Јуда Искариот

Човекоубиецот влезе во Јуда и го направи убиец. Има Божјо предзнаење, но нема Божјо учество во одлуките на човекот. Сатаната постојано се труди, ако е можно, сите луѓе да ги направи свои послушници, развратници. Бидејќи ѓаволот нема предзнаење, тој можел само да претпоставува како ќе се одвива „драмата“. Ако знаел, дека Христос, со својата смрт ќе му ги „поткрати канџите“ тој тоа немал да го направи. Со својата моќ, сатаната Јуда го направи среброљубец, потоа – убиец (на Христа Господа) и на крај - самоубиец. Тој се обиде истото да го направи и со светиот апостол Петар, да го оттргне од милоста Божја. До некаде стигна, но подоцна, кога му се пробуди совеста на Петра, се покаја и се оттргна (привремено) од канџите на лукавиот. Велам, привремено, зашто во животот подоцна му правеше многу пакости и, постигна контра ефект, го направи светител на Христовата Црква.

KINGDAVID напиша: spiros напиша: ДУХОТ БОЖЈИ предскажува и за уште поголеми катастрофи кои се запишани во писмото. Вчера слушнав на радио за клима- конференција во чикаго и како научниците велат дека прогнозите што ги дале 2000-та година небиле баш точни, бидејќи ситуацијата со климата и издувувањето на јаглероддиоксид е многу повеќе од прогнозирано! Мора ли тие пророчанства да се исполнат, исто како што се исполни пророчанството за јуда искариот или пак треба да се обрнеме сите заедно во потполна вера, исто како што тоа го стори градот нинивеј (Пророк Јона глава 4)? Дали нетреба нашето обрнување кон ГОСПОДА да биде уште поголемо од тоа во градот нинивеј (Матеј 12:41)? Или можеби треба и понатаму да продолжиме по антихристијанскиот пат како што направи јуда искариот, како би се исполнило Писмото и никој потоа да не се сомнева на ВИСТИНАТА (Откровение 22:11)? Јас мислам дека треба да го следиме Христа а не јуда или ...! Што мислите вие? Vo pravo si brate Spiros za ova. Amin!

Messenger напиша: ...no ne smeeme da zaboravime kako mu se moleshe Isus na svojot Otec pred da bide uapsen: Oche, kako bi sakal da me odmine ovaa chasha! No neka ne bide Mojata volja, tuku Tvojata! Luka- 22:42

И не само тогаш! Кога се одвоил од луѓето со кои одел и отишол настрана од патот кон некои грмушки (незнам во која книга го пишуваше ова, треба да побарам) му се помолил на својот Татко: „ако можеш да ја тргнеш чашата ... но сепак твоја е вољата...“ Потоа, пред да умре, на крстот го извикал истото ... Сето ова остава простор да се посомневам(е) за неговата божествена природа и потврдување на неговата човечка природа. Тој иако се сметал за божји син и иако знаел дека повторно ќе оживее, сепак чувствувал страв од тоа што му претстои. Ако бил бог и ако знаел што ќе се случи потоа, не би требало сето тоа да го прави (да го моли татка си да ја промени одлуката). Очигледно се работи за ова второво, дека бил едноставно само човек.
Но ова е за во друга тема. Го нафрлив само како дополнување на постот на Меси.

Тоа за што сакав да пишам е за Јуда. Но, ќе морам малку „од околу“!

По дифолт, се што е добро, верниците му го припишуваат на бог, а се што е лошо на ѓаволот. Така и сега, во однос на Јуда. Штом тој направил лошо, значи бил под влијание на ѓаволот, дека тој влегол во него ... бла, бла, бла ...

Од ова би можело да се заклучи дека бог само си стои настрана, знае што ќе се случи но, само си гледа сеир и на крај, откако ќе дојдат кај него, ќе им суди.(!?) Но од ова што ќе го пишам ќе видиме дека сепак не е така.

Низ библијата во многу наврати бог не остава се на случајот, или како што милувате да кажете, на свеста и на слободната воља на секого. Тој многупати ја зема судбината во свои раце. Да не набројувам примери оти ќе излезам од темата. Ќе спомнам само за тоа како бог го водел својот народ во војни против тие кои не биле негови (!?) народи и со негова помош победувале. Значи тој земал активно учество во пишувањето (сменувањето) на историјата.

Како потврда на тезата дека бог сепак имал своја замисла за начинот на појавување и заминување на својот син на Земјата и дека во тоа активно учествувал, покрај досега изнесените мислења на Меси (дека Јуда бил само инструмент на бог во остарување на божјата замисла) и на Марко ск (кој ја спомнува Марија како божји избор за начинот како месијата ќе дојде на овој свет), би го додал и моево размислување. Ако бог оставал се на случајот, тогаш зошто кога се родил Исус (и кога бил нареден колежот на секое машко дете оти мудреците рекле дека се родил царот ...), одредува да одат надвор од Израел? И од овој пример се гледа дека сепак бог зема активна улога во креирањето на историјата. Не остава се на слободната воља на луѓето. Зошто инаку би го спасил Исуса? Значи тој (бог) оставил се да се одвива според неговиот веќе однапред припремен план. Инаку ништо од спасението! [А овака што убаво е сега кога сите (кои веруваат во него) се спасени]
Значи накратко, ова било сценариото кое бог го смислил и направил. (Чин први): Бог го создава Исус пред сите векови (пред создавањето на светот и луѓето)... Потоа создава луѓе, за кои однапред знае дека ќе бидат грешни... Потоа во определено време го испраќа на Земјата својот единороден син за да со својата смрт ги откупи гревовите на луѓето. Арно ама, за да не биде вистинска трагедија (неговото дело), бог само „на лашка“ дозволува да му биде убиен синот, па овој као умира, ама по три дена воскреснува и си оди кај татко му, а луѓето се искупени од сопствените гревови ... и (во последниот чин) сите си живеат среќно и весело во животот вечен ... (завесата се спушта! Аплауз!)


Уште една забелешка. Дали некој се запрашал зошто Јуда со бакнеж го предава Исус? На кого го предава? На првосвештениците, на римјаните ..., на кого? Кој бил тој што не го познавал Исуса? Илјадници и илјадници луѓе ги следеле неговите проповеди, правел триста чуда, лебови, риби, оздравувал сакати и слепи, оживувал мртви ... А власта не знаела кој е Исус, па морало некој да го покаже кој е тој! И тоа толку симболично - со бакнеж!

И уште нешто. Јуда за своето „зло дело“ вистински се покајал и неможел да се помири со тој чин (иако извршувал божја воља), па се самоубил. За разлика од него, Петар само „се покајал“ и - си продолжил да си живее! Којзнае дали навистина се покајал?! Но, не само Јуда и Петар. Имало и други апостоли кои не му верувале (ТОма) или се срамеле или се сомневале во Исуса (таен апостол), или не ги почитувал неговите учења (Исус велел дека е дозволено да се работи во Сабота, а во Лука 23:56 стои „ ... а во Сабота си се починува според заповедта“. Ова го давам само како споредба за „грешниот“ Јуда со другите „праведни“ апостоли!