Стравот Божји

polzavce напиша: Е, од кај знаеш дека после 79 години некој научник нема да докаже дека земјата не е топка, туку од тие и тие причини ние цело време сме верувале дека е топка?????????? .......

Да во право си!. Коперник пред едно 500 и кусур години докажал дека земјата е топка. Арно ама, стотина години подоцна на Тихо Брахе нешто не му „ујдисувало“ во пресметките и врз основа на овие негови прецизни набљудувања Кеплер открива дека всушност Земјата не е топка. Таа е елипсоид. Поради ротацијата таа е сплесната е на половите, така да има одстапување од приближно 27 km во однос на „идеалната“ топка.
Дали сега го гледаш принципот на кој се засновува науката?
Секогаш се испитува, секогаш се тежнее кон потврдување (или отфрлање) на веќе откриеното. Во тој научен пристап секогаш се оди да се отркијат и најмалите ситници, најбезначајните тајни. Секако, после 79 години (од кај ти текна бројкава) можеби ќе дојде некој научник кој ќе открие нешто ново во однос на Земјата (за поместувањето на магнетното поле на пример), но секако тоа негово откритие нема да биде дека Земјата е плоча или точка или октаедар или ... Ако не за друго, неможе да се побие бидејќи и астронаутите самите ја виделе Земјата од далеку и тие потврдиле дека таа е топка.
Или можеби комуњарите само не’ лажат. Какви астронаути, какви бакрачи! Кој може да иде горе кај дедо боже (а притоа да е жив)?

polzavce напиша: ... А Христос кога ќе се врати на Земјата тогаш сите ние ќе ЗНАЕМЕ......... И ти ќе му речеш........ми е гајле јас не се плашев од тебе......ти не си страшен....... ...ти не постоиш....НЕЛИ?????????

А денот на неговото враќање само што не дошол, така?
И, кога ќе дојде, што одговор ќе ми даде на моето кажување дека „јас не се плашам од него“? Ќе ме суди, ќе ме коле, ќе ме беси ќе ме стави во пеколот? Ами нели тој е милозлив? Или милозлив е само за тие кои верувале во него? А за другите - глава на трупче!
Ооооофффф!
Мине полноќ, а денес ептен сум уморен и, еве, уште во „никое“ време ќе одам да си легнам!

zbunet напиша: Во ништо не се верува толку многу како во она за кое најмалку се знае.

Да одлично е ова.
Патем, ова ме асоцираше на следново.
Зарем и Исус самиот не го рекол тоа за своите назареќани, дека неможе да се биде пророк во своето село (така некако беше). Зошто? Затоа што сите те знаат кој си и што си и како може тебе да ти веруваат?! А кои поверувале во него? Тие кои воопшто не го знаеле. Е, потоа кога Ристе станал славен, се знае ... тој е наш!
Не ве потсетува ова на денешницава, посебно кај нас во МК? Еве на пр. за Милчо Манчевски или за Симон Трпчевски. Кој ги знаеше тука нив? Е, ама кога станаа познати во странство, ние се испо_равме дека тие се наши маекедонци.

Site postovi, posebno vo posledno vreme sto gi pisuvas se golemi grevovi. Vo red e da ne veruvas ili da ne si siguren, no tvoeto gi pominuva site granici na nevkusot.

Jas ne sum advokat na Bog, no ne bi sakal da sum vo tvoja koza...

Znaev eden covek sto se potsmevase na slicen nacin kako ti, ama koga se razbole i toj i celata familija, pocna da leleka i da prasuva sto mu zgresil na Bog.

A Bog e eden, Bogot na Evreite, Hristijanite i Muslimanite.

Vnimavaj malku sto pisuvas, nemoj da mislis deka Onoj sto ni go dal pismoto i jazikot ne znae sto pisuvas ovde ili sto si mislis vo sebe...

Ova ti go kazuvam od sopstveno licno iskustvo, za tvoe dobro, kako prijatel, ne sakam da me sfatis pogresno.Pozdrav!

