Ваша песна,состав или што било напишано

Бистрини кога заматуваа матна врз матна натрупаа крајот да не се знае...

   Најсветла ѕвезда од небото господ ми подари. Свесна бев дека ни ѕвездите не се вечни...и тие умираат.Не сакав тоа да го прифатам бидејќи не е тоа за мои години.Сеуште сум малечка за да размислувам за тоа, па целиот живот е пред мене.Во животот добив човек кој гледајќи ме мене го гледаше сонцето, најубавото девојче,најубавото нешто што Бог го створил. Неговата насмевка едноставно предизвикуваше топлина во моето срце што додека пишувам сеуште се сеќавам на тоа.Знаеше да ме расположи тој лик на кој се гледаа многу изминати години од животот на тој човек. Збрчканото лице секогаш знаеше да понуди што повеќе радост, мир и спокој од себе. Во неговите широки прегратки секогаш добивав она што моите родители никогаш не ми го дале. Понекогаш се сеќавам на неговиот џеб од неговата униформа во кој секогаш се наоѓаше мојата омилена чоколада. Но, еден ден гледајќи многу луѓе во дворот и мислејќи дека се подготвува некоја забава видов нешто што силно го притисна и скрши моето мало срце. На ѕидот на куќата беше потпрен ковчег, а до него со бели букви на крстот беше испишано неговото име.”Дедооооооооооо....Дедиичкоооооооо, не ме оставај те молаамммм..Те сакаам “. Никој не го очекуваше моето присуство бидејќи никој не се осмели да ми каже. Ги прашував збунето “зошто господ ми го одзеде единственио човек кој ја гледаше мојата вредност, човекот кој несебично ми даваше љубов каква што никој не ми пружил.Никој не знаеше што да ми каже, сите ги веднеа главите.Една баба ми пријде и ми рече:Исплачи се мило, сите го сакавме...но, со солзи не можеме да го вратиме.Влегов под масата каде што седеа луѓето и не сакав да излезам од таму.Го однесоа него, а јас останав уште под масата.Немаше никој освен бабата која ме тешеше.”Стани мило, го однесоа, сами сме сега”.Истрчав во собата и таму останав цел ден.Па сеуште бев малечка, а и сега сум малечка додека со полни очи го пишувам ова...Поминаа седум години.Во куќата стои слика која виси во дневната.Секогаш кога одам таму спијам на креветот каде порано уживаше да одмара заедно со мене и да ми кажува приказни.Мислев дека таму е неговата душа па затоа често седев на тој кревет. Ја галев празната постела со години. Последниот пат кога бев на неговиот гроб темнината ги криеше моите солзи. “Дедичко, јас пораснав, но во душата сум она твое мало девојче кое секогаш ќе те сака бидејќи многу и недостигаш.Порано кога бевме на распуст често те посетував...а сега го посетувам твојот гроб кој се наоѓа многу далеку и осамен на ридот...Не те заборавив а нема ни да се осмелам да го направам тоа. Вечно ќе те чувам во моите сеќавања и во моето срце бидејќи ќе останеш единствениот човек за кој секојдневно ќе ронам солзи...Те сакам!

Уште еден мој текст....

