Само Љубовта е вистина, се друго е...

пред и да почнам неѓто да пишувам на темава, најпрво ќе ве замолам за прошка бидејки јас ја почнав, а баш мене немаше. едноставно, проблемите и обрските си го прават своето. И сега пак така набрзина и на кратно оти веќе неможев да издржам, совеста ме гризаше.

Според мене, вистината неможе да биде субјективна и променлива. Таа е една. Ова го велам затоа што логично е дека ако нешто нее вистина е приближно до вистината или лага.

Вистината, според мене е една и е суштински поврзана со Бога. Бидејки Бог е еден и тој е апсолутен и непроменлив, тогаш логично е и вистината да ја бараме во Него.

Бог Света Троица; Отецот, Синот (Словото) и Светиот Дух. Светиот Дух е Духот на Вистината, Синот, Словото Божјо, е самата Вистина,Кој зради нас и нашето спасение се воплоти и стана Човек и ништо не донесе Свое на земјата туку се што има е од Отецот.

Словото Божјо е суштата вистина.

Човекот е створен да ја познава вистината и од почетокот бил во Вистината затоа што таа од друга страна е света и чиста и ослободува и се препознава само со љубов. Но откако човекот згреши во него се поремети природнитото устројтво, ја прифата луциферската лага и повеќе ја засака творевината, односно животот во лага и илузија отколку Вистината и Бог и затоа природно беше да отпадне од вистината, од Бога. Ја замиени лагата со вистината.

Нема ништо заедничко мегу вистината и лагата, меѓу светлината и темнината.

Тој од свет и просветлен се помрачи и го загуви сетилото за препознавање на доброт и злото и тоа беше во сустина забранетото дрво во рајот. Тој го проба предвреме и...

Умот, кој е гносеолошкиот орган за познавање на вистината му се помрачи па според тоа и неможеше да гледа јасно и ја препознава вистината. Гревот е причина за тоа и се додека сме грешни неможеме да гледаме јасно туку се како преку огледало,како што вели св.ап.Павле.

Тоа огледало може да биде појасно или понечисто а се зависи од гревот. Гревот е валкање на совеста и помрачување на умот. Според тоа ако сакаме јасно да гледаме односно да ја препознаваме вистината, ќе требаме и да престанеме да грешиме и го чистиме срцето од страстите и во колку тоа се чисто во толку и енергијата на умот се просветлува и умот станува чист и просветлен. Патот до тоа го покажал Исус Христос, Кој сам за Себе кажал дека Он е тој пат, живот и вистина. По него изоделе светите Апостоли и сите светии и го познале Бога односно ја познале Вистонат и за неа и на нас ни посведочиле. Но Светиот дух , Кој живее во Црквата и до ден дена прави да секој лично, во зависност од својот избор , може да ја спознае вистината.

Па да не должам многу а и ќе морам да одам ќе завршам со заклучокот дека вистината е една и е од Бога, односно Самиот Он е вистина, а тоа дека секој неможе да ја препознае подеднакво, не е проблем во нејзината суштина, туку во нашата енергија. Таа во нас не е подеднакво чиста и јасна и извалкана од нашите страсти.

Marko sk напиша: Опитен напиша: ... Тој од свет и просветлен се помрачи и го загуви сетилото за препознавање на доброт и злото ... Opiten, neshto ne mi stima ovaa konstatcaija, zarem e vozmozhno svet i prosvetlen um da se pomrachi ? ne ti se chini deka vakvata konstatacija e imanentna samo za nashiot neprosvetlen um, pa mozheme da nosime vakvi sudovi ?

Не брате, туку обратно е.

Никој и ништо од она што постои не е вечно и апсолтно освен Бог. Он е бесконечен и беспочетен и нема причина на своето постоење, односно егзистира од секогаш и немало време Кога он не постил, но заради љубовта своја Он он ниошто предходно постоечко, споед својот образ и подобие го создал човекот свет и просветлен со сите особини кои ги поседува и Бог.

Он го создал свет по природа, затоа и ние треба да бидеме свети, но со можност да расте духвно и да се изградува до подобието негово односно до обожение по благодат.

Според тоа, човекот и се што е човечко подложи на промени. Бог тоа го зацртал тие промени да се позитивни, но и заради слободната волја что му ја дал, човекот можел да го одбери спротивниот процес, односно да назадува и се променува на негативно и лошо.

Што тој избрал, знаеме, па според тоа и место неговиот ум да се просветлува со нестворената благодат Божја и се приближува во познанавањето на Бога, а со тоа и на себе и се створено, тој ја помрачил неговата енергија и го помрачил умот со што ги испревртил вредностите. Ова ни е познато од последиците денес.

Опитен,
    
ajde da se prefrlime na tvojot teoloshki teren, bidejki nauchniot ne samo sto izgleda ne se razbira, tuku i se otfrla kako subjektiven (?) i neodrzhliv (?).

Vo svetov postojat tri osnovni teoloshki principi na pretstavuvanje na Boga i chovekot, a so toa i na nivnata megjusebna relacija i "vistinata" kako niven derivat.

Ednata (Judejstvo, Islam, teoloshkoto Hristijanstvo i Ortodoksen Hindiuzam) veli, Bog e neshto nadvor od negovata Kreacija, a so toa i od nas. Vtorata (Budizam i Dzhanaizam) veli Bog ne mozhe da bide nikade na drugo mesto osven vo nas samite. Isusovoto propovedanje veli Bog e vo nas i nadvor od nas ("Jas sum sin chovekov i sin Bozhji").

