Секс - како вие гледате на него?

KINGDAVID напиша: Asya напиша: makarios напиша: Asya, ти даваш паушални изјави (мислејќи дека изнесувам мое мислење.. да, да - лукаво сум постапувал што не сум го наведувал изворот!!), а после кога ќе ти ставам очигледни цитати од Светите Отци, ти ги испревртуваш нивните зборови.Патем, ме обвинуваш за работи кои не сум ги рекол. Svetite Otci ne se zanimavale so "sex" i brak, tuku nivnite dela povekje se odnesuvaat na monashkiot i otshelnichki zhivot. A ti si toj, koj gi iskrivuva nivnite zborovi, se fakjash za oddelni citati i pogreshno gi tolkuvash von kontekst, obiduvajki se da dokazhesh deka monashtvoto e posebna kasta. Jas velam deka brakot e blagosloven, a sekomu ne e dadeno da bide monah. Vo pravo si Asya. So vakvo iskrivuvanje na Svetoto Pismo lugeto uste tolku ke se oddalecuvaat od Crkvata, zatoa sto brakot e sveta zaednica od Bog, a monaskite razmisluvanja za brakot se sosema druga rabota, tie ziveat drug nacin na zivot. Da ne me sfati nekoj pogresno, ne go kritiziram monastvoto. No ako se prezentira vo javnosta deka seksot vo brakot spored Pravoslavnata Crkva e grev, ( a Bog vo Svetoto Pismo veli deka e blagoslov, vidi Izreki 5:15-21; Evreite 13:4 , posebno 1 Korintjanite 7:2-5.) togas ne cudete se zosto se crkvite prazni , dragi braka monasi; Sekoe dobro, pozdrav!

Ete, taka gi nauchil dedo Naum, deka monashtvoto e posebna kasta, i samovolno go tolkuvaat Evangelieto i delata na Svetite Otci, spored nivnata asketsko - isihastichka "Makedonska" shkola. Videte, kolku se zabludeni! Tie ne ja razbiraat osnovata na hristijanstvoto, no se zanimavaat so Svetite Otci, i manipuliraat so nivnite zborovi! Aj, neka kazhat shto velat Svetite Otci za raskolot!


Gi predupreduvam site svesni lugje: Stojte podaleku od vladikata Naum, i pazete gi svoite cheda, da ne padnat vo negovata mrezha.