Messenger напиша: Ete povtorno... rekov deka lugjeto postojano se plashat so Bozhji sud i kazna ako ne pravat kako sto treba... Inaku Bog e neogranichena Ljubov, Milosrdie i Prostuvanje.

BOG e takov kakov sto E, a ne kako sto nie si zamisluvame, brate messi.

Кинг Давид, велиш еден бог е ист за сите? Ами кога е така, тогаш зошто народиве меѓусебно се убиваат? И тоа секој го убива оној другион, во името на сопствениот бог!
И, зошто бог секогаш го претставувате како сериозен старец со бела брада (значи некогаш бил млад и немал брада. А пред тоа ...? ) кој ги има сите карактеристики на човек? Тој знае да љуби, да простува, да биде милосрден, но и да се налути, па дури и да убива. Но, незнае за шала? Каде е таа негова човечка особина? Нели ги создал луѓето по своја лика и прилика? Дали со тоа се сака да се докаже неговата сериозност или пак „неговите“ проповедници намерно не ја кажуваат таа негова доблест за да не се „опушти“ народов, па цело време, наместо да му се моли, да удри само на заебанција со него? Или, навистина тој ваш бог незнае да се насмее, не знае за шега, па макар било и на негова сметка? Спомнав и порано во еден мој пост (незнам на која тема беше). Дали во библијата има некаде пишано дека бог се насмеал? Или дека рекол или направил нешто смешно. Илјада и кусур страни само убиства, од почетокот, она на Каин со Авел, па до апокалипсата. Само убиства, насилства, прељуби, подведувања, заканувања, заплашувања, освети, плач, болести, заповеди, молења ... Никаде смеа!
Ете, токму таквиот заплашувачки начин на кој ти настапуваш (во однос кон мене) е пресуден во прифаќањето на религијата. Човекот, со својот ум таков каков што му е, несигурен во себе, од страв (од непознатото - а тоа е бог) од (условно речено) заканите, си вели: „море навистина, арно вели КингДавид, можеби има нешто што ќе ме казни?! Дај јас да не се заебавам, да не ми се налути навистина бог и да ме казни како оној неговион пријател ...“!
И, што мислиш, ако мене ме снајде некоја болест или друга несреќа, дека тоа ќе биде казна за мојот „грев“ поради тоа што не верувам во бог? Или ако не оздравам и заминам кај моите претци, тоа ќе биде казна од бога, повторно заради моето неверство во него? А, зарем тебе лично (или на некој твој ближен) не ти се случило некоја болест? Од што е предизвикана таа? Недоволно си верувал во бог, па овој те потсетува? И, што мислиш, еден ден ти нема да умреш? И? Која е разликата меѓу тебе, кој веруваш во бог и мене кој не верувам во него?
На крај, не е важно дали некој верува или не. Важно е кој како живее. Кој какви дела прави. Не те познавам лично и неможам да речам дека јас имам направено повеќе добри дела од тебе. Тоа не е добро и од друга страна, за да не испадне дека сум горделив, дека се фалам. Но затоа ќе речам, сигурно имам направено барем едно добро дело како и ти. А не верувам во бог. И? Бог нема да го земе во обзир тоа мое добро дело? И покрај тоа ќе ме казни што не верувам во него? Ако е таков бог, тогаш навистина зошто и да се верува во него?


Изменето од Zlatnik - 26.Февруари.2009 во 09:06

hehe, dobri ste! 
I agree

Cicko Frojd veli deka najgolemite neprijateli na covekot se negovite najbliski, a najgolemiot prijatel e samo covek koj ja proektira negovata golemina vo tebe. Sto znaci te gleda kakov e i samiot, a seuste ne znae t. e. so samoto toa sto veruva vo tebe zapocnuva da veruva i vo sebe. Frojd bese ateist i ne se plasese od gospod. Se nametnuva prasanjeto dali stravot ja koci kreativnosta ?