После смртта...

Tatko mi bese bolen i znaevme deka naskoro ke ne napusti... Toa utro otidov na rabota i posle 15-tina minuti izlegov od kancelarija i otidov vo grad da zavrsam nekoi obvrski... Imav eden deloven razgovor, no za celo vreme dodeka traese razgovorot jas ne bev prisutna so mislite... Imav nekoe cuvstvo kako led da mi go obvitka srceto, edvaj cekav da zavrsi razgovorot... Otkako zavrsi, vednas trgnav nakaj doma (namesto vo kancelarija, sto nikogas ne sum go storila, vo 9 casot nautro, koga zapocnuva rabotniot den), samo znaev deka MORAM da si odam doma!.. Nesto nezapirlivo me vlecese... Kolku bev poblisku do doma, tolku posilno mi biese srceto, tolku poteski mi stanuvaa nozete... Koga stignav pred kukata, veke mi bese jasno sè...

Majka mi, koja bese so nego dodeka ja ispustal dusata, potoa mi kaza deka ednostavno kako da cekal jas i brat mi da zamineme na rabota, za da ne ni ostane slikata za cel zivot pred oci...

________________________________________________________________________

 

 

Американката Велма Томас ги изненади и лекарите и медицинските сестри кога се врати од мртвите. 

Срцето престанало да и чука, а мозокот бил клинички мртов цели 17 часа. Нејзиниот син веќе тргнал да ги направи сите подготовки за погреб, бидејќи лекарите му кажале дека “повеќе нема надеж“.

Меѓутоа, десет минути откако биле исклучени апаратите за одржување на животот, а лекарите се подготвиле за вадење на органите за пресадување, Велма се разбудила.

Кардиохирургот Кевин Еглстон изјавил дека „постојат некои работи што лекарите не можат секогаш да ги објаснат. Мислам дека ова е еден од тие случаи“.

Тој објаснил дека 59-годишната жена немала пулс, ниту е забележана активност на мозокот откако била примена во болницата.

Велма била пронајдена во несвест по срцевиот удар што го преживеала во својот стан во Западна Вирџинија.

Во болницата таа доживеала уште два срцеви удара и била приклучена на апарати за одржување на животот.

„Само се молевме и молевме. Заклучив дека нема да успее. Нашиот свештеник не советуваше да ја исклучиме од апаратите. Чувствував мир верувајќи дека добро одлучив. Кожата веќе почна да и се стврднува, а рацете да и се брчкаат. Немаше живот во неа“, вели нејзиниот син Тим (36).

Откако ја напуштил болницата, од таму го повикале за да му соопштат дека покажува знаци на живот. До мигот кога се вратил, Велма веќе седела во креветот, разговарала и прашувала за него.

__________________________________________________________________________