Ваша поезија

Нов член

Регистриран: 15.Јуни.2009
Статус: Офлајн
Поени: 2

Опции за коментарот

Цитирај alexbog

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 23.Јули.2009 во 01:35

ТАЈНА ГРАДИНА

Од старите сме учеле дека љубовта е таму каде не води срцето,
нашите тела живеат во туѓи прегратки,
но нашите срца и души имаат една тајна градина.

Таму расте нашата љубов,
полевана со пола час насмевка,
минути нежности,два-три бакнежи
и бескраен копнеж за заеднички утра во кревет.

Секоја ноќ се искрадуваш од постела,
нежно и притаено твоето срце праќа пораки преплетени со грев и страсти,
се опростуваш за добра ноќ со насмевка и добар збор,
се до часот кога ќе се сретнеме во нашата тајна градина.

La Ninja

Сениор

She Hulk

Регистриран: 13.Јуни.2006
Статус: Офлајн
Поени: 1605

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 23.Јули.2009 во 15:24

Сакам кога врнат сончеви зраци
Сакам кога пагаат на твоите усни
Кога се множат како твоите бакнежи
во моите коси

Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....

La Ninja

Сениор

She Hulk

Регистриран: 13.Јуни.2006
Статус: Офлајн
Поени: 1605

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 28.Јули.2009 во 00:38

Од темната страна на животот

сурово гледајки кон светлината

-дали тоа е од завист?

Од светлата страна на земјата

гледајки кон потемната

-дали тоа е од сочуство?

А кога дожд паѓа?

-Дали чуствуваш солзи?

А кога сонце грее?

-Дали чуствуваш зрак?

Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....

La Ninja

Сениор

She Hulk

Регистриран: 13.Јуни.2006
Статус: Офлајн
Поени: 1605

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 28.Јули.2009 во 00:45

Насмевни се, така сонце ке ме изгрее

Насмевни се, така сјај ке ме понесе

Насмевни се, така утрото да ми почне

Насмевни се, за последен пат барем...

Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....

Quentin

Сениор

Регистриран: 12.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 763

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 07.Август.2009 во 14:08

Гнило својство

на бабичка

Те достигнувам со
наезда од раце,
на места што ги знае летот
на памуково влакно.

Двоен од тебе со јата
пресушени недостигања,
се местам под боздоганот
на ноќта.

Ех, со каква верба го
дотеруваме мигот,
додека времиња и јаглики
ни се сушат на тремот...

Топотот на коњите
нечујно ми те краде
од безлична прегратка,
во која едниот отпушта.

Потрај,
ноќва универзумот ќе
испрати одговор,
на твоето прашање поставено
пред многу животи.

Смртта така брзоплето
не' витка во Бога,
што душите остануваат
да ни висат однадвор.

Нема утеха за
гнилото својство што
не' собира в час.

Не плаши се од смртта
преплашен до смрт, ти реков јас.

Изменето од Quentin - 07.Август.2009 во 14:09

http://www.thirdchapter.blog.mk

http://www.poetryandbeyond.blog.com.mk

Quentin

Сениор

Регистриран: 12.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 763

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 14.Август.2009 во 20:23

Талкач

Сам среде другите,
во малиот ашрам
со врата од
премолчана заклетва.
Овој талкач по перници,
зборува со јазикот на облаците,
и собира ветрови во
џеб широк како детска насмевка.
Пушта некој да
му биде прегратка,
криејќи го
светот од прозорци,
ликот од огледала,
солзите од утеха.
Посакува да е твој,
знаејќи дека
секој е ничиј
а никој не е свој.

http://www.thirdchapter.blog.mk

http://www.poetryandbeyond.blog.com.mk

La Ninja

Сениор

She Hulk

Регистриран: 13.Јуни.2006
Статус: Офлајн
Поени: 1605

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 17.Август.2009 во 09:27

Нема милост во суровиот
Има глас во немиот
Нема сјај во бедниот
Има жар во повреденииот

Нема слух за глупиот
Има слух за глувиот

Нема желба во срекниот
Има надеж во победуваниот.

Нема љубов во тебе
Има сонце во мене.

Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....

