Исусова молитва - исцелител

Асја и Зора - ако уште еден пост објавите кој не е на темава, ќе ве банирам на една недела. Имате доволно опомени веќе.

makarios напиша: Свети Григориј Палама не сметал дека непрестајната молитва исклучиво е наменета само за оние кои водат отшелнички живот,  туку ги поттикнувал и мажите и жените и децата, и мудрите и простите, и сите заедно да ја практикуваат.

A koj reche neshto protiv neprestajnata (postojana) molitva? Jas samo tvrdam deka takva duhovna sostojba na postojanost vo molitvata e nevozmozhna bez pokajanie, nitu isihazam e mozhen vo raskol. Toa, pak, ne znachi deka chovekot treba da prestane da se moli, tuku da zapochne da se kae. I ako nema pokajanie, treba da go isprosi od Boga.

Изменето од Asya - 02.Февруари.2009 во 05:16

Makarios, nekolku prashanja okolu molitvata, (nastrana debatite za Naum i isihazmot) i nesakam da bidam razbran deka so prashanjava pravam hula na Boga, tuku ednnostavno ja povikuvam zdravta logika pa da vidime ( kje gi numeriram, za da bidat popregledni):

1. Zashto treba non stop da se molime ? Neli zvuchi malku kako da mu se umilkuvame na Boga, i so samoto toa ( nesvesno)go pretstavuvame Bog kako nekoj sueten entitet, pa treba da ja hranime negovata sueta za da se smiluva i ni pomogne?

2. Ili pak, kako shto pishuvate tuka: Na Boga ne mu se potrebni nash*te molitvi, odnosno tie nam ni se poptrebni, pa logichki treba shto pochesto da se molime za Toj da gi uslisha so shto ( nesakjakji) go prestavuvate, t.e. mu davate obelezhje na eden Despot, pa sega treba da se molime, molime, molime, belkim kje se smiluva i kje ni pomogne.

3. Zarem Bog, ( koj spored teologijata) kreatorot na seta vselena, sozdal zhivot, seta materija, vreme, svetlini, i shto li ne, treba da go pretstavuvame preku molitvite kako entitet koj pogore go navedov !
Pa neli toj e omnipotenten, t.e. site atributi i superlativi gi ima realno. Velite deka toj ja znae seta nasha misla, chuvstva, seta sostojba, i logichki , zashto treba da mu se molime i tyoa shto povekje toa podobro, koga Toj ionaka znae se. Nekako ne mi shtimaat vashive objasnuvanja, malku se kontradiktorni, ( zboram za site vernici od site denominacii, koi se molat i ja potenciraat molitvata)   

4. Velite deka treba da bideme pokorni kon Boga, pa zarem nekoj ( normalen) mozhe da ima poinakov stav, vo smisol , da se meri so Boga, site sme pokorni, ako pojdeme od teoloshkite dogmi, toa e povekje od jasno, i chumu CONTINUIRANOTO potenciranje - deka nie sme taka bedni dushi, taka padnati i samo so molitvi i sl mozheme da staneme...chuden nekoj fatalistichki priod ?

5. Isto taka, simptomatichno e deka voglavno crkovnite lugje se opsednati so postoenjeto na besovi, demoni, nechisti sili, pa potrebna im e molitva za spasenie. Demek nie necrkovnite sme slepi, t.e. nemame setila i ne gi gledame, a vie crkovnite imate darba pa mozhete da vidite....a mozhebi i gledate ? Ili pak, kako shto ovdeka se naveduva, pozhelno e da se molime ako deteto odi na ispit za da polozi. A zoshto da se molish ? Ispagja deka ‘maliot’ ne nauchil, pa ajde sega kje barame pomosh od Boga.

6. Se nadevam deka poentata na celiov post mi ja razbirash pravilno?) Chumu preporakata shto povekje se molish toa podobro ? Znachi, ne velam deka ne treba da se molite, toa mozham da go razberam kako edna vnatreshna potreba na vernikot da mu se obrati na Tvorecot, tuku koe e objasnuvanjeto deka so quantumot na molitvite se stiga do Bozhji blagoslov ?

