Идолопоклонички однос кон Библијата

Messenger напиша: Ako e tolku ednostavno pa BIBLIJATA moze da ja razbere i covek so najmalo obrazovanie , kako i covek so najvisoko obrazovanie bidejki vo nea e Bozjata mudrost i taa ni e pat kon Hrista i kon vecniot zivot , zoshto ima tolku razlichni razbiranja za nea megju lugjeto, imame tolku mnogu hristijanski denominacii, pa na krajot od kraishtata i nie tuka imame tolku razlichni tolkuvanja za nea ?

Brate messi, mozebi ne se izraziv mnogu precizno, no voopsto ne bev kontradiktoren. Jas sum protiv tolkuvanjata na jasnite stihovi vo Biblijata, kako sto nasociv gore so eden primer.

Ne rekov deka treba da se tolkuva , tuku nesto ako ne ni e jasno na pr. ubavo e da procitame sto na taa tema kazale nekoi drugi luge sto ja citale Biblijata, ili da porazgovarame so nekoj i da sporedime so drugi stihovi vo Biblijata, dali e toa taka.

Ne treba da se pravime deka se znaeme, duri i eden Sokrat rekol: Jas znam deka nisto ne znam.

vaskapraska напиша: Има многу идолопоклоници кон Библијата. Ја ставаат на највисокото место во домот. Ја целуваат. И прават метании. И палат дури и свеќи. Ама не дај Боже да ја отворат. Тоа било голема клетва. Страшна работа е тоа идолопоклонството кон Библијата.

Jas moram da se slozam so toa deka idolopoklonicki odnos kon Biblijata e tokmu gore navedenoto.

Zarem e grev ako se cita Biblijata? Nekoi raboti se mnogu jasni vo nea, no ima i nekoi raboti sto ne se jasni.

Togas e vo red da se procita sto velat Svetite Otci za toj del od Biblijata, ili pak nekoi drugi Hristijanski brosuri, zatoa sto toa se luge koi imale molitven zivot i bliska zaednica so Boga , pa Bog im otkril so Svetiot Duh nekoi raboti.

Pogolem grev e da ne se cita Svetoto Pismo, i da se postapuva sprotivno na napisanoto vo nego, otkolku voopsto da ne se cita. Isto taka sum protiv tolkuvanjeto na stihovite od Biblijata. Koga Biblijata veli ne pravi preljuba, toa e mnogu jasno. Tuka nema sto da se tolkuva!

Samo vo Evangelijata moze da se sretneme so ISUS HRISTOS nasiot Gospod, a ne preku svoi zamisli i tolkuvanja na drugi luge za odredeni stihovi koi se poveke od jasni i direktni...

BIBLIJATA moze da ja razbere i covek so najmalo obrazovanie , kako i covek so najvisoko obrazovanie. Vo nea e Bozjata mudrost i taa ni e pat kon Hrista i kon vecniot zivot. AMIN!

P.S. Ne sakam da zazemam strana vo ova tema, zatoa sto ne treba da se odi vo krajnosti i vo ednoto i vo drugoto razmisluvanje...

Што вели Свети Јустин Ќелиски за робовскиот однос кон Светото Писмо:

Да се чува Божјото Свето Писмо во неговата божествена полнота и чистота, и непогрешно да се толкува неговата божествена вистина, може само Црквата Христова, која живее, мисли, се движи и е со Духот Свети. Свети Иполит вели: „Единствено духот на Црквата може и е раководител во чувањето и толкувањето на Светото Писмо.“

Во толкувањето на Светото Писмо, како божествен извор на догматите, не може да биде критериум и мерило ништо човечко. Никој од луѓето, затоа што сите создадени,  ограничени, огрешени; а вистината на Светото Писмо е севечна, себезгранична и сесвета. Ништо човечко - затоа што се што е човечко е релативно, огревовено; а вистината на Светото Писмо е сеапсолутно, бескрајно и безгрешно.

Некои сметаат дека раководство во толкувањето на Светото Писмо може да биде САМО Светото Писмо. Но и ова поимање е обременето со погубни последици. Затоа што, Светото Писмо не е живо суштество, за да ги слуша нашите прашања, недоумија и да одговара на нив. Да се зема Светото Писмо како раководител во толкувањето на самото тоа, во суштина значи - посредно да се земе за раководител својот сопствен разум, којшто човекот по своето знаење, поврзува и спојува одредени делови од Светото Писмо со други, и на тој начин ги објаснува.

Но, при таквото начело за раководење во толкувањето на Светото Писмо, доаѓаме до заклучок дека толкувањето на Светото Писмо е толкаво, колку што има и луѓе кои го толкуваат. Овој метод на контекстуално толкување може да биде и доста корисен, но не во неговото рационалистичко издание, туку исклучиво под раководство на Црквата, како непогрешив раководител низ сите длабочини и висини на вечната божествена вистина на Светото Писмо.

Без благодатното раководство на Црквата, ништо не е полесно на човекот од тоа - да залута во душепогубна заблуда (прелест) при толкувањето на вистината за Светото Божјо Откровение. Тоа е својствено кај сите еретици, затоа што земајќи се самите себеси за раководители, паѓаат во бездната на своите мечти и гинат во своите трулежни мисли.

Не е доволно само да се повикуваме на Светото Писмо, туку треба да се повикуваме на Писмото преку Црквата и со Црквата. Свети Илариј (изворен христијанин) вели: „Нема еретик, кој не се повикува на Светото Писмо, но повикувајќи се на него, еретиците всушност го вреѓат и го хулат.“

Мислам дека поповите пеат, за да не ги разбере некој што испеале. Оти, ако разберат, им отиде бизнисот.

Во православието Библијата се нарекува и "пишана икона". Ова е уште еден доказ дека кон него не се пристапува како нешто што треба да биде читано, разбрано и применето, туку како нешто кон што треба да се иконопоклонуваме, да го целиваме, да му вршиме метании, да го пееме и сл.

ahmar1 напиша: А за тоа што евангелос го вели дека мелодијата ги замајувала верниците до толку што го заборааваат текстот, само ќе го потцетам да види како се изговараат молитвите во еврејската синагога па да видиме дали тоа пеење(или поточно рецитирање) го измислиле православните или си постоело уште во старозаветната црква.