мрак на незнабоштвото, гатањето и злобата. Со Божја помош Свети Марко успеа да го посее семето на Христовата наука низ Ливија, Амоникија и Пентапол. Од Пентапол, воден од Духот Божји, дојде во Александрија. Таму успеа да ја заснова Црквата Божја, да постави епископ, свештеници и ѓакони и сѐ добро да утврди во благочестивата вера. Својата проповед ја потврдуваше со големи и многубројни чуда. Кога незнабожците подигнаа обвиненија против него, како против разорувач на нивната идолопоклоничка вера, а градоначалникот почна да трага по него, тој побегна повторно во Пентапол и таму продолжи да го утврдува своето поранешно дело. После две години Свети Марко, на голема радост на верните чијшто број во меѓувреме се умножи, се врати во Александрија. Тогаш го фатија незнабожците, цврсто го врзаа и почнаа да го влечат по калдрмите викајќи: „Да го повлечеме волот во оборот!“ Сиот ранет и искрвавен го фрлија во затвор. Овде најнапред му се јави ангел небесен и го храбреше и го крепеше. Потоа му се јави Самиот Господ Исус и му рече: „Мир на тебе, евангелисту Мој!“ А Марко Му одговори: „И на тебе, Господи мој, Исусе Христе!“ Утредента злочестивите луѓе го извлекоа од затворот и повторно го влечеа по улиците, извикувајќи го истото: „Да го повлечеме волот во оборот!“ Сиот измачен и истоштен Свети Марко изусти: „Во Твоите раце, Господи, го предавам мојот дух!“ и издивна. Неговите свети мошти беа чесно погребани од христијаните. Со векови им даваат исцеленија на луѓето од маките и од болестите. (меѓутоа, тебе ова не ти е познато, бидејќи вие не верувате во предание, а ние православните се придржуваме и до Светото Писмо, и до Преданието, и до историјата) П.С. Се сложувам со тебе дека доколку треба да се направи избор меѓу Христа и било кој човек, треба да се избере Единствениот Премудар – токму и затоа страдале светите маченици. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: majmunce
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 19:28
|
според мене монасите се луѓе кои сакаат да бидат Исус. имитатори. тие со својот начин на живот нема нешто многу да постигнат, сепак нели секој живее како што сака, па немам ништо против нив. само ме нервира што се има претерана почит кон нив. тие не се Исус. тие се како оние лажните Елвиси кои сакаат да бидат Елвис, го имитираат, ама не се Елвис. sorry people ама така е. не е поентата да се изолираш од светот и да се посветиш на Бога. сметам дека е многу поважно да бидеш дел од светот и да му се посветиш на Бога. зошто да не се женат, зошто да не остават деца? кој го бара тоа од нив? Бог? не, баш напротив. ------------- не се плашам, стори се чучулига |
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 19:51
|
Maran Ata prekrasnoooo Luka 2.37 Taa bese vdovica na okolu osumdeset i cetiri godini i ne se otstranuvase od hramot, sluzejki Mu na Boga so post i molitva denje i nokje. i ne samo ova toa e dokazano EvAngelos vo minatoto pogledni na nazad...Evangelose kade e izvornoto hristijanstvo... ------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 23:04
|
Колку само прекрасно, православните еден со друг си се тапшаат по рамо. Но залудно ви е тоа. И мормоните си се тапшаат по рамо и си се охрабруваат дека се во вистината. Тоа го прават и Сведоците, и будистите, и овие од бекташите... Но се додека не добиете подршка од Божјиот Збор, сувишни се вашите меѓусебни тапшања. ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 15.Септември.2008 во 23:15
|
Maran Ata, залудно е веќе да се прави дијалог со тебе. Ти воопшто не ги читаш моите коментари. Цело време водиш празен монолог. Јас зборам едно, ти одговараш на друго. Јас ти пишувам што вели Исус, што вели Светото Писмо, што вели Господ лично, а ти цело време зборуваш за мене каков верник сум бил јас, какви карактеристики сум имал бла бла притоа заборавајќи дека јас и ти воопшто не се познаваме
Ме потсети на онаа предизборна дебата меѓу Бранко Црвенковски и Љубчо Ѓорѓиевски, каде Бранко му дојде преку глава од тоа што Љубчо воопшто не збори за својата кампања, својата програма и сл. туку цело време го напаѓа него, и му вели: "Ок, вие зборувајте за мене, а јас ќе зборувам за Македонија!"
