Исусова молитва - исцелител

maria_magdalena напиша: makarios напиша: Pravoslaven напиша: Koga Isus se molel na Tatkoto, Зошто се плашиш да го употребиш терминот Отец? Кога се кажува Отец, целиот тек на настаните добива духовна смисла. Ако кажеш татко, па макар и Татко (со голема буква), целиот тек добива световна и приземна смисла.....? <font size="2" color="#000066">Макариос, простете што ви се мешам, но нели нам Исус ни даде ексклузивно право да Му се обраќаме на Бог Отецот со “Аба“? Во превод тоа е “татенце“-не е ни татко, значи можност за еден близок и здрав однос на релација родител-дете...Зошто тогап потреба од мистификација? Кој вели дека Отец има подлабока духовхна смисла од татко-татенце? Ако сакаме близок однос со Бог, кое име има подуховна димензија?

Се согласувам. Еве на пр. ние во прахристијанската заедница Универзален живот, конкретно во македонските преводи го употребуваме и терминот „Татко„ и терминот „Отец„ на пр. има една мала збирка кратки објави од Бог Татковите зборови и за тебе (ја презентирав веќе тука) а кога во заедницата ја пееме молитвата на еднството текстот оди: „Оче наш, кој си на Небото...„ иако германскиот оргинал се среќава само еден збор "Vater" - Татко.

Зборовите сами по себе се како лушпи. Битно е што се положува во нив, во лушпата, како смисла од страна на самите луѓе. Тоа е оноа битното, исто така и при молитвите за исцелување.

Изменето од Majkl - 31.Декември.2008 во 01:39

maria_magdalena напиша: makarios напиша: Pravoslaven напиша: Koga Isus se molel na Tatkoto, Зошто се плашиш да го употребиш терминот Отец? Кога се кажува Отец, целиот тек на настаните добива духовна смисла. Ако кажеш татко, па макар и Татко (со голема буква), целиот тек добива световна и приземна смисла.....? <font size="2" color="#000066">Макариос, простете што ви се мешам, но нели нам Исус ни даде ексклузивно право да Му се обраќаме на Бог Отецот со “Аба“? Во превод тоа е “татенце“-не е ни татко, значи можност за еден близок и здрав однос на релација родител-дете...Зошто тогап потреба од мистификација? Кој вели дека Отец има подлабока духовхна смисла од татко-татенце? Ако сакаме близок однос со Бог, кое име има подуховна димензија?

Otec i Tatko, seedno e, braka i sestri vo Hrista. Neka e blagosloven Otecot na nasiot Gospod Isus Hristos. Amin!

Miki P,

Убаво кажа дека верата без дела е мртва, и јас се согласувам со тоа. Но никаде Библијата не ТВРДИ дека делата се услов за спасение на човекот. Напротив таа ТВРДИ дека спасението исклучиво е ДАР БОЖЈИ, дело кое што единствено можеше да го направи Исус на Голгода. Една и единствена капка од крвта на спасителот Исус пролеана на Голгота е доволна да ги исчисти сите гревови од светот, само под еден услов:
Ако човекот вистински поверува дека само крвта Исусова е доволна за да го исчисти од сите гревови, ако ги исповеда своите гревови и се покае за сторениот грев, ако реши да започне да живее нов живот во Исуса Христа (да се повторно роди или наново роди) Јован 3 глава.

И за крај, еве ти уште еден цитат, кој што убаво објаснува, по каков начин, и кој е единствениот начин за човекот да биде оправдан. Верата или делата (јасно дека делата имаат своја улога кај верниот и Спасениот човек, но немаат никаква улога во процесот на спасувањето или СПАСЕНИЕТО):

„ ...зашто преку ДЕЛАТА НА ЗАКОНОТ пред Него НЕМА да биде ОПРАВДАН никој; бидејќи преку Законот се познава гревот.
А сега независно од Законот се јави Божјата праведност, посведочена од Законот и од Пророците.
Божјата праведност преку верата во Исус Христос е во сите и врз сите оние што веруваат. Зашто нема разлика,
сите згрешија и лишени се од славата Божја.
Но ќе бидат оправдани преку дар, со БОЖЈАТА БЛАГОДАТ (Милост), а преку откупот во Исус Христос.

