Доверба или посесивност

Кај нас брачната довербата се изразува така што секој кај другиот може да чепне во џеб, да ги прочита пораките на мобилниот, си го знаеме пасвордот од Скајп, Фејсбук итн.,  и знаете што......?........  Кога ти е дозволено, не ти е интересно

Јас избирам ПРЕТПАЗЛИВОСТ

тамам почна дискусиjава и ти одуставаш

или имаш доверба или немаш. а секое пребаруване на джеповете, проверка на мобилниот ... хмммм... си е опсесиjа.



Изменето од pagane - 29.Мај.2009 во 22:00

ами ке ти кажам. сум во брак и долго и малку време, биле сме далеку еден од друг ...никогаш ама никогаш не ми доjде на памет да сум опсесивно лубоморна.
довербата иде од познаването и докажуването во делата и постапките, не од зборовите ...
дури и да имало нешто , никогаш не би си дозволил jас да разберам.
сум глупа?

pagane напиша: Доверба не значи да си глуп. А и мислам дека кога се има почтуване и сакане  не би била можна слична ситуациjа на таа.

хммм....не би???

насловот на темата е Доверба или Посесивност
а кој е тој што ќе каже ДА за посесивноста???
Посесивноста е терор, болест и тоа на сите ни е јасно и никој тоа не го негира, нели???
Она за што вреди да се полемизира е инстинктот да го зачуваш она што е твое - треба да постои или да се препуштиме на довербата?
Еве еден пример,
Полноќ е, или близу до полноќ, се гушкате, се сакате, убаво ви е, среќни сте, и наеднаш ѕвони телефонот и се јавува неговата пријателка да го праша како е, онака чисто пријателски се јавува на полноќ да го праша како е. И тој те убедува дека се само пријатели и дека нема задни намери. Ќе се посомневаш, или ќе се потприш на довербата?
Никој не ги сака тие знаци, ама кога ќе се појават, не се баш пријатни.