Втора шанса

Заслужуваме ли сите втора шанса за што и да станува збор? Колку ваквиот начин на постапување го поитоветувате со фразата дека човечки е да се греши, па му давате секогаш втора шанса на другиот, или пак сметате дека за некои работи едноставно нема прошка? Дали можете да простите, но истовремено да не му овозможите нова шанса на оној кој ви згрешил, па макар не и намерно или целосно по сопствена вина? Колку мислите дека тоа е правилно, и воопшто дали е правилно да им се простува и на оние кои свесно не повредиле или пак поправилно е да се држиме до својот став и да не попуштаме само за да би избегнале и следниот пат да не ни се случи истото? Секако доколку има следен пат. Можно ли е кога некој ќе ја изневери вашата доверба да можете повторно да му дадете втора шанса и да верувате во него како претходно или пак ќе се подзамислите малку за следниот пат? Колку таа повратена доверба може да биде целосна? Мислите ли дека најчесто втората шанса ќе биде сфатена како што треба и прифатена со благодарност или пак е најчесто само искористена за да го потврди истиот случај по втор пат? Колку, од ваше искуство, луѓето знаат да ја ценат втората шанса? И воопшто, дали ја давате, кому и колку често? Дали тоа го правите само на луѓе кои ви се блиски или пак спротивно? Не ли мислите дека токму тие кога можеле еднаш би можеле и втор пат да ве повредат? Дали се чувствувате глупаво кога ќе ве изиграат или пак се обидувате и ги разбирате причините, доколку постојат? Дали можете слушајќи ја целата приказна да простите од се срце, а истовремено и искрено да им дадете втора шанса на оние кои сепак не биле фер кон вас? Колку тоа лошо искуство ќе влијае на вас во формирањето на мислењето за таа личност и дали воопшто ќе влијае, или пак ќе продолжите понатаму однесувајќи се како ништо да не се случило?Лично мене, најискрено воопшто не ми е сеедно да знам дека некој, а посебно ако станува збор за блиска личност, ја изневерил мојата доверба, или едноставно на некој начин многу ме повредил. Втора шанса давам, но моето мислење за таа личност е многу променето во смисла на тоа дека не сум веќе опуштена со таа личност да и кажувам се затоа што едноставно не можам да бидам сигурна каде ќе завршат тие мои тајни или воопшто лични работи, секако мислам на некоја поблиска личност.. Се согласувам со тоа дека човечки е да се греши и дека секој човек заслужува втора шанса, но да, ја заслужува само да му биде дадена но од тоа како ќе се однесува подоцна спрема неа ќе зависи и квалитетот на истата..Почитувам луѓе кои згрешиле, намерно или случајно и повредиле некого или мене, но да знам дека се покајале или едноставно дека им е жал. Таквите луѓе, кои навистина ја заслужуваат таа втора шанса и истата знаат максимално да ја искористат во смисол да го поправат впечатокот за себе, тие заслужуваат и да си ја повратат веќе стекнатата па изгубена доверба. . .Што мислите вие? Заслужуваат ли луѓето втора шанса па макар која и да им била грешката? Сепак, сите понекогаш грешиме...Колку вие сте барале и сте добиле втора шанса во животот? Дали тоа често ви се случува? Знаете ли и дали ги искористувате вторите шанси максимално или пак не ги сметате за нешто значајно? Повелете

Pa kaj mnogu zenski sto sum im go imal merakot ne sum imal ni prva sansa

Nadezta posledna umira

Ahmmm... Kaj mene izgleda zelbata posledna ke umre...

Pa vo prosek zenite podolgo ziveat

anakin напиша: PO PRAVILO VTORA SHANSA NEPOSTOI

Само нешто што посакуваме...

Neptun74 напиша: Nadezta posledna umira

Сламката за која секогаш ќе се држиме, и ќе посакуваме втора шанса, иако во животот не се знае, но не секогаш имаме втора шанса, и кога ќе ни биде пред носот, дури отпосле ја согледуваме, освен ако имаме среќа и не послужи како што треба.

Interesno, samo ednata strana e svesna za redniot broj na shansite...