Дефтероканонските книги

Ќе раскажам на кратко за оваа апокрифна, неканонска книга

Кога Михаил сакал да го воскресне Мојсеј
Дошол ѓаволот (тѕжител) и тужел дека мојсеј извршил убиство и затоа нема право да биде воскреснат
Но Михаил само ја извршувал Божјата Воља и не сакал да се расправа, па му кажал дека Господ ќе го кара
И според книгата Михаил го воскреснал Мојсеј

Иако според Црквите Мојсеј не е воскреснат
Во претходниот пост видете ги линковите за оваа Неканонска книга


Изменето од Nikki - 06.Август.2008 во 02:55

Еве Википедиа

Nikki, значи сепак се согласуваш дека ниту Христос, ниту апостолите не цитирале ниту една од дефтероканонските книги во православната Библија?

  аххх, колку повеќе те запознавам, толку повеќе те вселувам во срцево мое

Прво би сакал да кажам некој збор за книгите кои ти ги наведе и да издвојам некои позначајни делови

1. 2ра и трета Ездра- Во втората Ездра претежно се говори за Израилот во времето на персискиот крал Дариј и Артаксеркс и за указите кои влијаеле врз севкупната состојба на Евреите( указите за Храмот, за враќање во татковинатаи слично). Во третата книга Ездра пророкот има виденија за повеќе работи меѓу кои и за Спасителот Христос и неговото Царство, исто како и другите Пророци.

2. Товит- книга за животот на Товит,неговиот син Товиј, девојката Сара и Израелците кои ќе бидат под ропство во Асирија. Истотака во оваа книга подетално се говори за Израилевите ритуали, традиции, постење и слично.Многу значајно за оваа книга е тоа што се говори за чистотата на бракот. Инаку фрагменти од оваа книга се најдени во пештерата 4 во Кумран, напишани на Арамејски и Хебрејски. Фрагментите се генерално во согласност со текстот на грчки.

3. Јудита- книга која говори за жената Јудита, верна на Бога и Законот и за нејзиниот храбар потег со кој го спасува Израилот. Истотака се говори и за борбата на Израел со хеленистичките кралеви. Иако е отфрлена од Евреите и не е дел од нивната Света Книга, сепак Ортодоксните Евреи веруваат дека книгата опишува настан од борбата на Евреите против хеленизмот.

4. Макавејските книги- книги за борбите на Евреите против династијата на Селевкидитеи создавањето на независното Еврејско царство, околу 100г.п.н.е. Прифатени од Католиците и Православните во нивните Свети Писма, отфрлени од Евреите и Протестантите, но сепак историјата во нив е прифатена и од Протестантите и Евреите. Оргиен за Првата Книга Макавејска вели дека имал можност да го види Еврејскиот текст на оваа книга. Јероним истоатака говори дека Првата Книга Макавејска ја видел напишана на еврејски, а втората на грчки. Втората Книга Макавејска е отфрлена од Протестантите и Евреите поради молитвите за умрените, застапништво на светците, воскресение од мртвите. Истотака во оваа книга се споменува и мачеништвото и наградата која следува за истото. Се смета дека е напишана од Евреите во Александрија, исто како и Третаа Книга Макавејска

5. Мудрост Соломонова- книга која говори за разни мудрости поврзани со разни аспекти на човековиот живот. Инаку Свети Мелитон говори дека во вториот век оваа книга била сметана за канонска од Евреите и Христијаните. Инаку и рабинот Моше Бен Нахман Геронди говори за постоење на Еврејски текст од оваа книга.

6. Мудрост Сирахова- книга со мудрости. Напишана на Хебрејски, каде го носи насловот Поговорки на Сирах. Бен Сирах ја напишал оваа книга во Ерусалим. Иако Евреите не ја прифаќаат оваа книга за канонска сепак многу цитати се искористени во нивната Света Книга.