Истото ти го велам и јас сега тебе Мараната, ти зборувај за мене, ако сакаш и отвори си тема "Еретикот EvAngelos", а јас упорно и доследно ќе зборувам во името на Божјиот Збор.
Но нема потреба повеќе и библиски стихови да ти наведувам, затоа што оние погоре сметам дека беа доволни да го разобличат митот на монаштвото во Библијата и да докажат дека монаштвото нема свои корени во Новиот Завет и во изворното христијанство.
Ти докажав дека еден дел од апостолите биле женети, со тоа ти го разбив митот дека тие биле монаси.
"Немаме ли право да водиме жена од сестрите, како и другите апостоли и Господовите браќа, и Кифа?" (1 Коринтјаните 8:5) Ти докажав дека Петар 30 години после повикот од Христос сеуште си бил со детето, значи го побив митот дека апостолите ги напуштале своите жени.
"Ве поздравуваат со вас избраната црква во Вавилон и мојот син Марко."
(1 Петрово 5:13) Ти докажав исто така и дека лично Господ забранува напуштање на жената во Библијата (освен ако таа не изврши прељуба!)
"Сврзан ли си со жена? Не барај развод! "
(1 Коринтјаните 7:27) "Зашто Јас го мразам напуштањето на жената - зборува Господ, Израелевиот Бог" (Малахија 2:16) Ти докажав сум многу цитати дека Христос секогш заповедувал активно евангелизирање т.е. да одиме, а не да седиме и да чекаме да ни дојдат.
"Така одејќи, направете ги сите народи Мои ученици"
(Исус во евангелие по Матеј 28:19) Значи Христос тука вели "одејќи", а не "седејќи", а не "бдеејќи"
"И им рече: „Одете по целиот свет и проповедајте го Евангелието на секое создание! "
(Исус во евангелие по Марко 16:15) "И одејќи, проповедајте и кажувајте дека се приближи царството небесно. "
(Исус во евангелие по Матеј 10:7) "Излезе сејач да сее свое семе... семето е Божјото слово."
(Исус во евангелие по Лука 8:5,11) "Ете, Јас ве испраќам како овци меѓу волци; затоа бидете мудри како змии и безопасни како гулаби!"
(Исус во евангелие по Матеј 10:16) "Врвете по Мене и Јас ќе направам да станете рибари на луѓе!"
(Исус во евангелие по Марко 1:17) Што уште да ти докажам? Ако имаш уши за слушање слушај, а ако не, продолжи си да збориш за мене  ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Pravoslavie
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 00:54
|
ЕВАНГЕЛИЕ СПОРЕД ЛУКА
Глава 18 - 29 Тој им рече: „Вистина ви велам, нема никој што заради Божјото Царство оставил: куќа или жена или браќа, или родители или деца,
- 30 а кој не ќе прими многу повеќе во ова време, а во идниот век - вечен живот.” ------------- Да погледнеме околу нас, таму има МНОГУ СТРАДАЛНИЦИ. Да им помогнеме! Оди на подфорумот http://forum.idividi.com.mk/forum_topics.asp?FID=100 - Хуманост на дело Запамети, ЉУБОВТА ДЕЛОТВОРИ!! |
Постирано од: AlDra
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 01:27
|
Православие, со сета почит кон тебе, но доколку буквално ги сфатиме овие стихови и потоа ги споредиме со погоре наведените стихови (во постот на ЕвАнгелос) ќе дојдеме до една неточна констатација. Некој отстрана ако не следи ќе помисли дека Библијата е контрадикторна, т.е. дека на едно место вели едно а на друго место вели нешто сосема друго. Дајте како Христијани да си ги усогласиме нашите ставови.
