Македонскиот јазик и македонската азбука

Сосема е точно дека македонскиот и денешниот бугарски јазик лингвистички е еден и ист јазик составен од многу дијалекти.Како за пример само за македон алекс
Кога се запишав на студии во Штип првата пауза кога се собравме јас а и повеќето од западна Македонија,Штипјани кога зборуваја пола од зборовите не можев да ги фатам не од што не се разбираја туку од начинот на кој ги изговараја и поради тоа што прв пат се сретнав со дијалект различен од западно Македонско подрачје.Додека сега само две реченици да кажи некој одма знам од каде потекнува(Струмица,Кавадарци,Делчево,Штип итн)
Што се однесува за Костур таму сеуште немам појдено и не го знам тој Македонски дијалект но затоа пак во Острово(Арниса)и Сопотско(Аридеа)сум бил и таму луѓето ме убедуваја дека подобро ги разбират Бугарите отколку нас.
Дури таму наместо исто велат сшто(што и во нај источните делови на Македонија тој збор не го имаат во нивниот дијалект).Сега ако се прашувам јас убеден сум дека нашиот јазик е Македонски аналогно на тоа и денешниот Бугарски треба да е исто така, но за разлика од некој јас не ги напаѓам Бугарите. Затоа што тие е имале можноста први да се ослободат и под тоа име, додека ние пролеавме реки крв за да денес живееме како Македонци во ова мало парче земја со ѓаволт дома.Значи вистината е на наша страна ама сеуште државата ни е во голема опасност само не однадвор.

Влоѓимјеж Пjанка

Бугарските тврдења за македонскиот јазик немаат никаква логика


Која е посебноста на македонскиот јазик?

- Што е тоа што е единствено македонско. Нагласив дека секој јазик има еден фонд на зборови што не се совпаѓаат со друг литературен јазик. Има многу зборови во најблиските јазици, како што се македонскиот и бугарскиот, како што се чешкиот и словачкиот, српскиот и хрватскиот, како и двата лужички јазици.

Македонскиот јазик за основа го има централното наречје, а бугарскиот североисточното наречје, а тоа се илјадници километри и различни дијалекти. Говорот на Софија и говорот на Скопје се поблиски од литературните јазици, говорот на Ниш, исто така. Но, друго е разговорната, дијалектната форма, а друго се литературните јазици. Што е она што е типично македонско, бидејќи јас се занимавам со споредбена граматика на словенските јазици. Тројниот член што го има во македонскиот јазик никаде го нема, само во еден дел од родопските говори и тоа во друга форма. Второ, удвоениот објект во некои бугарски дијалекти може да се слушне, но, сепак, тоа е одлика на македонскиот литературен јазик. И трето, минатите времиња со глаголската форма „има“. Тие, исто така, дијалектно можат да се слушнат во Бугарија, но во цела Македонија тие се нашироко познати, како и во повеќето македонски дијалекти. Тие се трите главни одлики на македонскиот јазик. И сите тие се среќаваат единствено во македонскиот јазик, ниту во еден друг словенски јазик ги нема.



Утрински весник



Изменето од cercetator - 08.Мај.2009 во 07:48

Платеник, дали од таа песна се` разбираш?

Или на таа слушни

Zaplakalo e Mariovo - Hristo Arsov ( verzija od 1927 godina) Заплакало е Мариово - Христо Арсов (верзија од 1927 година)


Изменето од cercetator - 08.Мај.2009 во 11:57

Бугарскиот говор како дел од Македонскиот јазик ли

macedon_alex напиша: Јас не говорам дека не се слични јазиците, меѓутоа тие не се лингвистичка целина. Ти го дадов за пример костурскиот говор, па и самиот кога си го читал Мисирков си го убидел тоа ако си читал со внимание. ОД друга страна многу работи кои ги има македонскиот ги има и во други јазици, како српскиот и другите, меѓутоа тие не се лингвистичка целина.

Ајде да почнеме со докази и примери. Незнам колку ти е познат костурскиот говор, јас денес слушав на јутјуб говор од Врабник во Албанија. Се му се разбира.


костурски говор

Платеникот, Зората и Бугито да читаат наместо бг - мк


Изменето од cercetator - 08.Мај.2009 во 15:25

Македонскиот јазик спаѓа во источната група на јужнословенски јазици, и е службен јазик во Република Македонија. Македонскиот јазик е исто така службен во реонот на Корча во Албанија каде што живее бројно македонско население. Македонски се зборува и во Австралија, Албанија, Бугарија, Грција, Канада, САД, Србија, Црна Гора, Турција и во некои земји−членки на Европската Унија. Вкупниот број на македонски говорници е околу 2,5 до 3 милиони луѓе.