7. Послание Јеремиино- послание од Јеремија до Евреите преселени во Вавилон. Во него се бара од Евреите да не се молат на идолите туку само на вистинскиот Бог. Интересно е што во Втотата Книга Макавејска, поглавје 2, стих 1 и 3 се говори за тоа како во записите на пророкот Јеремија има документ со иста содржина. ( 2 Малавејска 2,1 и 2,3.). Списите од Мртво Море го содржат и ова послание, а во Кумран најден е фрагмент на грчки, што не ја исклучува можноста тоа да било преведено од еврејски и арамејски.

8. Барух- книга на пророкот Барух. Оваа книга има врска со многу стихови од Новиот Завет, а и во неа се говори за Христос, за неговото слегување како Човек меѓу луѓето и сл.

9. Естира- иако канонска Мартин Лутер сакал да ја отфрли велејќи: Јас сум голем противник на Втората Книга Макавејска и на Естира и посакувам овие книги никогаш да не дојдеа до нас. А Естира е дел од протоканонските книги ( значи Лутер бил воден од некои доктрини кога говорел за ова )

Примери за сличност во Новиот Завет со книгата на пророкот Барух.

Лука 13,29 со Барух 4,37
Јован 3,13 со Барух 3,29
1 Коринтјани 10,20 со Барух 4,7
Јован 1,14 слично со Барух 3,38 и со 3 Книга Мојсеева 26.11-12

Значи од ова следува дека книгата на Пророкот Барух има врска со Апостолите.

Е сега да коментирам дел од пишуваното на Евангелос

1.     Барух е користен од Апостолите

2.     Евреите не признаваат и книги кои се напишани на хебрејски- примерот со

3.     Товит. Сепак тоа е мислење на Евреите кое јас го почитувам, но не го прифаќам. И свети Мелитон говори дека во тоа време некои книги биле канонски за Евреите а денес не се.


4.     Кумранските списи содржат делови од Товит, таму е најдено и посланието на пророкот Јеремија на грчки.

5.     Барух живеел во 6 век п.н.е.- другите книги не се пророчки.


6.     Ерусалимскиот Талмуд е света книга на Евреите, не за Христијаните и е полна со некои од нивните човечки преданија кои не се многу во согласност со Божјиот збор.
7.     Концилот во Јамнија нема ништо заедничко со Христијанството. На тој концил е изречена анатема против Христијаните. Инаку Евреите го отфрлиле Септуагинтот поради тоа што сметале дека тој ќе има негативно влијание врз нивната култура и затоа има наредиле на Евреите во дијаспората да го отфрлат- за да го зачуваат својот јазик.

8.     Црковните Отци говорат за овие книги – примерот кој го изнесов со Ориген.


9.     Не можам да говорам во име на Католиците не сум католик и тоа би било неблагодарно.

10.     Ориген имал можност да ја види Првата Книга Макавејска на Хебрејски. Не сум сретнал дека Црковните Отци говореле против овие книги. Инаку тие го користеле Септуагинтот.

11.      Сега би сакал да ги коментирам “еретичките” учења на книгите:

Молитвите за покојните се дел и од раното Хирстијанство

Милоста покрива многу гревови. Верата треба да е поткрепена со дела. Милоста е големо дело. И самиот Бог бара милост.Светиот Апостол Јаков вели дека верата без дела е мртва ( Јаков 2,20).

Тоа за материјата го одговори модераторот Зидарски- многу не сум упатен во тоа.

Ако во Товит има магии и суеверија, значи дека и во книгата Мојсеева има. Таму и се вели на жената да пие вода со земја за да се види дали го изневерила мажот, ако го изневерила клетва ќе ја фати.


Марија, во право си кога велиш дека христијаните не може да вегетирале додека не дошол Лутер. Иако и самиот Лутер, Калвин и други протестантски лидери ги немале истите верувања како денешните Протестантски Цркви- на пример Лутер секогаш кога говори за Дева Марија и ја дава титулата Богородица и смета дека таа е БОГОРДИЦА.

Ники, православната Црква ги признава овие книги како канонски (колку што мене ми е познато).

