СВЕТИ МОШТИ

ubavo rece tetratka, sveti mosti - babini devetini. no samo navidum. jas bi rekol i eden smislen, lukav metod na lukaviot da gi odvrati lugjeto od vistinska vera i poboznost, i da gi svrti kon obozuvanje na sozdadenoto, a ne na sozdatelot.

Паганите верувале дека душите на умрените се маткаат околу гробовите. Тие ги обожувале јунаците, им посветувале


храмови и верувале дека гробовите на некои од нив имаат сила за исцелување. Ги внесувале болните во храмовите пред


ликовите на јунаците, особено пред ликот на Ескулап, кој се сметал за татко на лекарите. И ако се случило некој да


оздрави, тогаш го закачувал во храмот ликот на излекуваниот дел. Кога некој паганин ќе станел Христијанин, ги преобраќал поранешните обичаи, она што го правеле во чест на јунаците,


сега тоа да го прават во чест на мачениците. Евсевиј Цезариски за своето време вели: "За почитување на мачениците и нивните коски, Христијаните и паганите се


исти. Се надевам таа истомисленост ќе биде повод за поголемо пријателство меѓу нив.” Во почетокот на петтиот век


(404 година) Вигиланд вели дека поколонувањето на моштите било еден пагански обичај. Во четвртиот век христијаните во Египет ги балсамирале телата на пријателите и ги чувале во куќите. На други места


ги ископувале коските на мачениците, ги носеле во црквите и ги закопувале најмногу пред олтарите. Во тоа време толку


многу царувало лесноверието и суеверието, така што не само што верувале дека моштите биле средство против болестите


и бесовите, ами и дека правот и земјата од палестина ја имаат истата сила. Затоа тие се продавале по високи цени.


Исто така верувале дека душата на кој да е светец може да биде кај гробот, а и на секое друго место кадешто има дури


и најмал дел од неговото мртво тело. Затоа коските ги раздавале по разни градови и села. Во петтиот и шестиот век имало голема трговија со мошти. Среброљубиви алчни луѓе ги обеспокојувале телесните


остатоци на Христијаните, а и на разбојници нехристијани. Понекогаш и коски на животни имало во торбите на некои


калуѓери, кои оделе по селата да го лажат народот. Некои ги мачкале коските со крв, ги закопувале на некое осамено


место, и потоа ширеле гласови дека Бог им го покажал гробот. Собирале повеќе луѓе, оделе на местото и ги откопувале.


Се говори дека еднаш петмина поклоници, враќајќи се од поклонување, отишле да преноќуваат заедно во еден ан и по кус


разговор откриле дека во секој од нив е по една нога од истото магаре на кое јавал Исус во Ерусалим! Три различни


манастири разгласиле дека ја имаат вистинската глава на Јован Крстител! Тие измамници не само што ја умножувале


стоката со разни лаги, туку и ја покачувале цената со лажни раскажувања на чуда, кои станувале преку така


прогласените чудотворни мошти. За времето на Крстоносните војни, таквото суеверие уште повеќе пораснало. Католиците веруваат дека ги имаат главите


на некои апостоли, капки од Христовата крв, вода од Неговото ребро, коса од Дева Марија и други нешта, кои ги донеле


крстоносците од Палестина. Излишно е да се докажува колку таквите нешта му се спротивни на учењето на Светото Писмо. Според Стариот Завет,


допирањето до човечка коска или гроб го опоганува човекот седум дена (4 Мојсеева 19:16). Најголемото опоганување на


олтари, кои потоа никако не требало да се употребуваат , било ставањето на човечки коски врз нив. Така Бог прорекол


за олтарите на кои Израел им служел на идолите: "ќе ги поставам и труповите на синовите на Израел пред нивните


идоли, и ќе ги расфрлам коските ваши околу вашите жртвеници”(Езекиел 6:5) Царот Јосиј изгорел човечки коски на олтарот во Ветил и го опоганил (3 Цар. 13:2; 4 Цар. 23:14-16). Евреите мислеле дека не само со допирање на човечките коски стануваат нечисти, но и дека разместувањето на коските е


