Ваша песна,состав или што било напишано

Ме гледаш со очи
полни со дива страст.
Очекувам бакнеж
од усни твои слатки.
А ти ме грабнуваш одеднаш
како ѕвер разјарен.
Губам контрола под допирот
на канџите твои силни.
Усни диви ме гризат
оставаат рани слатки.
Касаш и гребеш
по голо тело
кое под твоите допири
се опушта,се предава.
Ме качуваш на маса
миг еден го гледаш пленот
кој трепери пред тебе
и наеднаш,во лет
ми ги шириш нозете
за следната секунда
да се набиеш диво во мене.
Мешавина од нежност
и дива желба.
Се спија во едно
убавицата и ѕверот.
Ме параш со себе
а јас не се бунам
само се претворам полека
во ѕверка твоја.
Дива и опасна.
Нокти ти ријам во плеќи
погледи опасни летаат.
Движења диви не водат
и го будат ѕверот во нас.


Изменето од butterflyM55 - 12.Март.2009 во 16:16

Пијам од тебе
капка по капка.
Полека се лизгаш
ми го гориш ждрелото
јазикот ми трпне,
градите набрекнуваат,
стомакот се грчи,
нозете не ме слушаат.
Чувствувам...
пловиш полека
по вените мои.
Слабост ме обзема.
Се губам во транс.
Отров ли си?
Дрога ли си?
Ме опиваш силно.
Ме допираш цврсто.
Ме убиваш нежно.

Зошто си ладен?
Се правиш недопирлив,
силен,неповредлив...
А всушност си мало срце.
Само зборот мој
те пали во ноќта.
Само еден допир мој
и ти си мало маче
кое чека галење.
Еден бакнеж сочен
и ти се топиш
како сладолед во уста.
Допри ме!
Земи ме!
Ќе те запалам со тело.
Ќе те милувам со раце.
Ќе те стопам со љубов.



Изменето од kejt-d-grejt - 13.Март.2009 во 12:38

Ме прашуваш за мислите
видливи на моето лице
ме прашуваш
колкави се чувствата кон тебе
се сомневаш
за верување секогаш не сум
велиш,
а јас само се обидувам
времето да го замрзнам
никаде да не оди
без мене и тебе,
а тешко е многу
моќен да се биде
додека времето за ракав го тегнам
од наумот негов да го одвратам
да се сврти и да ме погледне
бар еднаш да ме разбере
и на моето лице
само очи вжарени да светнат
вперени кон тебе
залепени.

.....Gledas…..istostena e taa zemja ….siva , bleda ,monotona….mozebi i ne vredi da se frli niedna semka vo pepelta, so nadez deka bi mozela da izrti i  da se izvie vo prekrasna crvena roza….

Zedna e, zedna za topol leten dozd, topli kapki da ja natopat….nezno pagajki, i kako biseri da se trkalaat i obvitkuvaat vo pepelta za da potoa se pretvorat vo poroen dozd ,koj bi ja prekril celata…..odamna nema zavrnato….. godini , decenii, vekovi….a bese, bese rajska gradina obrasnata so najrazliçni bilki koi mozes samo da gi zamislis , prosarana so najubavite cvetovi koi gi imaa ukradeno boite na vinozitoto ,koe sramezlivo se protegase niz celata nea, vrz nejzinite oblini i potoci…..letot i pesnite  na pticite ja ozivuvaa…..a sega?……susa, dolga, maçna, beskonecna,….siviloto gi izumre site boi ostana samo toa i tisinata, koi ja obvivaa celata nea, nejzinite oblini i presuseni potoci….i ostana samo edna mala nokna ptica koja odvreme navreme ja nadletuva….tivko….bezçujno vo nokta….pomisluvas…..ima nadez.....

Изменето од marija1000 - 13.Март.2009 во 23:34

.......Maestro

Кога погледнувам наназад
лицето ми менува бои,
душата ми се стега,
погледот ми се мати,
и само една грутка голема
ми притиска гради.
Филмот се врти,се враќа
лентата е веке излитена,стара
нема ништо убаво таму
достојно за гледање.
За последен пат ја пуштам
и ја гледам нејзината содржина.
Нема да запомнам ни еден миг,
ниту еден кадар од тој филм.
Само ќе ја прелистам лентата
за последен пат.
И ќе ја уништам засекогаш,
како и да не била.
Како да не постоела.


Изменето од butterflyM55 - 14.Март.2009 во 19:02