Изменето од Asya - 06.Декември.2008 во 18:58

Опитен напиша: Светото Писмо треба дас е чита цело, како една сеопфатна целина. Покрај Светото Писмо според Православната традиција паралелно на него се користи и Светото Предание рамноправно на Светото Писмо, затоа што тоа е продолжение на Светото Писмо и живото на Светиот Дух во Црквата преку светите Отци. Од сите овие извори можам да заклучам дека човекот е создаден според образ и подобие Божјо. Односно добар и свет со призвание да стане совршен до подобието Божјо. Тоа совршенство е духовно совршенство. Совршенство се состои кога ке се издигнеме над сета природа и постанеме повисоки од ангелите на небесата, односно продуховени, а поред тоа и телото треба да се продухови, како што било и продуховено телото Исусово по воскресението. Тоа му било дадено на Адам во рајот. Но Адам место да му се предадее на духовното и да напредува во благодатта на Светиот Дух, тој се острастил на телесното. Во него се појавила старста кон телесно задоволување. Згрешил. паднал. И жто се случило? Му се отвориле телесните, односно страсните очи. Видел дека жената е гола, односно телесно ја посакал. Но таа била гола и пред да падне, зошто не ја гледал тогаш? Затоа што до тогаш, во него не постоела телесната страс на блудот. Таа била негова жена но сепак кон неа погледнал блудно. Тоа е последица на падот. Од тогаш човештвото се наога во една агонија за негово избавување. Тоа го направил вториот или нов Адам, кој се родил од девојката Марија. Зашто се родил на натприроден и безгешен начин и зашто баш од Марија? Новиот Адам требало да се роди од Пречиста девојка и на чист начин за да не биде наследник на падната Адамова природа и гревот и за да може да не биде извалкан од него и го победи. Човештвото чекало со векови за да да се најде во него достојната и во нејзината пречиста утроба да се роди. Затоа е таа толку голема слава кон Богородица. да не беше таа ние сеуште ке пребиваавме во гревовите и умиравме во адот. Таа е неспоредливо пославна и повисока од секое творение и од Ангелите на небесата. ВНовиот Адам откако со своето раѓање ја победи падната човекова природа му остана уште да ги победи гревот, смртта и сатаната. Тоа тој го направио со примерот со својот живот. Не направи грев, со својата смрт, смртта со победи и и со воскресението ги разгуши занданите пеколни и ги ослободи сите кои го прифатија за вистински Бог. Смртта и пеколот неможеа да го задржат затоа што над него наемаа власт. Не како Бог, туку како совршен човек. Бидејќи во него грев немаше. Но се воплоти и стана човек за да го избави,подигне обнови и обожи паднатиот човек. Новиот Адам, Христос, го покажа, објави вистинскиот човек што Бог го создаде, а стариот Адам, преку прстапувањето го унакажа и го уништи. Сега имаме два критериума. Стариот паднат Адам, кој се огледува во сето падната човештво и Новиот Адам, Христос, Адам пред падот во рајот. Сега прашањето ни е: Кон кој Адам ние сакаме да се стремиме? Ако сакаме да живееме според критериумите и нормите од овој свет и век ке бидеме слични на стариот, паднат Адам и ќе бидеме заробени од страстите и ќе умираме во своите гревови за во Пеколот или сакаме да бидеме како Новиот Адам, Христос, и да живееме свето, слободно и бестасно имајки апослутна контрола над сите начи помисли, желби и чувста и ке го наследиме рајот со сите негови радости. Патот на стариот Адам е широк и послан со секакви задоволстава и наслади од овој свет и век, а Патот на Новиот Адам е тесен и терновит, во воздржание и подвиг. Секуалните задоволувања се полод на телесните старсти на стариот, паднат Адам и во нас и кај оние кои неможат да се воздржат се индикатор дека сме заробени од таа старст, а секоја страст е грев и оддалечување од Бога. Бог во нас всадил природните старсти, но ние сме ги испревртиле во и сме ги направиле противприродни. Така и природната стаст, односно енегија, на љубов, ние сме ја претвориле во неприродна страст за блуд. Најблагословените човекови органи сме ги претвориле во најсрамни. Изборот е наш. Ако сакаме да се стремине кон стариот Адам да се оддадеме на неконтролирано задоволување. Ако сакаме да се стремиме кон Новиот Адам, Христос, да се подвизуваме и воздржуваме. Секој според силите, а Бог е милОсотив секој кој има смирение и покајание до го помилува и спаси. Но смирение и покајание заради својата немоќ, а не гордост и суета во својата прелест. Според Светот Писмо и светите Отци, сексот во бракот е дозволен само ако е со цел од таа заемна љубов на сопружниците да се роди нешто убаво, нов живот, нов човек, а ако е задади задоволување на блудната старст во нас тогаш е ДОПУШТЕН заради нашата падната и немоќна природа а НЕ И БЛАГОСЛОВЕН. Допуштено е различно од благословено. „А јас ви зборувам за Христа и Црквата„

Pa, prochitaj go vekje ednash Svetoto Pismo "celo", a ne ovde da gi preraskazhuvash svakjanjeta na dedo Naum!
Vo Svetoto Pismo, Hristos veli: "Zatoa chovekot kje gi ostavi tatkoto i majkata, i KJE SE PRILEPI KON ZHENATA SVOJA, I OBATA KJE BIDAT EDNA PLOT. Taka shto, tie vekje ne se dvajca, no edna plot. I taka, toa shto Bog soedinil, chovekot da ne razdeluva". (Matej,19:5,6).

Kako mazhot i zhenata se soedinuvaat vo edna plot?


