Ваша песна,состав или што било напишано

...blagodaram Black Devil...

ДОМ


Нозете, завиени во прав, ми тежат и уморни се од талкањево по тесниве и непознати улички. Крадешкум застанувам под секој прозорец кој ме мами да sирнам, да погледам да не е таму, она моето…одамна загубеното…

Не! Внатре нема ништо мое, се е напознато и туѓо.

Застанувам под секоја придушена светилка, со засолзени очи, што од замор, што од тага, го кревам погледот и сем брзата, нервозна игра на мушичките не препознавам ништо… и тука нема ништо мое.

Можеби очите не можат, но носот ке може, ке го открие она моето…одамна загубеното…

Од порта на порта, тивко, незабележително вдишувам за да го почувствувам мирисот на јасминот кој престана да цвета во мојата градина, по кој толку многу тажам и се обидувам да го воскреснам за повторно да живеам.

Не! Повторно се е туѓо, туѓи мириси, непознати.

Продолжувам, но веке не знам каде и не знам како да го најдам она моето…одамна загубеното…

Сетилата не помагаат, можеби и не можат, но срцево силно ми чука, не ме издава.

Не, не губам надеж!

Одеднаш небото се отвара, силни грмотевици ја парчосуваат тишината, молњите ми го осветлуваат патот, се истура благодет.

Лие по мене, ја измива правта од моите нозе, го мие заморот од моите очи, ме полни со свежина и ми дава сила. Повторно сум онаа истата, како на почетокот на патот, повторно сум Јас.

Сега е мирно. Се е чисто и јасно.

На небото звезда чијашто светлина ме мами.

Очите ми се широко отворени, срцето заигрува во ритамот на космосот, душата те впива…Tе препознавам.

Го наоѓам она моето…одамна загубеното…


Го наоѓам мојот ДОМ!
                                       …јасминот повторно цвета во мојата градина!