Автор	Порака Тема Пребарувај Опции за темата Внеси реплика Внеси нова тема Верзија за печатење Преведи Тема
cute_girl Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Нов член Регистриран: 27.Јуни.2009 Статус: Офлајн Поени: 2	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај cute_girl Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 27.Јуни.2009 во 04:00
	Најсветла ѕвезда од небото господ ми подари. Свесна бев дека ни ѕвездите не се вечни...и тие умираат.Не сакав тоа да го прифатам бидејќи не е тоа за мои години.Сеуште сум малечка за да размислувам за тоа, па целиот живот е пред мене.Во животот добив човек кој гледајќи ме мене го гледаше сонцето, најубавото девојче,најубавото нешто што Бог го створил. Неговата насмевка едноставно предизвикуваше топлина во моето срце што додека пишувам сеуште се сеќавам на тоа.Знаеше да ме расположи тој лик на кој се гледаа многу изминати години од животот на тој човек. Збрчканото лице секогаш знаеше да понуди што повеќе радост, мир и спокој од себе. Во неговите широки прегратки секогаш добивав она што моите родители никогаш не ми го дале. Понекогаш се сеќавам на неговиот џеб од неговата униформа во кој секогаш се наоѓаше мојата омилена чоколада. Но, еден ден гледајќи многу луѓе во дворот и мислејќи дека се подготвува некоја забава видов нешто што силно го притисна и скрши моето мало срце. На ѕидот на куќата беше потпрен ковчег, а до него со бели букви на крстот беше испишано неговото име.”Дедооооооооооо....Дедиичкоооооооо, не ме оставај те молаамммм..Те сакаам “. Никој не го очекуваше моето присуство бидејќи никој не се осмели да ми каже. Ги прашував збунето “зошто господ ми го одзеде единственио човек кој ја гледаше мојата вредност, човекот кој несебично ми даваше љубов каква што никој не ми пружил.Никој не знаеше што да ми каже, сите ги веднеа главите.Една баба ми пријде и ми рече:Исплачи се мило, сите го сакавме...но, со солзи не можеме да го вратиме.Влегов под масата каде што седеа луѓето и не сакав да излезам од таму.Го однесоа него, а јас останав уште под масата.Немаше никој освен бабата која ме тешеше.”Стани мило, го однесоа, сами сме сега”.Истрчав во собата и таму останав цел ден.Па сеуште бев малечка, а и сега сум малечка додека со полни очи го пишувам ова...Поминаа седум години.Во куќата стои слика која виси во дневната.Секогаш кога одам таму спијам на креветот каде порано уживаше да одмара заедно со мене и да ми кажува приказни.Мислев дека таму е неговата душа па затоа често седев на тој кревет. Ја галев празната постела со години. Последниот пат кога бев на неговиот гроб темнината ги криеше моите солзи. “Дедичко, јас пораснав, но во душата сум она твое мало девојче кое секогаш ќе те сака бидејќи многу и недостигаш.Порано кога бевме на распуст често те посетував...а сега го посетувам твојот гроб кој се наоѓа многу далеку и осамен на ридот...Не те заборавив а нема ни да се осмелам да го направам тоа. Вечно ќе те чувам во моите сеќавања и во моето срце бидејќи ќе останеш единствениот човек за кој секојдневно ќе ронам солзи...Те сакам! Уште еден мој текст....

majstorce62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор ... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај majstorce62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 27.Јуни.2009 во 11:06
	ПРИКАЗНА ЗА СОНОКРАТЦИТЕ Бистрини кога заматуваа матна врз матна натрупаа крајот да не се знае... Преку дедо од прадедо завештание ми е пратено сонот да им го протолкувам Црни птици од три страни довјасале црни војски со смрт накитени - црни молскавици во очите стрвни... Планините волци се наполниле: во исто дувло искотени со три млека задоени... Сал крвта глас имала за да пропишти... Пишти крвта и во мене и во тебе од немоќ сонот да го протолкуваме... Изменето од zenmaster - 18.Јули.2009 во 17:33
	БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ

majstorce62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор ... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај majstorce62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 28.Јуни.2009 во 18:34
	ЛОШ БЕЛЕГ (митарлеска песна - вон категорија) Ти ги скратив лагите со срп за жнеење ветер и магла божемски по грешка божемски да ти покажам како може неважното важно да биде па сега ти штрчат како поткастрени мустаќи на мачка и те издаваат од далеку па никој не сака да игра со тебе ниту ти самата кога се огледуваш пред огледалото оти се почнува да ти пречи и сопствената насмевка и сопствениот поглед и фризурата што сама си ја буштравиш за да мислат дека со некој ја делиш празната постела и мирисот на изветрано задоволство во црвените ти очи - кога ли последен пат си го сетила се плашиш и самата да одброиш наназад километражата трипати ќе ја превртиш а сите мајстори што ги познаваш на други лимузини им менуваат свеќичките застарен тип си, ти велат се е запечено на тебе и во тебе туку, офарбај си ја каросеријата со лаги од помодерен тип може сеуште постојат слепци што ќе наседнат на твојата беспомошност ако некој до сега не ги научил како правилно се користат очила за кусогледост и преди како вистинска мачка а не како фраза од шеесеттите на која никој повеќе не паѓа или продолжи да си ја буштравиш косата и да си веруваш дека некој сепак ја дели празната постела со тебе...
	БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ

