Ваша песна,состав или што било напишано

АПСОЛУТНО РЕЛАТИВНО

Дојди. Оди си.
Јави се. Губи се.
Гушни ме. Пушти ме.
Бакни ме. Плукни ме.
Следи ме. Води ме.
Чекај ме. Остави ме.
Верувај ми ...
Без обѕир на се`.

Те чекав да се појавиш.
Онака занесена во мислите
сонував со отворени очи
за тебе,за нас...
Не ни сетив дка веќе си тука,
само почувствував
нежен допир на вратот
од твоите врели усни.
Знаев дека си тоа ти.
Друг ги нема тие меки усни.
Никој не љуби како тебе,
нежно и меко.
Се препуштив
на твоите врели раце
и меки усни
кои почнаа да шетаат
по моето опуштено тело.
Како скулптор
кој го усовршува
своето ремек дело
шеташ по моите облини.
Нежни допири од твоите
врели дланки минуваат
по долгиот врат,
а жешките усни
ги пратат допирите.
Ги допираш со раце
веќе набрекнатите гради
и ги љубиш брадавиците
кои те мамат
со нивната твдост.
Свесен за мојата возбуденост,
лудо срцебиење
и длабоки воздишки,
продолжуваш понатаму.
Преплетувам прсти
во твојата густа коса
и те водам низ пејсажите
на моето голо тело.
Љубиш на стомачето,
твојата омилена ливада
ја пребаруваш дел по дел
и со врели бакнежи
ја расцутуваш цела.
Екстазата моја
е храната твоја.
Продолжуваш полека
се движиш накај твоето
омилено брегче
кое тебе ти буди немир.
Воздишките се мешаат.
Не сме свесни за ништо.
Само за нас.
Само за моментот.
Само за уживањето.

Посакувам да не постоев.
Да не дознаев
никогаш за себе
ни за овој свет.
Ни за среќа.
Ни за несреќа.
Ниту за тага.
Ниту за болка.
Ниту за љубов.
Ниту за ништо.
Сакам да не постоев.
Да не ме имаше
воопшто некогаш.
Оти јас сум несреќа.
Ако ме немаше мене
сите ќе беа посреќни.


Изменето од butterflyM55 - 07.Април.2009 во 03:49

Немој да се лутиш
што пишувам за тебе.
Не е намерно.
Едноставно...
тргнувам на друга страна
и незнам како на крај
пак завршувам кај тебе.
Знам!
Земјата е крива.
Таа се врти во круг,
а ти си неизбежна точка
на тргнување и враќање.
Ма не.......
Не си центар на светот.
Ти си само мој центар
на се...
Ти си клучар позади врата,
кој изазива со клучевите
од тајните одаи на убавото.
А јас...
Само обична жена
која те сака.

ШТУРА СИНФОНИЈА

Расцутена синфонија на штурци
во високите треви на мислата...

Се што изгубивме
други ќе пронајдат,
се што спечаливме
други ќе поарчат

Светлината ја облековме во црнина
на црнината облека од светлина и скроивме:
за да ја премолчиме вистината
и молчењето да го обвистниме

Две клети суштества
во надеж клета суштествуваме,
заб по заб - раззабени
во месото скапано си се пресликуваме:

јас во себе – ти во мене,
ти во себе – јас во тебе,
а времето во себе не несака...

Надвор сме
а толку силно во него не има, сепак...

Мисло моја,
синфонија штура
штуро штурците ти штурат.

Кога се губам во мракот
знам дека во твоите очи
ќе најдам светлост,
патот да ми го осветли.
И кога ќе ме скрши стравот.
И кога подот под нозе
ќе почне да ми бега.
Кога сиот свет околу мене
почнува да се руши,да тоне...
Тогаш ти доаѓаш пред мене
и за миг сето тоа го променуваш.
Секогаш си тука.
Ми даваш се што имаш.
И не ја завиткуваш
стварноста во сонови.
Само ја правиш
за трошка поубава.
И кога љубов ќе ми затреба
ти пак си тука,
на моја страна си.
Ти верувам до крај
и раце ти пружам
да ме водиш низ мракот.
Да ме браниш како штит.
Во твоето срце секогаш
можам да верувам.
Ти си тој кому можам
во секој момент
да му дотрчам
и утеха да најдам.


Изменето од butterflyM55 - 09.Април.2009 во 12:14

Не веруваш,знам
скептик си голем.
А јас како луда
трчкам околу тебе
и упорно покажувам,
докажувам,се правдам...
И сето тоа
без некоја причина.
Но ти така ме тераш
со своето однесување.
И секогаш си помислувам.
Ма зошто морам само јас
да се докажувам?
Зошто морам
да ти се правдам,
а не сум направила ништо?
Е нема повеќе!-си викам.
Од утре нов лист свртувам.
А утре....
Утрото ме буди
со твојот лик пред мене.
Отварам телефони
со надеж дека тука
ќе најдам барем „добро утро„
посакано од тебе.
Отварам мејлови...
Пак празно.
А срцето полно...
со надеж.
„Утре ќе се сети„...
Сигурна сум.
И пак само јас сум таа
која тебе те разбира
и која се сваќа.
И пак само ти си тој
кој со поглед ќе осудува,
со зборови ќе ранува
и со молк ќе убива.