Nepotrebno e da se filosofira za sostojbata na Adam pred padot, bidejki toj padnal, a chovechkata priroda e padnata, dodeka brakot mu e daden na chovekot na spasenie. Vprochem, stariot Adam ne e unishten, ami e pravednik vo Carstvoto Nebesno. Hristos sam slegol vo adot, i megjudrigite Bozhji ugodnici, prvi gi izbavil Adam i Eva. Nam ni e dadena mozhnost vo Hrista da se ispravime, a sekoj po svojata sila mozhe da izbere monashtvo i celomudrenost ili brak.


Brakot e Sveto Tainstvo, vo koj sopruzhnicite stapuvaat dobrovolno, a kolku se sakaat i nivniot intimen zhivot, e nivna rabota. No, Pravoslavnata Crkva za osnova na brakot ne go smeta potomstvoto, tuku ljubovta, vrz koja se gradi brachnata zaednica, a dali i kolku deca kje se rodat, zavisi od Voljata Bozhja. Bezdetnite brakovi se ednakvo blagosloveni, i ni najmalku ne znachi deka treba da gi prekinat polovite odnosi, samo zatoa shto ne mozhat da imaat potomstvo.

Brakot e blagosloven, a polovite odnosi vo brakot se BRACHNA DOLZHNOST, na koja mazhot i zhenata se obvrzuvaat pri stapuvanjeto vo brak (da bidat edna plot), a tvoeto umuvanje e izilishno i nema vrska so Svetoto Pismo ni Svetite Otci.


Изменето од Asya - 06.Декември.2008 во 20:01

Asya, imash eden propust vo citiranjeto. Si napishala:

"... chovekot da razdeluva". (Matej,19:5,6).

Treba da stoi:

... chovekot da NE razdeluva". (Matej,19:5,6).





Изменето од Messenger - 06.Декември.2008 во 19:46

makarios напиша: Asya напиша: makarios напиша: Asya, ти даваш паушални изјави (мислејќи дека изнесувам мое мислење.. да, да - лукаво сум постапувал што не сум го наведувал изворот!!), а после кога ќе ти ставам очигледни цитати од Светите Отци, ти ги испревртуваш нивните зборови.Патем, ме обвинуваш за работи кои не сум ги рекол. Svetite Otci ne se zanimavale so "sex" i brak, tuku nivnite dela povekje se odnesuvaat na monashkiot i otshelnichki zhivot. A ti si toj, koj gi iskrivuva nivnite zborovi, se fakjash za oddelni citati i pogreshno gi tolkuvash von kontekst, obiduvajki se da dokazhesh deka monashtvoto e posebna kasta. Jas velam deka brakot e blagosloven, a sekomu ne e dadeno da bide monah. Јас веќе ти кажав, дека тоа е толкување на Свети Серафим Роуз.

Ako znaesh od kade dovagja Sv. Serafim Rouz, togash i negovite zborovi bi trebalo da ti bidat jasni. No, koj mozhe da reche deka brakot e greshen, koga Hristos go blagoslovil?

Asya напиша: Brakot e Sveto Tainstvo, vo koj sopruzhnicite stapuvaat dobrovolno, a kolku se sakaat i nivniot intimen zhivot, e nivna rabota. No, Pravoslavnata Crkva za osnova na brakot ne go smeta potomstvoto, tuku ljubovta, vrz koja se gradi brachnata zaednica, a dali i kolku deca kje se rodat, zavisi od Voljata Bozhja. Bezdetnite brakovi se ednakvo blagosloveni, i ni najmalku ne znachi deka treba da gi prekinat polovite odnosi, samo zatoa shto ne mozhat da imaat potomstvo. Brakot e blagosloven, a polovite odnosi vo brakot se BRACHNA DOLZHNOST, na koja mazhot i zhenata se obvrzuvaat pri stapuvanjeto vo brak (da bidat edna plot), a tvoeto umuvanje e izilishno i nema vrska so Svetoto Pismo ni Svetite Otci.

