Ваша песна,состав или што било напишано

Да те заборавам или мразам
нема шанси
заради печат лично мој
кој да се брише не може.
Да изградам дом нов
повторно
посилен и поцврст
од оној што беше
за кој не знаеше дека го има,
а не знаеше ни дали сум скитник.
Лесно ти е
да ти биде јасно
а се прашуваш
кога ќе ти биде
мислиш ништо не знаеш
заради тие што страдаат
паметни да бидат,
а не можат.

Изменето од zbunet - 06.Јануари.2009 во 20:37

      

Cekoram napred,a cuvstvuvam
nanazad se vrakjam
Odam so dignata glava,gorda
a cinam nosot mi se vlece po kalta
ispravena,silna,cvrsta
a tezina ogromna gi grebe plekite
nasmevka na lice,prekrasna
a bolna grimasa cinam mi go krivi licevo
i sakam da prodolzam
prodolzuvam,no kade
ke te dofatam li tebe sonce
se cinis tolku daleku
ke te dopram li tebe nebo
izgledas tolku golemo
ke te najdam li tebe srekjo
kilometri mi begas pred mene
ke blesne li ovaa dusa kako nekogas
minato ,dalecno zaboraveno
no pred mene si sonce
se siris pred ocive nebo
se blizis srekjo
na dofat si
ke bleska poveke od koga i da e
so siot svoj raskos i novo ruvo
pred mene e
go gledam
zivotot...


Изменето од butterflyM55 - 07.Јануари.2009 во 05:14

Za tebe
Ti koj me smiruvas i inspiriras
Enigma bese,mozebi seuste si
No sekogas e prijatno so tebe
Tvoeto prisustvo,iako nemo ponekogas
Zraci nevidliva sila
me inspiriras,me osloboduvas
Zasluga tvoja e delovo moe
Zasluga moja e prisustvoto tvoe
Ne zapiraj,ne se svrtuvaj
Ovde sekogas ke ja najdes nasmevkata
koja nekoi mozebi i ja zaboravile
Tuka sekogas ti stoi topla pregratka
od iskren prijatel
Zasluzena,tvoja
Nikomu drug ne pripagja taa
samo tebe ti pripagja
NAJDRAG MOJ PRIJATELE


Изменето од butterflyM55 - 07.Јануари.2009 во 05:28

ВРАТИ СЕ
Седам сама во темната соба,а единствениот зрак доаѓа од твојата слика,сместена во полицата на ѕидот.Размислувам...
Се сеќавам на миговите минати со тебе,кои можеби и некогаш ќе ми се вратат,а можеби и не.Моите очи секогаш се навлажнети со неколку солзи "благодарение" на тебе.Секогаш кога ќе помислам на тебе чувствувам како по телото ми лазат трнчиња.И секогаш кога ќе се сетам на тие денови во душата ми се раѓаат се поголеми јадови.Живото ми станува неподнослив...
Ти замина некаде далеку od мене,мислејќи дека таму е поубаво.Но изгледа згреши.Те нема веќе една година.Телефонските разговори не менуваат многу,само надополнуваат една мала празнинка во моето срце.Рече дека таму ти е многу убаво и дека ќе останеш подолго.Но дали знаеш дека тука некој те чека?Се надевам дека еден ден ќе сфатиш тоа што јас залудно се обидувам да ти го објаснам.Кога ќе се вратиш ќе има уште многу убави мигови како оние од порано.
Затоа те молам врати се,неможам без тебе.

Бели пеперутки летаат
самовили весело оро играат
млада невеста на кладенец излегла
вода да наточи сува уста накваси.

Тивка музика од ветрец се слуша,
шепоти шумата,гранки за блага молитва спремат
млада невеста благослов и дадат
младо момче што го љуби,срце,душа од љубов изгори.

Млада мома нажалено гледа
тажни зборови зборува солени солзи рони
што пари нема венчален фустан да спреми
што пари нема весела музика да зсавири.

Не тажи момо убава ,ти солзи не рони
пеперутки на твоето тело ќе слетат
венчален фустан од бели крилја сошијат
ветер музика од твои долги коси ќе свири.

Сите пеперутки долетаа,бел фустан сошија,
ветер со долга коса се игра,волшебна,тивка музика
самовили весело оро заиграа,младо момче намамија
љубовна магија во млади срца засадија.

Љ У Б О В Н А   М А Г И Ј А

Даница Петровска„08„

Легнувам ноќе
со мисла за тебе
Сонот ми бега,
се губи во ноќта
И долго превртувам
низ глава слики,
случувања,спомени...
И конечно заспивам
со тебе во себе
Конечно спијам
а не спијам
Пак ти си тука
ми го крадеш и сонот
Немирно спијам
а телото се грчи
Пот ме облева
како какпки роса во пролет
И се будам пак
со тебе во себе
И сваќам
Јас не сум само ЈАС
Јас сум и ТИ
Ние сме едно