обесчестување на умрениот. Според тоа, Јосиј за пророкот рекол, 350 години по смртта на пророкот: "Оставете го


намира, никој да не ги обеспокојува коските негови”(4 Цар. 23:18). Тогаш таквата работа се сметала за опоганување на олтарите, а сега некои го сметаат за осветување! Тогаш тие ги


почитувале светците, кога им ги оставале коските во гробовите, а сега ги почитуваат кога ги вадат од гробовите и ги


расфлаат по градови и села, ги милуваат и ги целиваат! Бог скришум го погребал Мојсеј преку ангелите, за да не му се поклонуваат Евреите на гробот. Некои толкуваат дека


препирањето на архангел Михаeл со ѓаволот за Мојсеевото тело било токму за тоа. Ѓаволот сакал да знаат луѓето каде е


неговиот гроб за да му се поклонуваат, ама Михаeл не го оставил.


Некои мислат дека примерот со мртовецот (4 Цар. 13:20,21) што бил фрлен во гробот на пророкот Елисеј и оживел, кога


се допрел до неговите коски, докажува дека имаме право да ги почитуваме моштите и да одиме кај нив за излекување.


Тоа било чудо, што Бог еднаш го направил за да го потврди учењето на својот пророк и за да ги увери тогашните


неверни луѓе. Чудо извршено преку Божја сила не докажува дека сме должни или дека имаме право да ги почитуваме


средствата, преку кои Бог ги извршува. Мосеј во Египет направил многу чуда со стапот, аа тоа не е доказ дека ние


треба да го почитуваме и да го бакнуваме тој стап или некои други. Бронзената змија, што Мојсеј по заповед Божја ја издигнал, излекувала мнозина луѓе. Сепак, тоа не докажува оти потоа


имале право да ја почитуваат ид а ја целиват или да и кадат. Исто така и оживувањето на мртвиот со Божја сила преку


Елисеевите коски, не докажува дека требало да ги почитуваат ид а ги целиваат неговите коски тогаш или други мошти


денес. Нема доказ дека такво чудо се случило и по вторпат во Светото Писмо. Библијата не говори дека телото на


Елисеј се посветило. Евреите не оддавале никаква почит спрема коските на пророкот, иако знаеле за станатото чудо.


Тие чудото Му го припишувале на Божјата сила, а не на мртвите коски. Денеска на моштите на многу светци им се препишуваат, без никакви докази, многу чудотворни и исцелителни сили.


Нераспаѓањето на телата не е чудо ниту пак докажува дека умрениот бил добар или лош. Во Јужна Америка, во некои


стари пагански гробници, многу тела стојат нераспаднати. Причина е составот на земјата во која се погребани. Само Бог може да не исцели: "Господ ги исцелува сите твои болести”(Псалм 102:3)


Некои се уверени дека преку мошти, икони и одење по манастири, стануваат чудотворни исцеленија. Ама овие исцеленија


не се чудотворни туку природни. Оние што одат кај мошти на светци за исцелување немаат никаква полза, како и оние


кои живеат близу до моштите што не се поздрави, или подобри или подолговечни од другите. Единствено верата во Господ Исус Христос, живиот Спасител, може да излекува од секаква болест. Но тоа е од Бога


преку силата на Светиот Дух, а не преку мртви нешта.


