Поуки од Светите Отци

EvAngelos напиша: Да, навистина и мене ме интересира, зошто? Зошто и другите книги од ткн. "предание" не влегле меѓу кориците на Библијата? Зошто и самите ткн. "отци" не ги сметале за исти?

Евангелосе ај прочитај го ова уште еднаш па ќе сфатиш:
Црквата востановила кои документи навистина се апостолски, а кои не се.
Додека ти НЕправославен очигледно те мрзело да читаш штом кенкаш дека многу било долго(мада се трудев да бидам најкраток што можам).
Но ок, како сакаш,со сила убавина не бива.

Свети Игнатиј Брајнчанинов, за прелеста

Прелеста е повреда на човечката природа со лага. Прелеста е состојба својствена за сите луѓе, без исклучок, предизвикана од падот на нашите прародители. Сите ние сме во прелест. Знаењето за тоа е најдобра заштита од прелеста. Најголема прелест е човек да се смета себеси за слободен од прелест. Сите ние сме измамени, сите ние сме заведени, сите се наоѓаме во лажна состојба и имаме потреба да се ослободиме преку Вистината. Вистината е нашиот Господ Исус Христос. (Јован  8, 32 и 14, 6).Да ја усвоиме таа Вистина со вера во неа, да крикнеме со молитва кон таа Вистина и таа ќе нè извлече од пропаста на самоизмамата и соблазната демонска.

Пасхално слово на свети Јован Златоуст

Кој е побожен и богољубив, нека се насладува со оваа чудесна и светла слава. Кој е благоразумен слуга, радувајќи се, нека влезе во радоста на својот Господ. Кој се намачил постејќи, сега нека ја прими својата плата. Кој работел од првиот час, денес нека го прими праведниот долг. Кој дошол по третиот час, нека празнува со благодарност. Кој стигнал по шестиот час, ни најмалку нека не се сомнева, зашто со ништо нема да биде оштетен. Кој го пропуштил и деветиот час, нека пристапи не колебајќи се. Кој стигнал дури во единаесеттиот час, нека не се плаши поради доцнењето: зашто овој прекрасен Господар го прима последниот како и првиот, го одмара оној кој дошол во единаесеттиот час исто како и оној кој работел од првиот час. И последниот го милува и првиот го вселува; и на оној му дава и на овој му дарува; и делата ги прима и намерата ја целива; и трудот го цени и приносот го фали. Затоа, влезете сите верни во радоста на својот Господ; и првите и другите плата примете; богати и сиромаси, еден со друг ликувајте; кои се воздржувавте, кои сте биле мрзливи, почитувајте го денот; вие кои постевте и кои не постевте, веселете се денес! Трпезата е преполна, сите насладувајте се богато! Телето е угоено, никој нека не излезе гладен, сите насладете се со гозбата на верата, уживајте во богатството на добрината! Никој нека не ја оплакува сиромаштијата, зашто се јави општо царство. Никој нека не тагува заради гревовите, зашто прошка заблеска од гробот. Никој нека не се бои од смртта, зашто смртта на Спасителот нè ослободи, ја изгасна Оној Кого таа Го држеше, го заплени адот Оној Кој слезе во него, се огорчи адот вкусувајќи го Телото Негово. И, предвидувајќи го тоа, Исаија воскликна: АДОТ СЕ ОГОРЧИ, кога долу Те сретна, АДОТ СЕ ОГОРЧИ, зашто опустоши, АДОТ СЕ ОГОРЧИ, зашто беше исмеан, АДОТ СЕ ОГОРЧИ, зашто беше умртвен, АДОТ СЕ ОГОРЧИ, зашто беше срушен, АДОТ СЕ ОГОРЧИ, зашто беше окован; го прими телото Христово, а Го најде Бог, прими земја, а сретна небо, го прими она што го гледаше, а падна во она што не го гледаше. Каде ти е, смрт, бодилото? Каде ти е, аде, победата? ВОСКРЕСНА ХРИСТОС и ти се струполи. ВОСКРЕСНА ХРИСТОС и паднаа демоните. ВОСКРЕСНА ХРИСТОС и се радуваат ангелите. ВОСКРЕСНА ХРИСТОС и ниту еден мртов во гробот. Зашто, Христос, воскреснувајќи од мртвите, стана првина меѓу умрените. Нему слава и чест низ сите векови. Амин

Старец Софрониј

Во покајната молитва за своите гревови ние се учиме да ја доживуваме трагедијата на целото човештво низ самите себе. Ако сето мое суштество така боледува заради моите секаквородни падови на секој чекор – ако позади сите мои падови се крие првобитниот пад на нашиот Прататко, кој го оттргна целото човештво од Бога и Отецот наш, тогаш нормално е во моите лични страдања да ги препознавам и постоечките страдања на сите луѓе. Но, може и спротивно: во мојата радост – да ја видам радоста на целиот свет. Така христијанинот се учи да сострадува со сите страдалници, и да се радува со сите кои се радуваат.

Св. Григориј Палама

Одајата на душата е телото; нејзините врати се петте телесни сетила. Душата влегува во својата одаја кога умот не е расеан ваму-таму, талкајќи меѓу световни работи и грижи, туку стои внатре во нашето срце. Нашите сетила се затвораат и остануваат затворени кога не им дозволуваме страсно да се приврзани за надворешните сетилни работи. На овој начин, нашиот ум останува слободен од секоја световна приврзаност, и преку тајната умна молитва се соединува со Бог нашиот Отец.

Св. Силуан Светогорец

Сакам да се научам на смирение и Христова љубов, никого да не навредам и разжалостам, туку за секого да се молам како за самиот себе.