Што претставува монаштвото?

Abe ludje site nie znaeme sto prestavuva monastvoto, nemojte da mislite deka Evangelos i negovite ne znaat, abe znaat i tie, abe mozam da se kladam deka koga bi imale sanasa tie se bi napravile da bida samo eden den na mesto na nekoj pravoslaven monah....zavista nivna e gooooolema a i kontrolata koja im e nametnata od nivnata "crkva" e golleeeema............pomolete se za niv i nivnite izgubeni dusi ,,,, za zalenje se .......

zidarski напиша: Многу интересно е што се занимавате со туѓата вера, а не со сопствената... Секој си бира одредени цитати искажани од Христос и апостолите во зависност од потребата, и се води според нив, но упорно заборава на останатите работи. Некако - сите заборавате дека првин треба да се отстрани гредата во сопственото око, а потоа раската во туѓото... Не е ова изрека од македонски народни приказни, ниту пак е узречица што ете така постои. Ова се Божји Зборови. Господ Исус Христос ги има кажано. Соодветно - тоа е Заповед. Но... некако таа Заповед се прескокнува упорно. Една година сум тука на форумов и се што слушам е како другите не чинат... никој ништо не зборува за себе си и за сопствената црква... Многу пати го имам кажано ова и пак ќе го повторам - Суетата е најтешкиот грев и обично несовладлив... Дали православието има проблеми? Да, се разбира - многу. Јас самиот имам пишувано еден куп постови за тоа. Дали останатите цркви имаат проблеми? Да, се разбира - многу. Само што не прочитав од нивните членови никаква критика и осуда или понуда за решение за тие проблеми... а напротив - се претставува една идилична слика и кога некој друг ќе им посочи конкретни проблеми, тогаш или се премолчуваат или веднаш има жалби и поплаки како е тоа напад на нивната црква и верување... Скромноста е една од најголемите одлики што Апостолите ја имале. Почитта кон другите истотака. Самокритичноста, тоа не е веќе одлика - тоа е Заповед!

Pravoslaven напиша: Preku glava mi e od se. i od ucenje, i od moite doma, i od laznite prijateli i od devojkata sto me laze nonstop i so se karame sekoja vecer... seriozno se razmisluvam da se zamonasham

eve zasto lugjeto idat vo manastir!

ggstefan напиша: Pravoslaven напиша: Preku glava mi e od se. i od ucenje, i od moite doma, i od laznite prijateli i od devojkata sto me laze nonstop i so se karame sekoja vecer... seriozno se razmisluvam da se zamonasham eve zasto lugjeto idat vo manastir!

   

Прво, зарем не сметаш за толку глупави нас правослваните на форумов? Јасно ни е дека овој под никот Православен воопшто не е православен, туку се регистрирал колку само да се исмејува – од километри мириса дека е од некоја ваша црквичка.


Второ, не давај глупи аргументи дека затоа монасите се замонашуваат, затоа што лично ми е познато дека тој што не отишол во манастир од љубов кон Бога – прво игуменот нема да го прими како дел од братството, а потоа самиот нема да може да издржи да остане.

Цацко оние што немаат љубов кон Бога лесно ги брка од духовното засолниште

Еве да се потсетиш зошто некој се замонашува и го предава целиот свој живот на Христа

Игуменот или владиката му ги поставува овие прашања на оној кој го прима ангелскиот образ

Зошто си дошол, брате, припаѓајќи кон светиот жртвеник и кон оваа света заедница? - Сакам живот испоснички, часен оче.
Сакаш ли да се удостоиш со ангелски лик и да се вброиш во редот на монасите? - Да, со Божја помош, чесен оче.
Игуменот говори:
Навистина си избрал добро и блажено дело, само ако го довршиш, затоа што добрите дела со труд се постигнуваат и со мака се извршуваат.