Конкретно за стихот кој ти го наведе, се прашувам: дали Исус навистина би сакал јас да ги оставам моите најблиски на улица и да тргнам по Него? Каде е овде љубовта? Зар Тој не ги напушти небесата за да дојде овде меѓу нас? Тоа е вистинска љубов! Да се лишиш самиот себе од нешто заради некој друг. Така и јас би го жртвувал духовниот мир кој (можеби) би го добил во некој манастир за да можам овде да работам меѓу луѓето. Патем тоа не е моја одлука туку таква е Божјата волја. Тој така ни заповеда! Не сакам себично да го чувам своето знаење и би го употребил за да му помогнам на секој кој сака да дознае повеќе. Бесплатно добив- бесплатно ќе давам. патем зошто Бог рече:,,И Господ, Бог, рече: „Не е добро човекот да биде сам, ќе му направам помошник соодветен нему.”(Битие 2:18) а потоа и ,,Затоа човекот ќе ги остави татка си и мајка си, и ќе се прилепи кон својата жена; и тие ќе станат едно тело.’’(Битие 2:24). |
Постирано од: Templarius
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 01:41
|
Nekoja strana ako ne sledi slatko ce se iznasmee na nashata glupost i nashiot cinizam koj sakajci da se napravime pametni go prezentirame ovdeka HRISTIJANIN toe e onaa sto se broi i zatoa prestanete da se..te kako nekoja od hristijsnkite religii e podobra a drugata ne so samo toa se pobivame edni drugi a najpovece trpi Hristijanstvoto...ovaa vazi za site ------------- Give me your secrets Bring me a sign Give me a reason To walk the fire See another dawn Through our son's eyes You give me a reason To walk the fire. |
Постирано од: Pravoslavie
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 01:58
А кажи ми, те молам, како ти го разбираш кажаното од Господ во приложените стихови? Што значи тоа да се остави куќа, жена... ? ------------- Да погледнеме околу нас, таму има МНОГУ СТРАДАЛНИЦИ. Да им помогнеме! Оди на подфорумот http://forum.idividi.com.mk/forum_topics.asp?FID=100 - Хуманост на дело Запамети, ЉУБОВТА ДЕЛОТВОРИ!! |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 02:31
|
АлДра, мислам дека треба да се навратите на мојот претходен коментар каде ги пранесувам во вистинска смисла толкувањата на тие стихови. Таму е многу убаво напишано како може да стане некој монах доколку претходно бил женет.
ЕвАнгелос, брат, читај внимателно. Ти не убедуваш нас дека твоето верување е точното, ама дај кажи ми како сакаш јас да ти поверувам кога цело време со гнев објаснуваш, циничен си и ироничен. Не можам на тоа да верувам зашто Господ вели дека по љубовта ќе ве познаат дека сте Мои ученици. Затоа ги сакам монасите, затоа што имаат љубов како доказ на тоа дека се Христови. А на сите твои цитати имам веќе доставено објаснение. Зарем не знаеш дека постои тумачење на Библијата? Зарем мислиш дека се е во буквална смисла кажано?? Ако е така, според тебе, тогаш секој кој го соблазнува окото треба да си го извади, или раката треба да си ја отсече... п.с. по не знам кој пат те повикувам да ми кажеш зошто работите според предание не ги почитуваш, и покрај тоа што е кажано и во Светото Писмо дека преданието го има и треба да се запази? И пак, прости ми ако се најде навреден, воопшто не ми беше тоа намерата. Сакав само да ти посочам дека не си на прав пат кога во твојот гнев заоѓа сонцето. ПРОСТИ, брат! ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 03:28
|
Пак таа за мене збори
Абе откачи се од мене, не те сакам свати веќе еднаш, еве официјално ти раскинувам, не те сакам повеќе  ајде бега бега метро, оди грчка море плива халкидики малага... еее више
Не знам по кој пат ме повикуваш, ама јас прв пат те читам. Сеедно. Ајде да ти начкрабам некој стих и за ова.
