Поуки од Светите Отци

Изменето од Pravoslaven - 04.Јануари.2009 во 16:13

Опитен напиша: „Блажени се оние што плачат, оти ќе се утешат!“ Мат. 5,6 Знам дека знаеш што се овие зборови и знам дека знаеш дека „православниот“ не е Православен, не прави се наивен оти и ние не сме наивни. Ако нешто имаш да кажеш од светите отци кажи ако не оди на дриуга тема и создавај конфузии оти овде си офф топик, но незнам кој ке ви верува и таму?

Пријателе, јас убаво знам што значат тие зборови од Матеј 5:6. Но би те запрашал дали знаеш Ти што значат тие зборови?

Тие што плачат, кога ќе го спознаат Исус Христос, ќе најдат утеха во неговата прегратка,и нивниот плач ќе се претвори од плач, во Бескрајна радост.
Дали откако ќе се утешат, треба да продолжат да тажат и да плачат, или треба да се радуваат на спасението кое го нашле во личноста на Исус Христос?

Втора работа; кој си Ти да ми кажеш дали треба да кажам нешто од Светите Отци или не? И со кое право ми наредуваш да одам на друга тема, кога не ти се обратив ТЕБЕ и не те повикав на никаков коментар?
А тоа дали ќе ни верува некој? Па нема потреба да се замараш со тоа! Доволно е Бог да ни верува, а за луѓето, па тие и на Исус не му веруваа, а камо ли да и веруваат на Библијата или мене?

СЛОБОДНО ВЕРУВАЈТЕ СИ ВО СВОИТЕ БАЈКИ И ПРИКАЗНИ, ТРАДИЦИИ И ПРЕДАНИЈА, И ОНАКА НА ТОА СЕ ТЕМЕЛИ ВАШАТА ТЕОЛОГИЈА, А НЕ НА БИБЛИЈАТА.

Одговор на општо и неврзано

свети Григориј Палама

Испитувајќи што му е најпотребно на молитвеникот за да беседи со Бога, по кој пат доаѓа молитвата, Богородица го пронаоѓа свештеното тихување – ‘безмолвие на умот’, оддалеченост од светот, заборав на сè земно и стремење кон божествените откровенија, избор на ‘подобриот дел’. Открива дека ако умот не се расејува кон земните работи, би можел да се оддаде на подобро и повозвишено дејствување, што значи да се сврти кон самиот себеси: единственото дејствување преку кое тој би можел да се соедини со Бога.


    

starec Paisij
Божествената Благодат бега од горделивиот и преминува кај смирениот. Оној што има високо мислење за самиот себеси, всушност е надвор од себе (безумен), бидејќи наместо да Му благодари на Бог за сите добра што му ги даде, тој Го онеправдува бидејќи за свои ги смета даровите Божји.

Авва Памво го прашал авва Антониj

…„Што мора да правам за да се спасам?”

Старецот му рекол: „Не надевај се на својата праведност, не жали за она што поминало и зауздувај ги јазикот и стомакот.” Од „Древен Патерик“.

Класичен пример за потсмевање со Светото Писмо, и исмевање на православието. Ако. Фала ви за се!