Свештенството

Во Црквата може се да разликува:

а) Состојбата на свештено посветување на сите христијани, примено преку Тајните Крштение и Миропомазание. Се работи за општото свештенство кое им припаѓа на сите крстени.

б) Свештеничкото служење, во потесна смисла, е установено и потврдено во Тајна хиротонија//ракополагање и ја опфаќа посебната свештена служба; дидактичка и пастирска, а има посредничка улога.

Каде и да основале нови црквени заедници, апостолите ракополагале епископи за свои наследници, а тие пак, подоцна ракополгале за свои помошници свештеници и ѓакони. Тоа е црквената јерархија. Таа води потекло од самиот Господ Исус Христос и од Светиот Дух кој на Педесетница слегол на апостолите. Апостолите им го предавале на своите наследници она што го примиле од Господа: истата вера, исто крштение, истите Свети тајни, истиот живот според Бога. Нивните наследници тоа го предавале преку полагање на раце (преку Светата тајна свештенство) на свои наследници, а овие пак, на свои, и тоа апостолско наследство, апостолско преемство, така се продолжува непрекинато до данес и ќе се продолжува до крајот на векот и светот. За апостолските мажи (учениците на апостолите) Климент Римски, Иринеј Лионски свештенството преку хиротонијата од епископот е норма и гаранција за континуитетот со апостолите.

Без свештенство не може да постои Црквата, но апостолското проповедање на Христа и нивното свето дело го продолжуваат и сите Христијани. Црквата во текот на богослужењето навистина е тело чија глава е Христос, токму со дејствувањeто на свештениците, но не и без учеството на верните.

Постојат три степени на свештенството: ѓаконски, презвитерски (свештеници) и епископски (владики), во кои се воведува преку хиротонија.

...па ги избраа: Стефана, маж полн со вера и со Светиот Дух, потоа: Филипа, Прохора, Никанора, Тимона Пармена, и Никола, прозелит од Антиохија. Нив ги поставија пред апостолите; а овие, кога се помолија, ги положија рацете на нив. (Дела ап. 6.5-6)

Внимавајте на себе и на целото стадо, во кое Светиот Дух ве постави за надгледувачи (ἐπισκόπους), за да ја пасете Божјата Црква, која Тој ја придоби со Својата крв. (Дела ап. 6.5-6)

Затоа ти напомнувам да го разгориш Божјиот дар, кој е во тебе преку возлагањето на моите раце. (Тим. 1,6)

Зашто, епископот како Божји домоуправител треба да биде непорочен... (Тит 1,7)

EvAngelos напиша: Исто така и меѓу христијанските „редови“, никаде нема свештенички ред. Постојат три збора кои се користат за овие служби: diakonos = служители presviteros = старешини episkopos = надгледници На ниеден од овие не им е дадена служба на свештенство, бидејќи терминот за свештеници hiereus се користи како служба на која и е поминат векот.

Свештенството не е служба во смисла на ерархиски чин, туку е својство и на целиот христијански народ, но пред се, епископот е свештен чин, презвитерот е свештен чин, а и ѓаконот во Црквата е свештеноѓакон, за да се разликува од вообичаенотото значење на зборот diakonos = слуга.

Изменето од Дрводелец - 29.Октомври.2008 во 13:35

Maran Ata напиша: Господ не дојде на земјата да го поништи Стариот Завет, туку да го исполни.

Poznato mi e sto rekol Isus i poznati mi se teoloshkite interpretacii na negovite zborovi...   Isus ne rekol deka dovagja da go ponishti teoloshkiot zakon po koj zhiveele togash evreite, no nikogash ne rekol deka doagja da go PODRZHI toj zakon. Toj ne doagja da go unishti, no ne doagja nitu da go menuva ili poprava. Toj ne doagja da mu stava amandmani, tuku da preseche so mechot i da go oddeli dotogashnoto od novoto sto toj go predvestuva i propoveda. Toj doagja da gi razdvoi starite od mladite, minatoto od idnoto.

Toj ne doagja da menuva nishto vo starata teologija (site mislat samo na desette Bozhji zapovedi, no toa e najmaliot del od seto toa) bidejki toa so nego ednostavno prestanuva da postoi.

Istoto go napravi i Mojsie koga gi vrteshe evreite vo krugovi niz pustinite za 40 godini. Nemu ne mu beshe celta da menuva neshto vo nivnite dotogashni veruvanja i zakoni, tuku da preseche so minatoto, da gi oddeli starite od mladite i da postavi temeli za nov duhoven procut i prosperitet. Toj beshe dovolno pameten da razbere deka nemozhe eden narod da bide osloboden dodeka vo nego caruva robska svest. Zatoa, pred da ja osnova novata evrejska drzhava, toj trebashe da se oslobodi od starite, od nivniot nachin na zhiveenje i nivnata svest. Novoto mozhe da se gradi samo so novite generacii koi se oslobodeni od starite terkovi na veruvanje, mislenje i zhiveenje.

Изменето од Messenger - 27.Октомври.2008 во 17:18