"А Тој (Исус) во одговор им рече: „Зошто и вие ја престапувате Божјата заповед, заради вашето предание?"
(Исус во евангелие по Матеј 15:3) "А Тој им рече: „Добро пророкуваше Исаија за вас лицемерите, како што е напишано: ‘Овој народ Ме почитува со усните, а нивното срце е далеку од Мене; напразно Ме почитуваат, учејќи науки, што се човечки повелби.’ Вие ја оставате Божјата заповед, а го држите човечкото предание. Вие добро ја укинувате - продолжи Тој - Божјата заповед, за да го држите вашето предание!” "
(Исус во евангелие по Марко 7:6-9) "И така го укинувате Божјото слово со своето предание, што вие го воспоставивте, и правите многу други работи слични на ова."
(Исус во евангелие по Марко 7:13) "Пазете да не ве зароби некој со философија и со суетна измама по човечко предание, според стихиите на светот, а не според Христа"
(Колошаните 2:8) Ајде да ти начкрабам нешто и од раните црковни "отци", да видиш што велат тие...
"Кога Светото Писмо сака да не научи нешто, ТОА СЕ ТОЛКУВА САМОТО СЕБЕ, И НЕ ДОЗВОЛУВА ЧИТАТЕЛОТ ДА ПОГРЕШИ! Затоа ве молам и преколнувам, ДА ГИ ЗАТВОРИМЕ НАШИТЕ ОЧИ ЗА СЕ ДРУГО, И ИСКЛУЧИВО ДА ГО СЛЕДИМЕ КАНОНОТ НА СВЕТОТО ПИСМО."
(Јован Златоуст: 13та Хомајлија на Битие) "Нека ја покажат својата црква, ако можат, но не преку зборување и мрморење, НЕ ПРЕКУ СОБОРИТЕ НА НИВНИТЕ ЕПИСКОПИ, НИТУ ПРЕКУ ПИШУВАЊАТА НА НИВНИТЕ ХЕРОИ, НИТУ ПРЕКУ ИЗМАМНИЧКИ ЗНАЦИ И ЧУДА, бидејќи сме предупредени за вакви работи од Зборот Господов. Но нека ја докажат својата вера преку Законот (Тората), преку предвидувањата на Пророците, преку песните на Псалмите, преку самите зборови на нашиот Пастир, преку зборовите на евангелистите, ОДНОСНО ПРЕКУ КАНОНСКИОТ АВТОРИТЕТ НА СВЕТИТЕ КНИГИ!"
(Августин: За Единството на Црквата)
"Од кога тоа традицијата (обичаите) треба да се земат како доказ за тоа што е правилно? Ако го отфрлате ова, не сме должни да го следиме вашето учење. Затоа Боговдахнатиот ЗБОР нека ни биде судија!"