Za prvite znachi, Bog e nekakov grnchar koj si pravi grninja spored negovata volja i dolkolku po nekoja prichina ne mu se dopadnat gi krshi i pochnuva povtorno so svojata rabota... Grneto nema nikakov udel vo Negovata Kreacija, tuku e samo nus-produkt od negovite idei i zhelbi, neshto sto egzistira edinstveno dokolku odgovara na Negovite momentalni propozicii. Zatoa morame da se odnesuvame potpolno pokorno sprema nashiot grnchar i da stoime onamu kade sto ke ne smesti vo negovata rabotilnica. Bidejki grneto nikogash ne mozhe da bide grnchar, sekakva pomisla za aktivno sporeduvanje megju niv dvete e najgolemo zlo. Kako mozhe chovekot da se sporeduva vo bilo kakov kapacitet so Boga??? Produktot si ostanuva zasekogash produkt, a negoviot proizvoditel sekogash negov proivoditel, pa sekoja pomisla za neshto drugo e besmislena i anatemisana. Sekoja neposlushnost vo toj aspekt se kaznuva so egzekucija bidejki - ne smee da se naluti grncharot koj, spored raspolozhenieto, mozhe da go skrshi grneto... Poradi toa neka ne zachuduva faktot zoshto vernicite koi plachat pred zidovi, onie koi zaedno se poklonuvaat do zemja, kako i tie koi se krstat pred ikoni, prvi posegnuvaat po oruzhje vo odbrana na nivniot veruvanja. Tie bukvalno se borat za naklonosta na onoj sto gi sozdal, a so toa i za svojot opstanok. Za niv Toj e Apsolutnata Vistina i nema da dadat shansa da se postavi prashanje na somnevanje vo vrska so toa. Zatoa ovie teologii razvile sekakvi mozhni zakoni, obozhavanja, molitvi, gradenje hramovi, zhrtvuvanja, slikoviti prezentiranja na Apsolutnoto, obichai i teoloshka ornamentika od najvisok stepen.

Za vtorite, Bog e vushnost chovekovata dusha i kako takov ne mozhe da se naogja nikade nadvor od chovekot. Toj ne se naogja vo kamenja, rastenija ili zhivotni. Bog i chovekovata svest se edno isto koe se manifestira kako razlichni formi spored razbiranjeto na nashiot um i zatoa nema nikakva logika da se pravat hramovi, obichai i molitvi prema Nego. Kako mozhe da se molish ili da si davash zrtvi na samiot sebe si? No zatoa treba da meditirash, da stanesh svesen za svoeto sebstvo.

Ovie dve teologii gi reprezentiraat dvete krajnosti na chovekovoto veruvanje.

Isus proklamira deka nitu ednoto, a nitu pak drugoto ne e potpolno tochno, tuku deka vistinata e na sredinata. Nie ne sme nitu Apsolutni Beznachajnosti, nitu Apsolutni Bogovi. Nie sme seopfatnost, nie go sintetizirame Bog vo nas i istovremeno sme svesni za Negovoto egzistiranje nadvor od nas. So sozdavanjeto na svojata Kreacija, Bog se stopil so nea. Zatoa Kralstvoto Bozhje ne e nitu gore, nitu dolu, nitu levo, nitu desno... toa ne e specijalno locirano na nitu edno mesto i istovremeno se naogja nasekade, vkluchuvajki ne i nas samite.

Isus veli, ako se osoznaete sebe si, vie ste go osoznale i Boga, ako go osoznaete Boga, vie ste se osoznale sebe si. Kralstvoto Bozhje e vo vas i vie ste sekogash so Nego. Nemate potreba da odite nikade za da go sretnete Nego, ne vi trebaat nikakvi posrednici za da govorite so Nego, toj vi shepoti postojano, no vie treba da se obidete da go slushnete Negoviot glas. Ushte povekje, Isus veli ako se osoznaete sebe si kako Negov del, togash ke bidete dareni od Nego so onoa sto go poseduvam i jas sega. Zatoa, ako mi veruvate mene, ke mozhete da gi pravite site onie raboti shto gi pravam i jas, pa i povekje od toa. Toa vi e GARANTIRANO od Boga, kako Negovo chedo, vo onoj moment koga ke vidi deka ste go osoznale vo sebe.

Koga ke se razbere ova, togash se razbira deka Vistinata e del od nas isto tolku kolku sto e del od Nego i seto onoa sto stvoril Toj. Togash se razbira deka Vistinata ne e neshto oddeleno od nas, tuku direktno zavisi od nasheto spoznanie i razbiranje za sebstvoto na Kreacijata i Kreatorot. I togash, i samo togash, duri i chudata stanuvaat Vistina i sekojdnevie.

Изменето од Messenger - 01.Декември.2008 во 18:37

Sega, ne razbiram, dali se soglasuvahs so mene ili ne?

P.S. Go popraviv mojot komentar kako sto sugerirash ti na pochetokot.

Sekogash ja prifakjam vistinata i sekogash se koregiram koga ja pronaogjam parche po parche vo mozaikot na Kreacijata, a ti?

I toa e Religija!

Navistina ne znam sto e poentata na tvojata posledna replika? Jas samo potvrdiv deka se slozhuvam so tebe i deka za mene toa pretstavuva Religija:

spiros напиша: Messenger напиша: Sekogash ja prifakjam vistinata i sekogash se koregiram koga ja pronaogjam parche po parche vo mozaikot na Kreacijata, a ti?    Сè друго би било или индивидуален или колективен егоизам и далеку од ХРИСТА!

A za toa, koj kako ja definira i ja razbira religijata, ne zboruvam. Sekoj neka gleda na nea kako sto saka. Sekogash sum velel deka onoa sto drugite podrazbiraat pod zborot religija, za mene ne e nishtio drugo tuku teologija.

Изменето од Messenger - 01.Декември.2008 во 22:47