majstorce62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор ... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај majstorce62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 29.Јуни.2009 во 13:25
	ПРИКАЗНА ЗА ПРКОСНИЦИТЕ Со крв дива – мастило на пергамент од црни времиња јарки светлини нанизи место слатко за добросување кога векот ќе го отвориме и ќе се населиме за да продолжиме Точило од бури изделкано пркосот ли им го острел... А знаеле: и ал трндафил на градите пред венчавка китнеж да си стокмат во планините, по дубравите за жетварките и жетварите синџирот што ги јадел… На штрек карпа прекутрупа сонот така го засониле - мек килим за нозете ни … Од почит калта да си ја избришевме колку да ги испочитуваме...
	БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ

La Ninja Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор She Hulk Регистриран: 13.Јуни.2006 Статус: Офлајн Поени: 1605	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај La Ninja Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 01.Јули.2009 во 02:23
	Ne sakam princezi, sekogas mi bilo sprotivno od toa sto sum i toa sto go posakuvam, ne sakam ni da si princ, zasto cvrsto stojam na realnosta. No vecerva bev tvojata Pepelaska vo 2 casot. Ti priznavam, ne ocekuvav, ti priznavam, se tresev kako dete vo tvoite race. Ti priznavam....sakav da ne go recam toa sto go rekov. No morav. I ti toa go znaes...i sto e najdobro od se...i vo toa se soglasuvame...kako i vo tolku mnogu drugi raboti. Mozebi pokvarenosta na svetot ne spoi, moze toj strav ne spoi...moze se drugo ne spoi...no znam samo edno...deka ne sakam nisto da ne razdeli...
	Ne sum pijan, samo lezam na zemja i se raduvam....

anakin Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Unidentified Flying Object Регистриран: 08.Август.2005 Локација: Machku Pichku Статус: Офлајн Поени: 18535	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај anakin Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 01.Јули.2009 во 17:23
	Трилер Кармен Пред некое време, мојон комшја, тој бре од мезазимо, ми вика- Еј комшјо набавив 4 карти за Кармен, па да се култивираме, нешо у последње време зариѓавме. Го гледам, ко да паднал на Марс, Ти то озбилно?? Да, бе, јас имам 4 карти а ти понеси семки и одиме во тој Драматуршки театро, денес вечер. Океј - му рекох, и помислив дека немам баш време психијски да се припремам за тоа, де. Отидовме и го утнавме театрото не бил тој Драматуршки него Народен и малкуцка закаснивме. Пази богати, палтата си ги оставивме во таа гарде роба и ни дадоа бројчиња, додека стигнавме во салана си купивме и Либредо, таму прочитахме шо ќе се случује со таа Кармен. Мене ми дојде ко тие прераскажувачи на филмои шо ќе ти кажат пред време шо ќе се деси и ќе ти го расипаат филинго, и така дознав дека убиецот ќе биде Донхосе , да ти ибам тоа либредо, а уше го плативме по 100 ка помад. Седнавме ,се стемни, и почна, тие почнаа нешо да пеат на музика и одвај чекав кога ќе заврши таа уводната шпица. но никако да почне. После приметих горе бре турија некои титли, па таа мојана ми рече дека тоа е превод. Пази бре крафте техник , почнаа и песните да ги преведуваат. После сат и кусур заврши, но џабе се радувах, оти ми рекоа дека е прва пауза, а и чудно ми беше дека до сега никој не ја утепал кучкана. После пауза нишо ново, пак пејат, оно пеењето било чудно, некако ко да се пренемагаат. Мислам дека повеќе треба да учат това пеење, това Цеца неучена многу, а сепак лепо пева, се е до дифрагмата. Еден доктор ми кажал дека дифрагма била мембрана еластичка, која ги дели болестите на градниот кош од болестите на пробавниот трактор, па затоа знам шо значит дифрагма. Да се вратам на Кармен , таа го остај тој Донхозе да труне у затвор, не дека сфатив од тоава нивното певање, но прочитах во това либредо за 100 ден комад, а таа се фана со тој Ескамил шо ги тепал бикоите, а и беше подобар шизик, да ви кажам право. Жените не ми дадоа да ги извадам семките оти не е кртулорошки ни по бонитон, па ми останаа за утре, за утакмица на ТВ канал 5. Имало уште една пауза, многу бре тоа тегнат питу, но после паузата се уверих, дека навистина убиецот бил Донхозе, ами испадна дека това не бил трилер оти по цело време не се појавил ни еден дедектив, кој ќе го истражува убиството. а и одма од како и го кркна ножов, заррши. Јас и комшјата највише апла аплајдиравме и бевме среќни, дека се култивиравме, од 20 до 24 00, четири сати бре, тоа се две утакмици. Сега сме култивирани за долг период, се додека на тој мојон комшја од мезазимот не му текни пак некоја идиотска идеја на умо. поздрав
	SILATA NEKA E SO VAS a ako ne vi treba, neka, i taka ne e nekoj trosok, ja ima nasekade okolu nas.

