Културно-Уметничкото богатство во очите н

Во свеста (и реалноста) на човекот постојат две спротиставени страни... Дали она што тој го прави за (во) слава на Бога е уметност или производ на духовна издигнатост - откровение ... , тоа зависи од нашата просветленост т.е. состојбата (свеста) во која се наоѓаме - демек дали имаме “очи“ и “уши“ за таа работа, и каква е таа во нас самите...

Тетратка - се согласувам со твојот пост.

Анализирајќи го човекот и целата природа како е створена, со право може да се рече дека Господ е најголемиот уметник. А знаејќи дека Господ не створил по образ и подобие Негови, нема смисла да тврдиме дека изразувањето на нашите религиозни чувства треба да бидат надвор од уметноста. Баш напротив, се што се прави во и за слава Божја е Богоугодно. Јасно е дека човекот не може да живее надвор од реалноста во светот и дека секојдневно се среќава со некаков вид уметност. Ако е така, зошто пак сето тоа да не биде посветено на Бога? Кога паганите можеле да развиваат уметност која била посветена на паднатите духови (а јасно е дека ѓаволот не е умтеник, туку рушител), што не спречува нас, христијаните, таа уметност да ја претвориме во Божја, односно, наместо да е наменета за духовите под небесата, да биде за Бога? Се што припаѓа на нашиот Творец и се што е створено од Него, а со тек на времето било злоупотребено или пренаменето од страна на човекот, доколку се врати кон првобитната улога, е благословено.

Еве еден обичен пример. Принесувањето на жртви било дадено од Бога, но со тек на времето, луѓето почнале тоа да го злоупотребуваат и пренаменуваат кон идолите (паднатите духови) така што добива сосема нови димензии. Но, кога евреите се вратиле на првобитната намена, Бог не само што им ги примил жртвите, туку и ги благословил за тоа.

Изменето од Maran Ata - 26.Октомври.2008 во 06:16

zidarski напиша: ... Таа е духовна. Како таква - сама по себе е дадена од Бога ... Во конкретниов случај, со оглед на тоа што секој уметник се изразува на различен начин - не знам зошто би било погрешен метод на ширење на Радосната Вест?

Така е!
Секој со дадениот му дар а не со “скаменети“ ... !   

Ашк Олсун!     

zidarski напиша: Уметноста не е мисловна. Таа е духовна.

Апсолутно се сложувам со ова. Во секоја уметност се внесува дух, односно дел од самите нас. Затоа, по уметноста може и да се познае духот на времето, односно каков живот се живее во нашево време.

Оној кој се нарекува христијанин и кој се труди да ја исполнува најголемата Божја заповед - да Го љуби Бога со сето свое битие, апсолутно секој дел и секоја секунда од својот живот го посветува на и за Бога, што значи дека и секоја уметничка творба која ќе излезе од неговиот ум, раце или уста, е за слава на Бога.

1 Коринтјани 10:31
И така било да јадете, или да пиете, или нешто друго да правите, сето тоа правете го за слава Божја.

Но, како што претходно рече, секој има право на избор (слободна волја), а Господ знае дали секој труд, без разлика каков и да е, ќе биде награден од Него.

Изменето од Maran Ata - 26.Октомври.2008 во 13:45

Majkl напиша: Е сега, друго прашање е дали е навистина уметност сето она кое се прогласува за уметност - особено во денешно време! На пр. имаше некаде во ЕУ изложба - интерактивна инсталација на блендери(вклучени во струја - но ставени на офф позиција) наполнети со вода а во водата по една златна рипка. Публиката можеше самата да одлучи дали да вклучи некој од нив или не. Неколку дена никој ништо не чепкал, но тогаш еден посетител решил да го сврти копчето на ON и златната рипка отиде во вртлогот, а во вртлогот...

Па затоа и реков дека по денешната уметност се познава и духот на времето (антихристово време).

Изменето од Maran Ata - 26.Октомври.2008 во 12:49

maria_magdalena напиша: П.С. Ако знае некој за кое издание на Библијата зборувам, и ако знае дали се наоѓа уште кај нас, однапред благодарам (не е истата со онаа Библија за млади во превод на др. Белчовски  што се продава по црквите, врска нема...

Да не станува збор случајно за Густав Доре Библија? Ако е таа, незнам дали ќе најдеш некаде во МК. Пробај во Србија ако патуваш натака, особено во Белград низ приватните книжарници.