Љубов или сознание?

Zlatnik напиша: melhisedek напиша: KINGDAVID напиша: ... момент во кој ќе исчезне знаењето , ... ... a koga ke dojde bozjoto carstvo ce znaeme sovrseno kako sto i bog e sovrsen, togas delumnoto ce go snema!... Повторно Ќе има знаење или ќе нема знаење?И, ако има „совршено знаење како што бог е совршен“, тоа значи дека бог повеќе ќе го нема правото на ексклузивност како единствен кој совршено знае. Дали ова е втор сегмент, по кој другите луѓе ќе се изедначат со бог? Покрај оној со вечниот живот. (Нели после судниот ден, „правите“ т.е. безгрешните, ќе живеат вечно - значи исто како и бог)?

Nikoj ne moze da pronikne vo Bozjite tajni , kolku i da zivee sekogas ke ima nesto novo da uci za Boga i za Tvorestvoto.

Nikoj nema da moza do kraj da pronikne vo Bozjite tajni,zatoa sto nemaat kraj.

"A Bog tolku go vozljubi svetot, sto go dade svojot edinoroden sin, ta sekoj sto veruva vo nego da ne pogine, no da ima zivot vecen( Jovan 3:16)"sekoj sto veruva da ima zivot vecen

Taka e... dodeka ne se smiri umot ne mozhat nekoi raboti da se osoznaat.

Se dodeka imame turbolenten um vo koj neprekinato babotat misli... za nas mislite kje bidat surogat za se shto postoi i sto ne postoi. No koga kje se smirat, koga kje stivnat, koga po svoja zhelba kje gi pritaeme do ischeznuvanje... kje se sozdade prostor za navleguvanje na vistinskoto soznanie, kje se sozdade mozhnost za prosvetluvanje.



Изменето од Messenger - 14.Јануари.2009 во 02:02

Jas go dodadov moeto ubeduvanje vo odgovor na MAGOviot komentar vo respekt na aktot za smiruvanjeto na umot i vazhnosta na toj akt za doveduvanje na sebe si vo vechniot moment na segashnosta i izlaganje od kondicioniranosta koja ni prechi da gi vidime i razbereme Kreacijata i Kreatorot, a toa dali ti se slozhuvash so toa ili ne, toa e tvoja rabota.

Jas ne mislam da te razubeduvam vo nishto, kako sto ne su imal namera toa da go napravam so bilo koe tvoe ili nechie tugjo veruvanje.

P.S. I nema potreba da se nervirash i postojano da vikash po mene (stavanje izvichnici posle moeto ime). Te chitam i te razbiram seriozno i so potpolno vnimanie i bez taa emotivnost. Smirenie brate, smirenie... osoznavanjeto i prosvetluvanjeto potoa doagja mnogu lesno, skoro samoto po sebe.

Изменето од Messenger - 14.Јануари.2009 во 19:40

Да се дистанцираш од општествениот поредок,од стравот што те опкружува од секојдневните случувања , пр: ќе бидам избркан од работа или немам работа ,како ќе ги платам сметките итн. Не размислувај за минатото или иднината ,живеј го овој момент. Седни како сто ти е комотно ,опуштисе и гледај во една точка. Умот ќе произведува мисли ама ти не поттикнувај мисла. Седи така подолго време и умот ќе почне да успорува. Не ги анализирај мислите само биди посматрач. Кога ќе престанат мислите, ќе почувствуваш раздвижуванје на крвта или магнетизам и мало чувство на љубов ,среќа и радост.........
ПОЗДРАВ

Messenger напиша: ... Pronaogjanjeto ili samospoznanieto e tokmu onoa sto znachi upotrebeniot zbor - da se osoznaesh sebe si kako nezavisen del od kondicioniranosta na opshtestvoto koe se reflektira preku onoa sto e preneseno od semejstvoto, uchilisteto, sredinata vo koja zhiveeme, obichaite, tradiciite, istorijata, religiite, politikata i t.n. So eden zbor, od celata onaa zbirshtina koja ja sobirame i ja nosime so sebe siot svoj zhivot kako eden bagazh ...

Како надополнување на размислувањето на Меси, во прилог кон осознавањето, или поточно на себеспознавањето, би навел еден пример од мое лично искуство.
Во далечните 1981/82 одев на јога во Ј.А. Коменски. Инструктор ми беше Хасанагас Павлос (btw. незнам дали тој човек сеуште е во МК? Знае некој?)
Покрај другите вежби (асани) практикувавме и една „специфична“, наречена „шабасана“. (Мислам дека не сум грешка со името! Впрочем и не е вашно името, важна е содржината). Е, таа вежба се состои само од лежење! Завземаш една лежечка позиција и буквално не мрдаш со ниту еден дел на телото! Го слушаш само гласот на инструкторот кој те води. А каде? Во Тебе! Од почеток никој од посетителите не „осозна“ ништо. Дури имаше и смешни ситуации кога некои од „учениците“ заспиваа. А нај карактеристичен пример беше еден постар (и малку „позафатен“ во мешето) господин, кој си х’рчеше. Од почеток тоа предизвикуваше смеа кај останатите присутни, но ... по само неколку часа јас не го слушав тој господин. Го слушав само гласот на Павлос како „ме води“ во осознавањето на моето сопствено тело. Тој (Павлос) не’ тераше да се концентрираме на секој деел од телото, се друго да апстрахираме, да се исклучиме од се она што не’ опкружува, и своите мисли да ги насочиме само кон соодветниот дел на нашето тело, од врвот на главата, од мозокот, па се до врвот на палецот. Да почувствуваме топлина, мекост ... дури да го „осетиме“ како тој дел работи. И, се сеќавам, во една ситуација не само што не го слушав х’рчењето на постариот господин, не го слушав ниту гласот на Павлос ... Колку траеше сето тоа - незнам. Знам само дека (по извесно време) повторно го слушнав гласот на Павлос, како ме враќа назад.
И ден денес се прашувам, што доживеав? Дали тоа беше групна хипноза? Дали сум се придружил на господинот кој х’рчеше (па со повишување на гласот на инструкторот сум се разбудил), или пак во мојата желба, во мојата решеност навистина да се спознаам себе, бев таму - во себе?!

Р.Ѕ. За да не се стекне впечаток дека забегуваме од темава, ова мое излагање е само како потврда на она што претходно го реков, дека прво е спознавањето, дека човек прво треба да се спознае себе си, потоа да ги спознае атрибутите на љубовта (за кое пишував на стр. 3) па тек потоа да го најде предметот на својата љубов.


Изменето од Zlatnik - 16.Јануари.2009 во 11:01

Сепак најстарата нонвербална молитва (мантра) на срцето, најдобро ја познава новороденчето, тој прекрасен плод на Животопријатниот БОГ чија чиста есенција е ЉУБОВ!

НА почетокот беше и е Чистата ЉУБОВ БОЖЈА - Творецот на Животот, чија СВЕТЛИНА и ДУХ за спасение на сите се отелотвпри во ИСУС - а секое друго сознание и учење доаѓа после ВИСТИНСКАТА ЉУБОВ без која неможе да има никакво сознание!

Lithium напиша: ... Е ова многу ми се допаѓа и постојано си го повторувам во себе!

И ти мене ми се допаѓаш и затоа те прегрнувам братски!

Знај дека БОГ тие чеда што ги љуби и строго ги воспитува!

Животот (ХРИСТОС) е најголемиот Воспитувач!