Писмени состави,семинарски...

luckyboy напиша: Ми треба состав или концепт како да напишам еден состав на тема „Партиотизам“ .  Ми треба за писмена по македонски јазик и требало да се пишува за македонштината и сл....Фала ....

ПАТРИОТИЗМОТ е љубов кон сопствената држава која се изразува на најразлични начини, а не само со пушка во рака. Еден од тие начини е зачувување, негување и правилна употреба на сопствениот јазик. Затоа почни со сопствениот патриотизам. Внимавај на правописот. Секогаш, пред да испратиш порака, прегледај ја, а потоа испрати ја. Исто така, колку можеш избегнувај странски зборови, како што е во случајов српскиот збор „фала“. Македонски е „благодарам“. Или, има уште еден многу убав стар македонски збор „сполајти“, кој во последно време многу ретко се употребува.Понатаму, бараш помош, но не наведуваш дали си во основно училиште или во средно, бидејќи (сигурно ќе се согласиш), стилот на пишување на деца од тие возрасти многу се разликува.И на крај, што е толку тешко за да неможеш самиот тоа да го сториш? Материјалот кој го учите во редовна настава е доволен да се напише убав состав. Исто така, обиди се да најдеш друга, додатна литература меѓу која и таа од интернет.Или во прашање е нешто друго? Немаш време (за да си бидеш со девојчето ) или те мрзи да пишуваш?

Изменето од Andjelina - 25.Февруари.2011 во 01:24

zive напиша: zdr.Mi treba sostav za makedonski jazik tema "Svet vo koj Ziveam" ve molam da mi napisete mi za vtora godina.cao

Светот во кој живеам е составен од прости материи и прости луѓе кои остануваат такви без разлика на удобностите и знаењата што ги стекнале. Простотилакот е дел од нашата традиција и грижливо го негуваме кој потоа дава плодови составен од себичност и незаинтересираност за секој оној од кого немаме корист. Склони сме и кон брутална сила кон оние на кои можеме да ја искажеме, но заради осуда од светот ни ја забранија и затоа ја искажуваме на горенаведените начини. Љубовта кон ближниот ја сваќаме како апел за хомосексуалност или перверзија со која тешко се сложуваме и затоа го правиме баш спротивното во знак на протест и несебично гледаме да се замразиме со интензитет во зависност од блискоста со личноста со која сме во интеракција т. е. што ни е поблизок му ставаме поголеми сопки и гледаме што повеќе да му го отежнеме животот за да имаме со кого да се тешиме кога ќе наидат тешки моменти кога мислиме дека цел свет не мрази, а најчесто е така, но охрабрува мислата дека не сме седеле со скрстени раце и .ние некому сме направиле да му биде лошо, ако не и полошо.
Најдобрите од нас во умешноста на простотилакот се најчесто видни личности кои ги има во политиката, шоу бизнисот и економијата. На пример нашите преставници од власта не бираат средства и начини да не вратат кон нашите корени и да ја побијат теоријата за Адам и Ева и не вратат кон одамна заборавените пештери во кои  нашите предци така убаво живееа и се слагаа на едноставни начини така да сега често вршиме пошумување за да си го повратиме заборавениот рај.
Во секој случај нас ни е добро и нема начин да не натераат или излажат да го измениме нашиот начин на живот...

КЛИМЕНТ   И  НАУМ ОХРИДСКИ

Охридскиот крај уште во втората половина на ВИИИ век станал привлечно подрачје за бугарската држава. За време на бугарскиот цар Борис македонските територии во воено-административен поглед биле опфатени во неколку "комитати". Охрид бил во комитатот што ги опфаќал Охридско-деволските краишта. Со вклучувањето на поголемиот број "склавини" во рамките на бугарската држава, бил прекинат нивниот самостоен развиток.

Во Охридскиот крај христијанството како официјална вера се наложило уште во ИВ век. Градот Лихнид од првата половина на ИВ век постанал дури и седиште со епископ.Со паѓањето на Охридскиот крај под бугарска власт, кнезот Борис и овде го наложил христијанството, затоа што тој сакал и преку црквата да ја зацврсти својата власт. Христинизацијата во Охридско особено се засилила по 864 година кога Борис прифатил грчки свештеници да ги покрстат поданиците на неговата држава.