cupeto Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Регистриран: 19.Јуни.2009 Статус: Офлајн Поени: 206	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај cupeto Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 02.Јули.2009 во 11:06
	Stolica Me prasuvaat zosto sedam na dve stolici, dali ponudeniot prostor mi e mal, dali zadniot atribut toa go bara , ili ne sakam nikoj do mene da shara , Nikoj ne se prasuva za taa detska igra, sto se vrtevme okolu stolici kako cigra, i koj nema da sedne vednas , vo momentot od igrata begas, Taa detska igra ima svoja pouka, denes vo zivotot se e uka , zbuneta nikogas nema da bidam, idninata so uspeh ke ja zidam, Sve si ima svoja trajnost, koga ke se skrsi ednata , ili ke stane labilna , ostanuvam vo zivotot stabilna

majstorce62 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор ... Регистриран: 23.Декември.2007 Статус: Офлајн Поени: 4251	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај majstorce62 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 09.Јули.2009 во 14:15
	(светло сива варијација на мотивот залез) ВКУСОТ НА БАЈКАТА Го гледам залезот дури се подготвува за своето ново пресликување на свежото платно на зората... Ти си одамна подготвена да го понесеш во капкта љубов што ја пресликав над твојата горна усна од кристалите на мојата неистрошена потрага по бескрајните убавини на животот Знам дека ќе ја чуваш со магијата на сопственото траење - секоја бајка има совршен вкус на овошје што не сака да презрее...... ВКУСОТ НА БАЈКАТА Утрото, во средината на горната усна, под агол малку поостар од долната закривен, го видов залезот на вчерашното сонце па со неизмини прсти, намацани со ѕвезден мармалад, ти ја фаќам главата како во менгеме и со врвот на јазикот отечен од безбројните разделби ја лижам капката ирис, растечена по образот, и со очи молчаливи ветувам: ке ја чувам со магијата на сопственото траење Ernestine Couvillion Изменето од majstorce62 - 22.Јули.2009 во 13:21
	БИДИ СИ ГОСПОДАР НА СОПСТВЕНИОТ УМ

bijonse1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај bijonse1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 13.Јули.2009 во 23:12
	DALEKU A SEPAK BLISKU Dali da ti go dadam mojot kompas koj tolku tajno go cuvam vo sebe koj me vodi vo zivotot...... Dali da viknam na cel glas da se svrtis kon pravata pateka na ljubovta i srekjata...... Dali vremeto ke go stori toa so toj znacaen vremenski casovnik koj sekoj den otcukuva tik tak...... Dali , dali , dali........ se uste lutas daleku od moeto srce a tolku si blisku...... Изменето од bijonse1 - 13.Јули.2009 во 23:13

