Што претставува монаштвото?

smesno e da citiras citati od biblijata sto se odnesuvaat na celibatot, kako potvrda na monastvoto.

no ne me cudi voopsto, bidejki se iznacitav od vas cudni tolkuvanja.

Тогаш Петар одговори и Му рече: <Ете, ние оставивме се и по Тебе одиме:

што ќе стане, пак, со нас?”

28. А Исус им рече: <Вистина, ви велам, дека вие што врвите по Мене, при повторното

раѓање, кога Синот Човечки ќе седне на престолот на славата Своја *ќе седнете и вие дванаесетте Израилеви

колена;

*Лука 22,30;

29. и секој што остави куќа, или брат, или сестра, или татко, или мајка, или жена, или

деца, или ниви, заради Моето име ќе наследи стопати повеќе и ќе добие живот вечен.

30. *И мнозина први ќе

бидат последни, а последните први.”

*Мат.20,16; *Лука 13,30;



Дали АПОСТОЛИТЕ БИЛИ ЦЕЛИБАТИ .... ?И ОВА СЕ ОДНЕСУВА ЗА БЕЗБРАЧНОСТ?

стевче па стварно си стевче и смешен ...

Во почетокот Бог го содал човекот добар. Според Својот образ и подобие го создал, односно совршен во потенционал со можност да напредува и се восовршува до стекнувањето на Неговото подбие или како што ќе кажат Отците на Црквата, да стане „бог по благодат“.

Но подоцна откако адам, односно човекот, згрешил ја изгубил сета убавина своја и неговото срце кое до тогаш било чисто и храм Божји се валка и бива заробено од страстите, а од него, како последица на тоа, се отсранува Бог. И понатаму преку Адама тоа се случува и со сето човештво.

Сега , сета цел, сиот напор на човека е повторно да се исчисти и ослободи од страстите и се врати на својата првосоздадена природа и заедница со Бога. Со доѓањето на Синот Божи и постанувајќи и Син Човечки, Господ Исус Христос ни го покажал патот, а тоа е преку пустината и смиреното страдание (крстот). Друг пат нема, зашто Он е Патот, Вистината и Животот и овие три категории не идат одделно туку секогаш заедно. Нели еден Бог.

Оние кои го избрале тој пат на лично покајание, очистување и ослободување од страстите или поточно нивно преобразување и кои успеале во тоа се всушност светителите.

Тие го исчистиле своето срце од страстите и умот го просветлие и во своето срце повторно ја привлекле благодатта Божја. Нивното срце повторно станало Храм на Живиот Бог и со својот просветлен ум постојано го созерцавале ( го гледале Неговото Прекрасно Лице) и се насладувале.

Во тој подвиг препознаваме генерално три степени или нивоа:

- Очистување на срцето од страстите
- Просветление на умот
- Обожувањето на целовкупната човекова личност

Секој од овие степени се одликува со свои каратеристики:

На првиот степен срцето се чисти од страстите, а енергијата на умот се просветлува. На тој степен му содејствува очистителната благодат и усната и умната молитва.

На вториот степен на просветление откако срцето доволно ќе се исчисти од страстите, а енергијата на умот просветли, тогаш тој (умот) молитвено слегува во срцето како во свој центар (суштина) и таму благодатно непрестајно ја кажува молитвата. На овој степен повигот се состои во доочистување и просветлување на суштината на умот и напредување на молитвата до непрестајна умносрдечна кое повижниот го добива на третиот степен од уховниот живот, на степенот на обожение на целовкупната личност човекова.

Краен и единствен критериум низ сите овие три степени е љубовта и молитвата.

Нивното срце повторно постанува храм на Живиот Бог и во нивното срце постојано пребива благодатта Божја. Тие иако со телото сеуште пребиваат овде на земјата, нивниот ум е вознесен на Небото каде лице во Лице го гледа Бога и непрестајно пребива во созерцание и Богомислие од каде ги црпи сите тајни за Бога, Царството Небесно, човекот и се друго, и нивното слово постанува слово со власт, Божјо слово, Богослово, Богословие.   Затоа и ние им веруваме на светите Отци и нивните списи, зашто тие не го познаваат Бога од книга и не шпекулираат со словото Божјо, туку тие го познаваат Бога од опит, од искуство и нивното слово е емпириско, искуствено.

Тие се луѓето кои преку личен подвиг во смирение и живот во Црквата преку добродетелите и учеството во Светите Тајни на светата Литургија ги поминале сите овие три стадиуми (нивоа) во духовниот живот за кои е потребно напор време и долотпение, а кое го немаат претестанските„ подвижници“ зашто тие сакат само со едно признавање и потпишување дека се христијани и да се спасат и да си го исчистат срцето од страстите и да се носители на Светиот Дух и толкувачи на библијата и преку ноќ стануваат проповедници.

И отпосле откако ќе се упокои еден таков свет Отец по извесно време почнува да се појавува почит кон него од самата Црква, т.е. верниот народ .

- се разгледува неговиот живот дали бил исправен и да не бил во прелест

-Ако од неговото тело се појават знаци на чудотворност преку испуштање на благоухание (благопријатна миризба), свето миро (нетварно миризливо масло кое истекува од неговите свети мошти), јавувања во сон и чудесни исцеленија на разни болести кај луѓе кои молитвено му се обракаат.

- Потоа се испитуваат и неговите пишани списи, ако ги имал, и учењето кое го исповедал дали е согласно Светото Писмо, и Предание, да нема некои ереси

и на крај откако сето тоа ќе се утврди заседува целит свет синод на помесната Црква од каде тој потекнува и едногласно донесуваат одлука за негова канонизација и прогласување за светител.

Гледате не е се така просто и едноставно а критериумите не се благи. и овде нема шпекулација кој е свет, свет е.

stevompc напиша: smesno e da citiras citati od biblijata sto se odnesuvaat na celibatot, kako potvrda na monastvoto. no ne me cudi voopsto, bidejki se iznacitav od vas cudni tolkuvanja.

Знаеш ли некои други надвор од монаштвото кои живеат во целибат?

EvAngelos напиша: Какво прашање е тоа sard? Па зарем само монасите живеат во целибат? Имаш еден куп христијани кои што живеат во целибат. А исто така знам и некои неверници што исто така живеат во целибат. А за верници не прашувај.

Ај објасни ми го ова за неверниците, оти не ми е јасно.

blueprayer напиша: KGB напиша: Glupiranje. Не другар. Глупирање е да одиш по улица и да делиш проспекти на луге и да им солиш памет во што треба да веруваат тие, небаре сами не знаат во што да веруваат. А таквите луге се наречени -јеховини сведоци. Баба ми Бог да ја прости убаво направи еднаш. Кога и дојдоа на врата- Господ нас ни ја даде оваа книга...таа им се сврте и им рече-стварно? што не и ја дал мене????И во право беше жената!Јас лично многу ги подржувам монасите и за мене тие се чисти суштества. Секј е грешен јасно, но не секој како нив се одлучува да служи секојдневно на Бога. Не секој легнува за да стане да му служи на Бога.

Амин