И веднаш игуменот го поучава со вакви зборови, говорејќи:
Отвори ги ушите на своето срце, брате, и чуј го глacот на Господа кој говори: "Дојдете кај Мене сите изморени и обременети и Јас ќе ве успокојам. Земете го Мојот јарем на себе и поучете се од Мене, бидјќи сум кроток и смирен по срце, и ќе најдете мир за душите ваши" (Мт.11, 28-29). Сега на секое прашање дај Му го на Бога со страв и радост потребниот одговор. Притоа сигурно знај дека овде е присутен Самиот Спасител наш со Својата сефална Мајка, светите Ангели и сите Светии Свои, и пази на зборовите твои, за да, кога дојде да им суди на живите и мртвите, ти возврати тебе, нe по она што ќе Му Го ветиш и изјавиш, туку по она што од ветеното и изјавеното си го оддржал. Затоа сега, ако вистински пристапуваш кон Бога, одговарај ни нам со потполно внимание на сите прешања кои ќе ти бидат поствени.

Дали со својот слободен разум и по своја слободна волја пристапуваш кон Господ?
Да не го правиш тоа под нечија присила или принуда?
Се одрекуваш ли од светот и се што е во светот, по заповдта Господова?
Сакаш ли да останеш во овој манастир, или во оној кој ти биде одреден по послушание, во испосништво, се до последниот свој здив? - Да, со Божја помош, чесен оче.
Сакаш ли да се чуваш себеси во девственост и целемудренoст и побожност се до смртта?
Сакаш ли се до смртта да му бидеш послушен на игуменот и своите во Христа браќа?
Сакаш ли се до смртта да останеш во послушание и во доброволно сиромаштво Христа ради, во општежитие, ништо за себе да не стекнуваш ниту да чуваш, освен она што е за општа потреба, и тоа од послушание, а не по своја волја?
Ги прифаќаш ли сите прописи на монашкиот општежителен живот, и правилата составени од светите отци, и кои ти се наложуваат од настојателот? - Да, чесен оче, ги примам и со љубов ги целивам.
Сакаш ли заради царството небесно да ја сносиш секоја тежина и тага на монашкиот живот?

Потоа игуменот му ја говори оваа поука:
Пази, чедо, какви завети даваш на Господа Христа, зашто Ангели невидливо присуствуваат, запишувајќи ги сите твои завети, за кои ќе дадеш одговор при второто доаѓање на Господ наш Исус Христос. Ти го изложувам најсовршениот живот, во кој Господовото живеење се пројавува во подражавањето, покажувајќи ти што треба да примаш, а што треба да избегнуваш. Зашто, гледај, чедо, ти си одлучил да пристапиш и Му служиш на Господа. Ако тогаш сакаш да бидеш монах, ти пред се очисти се себеси од секаква нечистотија на телото и духот, вршејќи ја светињата во страв Божји; стекни смиреноумие сo коe ќе станеш наследник на вечните добра; отфрли ја безочноста на житејското однесување; имај послушание спрема сите; не роптај при работата која ти е одредена; биди истраен во молитвата; не буди мрзлив во бденијата; не опаѓај со духот во искушенијата; не биди млитав во постовите, а знај дека ти со молитва и пост треба да Го измолиш Бога; во болестите не биди малодушен; пази на нечисти помисли, зашто непријателот нема да престане да ти подметнува сеќавања од минатиот живот во светот и омраза спрема добродетелниот живот; не треба да се вртиш назад кога си тргнал по патот кој води во царството небесно, зашто нема да бидеш достоен за царството небесно; не поставувај ништо пред Бога; не љуби ги повеќе од Бога ни татко ти, ни мајка ти, ни браќата, нити кој било свој, нити самиот себе, нити царствата на светот, или каков било покој и чест: не избегнувај сиромаштво туку остани до смртта во него: не избегнувај ни злоставување ни понижување од луѓето, нити нешто друго не сметај дека е тешко, затоа што ќе си пречиш сам на себе во следењето на Христа, секогаш гледај на добрата на оние кои со надеж живеат според Бога мислејќи на сите Маченици и Преподобни, кои тие добра ги стекнале со многу пот, и труд, и потоци крв, и смрт; како врв на сето тоа секаде имај ги во својот ум спасоносните страдања и животворната смрт на Господ наш Исус Христос, што доброволно Тој ги претрпи заради спасението наше, за да и ти сите неволји и маки на монашкиот живот радосно ги трпиш Христа ради; биди разборит во се, потруди се како добар војник на Господа Христа Кој, иако сам Бог и Господ наш, бидејќи богат со милост, заради нас осиромаши, за да и ние се збогатиме со Неговото царство; треба и ние да станеме Негови подражаватели, и заради Него да сносиме се, напредувајќи во заповедите Негови дење и ноќе. Зашто Сам Господ рече: "Кој сака да појде по Мене, нека се одрече од себе, и да го земе Крстот свој и да тргне по Мене", - што значи: биди секогаш готов, по цена на животот, на секое исполнување на Неговите заповеди. Зашто и ќе гладуваш, и ќе жедуваш, и ќе бидеш гол, и ќе бидеш навредуван и исмеван, нагрдуван и гонет, и ќе бидеш изложен на многу други неволји кои го одликуваат животот по Бога. И кога сето тоа го претрпиш, радуј се, вели Господ, зашто наградата твоја е голема на небесата, во Христа Исуса Господ наш, на Кому е славата во сите векови. Амин