Него Бог Го постави со КРВТА Своја да биде жртва за помирување преку верата, за да ја покаже Својата праведност во опростувањето на поранешните гревови, во времето на Божјото долготрпение, за да ја покаже Својата праведност во сегашно време, дека е Тој справедлив и дека го оправдува секого што верува во Исус.

Каде е, пак, пофалбата? Таа е исклучена. Според кој закон? Дали според оној на делата? Не, туку според законот на верата.
Така ние заклучуваме дека човекот се оправдува со верата, без делата на Законот.
(Римјаните 3:20-28)




...„зашто, ако со устата исповедаш дека Исус е Господ и во срцето свое поверуваш дека Бог Го воскресна од мртвите,ЌЕ СЕ СПАСИШ;(ништо повеќе) бидејќи со срцето се верува за оправдание, а со устата се исповеда за спасение.
А и Писмото вели: „Секој кој верува во Него, нема да се посрами.”
(Римјаните 10:9-11)


ПРИЈАТЕЛЕ МОЖИШ ДА СКОКАШ ДО ОБЛАЦИ, НО СПОРЕД ТВОЕТО УБЕДУВАЊЕ И ТВОЈАТА ТЕОЛОГИЈА, НИКОГАШ НЕМА ДА СТИГНЕШ ПОВИСОКО ОД ОБЛАЦИТЕ - А КАМО ЛИ ВО НЕБОТО.


НАВИСТИНА ЖАЛОСНО...........

Изменето од gospel - 30.Декември.2008 во 18:24

Miki_P напиша: gospel напиша: ..... „Зошто по благодат сте спасени, преку верата, и тоа не е од вас, - Божји дар е; НЕ Е ОД ДЕЛА, ДА НЕ БИ НЕКОЈ ДА СЕ ПОФАЛИ (Ефесјаните 2:8,9) ... Не знам што читате Вие, и како го разбирате прочитаното, но јас го разбирам вака: Откровение Јованово: 12 стих: „И еве, ќе дојдам скоро, и отплатата Моја е со Мене, за да му дадам секому според делата негови.“ Поздрав.

Е па Пријателе, ние читаме БИБЛИЈА или СВЕТО ПИСМО, а не БАЈКИ И ПРИКАЗНИ за мали деца.

А овај стих ако не си го сретнал до сега се наоѓа во Библијата и напишан е да знаеме по каков начин ќе бидеме спасени:
..... „Зошто по благодат сте спасени, преку верата, и тоа не е од вас, - Божји дар е;
НЕ Е ОД ДЕЛА, ДА НЕ БИ НЕКОЈ ДА СЕ ПОФАЛИ
(Ефесјаните 2:8,9) ...


За нашето спасение мораме исклучиво да му благодариме на Исус и тоа е единствено негова заслуга. А за да ја докажиме верата во него, бидејќи тој твори добри дела, мораме и ние да твориме добри дела, но тие дела немаат никакво учество во нашето спасение. Тие се потврда на нашата вера, бидејќи ако не твориме добри дела, нашата вера би била мртва вера.
За да докажеме дали нашата вера е Жива или Мртва вера, затоа сме повикани за вршење добри дела.

Би сакал да те прашам, и да ми одговориш: Какви дела направи разбојникот на крстот, кој што поверува дека Исус е спасителот на светот, а Исус му рече:Уште денеска со мене ќе бидеш во рајот?
Кои дела ги направи разбојникот, во која помесна православна црква одеше (како што вие тврдите дека православната црква спасува)и на кој свештеник му се исповеда?
Но сепак Исус му рече: Уште денеска ќе бидеш со мене во рајот!

