Ваша поезија

Испиј ја суштината, до последна капка,
од чашата што времето ја полни со прекор.

Не храни го ветрот со силни воздишки,
така посилно ќе дува и ќе те сомеле
во ветерницата на животот.

Трагите од тебе ќе ги посака месечината,
која здодевно кашла од ѕвезден прав.

Му требаш на светов!

Испружи ги рацете и цврсто прегрни го мигот.
Нема да те срушат, не.

И болката нема да те уништи, не,
оти со слепи к*ршуми гаѓа.

Нема да те сопнат, не.
После секој пад,
следи гордо исправување.

Нема да те расплачат, не.
Главата горе, насмеј се.

Зад сите широки мориња
и непреодни планини,
има некој што
ќе ти возврати со насмевка.



Изменето од Quentin - 14.Мај.2008 во 20:23

Кербер

На тремот пред мојот дом,
ќе те пречекаат
заборавени стихови,
врз кои поштарот натрупал
разгледници со егзотични мотиви.
Не, не тропај ми на вратата
пред која безживотно висат
само разделби.
Прочитај ги моите стихови.
Тие сами ќе ти отворат.

Ќе влезеш во еден свет
каде солзите се забранети,
времето и просторот
станале најверни пријатели,
а вистините и лагите
се самоуништиле.

Јас сум кербер на тој свет.
Ако мислиш пак да ме повредиш,
врати се од каде што си дошла,
пред да ти се насмевнам
со заби наострени од стари болки,
жедни за одмазда и раскинување.

filmadzijka напиша: Иницијација Ноќта ги распослала широките дипли И темно синило ги топи црнилата Од саѓите на прегорениот ден Воздухот вљубено го прободува Песната на возбудени слaвеи Во дуети и квартети Нежните прсти на полноќниот ветар На жешко чело знак ми врежаа И за своја ме обележаа Ги разбирам сите јазици на тишината Ги препознавам сите лица на зборот И опачините на нивните значења А сепак, не ми е полесно

На оваа песна и должам пофалба. Како и секогаш, филмаџијка оригинално и маестрално ги вклопува зборовите во една волшебна хармонија, која најблаго речено - остава без здив. Секогаш е лаконски кратка, а убиствена. Нејзината песна Ученик, ќе се сложите дека е класика    let me remind you


Ученик

Поглед вперен во бел лист
со релјеф од потни дланки.
Главата станува претесна
за густата празнина што се шири
и пулсира со ритмот на троми секунди.
Усните докасани и суви
ја шепотат молитвата на задачата.
Ни одговор, ни знак.
Грепкањето на туѓите пенкала,
бразди прави по тегобноста
со `рѓосаниот клинец на неизвесноста.

Ѕвон.
Што ли има дома за вечера. ...



Изменето од Quentin - 14.Мај.2008 во 21:04

Столб

Додека дождот го измива
сиот кал од тебе
кој се таложел низ годините наназад,
полека се одронува ѕидот твој
чии лушпи се топат
во расквасената мека почва.

Ко со гума на лист хартија испишана со молив
капките дожд ги брише фигурите
кои ткаат бајка од соништата
која е врамена во нашите мечти.

Од твоите меки облини
тивко испарува студенилото
во чија внатрешнина само изгризани нокти
ја исполнуваат празнината
кои силно гребат.

Време е сите тие отпадоци
да ги оставам да се разложуваат
во туѓите дела
кои не се мои,
да ги пополнам шуплините
создадени од црви кои разгризувале длабоко
и правеле темни тунели
в чии канали се собирала сета болка
која не може да излезе низ затворените порите.

Време е за реновирање на стариот столб
кој ќе го осветам со света вода
кој ќе го опеам во молитва
со чиј ритуал
ќе заживее духот во него
и ко светец на икона ќе блесне со својот ореол
кој ќе биде одраз не неговата душа.

ekszi88 напиша: Столб Додека дождот го измива сиот кал од тебе кој се таложел низ годините наназад, полека се одронува ѕидот твој чии лушпи се топат во расквасената мека почва. Ко со гума на лист хартија испишана со молив капките дожд ги брише фигурите кои ткаат бајка од соништата која е врамена во нашите мечти. Од твоите меки облини тивко испарува студенилото во чија внатрешнина само изгризани нокти ја исполнуваат празнината кои силно гребат. Време е сите тие отпадоци да ги оставам да се разложуваат во туѓите дела кои не се мои, да ги пополнам шуплините создадени од црви кои разгризувале длабоко и правеле темни тунели в чии канали се собирала сета болка која не може да излезе низ затворените порите. Време е за реновирање на стариот столб кој ќе го осветам со света вода кој ќе го опеам во молитва со чиј ритуал ќе заживее духот во него и ко светец на икона ќе блесне со својот ореол кој ќе биде одраз не неговата душа.

Одлично, продуховено, избистрено. Браво девојче.

П.С Мала корекција во првата строфа. Кал е именка од женски род.

Куклена претсава

Низ ѕидните пукнатини
навлегува слаба светлина,
зрак кој го расекува просторот
незабележително за окото
на луѓето
кои веќе потонале
во есенската меланхолија.

Сенките кои се оцртуваат на ѕидовите
од куклите разиграни на сцената
се впиваат во мозокот
полека низ воздишките
кои се вовлечени длабоко
како последен дим од цигарата
која догорела до самиот филтер
и пече во градите,
а не може да се искашла сиот тој отров.

Кловн придвижен од конците
потонува во огромната палета
од темни бои на уметникот
и чека со неговата четка
на големото платно
да ја доврши сликата,
да стави крај на уште една
тажна приказна...

Ехото на зракот одбиен од
оставената труба во аголот да самува
чии фрекфенции не може
да ги перцепира увото
создава мелодија која
ја надполнува сета таа куклена претстава...

Не издржав до крајот,
станав и заминав
без да ја завртам главата уште еднаш назад
кон изнемоштениот кловн
и преку рамо ја фрлив старата монета
која долго време ми одѕвонуваше во главата...

Кога се вратив назад го видов кловнот
како лежи без да се помрдне.
Полумртов.
Ги земав конците кои ги пронајдов
на другиот крај
од некогашната театарска просторија
а сега само обична морбидна рушевина
и решив да го сменам текот
на таа тажна приказна.

DREAMING TOGETHER

...I'm waiting for the dawn

...another night...is...just drifting away

on the wings of my dreams, to another day

Standing on the clouds

the winds blowing still and carrying my sleep fare so fare away...

catching it, in a silver box

I'm hunting all the nights

a slave to my dream...I am...

...an illustrated seen descends in my sleep...

Playing for the hope...emotional games

turning off my eyes...and hiding my shame

A never ending dream ...I'm dreaming of you...

I'm waking up in spring...the sweet imoving thing

Tonight I want you to hide your dreams too

...as i do...

...and I want to be with you.

Изменето од ...Well... - 15.Мај.2008 во 18:23