Исусова молитва - исцелител

Вториот степен ја опфаќа внимателната умна молитва. При молење, умот се навикнува да се собира во содржината на молитвата, и од почеток до крај свесно да ја прати. Вниманието се врзува со напишаниот текст, кој се изговара како нешто сопствено. До умната молитва се стигнува со раснење на стравот Божји, од сознанието дека стоиме пред Неговото лице. Кој не ја поседува оваа умна молитва, всушност, не поседува никаква молитва, туку само нејзина мртва форма.

Свети Теофан Затворник вели: Преку неразделеното внимание, срцето се загрева за содржината на молитвата. Тоа што најпрвин било содржина на умот, сега станува содржина на срцето.

Третиот степен вo молитвеноста е умно-срдечната молитва. Еден збор буди внатрешно умиление, молитвената прозба води до доживување на највнатрешните потреби. Се оди од едно топло чувствување до друго. Тој што така се моли, се моли во срцето, затоа што Бог е Бог на срцето. Само ваквата молитва, претставува вистинско молствување. Најважен услов за оваа молитва е очистување на срцето од секакви надворешни страсти. Според мерата на очистување на срцето, настанува и преминот од надворешна кон внатрешна молитва. Ова особено важи за Исусовата молитва.

Последниот степен на делотворната молитва е непрестајна срдечна молитва. Божјата благодат се вселува во срцето штом тоа се здобие со извесна мера на внатрешна чистота. Варивото на Светиот Дух го запалува срцето и тоа почнува да се загрева за Бога. Привлечени од топлината, умот во срцето пребиваат во непрекинато внимание. Бурниот тек на мислите се смирува, а со душата се случува исто што и со крвотечната жена од Евангелието.