Ваша песна,состав или што било напишано

ДУША

НЕМИРНА,ТРЕПЕРЛИВА,
РАЗИГРАНА,ЕНЕРГИЧНА
ЈА ПУШТАМ СЛОБОДНО
СЕ СУДИРА ОД ЅИДОВИ,
СЕ ОГЛЕДУВА
ВО ОГЛЕДАЛА ИСКРИВЕНИ,
СЛИКИ ПРЕД НЕА,
ОКОЛУ НЕА ЈА ПРАТАТ.
ПРЕВЕЗ НА ОЧИ И СТАВАМ
ДА СЕ ПРИКРИЕ БАРЕМ ДЕЛ
ОД ГОЛАТА ВИСТИНА.
ПЕЈСАЖИ ОД МОЗОЧНИ КЛЕТКИ
ПРЕЛЕТУВААТ,СЕ МЕШААТ
ВО ЛЕТ ЈА СРЕЌАВААТ.
МИРИСИ НА ВРЕМИЊА
ПОМЕШАНИ СО ШУМОТ
НА РЕКАТА НА БОЛКАТА,
БРЗА,НЕМИРНА,ТАТНЕ
ЌЕ ПРОТЕЧАТ!
СЛИКИ НА ПТИЧЈИ КРИЛЈА
ВО СЛОБОДЕН ЛЕТ
СЕ МЕНУВААТ КАКО БОИ
НА ВИНОЖИТО ПОСЛЕ ДОЖД
ЕДНА ПО ЕДНА....
ЌЕ ОДЛЕТААТ!
ПРОЛЕТНО РАЗВИГОРЧЕ
ШИРИ МИРИСИ БЛАГИ
НА СЛАТКИТЕ ТАЈНИ
ПОМЕШАНИ СО МИРИСОТ
НА СВЕЖО ИСКОСЕНА ТРЕВА
И ЦВЕТЧИЊА ПОЛЕГНАТИ.
САМО ПО НЕКОЕ ШАРЕНЕЕ
И ЗАМИРА СО ПОСЛЕДНИОТ
СОНЧЕН ЗРАК
КОЈ УТРЕ ЌЕ ГИ ИСУШИ,
И САМО СЕЌАВАЊЕ МАЛО
ЌЕ БЛЕДЕЕ НЕКАДЕ
КАДЕ ПОВТОРНО ЌЕ СЕ РОДИ
НОВО-ПОУБАВО!

Не ме занима
не ми е гајле
за некого што ќе кажеш
ако веќе како глуп сум го сфатил
ти е жал велиш
мене не, велам
нека цркне
п**ка му мајчина глупа
поарно и не заслужил
само венец ќе му купам
уште сега
поефтин додека е.
Немам време за глупи
нит ги слушам
нит ги знам
низ нив само гледам
проѕирни и досадни
ко пијаници за плот.
Само душички чисти си сакам ја
бањати и свежи
мирис на рузмарин што ги прати
потскокнуваат кога одат
ѕвездички околу нив гледам
не се љунфер
а невини се.

Живот со девојка

Пред години со непознат број
постоеше имагинарна девојка
во замислен свет од мои соништа,
обвиен во измислени мисли
што чекореа кон неа.

Денес таа вистински постои
во мојот реален сон.
За да гази врз зборчињата,
со мисли од рајска долина
во која сите чекорат совршено.

После години
ќе остане истата девојка,
истиот свет,
истите мисли
и различни патишта..

Bolka

Rajska smeata nekogas bese,
denes sekoj veli na loso ide,
ke se smeam i ke placam,
ama ne sakam taka da bide...

Sala do sala ko od puska redam,
se smeam, vo oblaci letam,
odednas grom silen me udri,
me peplosa, ko plunka na asfalt me frli....

Molam i molam za proska da bide,
odgovor nema, a se nekoj kontra mi ide,
udiram klucot na drvenite porti,
sakam sam da bidam se na nerva laze i grebi..

I prasa, i kazav, i pak se skarav,
i pak zaplakav, i idioti me nasmevnaa,
smeata plasticna od mene ide,leta,
mi lici mi velat, ako samo nekoj vo zabi beli me vide....

I noki nema da spijam, sonot ne saka da ide,
se skaral so mene, ne sum bil mectatel mi rece,
i sedam vo nokta modra, gledam vo svetlite tocki,
tapa bolka srce mi para, se nekoja nesreka mi ide...

Utrisko sonce se trkala gledam, pomos bara da izgree,
go gledam i so care ako pomos od mene dobie,
pak ke sveti i ke gori, koreni ke me tera vo soba da pustam,
krevetot partner toa saka da mi bide,so ironija me moli....

Ama heroinata moja vidi ja ide, na plav konj taa java,
se smeam i gledam, trijam oci, plav kon gledam ili matni mi oci,
ama se dobliza taa e, raka ni dade da letneme vo mectite nasi...

НЕ Е ВАЖНО
На Гора


Ми велиш, ќе ти ги украдам песните
а ти не ќе ми можеш ништо...

Па што ако, ти велам,
ќе напишам други...

Ќе ти ги украдам и тие
и пак ништо не ќе ми можеш...

Ќе напишам трети, ти велам,
и баш ништо не ми значат твоите закани...

А кога не ќе можеш да напишеш
ниту стих повеќе,
со кои очи ќе ги гледаш песните
што нема појќе твои да бидат?

Со душата, што никој не може да ми земе
песните твои ќе ги чувствувам како мои...

Кога си ги меревме
а деца бевме
онакви малецки ги тегневме
брзавме
големи да станеме
мрсна фота игравме
додуше едно женско само беше
во нашата куќа од картони.
Светот чекаше освоен да биде
од силни што бевме
уште никој не знаеше
само ние
ковавме планови
во нашата куќа од картони.
Сега големи сме
светот љунфер си остана
не го ебавме
како викавме
а големи ни’ се сега
си го гледам
“ Море машала“
си му викам ја
„ Шо ако, де ?“
„ Џабе ? “
„ Џабе“.
Ни’ куќа од картон немам веќе.

Да напишам песна сакав
зборови некои на памет
ко падобранци
ми паѓаат
кој на дрво обесен
кој нога скршил
кој на глава
во десант да ги ослободат
кои не се сеќавам веќе
кои беа
тие мисли заробени
некогаш значајни
затворени и измачувани
да признаат
во некој подрум од мојата свест
за она што не смееја да кажат.
Гулаб бел
на решетки ми се посра
слободни гомна да видам
посветли се
се гледа.