Изменето од AlDra - 11.Октомври.2008 во 17:15

AlDra напиша: Paganite veruvale deka du{ite na umrenite se matkaat okolu grobovite. Tie gi obo`uvale junacite, im posvetuvale hramovi i veruvale deka grobovite na nekoi od niv imaat sila za isceluvawe. Gi vnesuvale bolnite vo hramovite pred likovite na junacite, osobeno pred likot na Eskulap, koj se smetal za tatko na lekarite. I ako se slu~ilo nekoj da ozdravi, toga{ go zaka~uval vo hramot likot na izlekuvaniot del. Koga nekoj paganin }e stanel Hristijanin, gi preobra}al porane{nite obi~ai, ona {to go pravele vo ~est na junacite, sega toad a go pravat vo ~est na ma~enicite. Evsevij Cezariski za svoeto vreme veli: ,,Za po~ituvawe na ma~enicite i nivnite koski, Hristijanite i paganite se isti. Se nadevam taa istomislenost }e bide povod za pogolemo prijatelstvo me|u niv.” Vo po~etokot na pettiot vek (404 godina) Vigiland veli deka pokolonuvaweto na mo{tite bile den paganski obi~aj. Vo ~etvrtiot vek hristijanite vo Egipet gi balsamirale telata na prijatelite i gi ~uvale vo ku}ite. Na drugi mesta gi iskopuvale koskite na ma~enicite, gi nosele vo crkvite i gi zakopuvale najmnogu pred oltarite. Vo toa vreme tolku mnogu caruvalo lesnoverieto i sueverieto, taka {to ne samo {to veruvale deka mo{tite bile sredstvo protiv bolestite i besovite, ami i deka pravot i zemjata od palestina ja imaat istata sila. Zatoa tie se prodavale po visoki ceni. Isto taka veruvale deka du{ata na koj da e svetec mo`e da bide kaj grobot, a i na sekoe drugo mesto kade{to ima duri i najmal del od negovoto mrtvo telo. Zatoa koskite gi razdavale po razni gradovi i sela. Vo pettiot i {estiot vek imalo golema trgovija so mo{ti. Srebroqubivi al~ni lu|e gi obespokojuvale telesnite ostatoci na Hristijanite, a in a razbojnici nehristijani. Ponekoga{ i koski na `ivotni imalo vo torbite na nekoi kalu|eri, koi odele po selata da go la`at narodot. Nekoi gi ma~kale koskite so krv, gi zakopuvale na nekoe osameno mesto, i potoa {irele glasovi deka Bog im go poka`al grobot. Sobirale pove}e lu|e, odele na mestoto i gi otkopuvale. Se govori deka edna{ petmina poklonici, vra}aj}i se od poklonuvawe, oti{le da preno}uvaat zaedno vo eden an i po kus razgovor otkrile deka vo sekoj od niv e po edna noga od istoto magare na koe javal Isus vo Erusalim! Tri razli~ni manastiri razglasile deka ja imaat vistinskata glava na Jovan Krstitel! Tie izmamnici ne samo {to ja umno`uvale stokata so razni lagi, tuku i ja poka~uvale cenata so la`ni raska`uvawa na ~uda, koi stanuvale preku takaproglasenite ~udotvorni mo{ti. Za vremeto na Krstonosnite vojni takvoto sueverie u{te pove}e porasnalo. Katolicite veruvaat deka gi imaat glavite na nekoi apostolic, kapki od Hristovite krv, voda od Negovoto rebro, kosa od Deva Marija i drugi ne{ta, koi gi donele krstonoscite od Palestina. Izli{no e da se doka`uva kolku takvite ne{ta mu se sprotivni na u~eweto na Svetoto Pismo. Spored Stariot Zavet, dopiraweto do ~ove~ka koska ili grob go opoganuva ~ovekot sedum dena (4 Mojseeva 19:16). Najgolemoto opoganuvawe na oltari, koi potoa nikako ne trebalo da se upotrebuvaat , bilo stavaweto na ~ove~ki koski vrz niv. Taka Bog predrekol za oltarite na koi Izrael im slu`el na idolite: ,,}e gi postavam i trupovite na sinovite na