bijonse1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај bijonse1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 18.Јули.2009 во 04:55
	OKO Ezero mirno vo iljada boi moeto oko nad nego stoi branovi se prelivat kroce vo mojata zenica zalez sonce Go ocekuvam cudoto da go razbrani ezeroto pod siniot nebesen svod dali potona tvojot brod Posledniot zrak od moite oci go prakjam da te pogali da te povika da isplovis od pristanisteto na zaboravot Nisto ne se slucuva ..... dali e toa molk pred bura ili od jato crni ptici senka ezeroto ke mi shepne.... Изменето од bijonse1 - 18.Јули.2009 во 15:43

bijonse1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај bijonse1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 18.Јули.2009 во 19:33
	CEKAJKI TE TEBE Uhhhhh ..... veke e zora ...... ja docekav bez tebe...... no vo utrinskata rosa bese Ti...... edna masa.... dve stolici...... eden sampanjac.... dve casi..... dve sveki koi ramnomerno goraat..... dali ednata ke ugasne..... dali dvete ke ugasnat........ ili dvete ke gorat do kraj.... veterot toa ke go kaze....

RayBan Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Нов член Регистриран: 19.Јули.2009 Статус: Офлајн Поени: 4	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај RayBan Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 19.Јули.2009 во 19:22
	Ovaa sto ke go objavam ne e licno moe delo ama zatoa sto mnogu mnogu me pogodi koga go citav ke go objavam Еј mangupe se sekavas li na naseto prvo tango,se sekavas li na slakanicata sti ti ja udriv koga sakase prv pat da me baknes,se sekavas li na nasiot prv baknez…. Sigurno se sekavas bidejki bese premnogu ubavo da bide zaboraveno.Se sekavas li na onoj cvet sto mi go podari,neznam dali bese temjanuska ili sinolicka no znam deka imase sina boja tolku mnogu potsetuvase na bojata na moreto,oblacite.Toj cvet panda vo pravta I tin e mi dozvoli da go zemam.Utredenta mi podari grst takvi cvekinja no cinam deka nemase nitu edno so onakva boja koja tolku potsetuvase na moreto.Se sekavas li na denot koga bevme vo parkot i sakav d ate baknam no ti se potrgna I mi rece:”malecka net e sakam poveke,sakam druga,mislam nema smisla da bideme I natamu zaedno “.Pocusvtuvav kako iljadnici mornici mi mina niz teloto.Tivko ti rekov cao ti go svrtev grbot I pocnav da cekoram.Neznaev kade da odam,neznaev nisto nitu pak custvuvav nesto.Zabelezav deka duri koga go osetiv soleniot vkus na solzata na usnite.Zastanav do edno drvo,se potprev na nego I se osvestiv razmisluvajki sto navistina mi se slucuva,koga vo toj moment ja pocustvuvav tvojata raka na moeto ramo I go slusnav tvojot glas:malecka ,se seguvav zarem mislis deka bi mozel da sakam druga pokraj tebe?Togas me pregrna silno,a mene celiot svet mi bese rozov.Eden den povtorno dojdovme vo parkot,a ti bese nekako neraspolozen I cuden.Te prasav sto ti e?a ti uporno molcese.Togas nezno me fati za rakata I me natera da poglednam vo vo tvoite oci koi bea pocrveneti od plac.Mi rece:malecka denovive zaminuvam so moite roditeli za Svedska, I mozebi poveke nikogas nema da se vratam.Ke mora da raskineme.Ja izvlekov mojata raka od tvojata dlanka I pocnav da trcam.Poslednoto sto go vidov vo tvoite oci I poslednoto sto go cuv od tvoite usni bese:malecka ke mora da raskineme da zaboravime na se.edno vreme se dopisuvavme no podocna svativ deka se vo pravo tie sto velat deka ljubov preko pismo ne e ljubov deka ne treba da razgoruvame edna ljubov koja nema nikakva smisla.Odluciv d ate zaboravam.Se sekavam na poslednoto pismo sto go prativ a toa bea zborovi od edna kineska poraka:ljubovta e kako pesna da pees no nema pesna bez kraj.Tvoite pisma I ponatamu prestignuvaa no sekoe od niv neotvoreno go vrakav vo fiokata.Vo pocetokot pristignuvaa redovno a potoa se poretko I poretko I edno vreem I prestanaa.Morav da te zaboravam.Iako razumot mi velese taka I ponatamu custvuvav ljubov sprema tebe I srceto se poveke cukase na tvoeto ime.Eden den se vrativ od skolo I na mojata masa zabelezav edno pismo adresirano so tvojot rakopis.Toa bese 10meseci otkako go dobiv poslednoto pismo od tebe.Sakav da go stavam vo fiokata no nest obese posilno od mene.So trepet go otvoriv pismoto I pocnav da go citam:malecka na 12 ovoj mesec doagam vo skopje ostanuvam zasekogas.Ke ti se javam na 13ti koga ke zazvoni telefonot ako me sakas uste kreni ja slusalkatai koga ke go cues mojot glas zboruvaj so mene a ako si me zaboravila spusti ja slusalkata.Te sakam.Koj veli deka nema pesna bez kraj.Mangupe se sekavas li na nasata prva pesna se dodeka se baknuvavme,a potoa ostanuvavme do docna smeeejki se I gledajki gi zvezdite nad rekata.Znam deka bese minato no toa mozeme I sega da go imamei toa uste poubavo.denes e 13ti ke zavrsam so pisuvanjeto I ke odam da kupam DNEVNIKzaedno so antenna a potoa citajki so netrpenie ke go cekam tvojot povik.Ovaa pismo e pronajdeno pokraj teloto na edna devojka so preseceni veni.Do nea od drugata strana e pronajden vesnik otvoren na 13ta strana na koja so golemi bukvi pisuvase:AVIONOT STO TREBASE DA PRISTIGNE VO SKOPJE SE URNA VO BLIZINA NA LUGOSLOVENSKATA GRANICA.PREZIVEANI NEMA I ISTRAGATA E VO TEK.Vo prodolzenie so krvavi bukvi pisuva:DA LJUBIS E KAKO PESNA DA PEES NO NEMA PESNA BEZ KRAJ.
	Да љубиш е како песна да пееш,но нема песна без крај!!!