И за крај стихот кој што го цитираше од Откровение 22:12
„И еве, ќе дојдам скоро, и отплатата Моја е со Мене, за да му дадам секому според делата негови.“

Би те запрашал: На кого се однесуваат овие зборови, на Спасените или на Неспасените?

Само да ти напоменам, дека Спасените никогаш нема да се појават на Големиот и Страшен Суд (Откр. 20:11-15), кој што треба да се случи на крајот од времето, кога Бог ќе ги суди луѓето, (мали и големи),не по нивната вера, туку по нивните лоши дела.

А погоре цитираниот стих баш за тоа зборува. Да им ја даде отплатата на сите оние кои што сакаа да работат за плата и да го заработат своето спасение исклучиво со свои сили и на свој начин, а не да примат спасение кое што Бог бесплатно го дава на сите кои што вистински го љубат и се негови следбеници.

makarios напиша: 1 Солунјаните 5:17 Молете се постојано! ... 1 Солунјаните 3:10 Кога дење и ноќе многу усрдно се молиме, за да го видиме вашето лице и да го дополниме она што и недостига на вашата вера?

 

Ova e ushte eden katastrofalen lapsuz sto go pravat pravoslavnite vo tolkuvanjeto na zborot "postojano". Tie go meshaat zborot "postojano" so zborot "neprekinato".

makarios, da te prasam nesto, koga uchitelot po pijano ke mu rece na svojot uchanik: "za da bidesh dobar pijanist, moras postojano da vezhbash doma", dali toa znaci deka toj treba bukvalno da ne stane od pijanoto i denje i nokje da sviri bez da jade, bez da spie, bez da ide po nuzhda itn?

A sto ke kazes za ovoj stih:

 

Дела 2:46 И секој ден беа постојано и еднодушно во Храмот; раскршуваа леб по домовите и примаа храна со радост и просто срце,

Kako e mozno da bile bukvalno POSTOJANO vo Hramot, ako vo prodolzhenie se veli deka raskrshuvale leb po DOMOVITE?

Zarem e mozno istovremeno covek da bide na dve mesta vo isto vreme?

Znaci pak ke kazam, neka me opomeni i moderatorot ako treba, ne sum sretnal do sega nishto posmeshno od pravoslavno tolkuvanje na bibliski citati.

Na predhodnata strana makarios ne ubeduvase deka kade sto Isus veli: "bidete budni", toa ne znacelo "bidete razbideni", a jasno se gleda od kotekstot deka toa "bidete budni" Isus im go kazal na Svoite uchenici koi SPIELE.

Sega tuka makarios ne ubeduva deka ne treba da spieme, i deka "molete se postojano" znaci da se molime 24 chasa na den, bez nitu edna sekunda pauza, duri i na son.

Pa dobro bre majke mu stara, dali nekoj ve plakja da bidete ubedeni vo ova, ili navistina go veruvate ova?

Изменето од Pravoslaven - 30.Декември.2008 во 12:09

Pravoslaven напиша: KINGDAVID напиша: Ne e mozno molenje vo son, nekoe nedorazbiranje e toa... Kako moze vo son da se molis, koga ne si svesen???   epa i jas se cudam toa, ama ete, nekoja pravoslavna dogmatika da ti bilo toa, ushte edno... hmm kako da go narecam.. ushte edno "cudhno uchenje" vo pleadata chudni uchenja vo pravoslavieto.

Она што нам не ни е разбирливо, незначи дека е и невозможно. Мислам дека ме разбирате? Пример мене никогаш нема да ми биде јасно како јас сега типкам по тастатурата и сето тоа сите вие го читате и сл. Но тоа е реалност и факт кој неможам да го побијам. можев се да знев ќе бев бог, зашто само Бог се знае.