Izrael pred nivnite idoli, i }e gi rasfrlam koskite va{i okolu va{ite `rtvenici”(Ezekiel 6:5) Carot Josij izgorel ~ove~ki koski na oltarot vo Vetil i go opoganil (3 Car. 13:2; 4 Car. 23:14-16). Evreite mislele deka ne samo so dopirawe na ~ove~kite koski stanuvaat ne~isti, no i deka razmestuvaweto na koskite e obes~estuvawe na umreniot. Spored toa, Josij za prorokot rekol, 350 godini po smrtta na prorokot: ,,Ostavete go namira, nikoj da ne gi obespokojuva koskite negovi”(4 Car. 23:18). Toga{ takvata rabota se smetala za opoganuvawe na oltarite, a sega nekoi go smetaat za osvetuvawe! Toga{ tie gi po~ituvale svetcite, koga im gi ostavale koskite vo grobovite, a sega gi po~ituvaat koga gi vadat od grobovite i gi rasflaat po gradovi i sela, gi miluvaat i gi celivaat! Bog skri{um go pogrebal Mojsej preku angelite, za da ne mu se poklonuvaat Evreite na grobot. Nekoi tolkuvaat deka prepiraweto na archangel Mihail so |avolot za Mojseevoto telo bilo tokmu za toa. \avolot sakal da znaat lu|eto kade e negoviot grob za da mu se poklonuvaat, ama Mihail ne go ostavil. Nekoi mislat deka primerot so mrtovecot (4 Car. 13:20,21) {to bil frlen vo grobot na prorokot Elisej i o`ivel, koga se doprel do negovite koski, doka`uva deka imame pravo da gi po~ituvame mo{tite i da odime kaj niv za izlekuvawe. Toa bilo ~udo, {to Bog edna{ go napravil za da go potvrdi u~eweto na svojot prorok i za da gi uveri toga{nite neverni lu|e. ^udo izvr{eno preku Bo`ja sila ne doka`uva deka sme dol`ni ili deka imame pravo da gi po~ituvame sredstvata, preku koi Bog gi izvr{uva. Mosej vo Egipet napravil mnogu ~uda so stapot, aa toa ne e dokaz deka nie treba da go po~ituvame i da go baknuvame toj stap ili nekoi drugi. Bronzenata zmija, {to Mojsej po zapoved Bo`ja ja izdignal, izlekuvala mnozina lu|e. Sepak, toa ne doka`uva oti potoa imale pravo da ja po~ituvaat id a ja celivat ili da i kadat. Isto taka i o`ivuvaweto na mrtviot so Bo`ja sila preku Eliseevite koski, ne doka`uva deka trebalo da gi po~ituvaat id a gi celivaat negovite koski toga{ ili drugi mo{ti denes. Nema dokaz deka takvo ~udo se slu~ilo i po vtorpat vo Svetoto Pismo. Biblijata ne govori deka teloto na Elisej se posvetilo. Evreite ne oddavale nikakva po~it sprema koskite na prorokot, iako znaele za stanatoto ~udo. Tie ~udoto Mu go pripi{uvale na Bo`jata sila, a ne na mrtvite koski. Deneska na mo{tite na mnogu svetci im se prepi{uvaat, bez nikakvi dokazi, mnogu ~udotvorni i iscelitelni sili. Neraspa|aweto na telata ne e ~udo nitu pak doka`uva deka umreniot bil dobar ili lo{. Vo Ju`na Amerika, vo nekoi stari paganski grobnici, mnogu tela stojat neraspadnati. Pri~ina e sostavot na zemjata vo koja se pogrebani. Samo Bog mo`e da ne isceli: ,,Gospod gi isceluva site tvoi bolesti”(Psalm 102:3) Nekoi se uvereni deka preku mo{ti, ikoni i odewe po manastiri, stanuvaat ~udotvorni iscelenija. Ama ovie iscelenija ne se ~udotvorni tuku prirodni. Onie {to odat kaj mo{tin a svetci za isceluvawe nemaat nikakva polza, kako i onie koi `iveat blizu do mo{tite {to ne se pozdravi, ili podobri ili podolgove~ni od drugite. Edinstveno verata vo Gospod Isus Hristos, `iviot Spasitel, mo`e da izlekuva od sekakva bolest. No toa e od Boga preku silata na Svetiot Duh, a ne preku mrtvi ne{ta.