Изменето од fleur de lis - 23.Мај.2008 во 04:21

Мирис на ефтина ракија. И цигари.
Темна, мрачна соба. Каде ли сум?
Отворениот прозорец бавно се ниша, тешката завеса се бори со дождот кој со крупни капки гонет од силен ветер ја напаѓа и поттурнува навнатре.
Каде навнатре?
- Дојди ваму - глас од темнината, нежен, женски. Жена!
Жена?? Која ??
Не можам да видам ништо во мракот.
Глават ќе ми прсне, устата ми е полна со тежок бљуткав вкус.
Не можам да ги средам мислите, ми се врти во глава, чувствувам мачнина, утринска гадна мачнина.
Мамурлук, тежок.
Каде ли сум.? Со која сум?
-Ме слушаш ?? - повторно гласот од темнината, овојпат појасен, посилен. Препознатлив!
Не е можно. Не, не е можно. Ја спуштам главата на кревет или што и јебено да е !
Пак кошмари, пак ја сонувам, ми се причинува у пичку матер. До кога?
Кај ли се начукав толку човече? Не пијам више, ма не пијам више никогаш !
- Дојди, те молам !!
Овојпат скокнав, силно, се занесов, ма нозе не ме држат, паѓам назад. Не е од пијанството, гласот е! Нејзиниот глас !
-ТИ ???
- Те молам !!
Со раце ја држам главата, боже, ќе ми падне, толку ми е тешка.
Она е ! Гони се будала, пијандуро сељачка, кои ти е к*рац ! !  Што си правел синоќа. Од толку ЖЕНИ, со неа ли?
Морам да станам ! Одеднаш  воздухот станува позагушлив, потежок. Или мене ме гуши. Срцето ми е во грло !
Морам да станам ! Морам да си одам !
Се тетеравам до вратата, се обидувам да ја отворам. Не можам !
- Клучот, каде е?
Молк. Нема одговор.
-Клучот каде е?- се обидувам пак, овојпат посилно ја лупам вратата, небаре ќе ја скршам.
- Не си оди, немој !
Боже само нека не ми се обраќа со таков глас, немој, не можам да слушам. Не сакам да слушам. НЕ САКАМ ДА СЛУШАМ !!!!!
Ја лупам силно вратата, уште еднаш, па уште еднаш. Но не можам да ја отворам. Се обидувам повторно.
Морам да си одам! Морам! Подалеку од тука. Подалеку од неа! Подалеку од себе! Подалеку од сите!!!
-Зошто ?- одеднаш ме пресече нејзиниот глас. И нејзината рака. - Кажи нешто !
Се вртам. Је гледам.
Мојата принцеза. Моите сини очи. Мојата душа во нив. И нејзините солзи во нив. Се лизгаат по нејзиното лице. И по моето.
Ми ја зема раката, ја става на нејзините гради, на нејзиното срце. Погледот ми е закопан во подот.
Не можам да ја гледам во очи. Во моите сини очи !!
Морам да си одам ! Морам!
Грубо ја туркам од мене, го здогледувам клучот, брзо го земам, ја отворам вратата.
Не смеам да се завртам. Нема да можам да си одам.
Знам дека очите и се полни со тага. Со болка. Моите сини очи !!
Срцето не ми дава, за момент застанувам.
- Зошто, само кажи ми зошто? - вели гласот скршен од чувства . На мојата принцеза.
Но никаков звук не излегува од мојата уста, немам сила да зборувам. Само еден збор и ќе се скршам, тука, пред неа.
НЕ СМЕАМ !!
Момент долг цела вечност. И одеднаш тргнувам напред, не застанувам, не се вртам!
-Застани- вели гласот, нејзиниот. Застани вели гласот мојот, внатре во мене. Застани !
Но не смеам назад !!
Истрчувам надвор. И трчам по дождот. Подалеку. Сеуште го слушам нејзиниот глас. На мојата принцеза ! Липта во ноќта!
Дождот е силен. Крупни капки ми се лизгаат по лицето. Ја измиваат потта од мене.
Ја чистат прљавштината во душава . Ги кревам рацете кон небото !
БОЖЕ !! Не ме ставај во искушение. Остави ме да ја водам сам својата битка !
Те молам остави ја НЕА ! Мојата принцеза!
Не е она виновна ! Јас сум !
Не е она виновна ! Мојава душа е црна ! Гнасна !
ТАКА МИ ВЕЛАТ НЕЈЗИНИТЕ ! Велат остави ја!!
За нејзино добро ! ОК ! За нејзино добро !
Како да и кажам!
Така велат !
Mother f**ker !



Изменето од којсумјас - 22.Мај.2008 во 18:51

ami so se odnesuva do mene
brat
dosta mi e
da pisues kecovi i po nekoja dvojka

I want you...od sea samo angliski ke spikam

 AJ LAV JU

zbunet напиша: Seksot bese mnogu div vo raskosnata kada so mojata Sumiko, a taa se pripivase do mene kako da pocna da ja minuva barierata od nasite kozi...nasite dusi se dopiraa... Ama koga ono se pojavija trojca razbojnici so vpereni cevki kon nas so namera da ne likvidiraat ! Ocekuvajki go posledniot moment Sumiko samo prosepoti deka me saka so poluzatvoreni oci uzivajki go momentot, a jas gi razvlekov usnite vo volceska nasmevka...so poteg pobrz od molnja otkornav edna plocka so koja potoa zamavnav kon moite neprijateli koja od silinata na udarot skoro istovremeno im gi presece vratovite...padnaa kako pokoseni ne znaejki sto gi snaslo kapejki se pred kadata vo sopstvena krv bez moznost za krik ili misla za keanje... Se vrativ vrz Sumiko da ja prodolzam strasta i plamenot sto go raspalivme, a taa zbuneto :  - Zbunet, kako mozes da mislis na seks dodeka trojca lezat mrtvi do nas ! A jas veke navleguvav do krajnite granici na nejzinata zenskost i kriknuvajki :  - Zosto sum Nindzaa !