Во 886 година Климент (Охридски) по краткото задржување во бугарскиот двор бил испратен во Македонија со важна државна мисија. Тој бил испратен во областа наречена Кутмичевица како учител. Областа ја опфаќала Југозападна Македонија и Јужна Албанија, со главните градови Охрид и Девол. Овие два градови тогаш биле седиште на соборните, односно катедралните цркви. За време на својата учителска дејност Климент имал голем број ученици. Бројот на таквите "избрани" ученици изнесувал околу 3500. Изградувајќи толкав број словенски црковен кадар, Климент за кратко време успеал насекаде во Охридско и низ Македонија да ја воведе словенската богослужба во возобновените и новоизградени цркви. Со таквата своја активност Климент ги удрил темелите на словенската црква во Македонија. По седумгодишна учителска дејност во 893 година Климент бил поставен од новиот бугарски владетел Симеон (893-927) за епископ на Дрембица или Велика. Бугарскиот владетел на местото на Климент за учител го поставил Наум. Неговата учителска дејност главно била насочена во градот Охрид, за што сведочи и манастирот, изграден на самиот брег на Охридското Езеро.

Како учител и епископ Климент заедно со Наума ги поставиле основите на т.н. Охридска глаголска книжевна школа. Самиот Климент напишал или превел околу 50 дела со што ги зацврстил темелите на македонската и општословенската литература и култура. Благодарејќи на дејноста на Климент и Наум, градот Охрид, во втората половина на ИЏ век израснал во еден од најразвиените и најпознатите средновековни словенски културни центри. Колку Климент и Наум биле поврзани со овој крај говори и фактот што и двајцата по нивната смрт биле погребани во манастирите што самите си ги изградиле на брегот на Охридското Езеро. Наум умрел 910, а Климент 916 година .

Св. Климентовото дело-поука за Велигден и похфала на нашиот блажен  татко и учител Кирил Филозофот

            Св. Кирил и Методиј на Словените им го дале најсилото оружје во борбата против асимилацијата-азбуката. Нивниот најистакнат ученик, доследен на делото на своите учители, со успех го продолжил нивното дело во ширењето на словенската писменост и култура. Овој ученик, основач на првиот унивирзитет во Охрид и прв словенски писател на патот на писменоста пишувал слова и похвали со кои ги водел верниците кон патот на светлината. Св. Климент во својата просветителска дејност посебно внимание им посветувал на верниците. Со своите дводелни морално-поучни слова ги поучувал верниците да ги почитуваат Божјите заповеди и да ги применуваат во живот,  на основните христијански добрини: вера, надеж и љубов кон Бога и Неговата црква и за прославувањето на празниците.

 Во „Поуката за Велигден“,  во првиот дел почнувајки со зборовите: „ Послушајте возљубени браќа и синови, да ви раскажам за силата и честа на овој ден, во кој нашиот Господ Бог го сотре ѓаволот...“ им го објаснува значењето на овој голем христијански празник. Во вториот дел ги поучува  како да се однесуваат во деновите на пости, во црква и дома. Потоа, на наредните миси со реторски прашања ги прашува за ползата од постите и ги бодри да издржат со зборовите“ Се ближи денот на нашето спасение“. На мисите ги повикува да ги отфрлат: злобата, гневот, срамните мисли,  а да ги возљубат : мирот, кроткоста, постот и чистотата.

