Крштевање

hihih

Еве што им вели Павле на Римјаните (6:14) во објаснувањето што им го дава по нивното крштевање - For sin shall not be master over you, for you are not under law but under grace.

Претходно истотака вели: knowing this, that our old self was crucified with Him, in order that our body of sin might be done away with, so that we would no longer be slaves to sin (6:6)for he who has died is freed from sin (6:7).
Односно - со крштевањето - умира телесниот грев на човекот и тој живее во Милоста Божја. И тој, како што вели во 6 и 7, нема повеќе да е роб на гревот, а ќе биде ослободен од него...
Не гледам како е спротивно на логиката овозможувањето на детето да расте во Милоста Божја...?

Мешаш два поими...
Логика се изведува од едно од значењата на зборот Логос - односно - збор, идеја, начин...
Логос како универзален закон е употребен од Хераклит и како таков потоа се употребува во литературата доста често, но тоа воопшто не е значењето на оригиналниот збор, и не е смислата од која е изведен зборот Логика.
Особено не станува збор за Логос, кој се употребува од Јован... ама тоа е друга тема...

Ако некој е безгрешен и се крсти на 16 години, дали ќе треба да се покае? И ако треба, за што тоа ќе се покае?!
Освен тоа - зборуваш за несвесност... ментална, да. Но, душата е свесна и кај бебето и кај возрасниот човек.
Дури и да е (како што велиш ти) за спокојство на родителите - повторно не можам да најдам никаде забрана да се направи тоа... соодветно - не гледам причина да се воспостави како принцип, односно не е нелогично (едно од значењата на логос... )

Изменето од zidarski - 12.Јули.2008 во 05:05

А еве еден стих пак во поткрепа на идејата дека треба сите и се да е покрстено и предадено духом Нему (или барем е добра основа за понатамошна дискусија):
When all things are subjected to Him, then the Son Himself also will be subjected to the One who subjected all things to Him, so that God may be all in all.
(1 Коринјтани 15:28)

Ни на крај памет не ми паѓа да те разубедувам... дискутираме околу различни цитати, кои може да допринесат кон сеопштото знаење за оваа тема...
Последниот цитат кој го приложив вели дека - кога се ќе му биде потчинето Нему, тогаш Бог ќе биде Се во Се...
Крштевањето зарем не е чин на потчинување Нему...?
(со оглед на тоа што никаде не е забрането, нели... )

,,30 Ги изведе надвор и им рече: „Господа, што треба да сторам, за да се спасам?“

31 Тие му одговорија: „Поверувај во Господ Исус и ќе бидете спасени ти и твоите домашни!“

32 Потоа тие нему и на сите што беа во неговиот дом им проповедаа за Господ,

33 а тој, уште ноќта, им ги изми раните и не чекајќи ниту миг беше крстен, и тој и сите негови домашни.

34 Ги одведе горе, во својата куќа, постави пред нив трпеза, па тој и сите негови домашни многу се радуваа што поверуваа во Бог.’’(Дела 16:30-34)

Еве го овде редоследот кој го бараш Зидарски:
Најпрвин на тие луѓе им било проповедано па биле крстени тој и ,,сите негови домашни’’ кои подоцна се ,,радуваа што поверуваа во Бог’’. Значи кои се тоа ,,сите’’? Оние кои ја слушале проповедта, ја сфатиле, поверувале во она што им било кажано и кои се израдувале затоа што поверувале. Од овде следува дека тоа биле луѓе на возраст на која можеле да разберат што значи сето тоа, биле способни да поверуваат и дури со причина се израдувале. Причината за радоста коренот го има во мисловната способност. Не може човек кој не е способен да сфати што му се случува да се израдува поради тоа. По сето ова заклучокот е: луѓето кои биле присутни во домот на чуварот биле на определена возраст кога можеле добро да размислат, да поверуваат и клучното овде- да се израдуваат поради тоа. Изведувањето заклучоци околу тоа за што треба а за што не треба да се радуваме е својствено на разумни луѓе.
Мислам дека го задоволив твојот интелект.