ВЛАСТА НЕМА СЛУХ ЗА ВИЕТНАМСКИОТ СИНДРОМ

          12. Јануари 2007 година, неделник ФОКУС, страна осма. . . ИТАЛИЈА,  ПРИЗНАЕН БАЛКАНСКИОТ СИНДРОМ, и понатаму опис на синдромот и, државата од буџетот одделува средства во висина од пет милиони евра за војниците кои биле на Балканот во мировна мисија. Што да прават, немаат БАЧИЛА, па нема како да се грижат за своите војници па одделуваат милиони евра од буџетот на државата.

          Додека нашиот проблем е во ВЛАДАТА и ПАРЛАМЕНТОТ, ние држиме трибини, полемизираме со оние наши соборци кои се под влијание на некоја политика, или уште полошо под влијание или зависност од амнестираните дезертери на кои по игра на случајноста им се случи 13. Август 2001 година па во пакет со терористите беа амнестирани. Но, амнестијата, рамковниот договор, терористите и нашите дезертери  настрана, тие си имаат како што кажав свои БАЧИЛА и баш им е гајле. А синдромот си е синдром, бил Виетнамски, Корејски, БАЛКАНСКИ или каков сака нека е. Тој за секоја урбана средина е ОПАСЕН. Испитуван, следен и докажуван е наназад триесетина години, и , поствоените последици од него се

          Според проф. др. сци Ѓеорѓи Чадловски редовен професор на медицинскиот факултет во Скопје и директор на клиниката при ЈЗО Клинички центар во Скопје, и проф. др. сци Љубомир Хотујац редовен професор на медицинскиот факултет во Загреб Р.Хрватска, директор на Клиниката за психијатрија при Клиничкиот центар во Загреб, во книгата издадена во 2004 година само ги потврдуваат нашите сомневања каде на стр. 71 велат, …  ,, терминот пост- трауматско стресно растројство е актуелен во последниве 15- 20  години, по воведувањето како категорија во третата ревизија на американската класификација DMS 3, иако како синдром  е опишуван многу одамна во литературата. Посебно бил актуелен во Втората Светска војна, во Виетнам и Северна Кореја. Пост- трауматското стресно растројство (ПСТР) започнува како одложен и/или продолжен одговор на стресна ситуација која силно ја загрозува личноста или пак е од катастрофална природа. Се карактеризира со,

1.     епизоди на повторно преживување на стресната ситуација во сеќавање на флешбек- ови ( flashbacks) .

2.     лоши соништа и ноќни мори.

3.     избегнување на се што потсетува на трауматскиот настан и зголемена побуденост.

Анаксиозноста и депресивноста се чести симптоми, придружени и со вегетативни феномени ,, …

… оваа тема е доста обемна. Жално е што е вистинита. Ние не ја измисливме. Посебна почит кон авторите. Верувам дека бар тие ќе дадат свој придонес во сета разрешница. На ПАРЛАМЕНТАРЦИТЕ, на оние кои ги води ХИПОКРАТ им порачуваме да дадат посебна заложба за БОРЦИТЕ на Р.М, кои откако го оставија оружјето се принудени своите права да ги бараат без оружје но здружени и побогати со гордоста која се вика БОРЕЦ. Нема од што да се срамиме не бевме ДЕЗЕРТЕРИ.

...............................................

........посететеја нашата WEB SYTE:

www.zav.9f.com,

кликнете на линкот НОВОСИТИ а потоа и на линкот ДОПИСИ.

Мора да се даде јак сигнал на власта. Борците од војната 2001 година се очајно тешка состојба.