Св Климент како писател во своите дела,  посебно место им посветил на своите сакани учители. Во едно од најпоетските и највдахновени творби , химната на љубовта и благодарноста „Похфала на нашиот блажен  татко и учител Кирил Филозофот“ му  оддава признание на својот учител за неговото големо дело. Похфалното слово се состои од 15 нееднакво  долги строфи. Секоја од нив започнува со „блажени“ и ги опева деловите на телото, усни, очите, лицето... на својот првоуичтел св. Кирил  Филозофот. Со избрани зборови ја опева целата негова личност и завршува со опевањето на неговата смрт. Словото обилува со бројни епитети и споредби, со пофалби и со разни украсни средства. Неговите најсакани изрази за споредба се: сонцето, светлината, зората, зраците и слично, кои му даваат на словото живот, светлина, оптимизам и надеж. Св. Кирил се споредува  со орел кој го прелетал целиот свет, со сонце кое ја озарува вселената. Користи цитати од псалмите:”Благодат се излива од Твојата уста, затоа Бог те благословил довека”. Св Кирил Филозофот е опеан како духовен учител и просветител на словенскиот народ и на целиот свет, апостол во кој  Премудроста Божја создал свој храм.  

„Поуката за Велигден“ и ,„Похфала на нашиот блажен  татко и учител Кирил Филозофот“   се од извонредно значење за историјата, литературата и постоењето на словенските народи. Тие беа, се и ќе бидат најбогатиот извор од кои се црпат податоци за првите словенски просветители,за вербата во Бога и христијанската вера.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:15

Чичко Горио : Љубовта со пари не се купува

Љубовта лугето ги прави среќни или ги фрла во очај. Љубовта која е фабула на романот Чичко Горио ги прави луѓето слепи на постапките на своите сакани.

 Таа го прати обидот на  провинцијалецот Ежен де Растињак да се пробие во високо друштво на  Париз. Овој сиромашен племич  сонува за   успех, слава, пари и љубов, но е приморен  да живее во сиромаштво Во бедниот пансион на Вокер   се запознава со чичко Горио, трагичниот јунак, кого го убива претераната, страсна родителска љубав спрема своите две ќерки. Несреќниот татко чија несреќа станува се поголема колку што расте неговата љубов спрема чедата, неговите две ќерки. По смртта на нивната мајка тој едноставно ги разгалил и незабележувајки ги претворил во нечуствителни, себични и неблагодарни изроди. Поведен од општо прифатениот критериум дека парите се она волшебното стапче во кое е содржана полнотијата на живеењето. Тој уште во нивното детство им купува скапи подароци со тоа искажувајќи им ја својата љубов, но таа релација е ѓаволски круг. Огромната љубов кон двете ќерки го фрла во судир со моралот. Тој  не само што успеал богато да ги омажи, односно да ја направи едната бароница де Нисенжен, а другата, постарата, грофица де Ресто туку одејки им постојано по вољата  полека станал и нивни проводаџија кој им наоѓа љубовници.  Постојано на услуга во исполнувањето на нивните желби тој, инаку успешен производител на тестенини, конечно осиромашува. Тие пак го посетуваат таткото  само кога   од него треба да  добијат пари, срамејки се од него обичниот граѓанин,  бидејки тие се движат во аристократските кругови. Горио умира сам. Во последните мигови го  негувале  Растињак и студентот по  медицине Бјаншо, кои  и погребот му го платиле. На погребот на несреќниот старец не се појавила ни една ќерка.  Немајки веќе што да им понуди, станува наполно неинтересен за неговите убави и богати ќерки, кои се производ на неговиот родителски однос кон нив. Родителот и неговите ќерки се слика на моралниот пад и обезвреднување на семејната врска. Некогашниот господин Горио натрупува богатство и создава положба на своите  ќерќите , кои се однесуваат со него како со "лимон, кој " откато бил исцеден до капка... го фрлаат  .Само парите ли са причина за тоа? Опшеството? Трагичната заблуда на стариот милионер? Несовршенството на човешката душа, која не ја познава благодарноста? Можеме да судиме од секој агол  и секој одговор ќе носи дел од вистината.

Тажна е  приказната за   пожртвованиот татко на   себичните и неблагодарни ќерки, Уште потажна е сликата на младиот скороевич Растињак, кој ги истражува патиштата кои   водат во   високото друштво, откривајки ги парите како основна движечка сила.  Најтажно е што и двајцата на крај разбираат дека љубовта со пари не се купува.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:13

Јоаким Крчовски

Патот на ослободување од заостанатоста и стапување во редот на културните народи е непрооден и тежок.  Трасирањето на патот  на писменоста е од во трње. Само желбата и потребата за запишување на животописите на своите чеда и нивното оставање за идните поколенија  го прави издржлив одот низ трње.  Токму таков е одот низ историјата на македонскиот народ. Живеејки во темницата на неписменоста опстанал благодарение на своите чеда желни за зачувување на верскиот  и националниот идентитет. Таков од низ трње имал и Јоаким Крчовски.

