Што претставува монаштвото?

Маран Ата! Мислам дека те разбирам. И не само тебе.
Гледано од аспект на вашето (теистичко) поимање за севкупното постоење, почнувајќи од првиот (и најважен) постулат, дека бог е создател, па се до учењето на разни свети отци, испаѓа така како што велите вие. Со други зборови, за мене имагинарниот свет на монасите, претставува нивна реалност и тоа го разбирам. Ако е така, логично би било тие ова да го сваќаат обратно, дека реалноста на овој свет е ирационална. Барем така може да се заклучи и од последната порака на Опитниот!
Токму тука е изворот во несогласувањето во нашите ставови и убедувања.
Јас сметам дека пред се (и) монахот е материјално суштество кое постои и опстојува во овој свет, кој како сака нека го нарече, а кој јас го викам реален. И благодарение на материјалното (=мозокот) кое произведува свест, тој може да осознае многу работи, меѓу кои и за неговата „духовност“. Но подоцна, кога тој човек ќе стане свесен за своето постоење, под влијание на разни животни околности, тој прифаќа одредени учења и таа своја духовност почнува да ја изразува како да е творба од/на нешто нематеријално, вонтелесно, вонземно т.е. небесно. Или со други зборови, не постои реален свет на „духови“ (небесно царство) каде тие опстојуваат вонтелесно и кои подоцна (од страна на бог) се материјализираат, се отелотворуваат во некого од нас.
Неможам да сватам како некој верува дека овој материјален свет во кој се родил, во кој живее, делува и умира, свет во кој се стекнал со моќ да размислува ..., е нереален и го отфрла како таков, а некој друг свет, свет кој е производ од/на неговите желби, стравување, утехи, свет кој постои само во неговите мисли, свет кој верува дека ќе дојде (значи сеуште не е тука)  да го смета за реален?!
Нешто тука не ми „штима“!




Изменето од Zlatnik - 04.Ноември.2008 во 16:04

Zlatnik, imash sosem tochno sogleduvanje.

Neobichnoto, ako voopshto mozham toa taka da go narecham, vo ovaa Kreacija e faktot deka se e relativno i se e apsolutno vo isto veme. Vsushnost, realnosta zavisi od stavot sto nie samite svesno ke go zazememe. Nie sme aktivni kreatori na realnosta vo nas i okolu nas isto tolku kolku sto e aktiven i onoj sto ja sozdal taa Kreacija. I dodeka Toj toa go pravi na edno opshto i seopfatno nivo, nie toa go pravime vo ramkite na nash*te limiti. No bezdrugo, nie aktivno ja oblikuvame nashata realnost.

Mozhebi zvuchi paradoksalno, no e vistinito. Zatoa koga hristijani zborat za iskustvoto od klinichka smrt spomenuvaat deka gi prechekal Isus, muslimanite go spomnuvaat Alah, indijcite zborat za Krishna i t.n. I zatoa nikogash ne se sluchilo musliman da go sretni Buda, a hristijanin Vishnu.

I sto e najinteresno, seto ova vo poslednive decenii se prefrla od sferite na filozofijata i religijata vo sferite na kvantnata mehanika. Koj ke pomisleshe deka svesta i duhovnosta eden den aktivno ke vlezat vo ramkite na egzaktnata nauka?

Изменето од Messenger - 04.Ноември.2008 во 21:06

Tetratka напиша: Зборот “вера“ е логичниот одговор во таа ситоација...  Затоа Православната црква и монаштвото не се стреми на “сила“ да “проповеда и наметнува“ “Божји Збор“ и “Писмо“, бидејќи во спротивно, каде е слободата на избор...

pravoslavnata crkva ne se stremi nikako da propoveda, toa e problemot.

bratljube,

Tetratka ne e tefterce, MPC ne e priznena poradi politikata, a ne slovoto na Evangelieto i crkvata nema nishto so kriminalot vo drzhavata. Seto ova sto go navede ne drzhi voda. Istoto vazhi i za sekoja protestantska zemja. Nema nikakva razlika osven vo standardot na zhiveenjeto, no od druga strana nie sme balkanska zemja so balkanski mentalitet, a tie ne se toa.

I za kakva vojna govorish stom spomnuvash nekakvi pobedi?

Tuka ne doagjame da vojuvame, da kudime, da potcenuvame, da sudime, da napagjame ili da si igrame majtap so nechii veruvanja.

Изменето од Messenger - 05.Ноември.2008 во 00:20

Златник,

Би сакал да погледнеш налку и од овој агол.

Зар не е скратување на слободата некому да не му одзволиш да изучува веронаука?
Тоа барем го видовме од од предходниот систем.

а за тоа кој како и дали сака да учи мислам дека е решено според духот на демократијата.

п.с. мислам да не ја шириме повеќе оваа дискусија овде зашто темата е за монаштвото, а може да се префрли на соодветното место.

Имај мирен сон,
поздрав



Изменето од Опитен - 05.Ноември.2008 во 01:18

Imam dvajca prijateli monasi, mnogu se dobri i prijatni luge, vistinski Hristijani. Za niv imam isklucitelno dobro mislenje i kako vernici i kako lugje