7. I ushte edno prashanje: Zashto vo Biblijata ( eve napraviv prebaruvanje) ne e nigde upotreben zborot ‘logika”, logichki, ili nekoj slichen koj e sinonim….neli e malku chudno ?
Vo Biblijata nema zborovi kako kompjuter i sl. no "logichki" .....ok, se nadevam na odgovor koj nema da bide obremenet so citati od Biblijata, nitu pak so 'konstatacii' od Sv. Otci deka molitvata dava sila i spasenie...da se obideme malku LOGICHKI...velite deka ne treba da se bara logika vo dogmite, ok, no isto taka gledam deka za mnogu drugi raboti ja upotrebuvate taa logika....

8. PS. Kako se merel, t.e. kolku trael denot pred da bide sonceto sozdadeno....ova kolku za konzistentnata logichnost na bibliskite pisania ?





Изменето од Marko sk - 02.Февруари.2009 во 13:48

Опитен напиша: дури до небеста до подмножието на нозете Божји.

Таа состојба се нарекува полусон и многу е ретка. Сепак Опитен зборува за обичниот сон, немој сега да го вадиш со "исклучоците"

makarios напиша: Ако си направиме раскол во нашиот ум, односно се доведеме до шизофренија, и повеќе се замараме со другите (кој што направил, и какви позиции имал), а не се замараме со себеси (односно со нашите гревови и страсти, и како истите да ги преобразиме и очистиме), е тогаш не само што немаме покајание, туку изгледаме смешни не само пред продуховените луѓе, туку и пред демоните, затоа што тие не` тераат да мислиме дека замарајќи се со нечиј живот (а не со нашиот) добро правиме.А што е најжално, кога се доведуваме до состојба да ги судиме другите, и да „критикуваме постапки“, тогаш мислиме дека ние всушност имаме солиден духовен живот. А тоа е многу лоша и голема прелест. Тоа е она што вели и Опитен - најголема прелест е кога мислиш дека не си во прелест. Значи, сметаш дека духовно си здрав, на добра основа, па тогаш имаш право и да ги судиш другите. Таа искра подоцна се разгорува, па таквиот човек почнува да зборува и против парохјаните, против парохискиот свештеник, против епископот, и на крај и против својот духовен отец. Тој и да ги има сите потребни услови да го зачува својот мир, внатрешно се чувствува раздразнет, се нешто му смета, се нешто се жали, се некој друг е крив за состојбата во православието.Свети Серафим Роуз ја кажува оваа приказна:Имало еден човек кој сакал да се моли, и сакал да се повлече во тишина, затоа што светот му сметал, било многу гласно (со други зборови ги осудувал сите околу себе). Изнајмил стан во некоја периферија, и во мир се молел. Еден ден во неговото маало дошле некои градежни работници, и тие почнале да креваат врева. Човекот толку многу се раздразнил и фрлил тула кон работниците.Поентата на оваа прикаска е дека двете работи не одат: да ги осудуваме другите, и да имаме внатрешен мир во себе. А без внатрешен мир - нема вистинска молитва. Замислете, старец Клеопа вели дека умната молитва е како птица со едно крило. И вели, за да биде вистинска молитва, треба умот да го слегнеме во срцето, односно да се задобиеме со умносрдечната молитва.Интересно е што, на темата за Исусовата молитва зборуваме и за прелест, осудување, внатрешни (немирни) состојби - но тоа е поврзано. Ако ги имаме претходните наборјани работи, не е возможно  да ја имаме Исусовата молитва.Наше е да одбереме што ни е поважно. Љубовта кон Христос, ама љубов до самозаборав, или пак, осудувањата, озборувањата, „критики на човечки постапки“...

Prekrasen komentar makarios. Kako moderatori treba da chitame se sto se postira (OK, ponekogash se sluchuva da propushtime ) i se srekjavame so se i seshto... No se sluchuva da prochitame i komentari koi se izvonredni od sekoj aspekt i koi se ednostavno bezvremenski i opshtovazhechki za site vernici, pa i za onie koi sebe si se pretstavuvaat kako spiritualisti ili duri i ateisti.

Ovoj tvoj tekst e eden od takvite...

Umna molitva i koja nosi blagoslov e pa mislam taa molitva sto Kje iskazes i stvarno veruvas deka kje bide ispolneta bez razlika na okolnostite

ili pak ona sto si go pravel a bilo grev si se pokajal i vekje ne go vrsis istoto e golem blagoslov dodeka se pokajuas i pak go pravis istoto gola voda e ama sepak Bog neka ima milost.