Quentin

Сениор

Регистриран: 12.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 763

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 24.Август.2009 во 12:06

Лажно...

Твоите јаболчници
со мирис на мошус...
подготвени за
истегната кожа
од еден неразбран смев.
Ти ли си љубовта што ме
наоѓа заспан врз
пресушените солзи
на Тагоре?
Со тебе ли му ги
прераскажувам
боите на мракот
и не си наоѓам лик,
па светот ме кити
со благослови и пцости?
Со тебе ли пијам апсинт
под лажни месечини
и одам несфатен и гол
кон смрт што другите
ја преживуваат?
О, јас не разбирам како
е можно да се допираме...
и како заспиваме заедно,
кога не сонуваме исто?
Јас ѕемнам стуткан и сам
меѓу аглите на
ова напуштено тело,
со надрвена смисла за хумор.
(Лажно се сакаме,
зошто така постоиме.)

http://www.thirdchapter.blog.mk

http://www.poetryandbeyond.blog.com.mk

ПодВодно

Сениор

Регистриран: 09.Декември.2007
Статус: Офлајн
Поени: 7391

Опции за коментарот

Цитирај ПодВодно

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 29.Август.2009 во 11:17

џаст мерид

зад мојот шевролет
тропаат весели лименки
велот ветрот ми го тегне
со пакост хулиганска
улични кучиња
ми се гневни сватови
им го фрлам букетот
од коски изглодани
пуштам радио
нема кој да каже
смени станица

Изменето од filmadzijka - 30.Август.2009 во 12:41

La Ninja

Сениор

She Hulk

Регистриран: 13.Јуни.2006
Статус: Офлајн
Поени: 1605

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 04.Септември.2009 во 01:42

Otkorni mi gi dlabokite koreni
izmeni me od niv
zakolni se ke si posilen od vetrot
ti nezen zraku na temninata.
Tvojot odraz go gledam kako sjae i vo kalta
tvojot miris ne go nosi niedna bura
samo tvoite dobrini gi sees kako polen nad mene
samo ti si mi prijatel....

Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....

Quentin

Сениор

Регистриран: 12.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 763

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 05.Септември.2009 во 10:09

Размачкано (оригинално "рашмрљано")

Откога Бог почна
да се чува од човекот,
наместо човекот
од Него,
здолништата станаа
поотворени од очите,
а нозете пораширени
од рацете.
Се' е некако премногу,
а ништо не е доволно.
Срцата ни станаа размачкани точки
што им глумат љубов на дамарите,
а душите ги препарираме со слама
и ги ставаме наместо плашила
пред телата што и онака никој
вистински не ни ги посетува...

Езерска површина за една стапка,
приватно небо за капка дожд,
парче хоризонт за еден зрак зајдисонце...
Премногу ли барам?

http://www.thirdchapter.blog.mk

http://www.poetryandbeyond.blog.com.mk

Quentin

Сениор

Регистриран: 12.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 763

Опции за коментарот

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 11.Септември.2009 во 19:12

Одрекување

По сите горчливи меридијани,
врати се овде...

Знаеш ли колку време
и' е потребно на судбината,
да собере зрнца од сите агли
на вселената,
за да те создаде...!?
Јас и ти
го шепотевме Енума Елиш,
под едно безимено небо
- дом на тивки богови.
Знаевме дека долго пред
да се појават облаците,
беше замислено нашето
чекорење по снег.
Не бегавме од вистината.
Само одрекувавме...
дека сме прашина...
дека сме ништо...

http://www.thirdchapter.blog.mk

http://www.poetryandbeyond.blog.com.mk

леа

Нов член

Регистриран: 24.Февруари.2009
Статус: Офлајн
Поени: 10

Опции за коментарот

Цитирај леа

Благодарам(0)

Одговор

Испратена: 12.Септември.2009 во 21:51

Заборавена

Мисливе
како промаја
ми удираат
во глава.
Знам.
Не ме чекаш
на ниту еден прозорец
на светот
вечерва
кога се околу мене
добива облик
на твоите очи.

Quentin

Сениор

Регистриран: 12.Јануари.2008
Статус: Офлајн
Поени: 763

Опции за коментарот

Благодарам(0)