Јоаким Крчовски се појавил на македонската сцена на преминот на 18 во 19 век. Неговиот животопис е некомплетен и не се знае каде се родил и каде умрел. Според народните преданија негови места на раѓање се Осломеј, Кичевско според кое се претпоставува дека и го добил презимето Крчовски или некое Кривопаланечко село. Биогравски податоци  не можат да се прочитаат ни во неговите дела. Во нив според редоследот на издавање може само да се прочита за неговиот напредок од “даскал до монах и од монах во јеромонах”. Тој е еден од првите учители во манастирските училишта во кои наставата се изведувала на народен јазик. Овој деец и просветител животот го посветил во пишување и печатење книги на маедонски народен јазик. Пишувал на кратовско-кривопаланечки говор со јазични примеси од западномакедонскиот и старословенскиот говор. Стилот на пишување му е раскажувачко-полемички. Речениците му се долги со вметнати зборови и изрази кои ја отежнуваат јасноста и разбирливоста. Користи и прашални реченици кои звучат како одговори.  Напишал 5 книги кои ги отпечатил во Будим ,центарот на културниот развој на многу народи од тоа време. Неговите дела се со верско поучување.

Првото дело на Крчовски е “Слово исказаное заради умирание”. Иако е анонимно ова дело според стилот и јазикот на кој е напишан му припаѓа нему. Второт дело “Повест ради страшного и втораго пришествија Христова” е излезено од печат во 1814 година. На насловната страна стои дека е “списана од хаџи Јоаким даскала”. Книгата има 46 страници и содржи две беседи: едната за Исус Христос, а другата за пророкот Даниел. Со оваа книга им порачува на “некнижните” и “простејши” луѓе да се придржуваат кон Христовото учење бидејки Исус пак ќе дојде на земјата и ќе им суди за лошите дела. и третото дело “Митарства” е со верско морализаторски карактер. На 62 страници се на напишани апокрифни легенди за патувањето на човечката душа  по смртта. Таа на својот пат до рајот треба да помине 20 митници (царински станици).  Во 1817 година излегува од печат “Чудеса пресветија Богородици” а две години подоцна “Различни поучителни наставленија”.  Последното дело на Крчовски е најголемо. Тоа е зборник од 310 страници. Во него со текстови од “Евангелието” и “Стариот завет” ги подучува луѓето да живеат според христијанскиот морал. Ги набројува “грехови” на луѓето: пијанството, лакомисленоста, суеверието, грабежот и др.  Ги напаѓа богатите дека богатството го стекнале со труд на сиромасите. Им порачува на луѓето дека треба да читаат бидејки читањето е храна за душата, а книгата го подигнува умот. Во оваа книга, во “Словото заради завист” кое е преземено од Библијата  ја открива својата желба да поучува и воспитува за зависта како негативна особина. Зависта е извор на сите невољи како на небото меѓу ангелите, така и на земјата меѓу луѓето. Зависта била причината поради која братот убива брат и поради што на земјата почнало да се лее крв.

Просветителскиот дух на Крчовски воглавно бил насочен кон ширење на морални поуки.  Учејки го народот да ја сака верата, го научил да го сака и националното. Само со љубов кон христијанството опстанало и националното. Делата на Крчовски одиграле голема улога во тој долг пат на опстанок, пат полн со “прокљатија” и “всепоганија”.

Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:16

Данте Алигери и Франческо петрарка- Љубовта во нивните дела

Љубовта како мотив, воздишките за саканата жена, која е воздигната и недостапна, болката, тагата и страдањата од невозвратената љубов  се  инспирација за уметничко творештво кај многу уметници низ вековите.   