(Василиј Велики: Писмо 189)
"Светото и Боговдахновено Писмо е сосема ДОВОЛНО за објавување на вистината"
(Атанасије Велики: Контра Паганите I:3)
Мараната, ајде да те бубнам и отидов да спијам  ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: majmunce
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 16:23
|
дали Маран Ата е монахиња/монах whatever? ------------- не се плашам, стори се чучулига |
Постирано од: belichka
Датум на внесување: 16.Септември.2008 во 18:37
pogornive site bile monasii samo da znaese Evangelos kako ziveel Arhiepiskopot Carigradski Svetiot Jovan Zlatoust, Atanasij Veliki i Vasilij Veliki, Antonij Veliki i mnogu drugi... ------------- Blagosloven e Onoj Koj ide vo imeto Gospodovo |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 08:59
|
EvAngelos, прво, во тие цитати Господ говори за човечко предание, додека пак светителите и Црквата го имаат запазено Христовото, Божјото Предание. Еве ти пример на човечко предание –апостолите не си ги имиле рацете пред да седнат на трпеза и затоа биле осудени од фарисеите. А еве ти и Божјо предание –
А има и други работи што ги изврши Исус, и кои, ако би се напишале по ред, ми се чини, не би можеле да се сместат во целиот свет напишаните книги. Амин (Јован 21:25). Ова ти е чист доказ дека не е се запишано во Светото Писмо, и дека има Предание, а со тоа се потврдуваат и сите историски настани (неракотворниот Христов лик, иконографијата на св.ап. Лука, житијата на светите апостоли и останатите светители............................................) кои во сите претходни коментари на разни теми од форумов ти ги имам споменато. И така, браќа, стојте и држете ги преданијате, што ги научивте било преку нашето слово, било преку нашето послание. (II Сол. 2,15) Православната Црква го држи целокупното апостолско учење, како она кое е содржано во Светото Писмо, така и она кое до нас дошло преку усното предание и животното искуство на Црквата. Затоа треба да забележиме дека апостол Павле не рекол: Немојте да држите никакви преданија ако тие не се запишани во Светото Писмо. Христос не ги осудил фарисеите само затоа што ги држеле преданијата; Он ги отфрлил погрешните преданија по кои фарисеите се управувале - (Марко 7: 7-9,13) ....но напразно Ме почитува, оти проповеда човечки повелби.’ Зашто, вие, оставајќи ја Божјата заповед, го држите преданието човечко: миење чинии и чаши, и вршите многу други слични работи.” И им рече: “И така ја отфрлате Божјата заповед, за да го пазите вашето предание. ......престапувајќи го словото Божјо со вашето предание, што сте го предавале вие; и многу такви слични работи вршите.” И од овие цитати, а уште подобро ако се прочита целата глава, многу лесно може да се сфати што сака Господ да каже. Господ ги осудил фарисеите затоа што сметале дека поважно е да се држат извесни, дозволени преданија, отколку да се живее според зборот на Господа. Матеј 23:23 - Тешко вам, книжници и фарисеи, оти давате десеток од нане, копра и кимин, а сте го оставиле најважното во Законот: праведноста, милоста и верата; ова требаше да го правите, а и она да не го оставате. Значи, според ова, треба да го следиме Светото Писмо и Божјите заповеди, но да не го оставаме ниту преданието, а пред се, Божјото Предание. Фарисеите били опседнати со исполнување на видливи и површни обичаи до најмали ситници, а во исто време ги запоставувале Божјите заповеди. Христос ги учел своите ученици да ги држат преднијата кои се оправдани, но да не бидат лицемери како фарисеите Матеј 23:1-3 - Тогаш Исус им проповедаше на народот и на учениците Свои, говорејќи: "На Мојсеевото седиште седнаа книжниците и фарисеите. Затоа, се што ви кажат да правите, пазете и извршувајте; а според делата нивни не постапувајте, оти тие говорат, а не извршуваат; Токму таков е и ставот на Православната Црква. А оние цитати од св. Василиј Велики, Јован Златоуст, Августин и Атанасиј Велики – прочитај го целото дело, за да го сфатиш значењето во вистинска смисла, а не како и секогаш, да им ги ваѓаш зборовите од контекст. И арно кажа беличка, сите тие кои ги наброја биле монаси. П.с. Отвори си го линков http://www.svetosavlje.org/biblioteka/Bogoslovlje/Tragom/Tragom04.htm Има еден куп работи од св. Василиј Велики за монаштвото (подвиг, молитва, осамеништво.....) ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 09:03