Според респектираниот лингвистички извор Etnologue, македонски се зборува и во југоисточниот дел на Бугарија, но нема податоци за бројот на луѓето. Сличен став имаат и BBC, Britannica и UNESCO.

Кога се зборува за Македонците како етничка група и македонскиот јазик, треба да се има предвид дека јазикот (т.е. потекло или класификација на јазикот) не соодветствува секогаш со етничкото потекло на еден народ. Македонскиот јазик спаѓа во групата на словенските јазици, а потеклото на Македонците како народ не е целосно словенско

     Дијалекти на македонскиот јазик.




Дијалектите на македонскиот јазик се вариации на стандардниот литературен јазик. Македонскиот јазик брои околу 27 дијалекти поделени во три главни групи. Главната граница помеѓу двата блока источните и западните дијалекти е планината Скопска Црна Гора, продолжува со реката Вардар па се до Егејското Море (или Бело Море). Главна особина за западните дијалекти е поспориот тоналитет на дијалектите, користење на тројниот член и акцентот паѓа на третиот слог од крајот на зборот. Заедничка особина за источните дијалекти е побрзиот тоналитет на зборење, кратење на зборови и променлива позиција на акцентот. Дијалектите се зборуваат на цела територија на Република Македонија, Пиринска Македонија, Егејска Македонија (Беломорска Македонија), Мала Преспа и Голо Брдо и Јужна Србија. Македонскиот јазик, со сите негови дијалекти Има над 3 милиони говорници.
    Правопис на македонскиот јазик.

Залагањето за создавање на македонски литературен јазик датира уште од почетокот на XIX век, со појавата на Просветителите. Тие се застапувале за употреба на македонски народен јазик, на кој и ги пишувале своите книги и текстови, а првите книги се со религиска содржина за да ја приближат верата до народот. Од големо значење се залагањата на Јоаким Крчовски, Кирил Пејчиновиќ, и Теодосиј Синаитски, а посебно се истакнуваат Ѓорѓија Пулевски и Крсте Петков Мисирков, кој во својата книга „За македонцките работи“ одвојува статија во која ги изјавува своите ставови за начинот на формирање на македонски литературен јазик. На Првото заседание на АСНОМ, 2 август 1944, е донесен решение за воведување на македонскиот јазик како службен јазик во македонската држава. Комисијата за азбука и правопис своите ставови ги формулирала во Резолуција, донесена на 3 мај, а усвоена на 5 мај 1945 година. Заслугата на Блаже Конески за кодификацијата на македонскиот литературен јазик е во тоа што создал „Граматика на македонскиот литературен јазик“, „Речник на македонскиот литературен јазик“, како и „Правопис на македонскиот литературен јазик“, подготвен заедно со Крум Тошев, кој е озаконет на 7 јуни 1945.

Македонскиот јазик во пописната регулатива

Во инструкциите за попишувачите во САД се наведува македонскиот јазик во различен контекст. Така на пример:

    * Во пописните инструкции од 1910 година, во секцијата "ABILITY TO SPEAK ENGLISH" став 137. стоело "Do not write "Macedonian," but write Bulgarian, Turkish, Greek, Servian, or Roumanian, as the case may be.", - „Не пишувајте македонски, пишувајте бугарски, турски, грчки, српски или романски, според случајот.“[3]

    * Во пописните инструкции од 1920 година, македонскиот јазик е додаден на листата со странски јазици како посебен јазик.[4]

    * Во пописните инструкции од 1930 година македонскиот јазик повтроно е на листата со странски јазици како посебен јазик.[5]

Со анализа на овие пописни инструкции може да се заклучи дека до 1910 година постоело едно гледиште во американското опшество во врска со македонскиот јазик, а од 1920 година администрацијата го подржува гледиштето дека македонскиот јазик е засебен јазик кој го говорат некои од емигрантите од Европа. Подоцна во листата "C2SS Language Codes" на македонскиот јазик му е придружен кодот 2630.

Кој ти рекол дека има „къща“, убаво си е напишано кои се карактеристиките на овој говор и пишува дека во јужните делови на говорната територија наместо ќе се користи ЗА, како е и во хасковскиот и солунскиот говор.

Таа статија се оснива на истражувањата на македонскиот лингвист Видоевски.

Види во дојранскиот говор има къ̀шча.