Она што за луѓето е невозможно за Бога е се возможно. Јас не сум критериум на вистината па сега се’ да расудувам преку мојот разум.Има некои работи што се и надразумни. Ако за нешто го пишува во Светото Писмо и ако тоа го потврдило светоотечкото предание јас во тоа и верувам.

Еднаш кај авва Пимен дошол некој друг авва и почнал да му зборува за Бога и возвишени нешта,а авва пимен цело време си молчел. Тогаш го запрачале зачто не му одговара на братот. Аввата одгоорил: Тој е од горните и зборува за вознишените нешта, а јас сум од долните, грешен човек и незнам за тоа“. Тогаш другиот отец се сетил и почнале да разговараат за подолните нешта. ( за ваша информација авва Пимен бил еден од поголемите отци )

Така и ние. ја изучивме молитвата, ја примивме во срцето и се обоживме па сега зборуваме за највозвишениот стадиум на молитва со што си ја покажуваме нашата гордост и превознесеност.

јас знам дека според светите отци, молитвата е уметност на уметностите, врв на сите добродетели дека за тоа треба голем напор и посветеност. Живот свет.

Еднаш еден мој брат во Христа беше во еден од нашите манастири, се исповеда, добил бројаничка на дар и молитвено правило и кога се врати беше среќен и задоволен. Но подоцна, доаѓа кај мене тажен и разочаран.

Му велам што е ?

Тој ми вели: Мојот духовен отец не е добар.

Зашто?

Па јас очекував да ми даде духовен совет, поголема молитва..., а тој ми рече: „Научи ја Исусовата молитва“.

И тогаш јас пак го прашав: „И ти ја научи?“

Тогаш тој се сети што сакал да му каже духовниот отец и блажено се насмевна.

Значи не е потребно само да ја нучиме на памет, туку да ја примениме и прифатиме во живото. Сиот наш живот да е молитва.

Молитвата Господ Исус Христе е молитва на срцето која, според светите отци, треба да се спои со нашето дишење, па се што и да правеме во нашиот ум, а подоцна и срце, да си тече молитвата. Но за да се дојде до тоа треба да се започне.

Отпочеток, додека нашиот ум е научен да се шета кај сака и наследува со што сака и затоа е потребно и напор зашто Царството Божјо насила се граба и само подвижниците го наследуваат.

Повторањето е потребно не заради Бога, Бог знае што ни е потребно, туку заради нас. како што рековме за да можеме да го зауздаме нашиуот ум и да го насочиме во полезно дејствие и врзиме за Бога.

Нели затоа Господ рекол дека првата и најголема заповед е да го сакаме Бога со сето свое срце, сиот свој ум, сета своја душа и сета своја сила. А за тоа е потребо сиот свој живот на Христа Бога да го предадеме. Што и да правеме да го правиме заради Бога. Тогаш и Бог ќе ја излие Неговата благодат на нас и полека полека ке напредуваме во духовниот живот, созерцанијата и Богопознанието. Тогаш Христос ќе се всели во нас и не ние ќе живееме туку Христос ќе живее во нас, и тоа значат зборовите на св.Јованм Крстител: „ јас да се смалувам а тој да расте.“ И нема ништо поубаво на светот кога Бога ќе го имаме во своие срца.

Да се преиспитаме каде сме ние во духовниот живот? колку сме со Бога? колкупати ќе можеме концентрирано да ја кажеме молитвата.

Јас сум на почетокот

Koga e covek vo son, moze da sonuva razni gluposti...

Togas raboti covekovata podsvest i mene mi e cudno kako moze covek da se moli vo son, ne znam.

Nema sansi mozokot da se moli vo sonot, togas se osloboduvaat mentalni sliki i misli od podsvesta, mozes da sonuvas razni raboti.

Mozes da se molis pred da zaspies, da, ama cela vecer vo son da se molis e neostvarlivo ni teoretski, ni prakticno, ni naucno.....