11 причини да бидеш атеист!

“Дали постои Господ?“ е прашање кои си го поставува секој, што во суштина е нормално, зашто се работи за клучно прашање, прашање над прашањата, кое пак во себе, на имплцитен или експлицитен начин ги содржи одговорите на СИТЕ прашања, кои еден човек може да ги има во својот живот. Одговорот на ова прашање е тесно поврзан со одговорите на прашањата: “Како дошло до постоењето на овој свет? Дали е создаден или е апсолутна случајност? Дали сум јас апсолутна случајност“. Размислувајќи со човечката логика и разум, сосема логично е да пристапиме на прашањето “Дали е светов апсолутна случајност?“ и доколку констатираме дека светов НЕ е апсолутна случајност, тогаш МОРА да постои Создател. Но, ова би држело САМО во случај доколку нашата логика, т.е. логиката на луѓето кои живеат во ТриДимензионалниот Универзум и во времето е универзална логика и важи СЕКАДЕ, т.е. и во нашиот Универзум и надвор од него.

За да го појаснам ова,
ако разгледуваме еден систем во кој живеат (разумни) личности, тогаш тие личности кои се ЗАТВОРЕНИ во тој систем, кој има N на број димензии (N = 1, 2, 3, 4, 5, ... ), тогаш било кое размислување на било која личност или личности од тој систем за било што поврзано со тој систем, во суштина би можело да биде, во најдобар случај, размислување на личностите ВО системот, а не ЗА системот. Зошто? Затоа што се’ што знаат личностите - тоа е нешто до кое им допира погледот, разумот, сите личностни ( и телесни) сетила, потенцијали и капацитети, но тие никако не би можеле да знаат што постои надвор од тој систем. Дури е и дискутабилно дали тие личности можат ВО ЦЕЛОСТ да го запознаат системот во кој живеат. Ако тие не би можеле да го запознаат системот во кој живеат ВО ЦЕЛОСТ и доколку тие НИКАКО не би можеле да го запознаат системот гледан “од надвор“ или “од озгора“, тогаш како би можеле да размислуваат / дискутираат ЗА тој систем, како систем, како целина, потоа како би можеле да размислуваат за настанокот на тој систем?! Дискутабилно е дали, било кој кој се обидува со своите сетила и со сите расположливи средства, кои се производ на науката и техниката да процени која е староста на универзумот, дали може да дојде до сознание, за тоа на пример: како настанал Универзумот? , како настанал првиот елемент на живот? Ова се сериозни прашања!! Дури и физичарите кои ја проучуваат (теоријата на) еволуцијата знаат дека сето она до кое што би можело да допре човечкото анализирање со сите расположливи средства и на сите расположливи начини, со навраќање наназад (во временската димензија) - тоа е до она “зрно грашок“ кое експлодирало (Big Bang - Големиот Прасок), по што после дооoooолг процес настанало сето ова што го гледаме. Пред “зрното грашок“ - никој не знае што било, од каде е тоа зрно или како настанало, зошто дошло до неговото настанување, зошто се распрснало?

За да би дошле до одговори кои се легитимни и кои би можеле да ни дадат податоци, не само КОИ сме, туку и да одговорат на многу “Зошто?“, кои се од суштинско значење, нашите погледи, барања и размислувања мораме да ги насочиме на друга страна, во сосема друга димензија. Имено, науката многу пати одговара(ла) и се обидела/обидувала да одговори на прашањата: “Дали?, Како?, Што?, Кој?“ , но прашање е колку пати одговорила “Зошто?“ , а во одговорот на последново прашање се кријат не само одговорите на прашањата “Дали? Како? Што? Кој?“ туку и многу повеќе од тоа - во одговорот на прашањето “Зошто?“ се дава и одговор на клучното прашање “Која е Смислата?“ . А ако се прашаме “Која е Смислата?“ , тогаш би ни дошло на ум да заклучиме “Јас не сум апсолутна случајност и она што ме опкружува не е апсолутна случајност!“ .

Размислувајќи, затворени ВО системот (Универзумот) и размислувајќи со нашиот човечки разум и логика, би дошле до многу нешта што би не’ бомбардирале со одговори (на човечката логика) дека не може да сме случајност или би ни фрлиле сериозно двоумење во врска со одговорот “Да, ние сме апсолутна случајност. Никој (Ништо) не не’ создаде. “. Да ја земеме за пример - симетријата. Дали тебе ти изгледа дека симетријата се појавила апсолутно случајно? Следно прашање, дали она совршенство (не го сфаќај во буквална смисла на зборот) што го гледаш секој ден во огледалото кога ќе се огледаш себеси, дали тоа е апсолутна случајност? Дали веѓите над твоите очи се апсолутна случајност или стојат да ти го штитат окото од потта од челото? Дали трепките на нашите очни капаци се апсолутна случајност или постојат за да го штитат окото од прашина, мушички,... ? Дали ресичката во твојата уста е чиста случајност или постои за да штити влегување на храна во системот за дишење? Дали сложениот систем за вид, како и целиот систем на сетила и нервниот систем се појавил случајно или се појавиле за да можеме да перцепираме она што е околу нас, потоа за да можеме да се заштитиме од она што може да биде опасност по нас? Зошто очите не ни стојат на колената или на стапалата? Дали во таков случај би можеле визуелно да ја перцепираме околината и колку би можеле да видиме? Дали очите стојат случајно, безмалку на врвот на телото или стојат таму за да можеме што поголем видокруг да имаме? Дали дојките на жената случајно имаат млеко кое е (по “случајност“) основната храна за новороденчето? Дали системот за размножување кој го имаат и луѓето и животните и растенијата се појавил апсолутно случајно или неслучајно постои за да се одржуваат човечкиот род, видовите на животни, видовите на растенија? Како се случило првото размножување? Случајно или ... ? Од каде знаел мажјакот кој ПРВ (НАЈПРВ) се размножил (случајно или неслучајно) дека неговиот орган за размножување треба да стапи во таков и таков контакт со органот за размножување кај женката ? ... Редицата на ваквите прашања би одела до бескрај... Сите овие прашања на прво место ја поставуваат СМИСЛАТА, односно прашуваат: “Која е Смислата на нештата?“