Развод пред бога се купува за 2.000 денар

Koga chovekoviot sin i Bozhjeto chedo ke dobie Hristova svest nema da mu bidat potrebni nitu koli, nitu pari, bidejki se sto ke mu treba ke mu bide stokmeno od Kreatorot i Kreacijata.

I toa e ednostavnata tajna na prosvetluvanjeto.

Mislam deka ova e dovolno jasno i jas ne prodolzhuvam ponatamu... za da ne se baniram samiot sebe.

Изменето од Messenger - 16.Декември.2008 во 19:50

Златник - дали знаеш колку многу свештеници живеат скромно и речиси бедно? Дали знаеш колку многу од нив никогаш не користат возила, а одат пеш или користат превоз од други лица...? Дали знаеш колку од нив работат без надомест за своите дела и прават крштевања, венчавки и слично без никој да плати за тоа...? Дали знаеш колку свештени лица работат макотрпен физички труд - земјоделство или занаетчиство и од тој свој труд се издржуваат или пак со тој труд ги помагаат своите заедници...?
Но... интересно - за целото време кое сум на овој форум, не прочитав никој да ги пофали тие свештеници за таа своја работа, да ги благослови, да им се израдува дури...
Некако полесно е да се критикува отколку да се благодари. Полесно е да се каже - сите се криви, наместо да се гледа реалната ситуација и реално да се оцени.
Тоа никому не му е од полза - ниту може да допринесе нешто да се промени, ниту да се подобри.

za zal nemam sretnato od takvite...

Види... за среќа (или за жал), кога се прават добри дела не се зборува за тоа...
Прашањето многу пати не е (да го парафразирам Кенеди) - што може црквата да направи за тебе, туку што можеш ти да направиш за црквата?
Многу малку луѓе знам кои направиле нешто за црквата и искрено - тие луѓе се многу среќни со црковниот живот и активности.
А црквата помага... колку што може и како што може... секојдневно гледам примери за тоа (буквално денес еве имам еден случај), но маката човечка е секогаш поголема од помошта што може да се пружи.

dobrite (i losite) dela zboruvaat sami za sebe...kako se kaze: "zad dobar konj prasina se kreva" samo ne gledam deka se krena prasina zad "dobrite"...

Ќе постирам тука еден текст кој го напишав на форумов пред доста време, во тема која ја насловив како "Вечерва да те прашам...". Текстот е едно обраќање до верниците кои постојано бараат нешто од Бога... но во случајов може да се однесува и до верниците кои постојано очекуваат дека црквата треба нешто да направи:

Секој ден Господи ти се обраќаме тебе... милиони... милијарди... секој со своите барања, молитви, потреби...
И јас така Господи... секој ден те прашувам по нешто, ти кажувам што ме мачи мене или моите блиски. Доста често барам нешто од тебе, барам нешто да направиш за мене. Понекогаш дури и незгодно ми е да прашам - затоа што не секогаш сум заслужил... ама Ти си таков каков што си Господи и незнајно зошто, уште ме сакаш, од некакви, твои си причини - и секој ден ме слушаш, секој дене ме успокојуваш, ми даваш надеж... и љубов... заради верата, ако не за друго...
И си реков вечерва Господи, да те прашам пак нешто... како секоја вечер... ама малку поинаку од обично...
Не барам ништо да направиш за мене вечерва Господи... а сакам да те прашам - што можам јас за Тебе да направам? Не, не ме сфаќај погрешно, не мислам дека ти треба помош и дека не можеш сам да се справиш... Ти си Семоќен и се е во Твои раце... но, во крајна сметка - повеќето од работите кои ние ги бараме од Тебе можеме сами да ги направиме, ама пак Тебе ти се обраќаме... Затоа - без никаква лоша умисла или потценување, а онака, искрено, од се срце и заради почит - кажи ми Господи - дали може нешто да направиме ние за Тебе?
Кажи Господи, тоа што прво ќе ти текне... Можеби можеме да помогнеме на бедните околу нас? Или можеби на старите и болните...? Можеби треба Господи да бидеме подобри со нашите родители, заради Тебе, ако не за друго? Или пак - со нашите соседи? Треба ли Господи да помогнеме на оние кои страдале во војните човечки, заради алчноста и суровоста наша, па макар да не ги познаваме? Да не има некаде гладни и жедни, за да ја поделиме вечерава, од Тебе Благословена Господи, со нив? Може некое дете вечерва не може да заспие, затоа што мама и тато се кај Тебе, па можеме да го утешиме и да го гушнеме, за и тоа сирото да знае што е љубов? А може ќе сакаш Господи да направиме нешто едноставно, за да не не мачиш многу (оти знам дека си добар Господи), на пример - да се насмевнеме утре на луѓето што ќе ги сретнеме на улица...?
Кажи ми Господи, побарај си и Ти, како ние секојдневно што бараме од тебе... кажи ни Боже, затоа што премногу сме слепи и глуви за да видиме и чуеме самите... кажи ни Боже, затоа што премногу сме зафатени од нашето секојдневие, за да мислиме на туѓото... кажи ни Боже, затоа што не ни текнува на нас самите, се додека некој не не потсети (иако не забораваме секојдневно од Тебе да бараме се и сешто)... Кажи ни Господи, затоа што се затворивме секој во сопствениот мрак и само зборовите ни се точни, а душите празни...
Кажи ни Господи - како вечерва да бидеме онакви, какви што Ти сакаше да бидеме, можеби ќе најдеме малку сили, време, воља и љубов, за да бидеме со Тебе...
Фала Ти Господи, Вечна нека Ти Е Слава.
Амин

Treba definitivno da se menuvaat rabotite kaj site verski zaednici, ne vo smisla na doktrinite, tuku vo postapkite i odnesuvanjeto kako luge vernici, bidejki so toa frlaat loso svetlo za Bog , kako i za nivnata religija koja ja pretstavuvaat.

Imeno, treba da se odi vo cekor so vremeto i da se oslobodime od suevernite raboti.

Na pr, vcera bese praznik sv. Varvara, koj nema nikakva vrska so paganskite obicai koi se praktikuvaat kaj nas.

Crkvata edno veli za Velikomacenicata, a narodot veruva deka toj den koj prv ke ti vleze vo domot(ili dukanot)ke ti donese kolku sreka ili blagoslov ke imas vo tekot na godinata.... Gluposti nevideni!

Nekoi toa navistina seriozno go sfakaat, sto toj den nikoj ne odi na gosti kaj nikogo, da ne go "polezi"(inaku toj praznik go vikaat na naski Polezarka), za nedaj Boze ako ne mu odi nesto na domot vo taa godina da ne go kolnat onoj sto gi posetil prv.

Smesno i zalno vo isto vreme... Ne znam kako podrugo da kazam