         Судбинскиот  ден во    живот на францеско Петрарка бил  денот  кога  прв пат ја здогледал  убавата Лаура. Тоа се случило на Велики петок  кога ја видел во црквата  Св.Клара и смртно се заљубил во таа  плавокоса убавица, Тој безнадежно се вљубил во неа иако била мажена за грофот  Хугот и имала  11 деца. Овој сеизмички емотивен настан доведе до излив на стихови кои траеја многу години. Лириката за Лаура создаде долго патување во себе - испитување во невидени рамки, речиси психолошка автобиографија во стихови. Иако не  му ја возвраќала љубовта  и останал  верен и после  смртта била муза на   неговото поетско творештво и ја  воздигнувал  до симболот на славата, Во нејзина  чест  напишал голем број песни со  трајна  убавина  , Додека  Данте својата Беатриче ја воздигнувал до свемирот  ,Петрарка го носел свемирот во Лаура и така од нејзе и себе створил свој свет. Неговата  љубов не е боженствена  туку вечна препрека  за која   тој е  свестен,па против нејзе секогаш се  бори,за да за час повторно и се  препушти, Лаура како симбол често се поистоветува  со ловорот,а љубовната страст  со желбата  за слава. За разлика од него Данте бил   заљубен во Фирентинката  Беатриче Портинари, така речи цел живот. Прв пат  ја видел  како 9-годишник и  после десетина   години повторно се  заљубува во нејзе. По смртта на  Беатриче телесната  љубов спрема неа  преминува во  духовна во  неговата ''Боженствена комедија''. Колку неговата љубов конБеатриче е голема зборува и тоа што тој  нејзе  ја сместува во рајот, во последната свера наречена Емпириј односно почеток на сите почетоци, таму каде што бил Божјиот престол, каде до него седела Богородица,а пред нозете на Богородица,Беатриче. како симбол на чисто суштество кое  моќ да го поведе низ деветте кругови на рајот,каде што според заслугите се наоѓаат распоредени душите.Кај Данте наидуваме на три различни нивоа на љубов: најниското:  телесната, земската љубов, високото, духовната: љубовта спрема мртвата Беатриче  највисокото ниво, љубовта спрема сопствениот дух.

Љубовта како мотив, воздишките за саканата жена, која е воздигната и недостапна, болката, тагата и страдањата од невозвратената љубов  кои беа  инспирација кај  Алигери и  Петрарка во нивната поезија  кои ја достигнаа светската слава, станаа вечна инспирација кај многу нивни следбеници.



Изменето од Перун - 16.Март.2009 во 20:17

Пиши нешо како: ``Светот и животот многу денес се разликува многу од она што беше пред неколку години. Технологијата, науката, медицината од ден на ден напредува со цел да му овозможи на човекот подобар живот и побрз пристап до најпотребните работи. Ако во минатото основен алат за работа беше каменот денес таа работа се извршува со најсовремени машини. Ако во минатото ни беше потребно од еден во друг близок град да стигнеме за 3 саати денес за 3 саати може да отиднеме во друга држава . Условите за живеење денес се многу подобри за разлика во минатото. Имаме поголем избор на најразновидни нешта ( тоа у бизнисот се вика асортиман ) Во минатото денес имало и многу неизлечливи болести. Денес скоро секоја болест може да се излечи само со еден единствен лек благодарејќи на години и години истражувања на научниците. Ако во минатото автомобилот беше луксуз денес него може да си го дозволи скоро секој Човековата љубопитност кон она непознатото замина до таму што луѓето успеа дури и да заминат на Месечината и да сфатат многу повеќе за она што им било до тогаш НЕПОЗНАТО.
И погледот на живот е многу изменет. Денес за разлика од робовладетелското општество немаме робови кои се малтретирани и им се укинати човековите права. Денес сите луѓе мора да ги почитуваат човековите права. Како што се менува времето се менува и државното уредување. Живеевме во капиталистичко општество, сега сме демократија а во иднина....Којзнае, најверојатно безредие - АНАРХИЈА ``
Ти сега изврти го малку ова додај нешто, зш толку од мојата инспирација....