Pozdrav

Прво би сакал да ти се извинам за тоа што овој пост е малку збунувачки, но не знам добро да работам со кодовите на форумот за да ја форматирам пораката па затоа и одговарав вака хаотично. Истотака се извинувам за техничките и печатните грешки кои изобилуваа во претходниот одговор.

Еве го и мојот хаотичен нов одговор.

1. Со тоа што реков дека Ориген ги видел хебрејските ракописи на Библијата сакав да потенцирам нешто.

2. Ти велиш дека Јероним тврдел дека сите книги надвор од хебрејскиот канон се апокрифни. Историски познато е дека Јероним го користел хебрејскиот текст кога ја преведувал Библијата на латински. Тој вели дека ја видел Првата Книга Макавејска на хебрејски- значи ја видел во хебрејските текстови- кои според твоите зборови се канонски по што следува дека и оваа книга била меѓу нив.

3.Свети Мелитон ја сметал книгата Мудрост Соломонова за дел од канонските книги. Според Catholic Encyclopedia Свети Мелитон ги влкучувал сите протоканонски книги, освен Естира. Но, историчарите велат дека и книгата Мудрост Соломонова е дел од неговиот канон.

http://en.wikipedia.org/wiki/Melito_of_Sardis
http://www.cogwriter.com/melito.htm ( вториот линк го има и текстот на Свети Мелитон)

4. Тоа што го кажав за Мартин Лутер имаше цел да покаже дека и процесот на реформација има доктрина за основа, но штом за тебе не претставува никаков авторитет Лутер тогаш ова не важи за тебе.

5. Тоа што наведов неколку слични цитати не е нешто што јас успеав да го видам туку кога барав за книгата на Барух го најдов и сакав да го постирам на форумов.
Е сега би сакал да искоментирам нешто. Поимот премудрост според многумина е Христос. Еве и друг цитат кој убаво ќе потврди дека премудроста е синоним за Синот.

Книга Мудрост Соломонова 9,17: А волјата твоја кој ќе ја познае, ако Ти мудроста не си ни ја испратил и одозгора не ни го беше испратил Твојот Свет Дух.

Анализирај ги и другите сличности не само овие две кои ги наведе.

Ако кумранските списи содржат фрагменти од Товит и Посланието Јеремиино, а кумранските списи според тебе се многу веродостојни тогаш зошто ги отфрлаш овие две книги?

Инаку концилот во Јамнија пред се бил поврзан со традицијата и важен критериум за Евреите при канонизацијата на Септуагинтот бил јазикот. А бидејки Септуагинтот бил на грчки бил отфрлен. Истотака им било наредено на Евреите во дијаспората да почнат да го читаат канонот на хебрејски.

Инаку не мора апостолот да цитира некој старозаветен пророк- и сличноста е сличност ( говорам не за субејктивни сличности туку за сличности кои историјата ги наведува).

Е сега за Евреите( тоа што сум напишал примерот со и другиот дел сум го скокнал-техничката грешка ). Евреите не признаваат и книги кои се напишани на хебрејски- примерот со Естира.

Талмудот е преполн со човечки традиции и не може да биде поврзан многу со нас христијаните- ти ја кажав и целта на концилот во Јамнија.

Молитвата за покојните не е присутна во Библијата, но присутна е во Ранотот Христијанство- на гробовите на раните христијани.

Е сега во однос на суеверието присутно во книгата на Товит. Во оваа книга ангелот му наредува на Рафаил тоа да го изврши. Значи не е чирибу чириба.

Поздрав

Можеби треба да се отвори нова тема, ама ќе продолжам тука, затоа што овде беше спомнато...
ЕвАнгелос, го даваш цитатот од Евреите за жртвата... дека без крв нема проштевање... но од друга страна, во истото послание, се вели дека Исус ја даде последната жртва, се принесе еднаш за да ги земе гревовите на мнозина... Зарем не е сега верата во Него она што ги чисти гревовите?