bijonse1 Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор bella Madonna Регистриран: 14.Јануари.2009 Локација: Macedonia Статус: Офлајн Поени: 16521	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај bijonse1 Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 22.Јули.2009 во 11:54
	DAB Kako vojnicki mars mi otcukuvaat tvoite cekori vo moite misli..... tvojata stava kako krosna od dab me pokri od sonceto da me zastiti... Se pretvoriv vo kamen koj tvojot od go sopnuva.... se pretvoriv vo senka poradi tvojata krosna.... Ti sakas mir so pogled kon dalecina a sepak beli gulabi blisku kako srce mi prakjas..... Se prasuvam dali da gi nasocam site vrutoci kon tvojot koren ili soncev zrak krosna da izgori beli gulabi da rastera.... vremeto ke pokaze..... Изменето од bijonse1 - 01.Август.2009 во 15:11

zbunet Профил од член Испрати лична порака Најди пораки од член Додај во листа на пријатели Сениор Претседник Зеленковски Регистриран: 24.Февруари.2007 Статус: Офлајн Поени: 15549	Опции за коментарот Внеси реплика Цитирај zbunet Благодарам(0) Цитирај Одговор Испратена: 24.Јули.2009 во 00:52
	Се чудиш се чудиме се гледаме зачудени зачадени играме карти под око се гледаме кој ли блефира кој ли лажира и да не знаеме одговор секогаш имаме како и секој генерал излезен од јорган планина по војна кога мудрува. Да се има да не се праша тоа што се има зошто имано е тоа за друго не знае сем нечие да биде.
	http://jazbunet.blogspot.com/

Внеси реплика	страница <1 101 102103104 105 138 >
Tweet

Ваша песна,состав или што било напишано

Трилер Кармен