|
Свети Игнатиј Брјанчанинов - Аскетски огледи
Сите списи на светите Отци се саставени по вдахновеност или под влијание на Светиот Дух. Оној кој се раководи според нив, без сомневање, го има за раководител Светиот Дух. Светите Отци поучуваат како да му пристапиме на Евангелието, како да го читаме, како правилно да го сфатиме, шта допринесува, а шта спречува за негово разбирање. Со скрушен дух моли му се на Бога за тој да ти ги отвори твоите очи, за да ги гледаш скриените убавини на Неговиот Закон! (Пс 119,18), а тоа е - Евангелието. (Токму така постапувале светителите) Немој да се дрзнуваш сам да го толкуваш Евангелието и другете книги на Светото Писмо. Писмото кое е изречено преку светите пророци и апостоли, не е изречено произволно, туку по вдахновеност од Светиот Дух 2 Петар 1,21 - Зашто никогаш според човечката волја не е изречено пророштво, туку светите Божји луѓе зборувале поттикнати од Светиот Дух. (2 Пт 1,21). Кој произволно го објаснува Евангелието и целото Писмо: тој самиот со тоа го отфрла неговото толкување од светите отци, преку Духот Свети. Кој го отфрла толкувањето на Светото Писмо преку Светиот Дух: тој, без сомневање, го отфрла и самото Свето Писмо. И тако словото Божјо, спасителното слово, за неговите дрски толкувачи станува смртен здив, меч са две острици, со кој тие се колат сами себе за вечна погибел (2 Пт 3, 16; 2 Кор 2,15-16). Брат, ако некој не ти објасни како треба да го разбереш Светото Писмо, тогаш ќе забегаш со свои произволни тумачења кои доаѓаат од помрачен ум од ѓаволот. Матеј 22:29 - Исус им одговори: „Се лажете, зашто не ги познавате Писмата, ниту силата Божја; Дела 8:30, 31 - Филип побрза, и, откако чу дека тој го чита пророк Исаија, му рече: „Го разбираш ли тоа што го читаш?” Овој одговори: „Како ќе можам да го разберам, ако некој не ме упати?” ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 09:09
|
2 Петар 1,21 - Зашто никогаш според човечката волја не е изречено пророштво, туку светите Божји луѓе зборувале поттикнати од Светиот Дух. (2 Пт 1,21). Опаааааа, многу битен цитат прво - кажува дека постојат светители - свети Божји луѓе второ - дека ако тие, преку Светиот Дух, не ти го пренесат толкувањето на Писмата, тогаш си ја утнал работата А овој цитат Дела 8:30, 31 - Филип побрза, и, откако чу дека тој го чита пророк Исаија, му рече: „Го разбираш ли тоа што го читаш?” Овој одговори: „Како ќе можам да го разберам, ако некој не ме упати?” ти дава пример како светија на лаик му го објаснувал Писмото. Поздрав на сите. Братче, ЕвАнгелос, ако имаш нешто нејасно, слободно не срами се да прашаш, ќе ти пренесам се што можам што кажале светите отци вдахновени од Светиот Дух.
Ве сакам сите
интересно за монаштвото http://www.mpc.org.mk/MPC/SE/vest.asp?id=2274 ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 11:16
|
Марко 7,8 - ...го држите преданието човечко: миење чинии и чаши, и вршите многу други слични работи...
Размислував нешто... Ти велиш дека не го почитуваш преданието, ама овој цитат покажува нешто друго - или воопшто не миеш дома садови и не чистиш за да не го следиш преданието, или пак, тоа што го проповедаш не е поддржано од твоите дела.... Гледаш до каде те доведе буквалното, толкувањето на своја глава на Светото Писмо! Господ со нас + ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 11:26
Мора да си набавиш некој подобар превод на Библијата. Овој ти е катастрофа
"Затоа браќа, стојте цврсто и држете ги преданијата што ги научивте било преку нашето слово, било преку нашето послание"
(2 Солунјаните 2:15)
Овде Павле не мисли на преданијата на Петко, Станко, Ојле, Дојле, туку на апостолските преданија (затоа вели "нашето"). Писмото до Солунјаните е едно од најраните посланија на апостол Павле, напишано е во раните 50ти години додека другите посланија и евангелија сеуште не биле напишано (напишано било само 1 Солунјаните) и нормално дека Павле тука ќе им вели да го држат преданијата затоа што Божјиот Новозаветен збор сеуште не постоел во пишана форма и тоа им било единствената вистина за евангелието на Исус Христос.
