11 причини да бидеш атеист!

pobien ama seuste vazi,zarem ne?

darvin

gledam pogresno ste me shvatile vo mojot post za Biblijata, moata poenta bese sosema druga.

sakav da kazam deka evangelieto mozi samo da se pozna kroz svetlinata na poinakvo znaenje. a taa svetlina doaga od delata i chistinata na srceto. a ova e istinska inteligencija, ne jas sto mislev togas (pak ke kazam - tolku pogresno mislenje imav za tie raboti)

i naravno, trebase da skontam deka i najgolemiot um pomracen od temninata na bozboshtvoto e zatvoren i bezumen i nemoze da go spoznae evangelieto.

prostete mi ako ve navrediv..

ајде сега не умувај.

Никогаш не сум рекол дека сум умен. Да бев умен ке бев веке свет

прашањето или одговорот спрема кој сум бил лош не е правилен.

Добриот во се е добар а лошто или злото е отсуство на доброто, без разлика спрема кој.

Изменето од Опитен - 27.Јануари.2009 во 15:45

brza напиша: "Црквата, преку зборовите на Христа Спасителот, ни вели: Ви велам, ... на небото ќе биде поголема радост за еден грешник, кој се кае, отколку за деведесет и девет праведници, што немаат потреба од каење. (Лк. 15, 7" a ,shto e pa sega ova?,...saka da kaze deka ,..shto i da napravish,..ako se pokaesh,...se ke ti bide ,.kako da ne si go napravil,..pa ,duri i podobro!,.. e,pa,..zoshto togash ,..majka tereza se machela tolku da mu pomaga na svetot,..koga i eden ,..al kapone,..podobro ke si pomine od nea ,.."gore",...na neboto,...a?

Ако ја сватил сериозноста на направените грешки,и искрено се покае,но никогаш да не ги повтори,се разбира ќе му биде простено.Што е тука спорно,ако се покае ќе му биде простено и душата ќе му биде спасена.
Бог не е одмаздољубив за да се осветува.Но е строг за да казнува.

Изменето од ZoraNaSlobodata - 27.Јануари.2009 во 15:26

haha,..zoshto da ne gi sporeduvash?,...edniot bil ,..zloben ,..drugiot ,..pomagal cel zivot na drugite,..,....ako e stvarno taka kako shto vi vika crkvata,...nema zoshto da ne se spomnat zaedno

brza напиша: ... a ,shto e pa sega ova?,...saka da kaze deka ,..shto i da napravish,..ako se pokaesh,...se ke ti bide ,.kako da ne si go napravil,..pa ,duri i podobro!,..   e,pa,..zoshto togash ,..majka tereza se machela tolku da mu pomaga na svetot,..koga i eden ,..al kapone,..podobro ke si pomine od nea ,.."gore",...na neboto,...a?

Многу ми е непријатно да говорам за покајание со луѓе што се надвор од Црквата! Едноставно, тоа не може да го сфати човек кој живее без Бога.

Прво, за ова е пишувано, на долго и на широко, на Форумов.

Колку пати го сретна на Форумов примерот со благоразумниот разбојник, како се спаси само на „неколку моменти“ од крајот на животот, висејќи на крстот!?

Илјадници, пак, Божји угодници, целиот живот Го следеа „патот Христов“ и си обезбедија „влезница“ за во Христовото Царство.

Каква неправда, би рекла ти, - овој - за две, три минути, а овие, пак, - за цел живот.

Ние немаме вага да ја измериме тежината на покајанието. Таа е во рацете на Севишниот.

Но, исто така, немаме и вага што ќе мери дали покајанието е вистински, или, формално, надворешно. Тоа најдобро го знае Вечниот Бог, и затоа пресуди: покајанието на „разбојникот“ заслужува рај, како и на неброената војска на Божји угодници.

Дали Хитлер би се спасил, и други како него?

Дали го знаеш патот на покајанието на светиот апостол Павле?

Јас не забележувам голема разлика меѓу нивните налудничави делувања, иако, едниот (Хитлер) се бореше за „чиста“ раса, а другиот - за „чиста“ вера. Но, продолжетокот на нивниот живот покажа нешто друго.

Хитлер умре во лудило како убиец, како и илјадници други, а светиот апостол Павле,пак, умре како Христов војник, низ целоживотно покајание и проповедање на Оној, Кого првенствено Го гонеше (поточно - Неговите следбеници).

Црквата, преку зборовите на Христа Спасителот, ни вели: Ви велам, ... на небото ќе биде поголема радост за еден грешник, кој се кае, отколку за деведесет и девет праведници, што немаат потреба од каење. (Лк. 15, 7).

Ова, подеднакво важи за секој и за секогаш, во времето и во просторот. Црквата, раководена од Светиот Дух, дала можност за прошка и за покајание.

Вие зборувате за најтешки облици на грев, за убиство. И тој грев може да се прости, преку вистинско, целоживотно покајание. Таквиот, ќе мора да се исповеда, впрочем, како и секој верник. А, ако не сака да биде вечно во „оган и солзи“ ќе мора, „остатокот“ од животот, да Му го посвети на Бога, да го помине во солзи, на колена пред икона, крст и кандило. Значи, солзите се неизбежни, дали овде - до крајот на овоземниот живот, или, пак, „таму“ - вечно.

Низ историјата на Црквата, има многи примери на лица кои се покајале и станале дури и светители.

За ова најдобри примери може да најдете во „Животот на светиите“.



Изменето од Miki_P - 27.Јануари.2009 во 14:55