Дали сето ова така го исповедаш, со надеж во силата Божја, и дали ватуваш дека во ова ќе истраеш до крајот на својот живот, со благодатта Христова? - Да, со Божја помош, чесен оче.
..............................................................................................................................................................................

Господе Боже наш, Ти озакони дека достојни на Тебе се оние кои остават се житејско, и роднините и пријателите, и те следат Тебе, - прими го и овој твој слуга (име мирско), кој се одрече од сето тоа, според светите Твои заповеди, и упати го на вистината Твоја, затоа што непоколебливо припаѓа кон Тебе; огради го со силата на Светиот Дух Твој, за никакво лукавство на врагот да не би можело да влијае на него, дарувајќи му трпение непрестајно да Ти угодува, по молитвите на Пречистата Владетелка наш Богородица и сите Светии кои од секогаш Ти угодиле. Зашто се благослови и прослави пречесното и величествено Име Твое, на Отца и Сина и Светиот Дух, сега и секогаш и во сите векови.

...........................................................................................................................................................................

Настојателот, протегнувајќи ја десницата кон Светото Евангелие, говори:
Гледај, овде Христос невидливо присуствува; пази, никој не те присилува да го примиш овој лик; пази, ти по својата слободна волја сакаш залог голем, ангелски лик! - Да, чесен оче, по своја слободна волја.

Потоа следува постриг накрстно на темето на главата како знак на одрекување од светот и својата волја, се облекува во риза како знак на доброволно сиромаштво, му се дава параман како залог на ангелскиот лик и крст како потсетник на страдањата, понижувањето и смртта на Господ, се облакува во расо како во облека на духовна радост и веселба, кожен појас како знак на бодрост и умртвување на телото, а обновување на духот, мандија – риза на спасението и оклоп на правдата, пана и камилавка (монашка капа) – како шлем на спасението и непосрамена надеж против ѓаволските лукавства, сандали – во знак на благовестување на мирот и послушност, бројаница – како знак на духовен меч т.е. молитвата, рачен Крст како знак на земање на својот крст според зборовите на Господ, на крај му дава свеќа како знак на чистиот и добродетелен живот што треба да го води за да биде светлина на светот, зашто Господ рекол Така да свети вашата светлина пред луѓето, за да ги видат вешите добри дела и да Го прослават вашиот Отец Кој е на небесата.

.........................................................................................................................................................................

Да, де да, јасно ни е што сакаш да кажеш - имаш разговарано со многу монаси, си бил в манастир и си видел како живеат, си бил на служба на монашење, познаваш многумина монаси кои отишле во манстир затоа што така им текнало....

А и не знам кој што го боли – оти на оној што ништо не го боли има реално и лично искуство со монасите и монаштвото

ggstefan напиша: maria_magdalena напиша: Па некои работи се повеќе од очигледни, освен ако Јован Крстител немал некои пречки со дигестивниот систем, алергии на млеко и млечни производи, глутен и слично, па морал да јаде мед и скакулци само.     ma ne se voopsto ocigledni. tebe ti odgovara da go nareces toa post, sto Biblijata ne go narekuva post. tvoe pravo da dodavas.