Откако се напишал и Новиот Завет, завршена е Библијата, Божјиот Збор е пишан и канонизиран и нема повеќе простор за "преданија" т.е. има, ама сето тоа би биле и СЕ човечки преданија.
Уште во првите векови се јавиле еретиците кои почнале да велат дека имале свои посебни објави, посебни преданија, дополнителни објави, па затоа некои од раните црковни отци почнале да реагираат на нив...
"Светото и Боговдахновено Писмо е сосема ДОВОЛНО за објавување на вистината"
(Атанасије Велики: Контра Паганите I:3)
А подоцна пак се јавија православните кои велат дека Светото Писмо НЕ Е ДОВОЛНО за објавување на вистината и дека се неопходни преданијата ------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |
Постирано од: Maran Ata
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 11:29
|
Прости, тоа е моја грешка при куцање.. денеска сепак многу напишав. Се извинувам за грешката.
ама братче, пак ја избегнуваш вистината... ај прочитај погоре се А има и други работи што ги изврши Исус, и кои, ако би се напишале по ред, ми се чини, не би можеле да се сместат во целиот свет напишаните книги. Амин (Јован 21:25). Ова ти е чист доказ дека не е се запишано во Светото Писмо, и дека има Предание, а со тоа се потврдуваат и сите историски настани (неракотворниот Христов лик, иконографијата на св.ап. Лука, житијата на светите апостоли и останатите светители............................................) кои во сите претходни коментари на разни теми од форумов ти ги имам споменато. ------------- + Љубовта покрива многу гревови + |
Постирано од: EvAngelos
Датум на внесување: 17.Септември.2008 во 11:53
Не можете вечно да се вадите на тој стих и со помош на него да си ги браните вашите новотарии и додавања врз Божјиот Збор. Ако е така, тогаш секој може да си додаде нешто и да рече: "И ова го кажа Исус, ама евангелистите немаа доволно мастило да го запишат во Библијата"
Не, не е така. Тоа што Бог сметал дека е важно и неопходно за правилна вера и правилно практикување на верата, тоа го ЗАПИШАЛ. Значи не е се запишано (не е запишано ни што појадувал Исус, ни што правел кога имал 23 години) ама тоа што е важно за нас денес, тоа Бог го запишал и канонизирал во Новиот Завет.
"Светото и Боговдахновено Писмо е сосема ДОВОЛНО за објавување на вистината"
(Атанасије Велики: Контра Паганите I:3) Во горната изјава Јован само искажува едно воодушевување од многуте работи што ги направил Исус (најверојатно уште многу чуда), но ако било нешто важно од тоа за нас денес, тогаш Светиот Дух ќе го поттикнел Јован да го запише тоа во Божјиот Збор.
Што мислиш, ако Исус и апостолтие цело време со себе носеле икони од Авраам, Илија, Јаков, Мојсеј итн и ако се молеле пред нив, дека такво нешто немаше да запишат апостолите? Сакаш да кажеш дека за такво нешто "немало место" во Новиот Завет, а имало место за поздравите на Павле или за наметката на Павле? Кој од вас православните би ги рангирал овие работи по приоритет пред иконите? Верувам дека доколку православните би ја пишувале Библијата и доколку тогаш навистина се користеле икони, дека секој втор збор во Библијата ќе беше икона ама не е така  Во Новиот Завет нема никакви индикации дека Исус или апостолтие цртале, осветувале, се молеле, се клањале итн пред икона.------------- Посветен на изворното христијанство проповедано од Христос и апостолите. |