Не сум религиозен и највероватно нема да бидам во догледно време,но не знам што ќе донесе утрешнината и деновите после неа,значи се е можно па дури и да станам верник.
Твојот пост што го цитирам Asya ги има најмудрите зборови во оваа тема.Со еден збор авал да ти е.
Членовите кои сакаат сексуалниот живот во брак да го направат како најголемо зло нека се обидат на секоја потенцијална припадничка за свој брачен партнер да и го кажат тоа пред брак,па тогаш ќе видат како таа ќе изреагира кога ќе и кажат дека планираат да имаат секс со неа само заради размножување.
Се читате ли вие што сакате да го сатанизирате сексот што пишувате ли?-Срамота е ова што го пишувате,не можам да поверувам во ова што се пишува,уште пострашно е што тоа го пишуваат мажи.

Ochebijno, povekjeto lugje imaat pogreshno svakjanje za brakot, a najverojatno odtamu proizleguvaat nedorazbiranjata i razvodite.

Prethodno obrazlozhiv deka monashtvoto, koe e povisoka forma na duhoven zhivot, a ne posebna klasa vo Crkvata, kako shto smetaat duhovnite cgeda na "dedo" Naum, i semejstvoto (brakot), ednakvo im se potrebni na Crkvata i opshtestvoto, i namesto da se natprevaruvaat, treba da se nadopolnuvaat. Vo sekoj sluchaj, ispravno i poarno e chovekot da bide dobar soprug i grizhliv tatko, otkolku losh monah, i obratno, bidejki sekomu ne se dadeni isti darovi. Zatoa, sekoj za sebe treba da odluchuva, i nikoj ne smee da ja nametnuva svojata volja vrz drugite. Chovekot treba slobodno i dobrovolno da vleze vo monashtvo ili brak (koj kade e povikan), bez da go osuduva drugiot, koj napravil poinakov izbor. Potrebno e da znaeme deka sekoe pravo dovagja vo paket so dolzhnosti. Pravoto na manashtvo ima monashki dolzhnosti, koishto go obvrzuvaat monahot na poslushanie kon postaveniot duhoven avtoritet i red drugi pravila, koi se odnesuvaat na monashkiot zhivot. A pravoto na brak dovagja so brachni dolzhnosti. Vo manastirite, za monasite vazhat monashkite pravila, a vo brakot vazhat brachnite i semejnite pravila. Sekoj treba da mu sluzhi na Boga vo svojot povik, bez da se sporeduva so drugite.

Brakot ne e meden mesec, ni legalizacija na sex, kako shto nekoi miluvaat ovde da go prikazhat, ami e realen podvig. Vo hristijanskiot brak, chovekot se otkazhuva od svoeto ego, stavajki se vo sluzhba na drugiot (mazhot vo sluzhba na zhenata, a zhenata vo sluzhba na mazhot, barem taka bi trebalo da bide), i zaednichki se usovrshuvaat vo Boga. Znachi, vo hristijanskiot brak najvisoko mesto ima Bog, vo Koj mazhot i zhenata se duhovno obedineti, i Koj e centar na nivnoto vnimanie, bidejki patot na brakot vodi kon Boga, a ne kon zemnite zadovolstva, no toj e dozhivoten proces na usovrshuvanje, t.e. borba, koja trae dodeka chovekot zhivee na zemjata. Da se bide vo brak, pokraj ispolnuvanje na osnovnite brachni dolzhnosti, koishto se odnesuvaat na brachnata postela i nejzinata chistota, znachi da se prifatat kako svoi ne samo doblestite na drugiot, ami ednakvo, manite i bolestite; da se primi i podeli ne samo bogatstvoto i zadovolstvoto, tuku i bedata, bolesta i nesrekjata. Koga chovekot stapuva vo brak ne mozhe da predvidi shto mozhe vo idnina da se sluchi, no treba da e svesen za svoite dolzhnosti, na koi se obvrzuva, a pred se, na vzaemna predanost i vernost. Koga osnova na brakot bi bile decata, toj bi se raspadnal pri prvata beda, osobeno ako ostane bezdeten. Zatoa, za da opstene hristijanskiot brak i pravilno da se dvizhi kon Boga, neophodna e ljubovta kako osnova na brakot, dodeka semejstvoto e osnova na Crkvata Hristova, a dobriot zhristijanski zhivot, e izvor na lichno i opshtestveno bogatstvo.

Изменето од Asya - 06.Декември.2008 во 20:53

da ne se preopteretuvate premnogu...makarios bratce