Промени по желба на црквата

Бурак, како што реков - не си ич запознает со работите... Информирај се прво, пред да спамираш теми. Тоа што го прашуваш е за други теми и е мноооогу детално објаснето.
Оваа тема е - дали црквата има право да менува работи или не, и тоа во контекст на статијата која е објавена во Дневник.

FARAONOT SEBESI SE PROGLASIL ZA BOG.PA NELI I CRKVATA SE NAREKUVA SEBESI BOG?IMA LI PRAVO NEKOJ SAMONARECEN BOG KAKO FARAONOT STO NAPRAVIL DA VOSPOSTAVUVA SOPSTVENI ZAKONI I DA VIKA DEKA TOJ SAMIOT E BOG.ZOSTO CRKVATA NE GI TUMACI OVIE RABOTI SO POMOS NA BIBLIJATA I SLOVOTO.ZOSTO NEDONESE DOKAZI OD BOZJITE ZBOROVI KOGA PRAVI NESTO ILI SITE OVIE RABOTI SE SOMNITELNO POREKLO.

zidarski напиша: Како што зборував во темата за Обичаите... Постите, иако имаат некаква основа во Библијата (иако има различни гледишта по ова прашање), се создадени, оформени, прецизирани од Црквата. Имаат за цел телесно прочистување, кое ќе го помогне духовното прочистување. Воведени се во форма на правило од страна на Црквата, затоа што се сметаат за најисправен модел на однесување од страна на еден верник. Постот, како што кажува во текстот, е еден вид почит кон Светата Личност, за чиј празник се прави тој пост, еден вид сочувство со неа, покажување дека како што тие се откажале од многу работи во името на верата, ние ќе се откажеме од земните удобства кои ги имаме секојдневно и ќе се подложиме на нешто што ќе не исчисти и телесно и духовно. Тоа што не се почитува како што треба - и за тоа зборувавме, секој си ја следи својата лична вера и верба. Јас никогаш не сум постел, не затоа што не можам да го издржам постот, а затоа што не сум се осетил повикан да постам. Лично сметам дека е тоа нешто кое што го правиш кога ќе се почувствуваш духовно спремен да го направиш.

Да се вратиме на темата. Одговорот што зидарски го даде е причината поради тоа што јас сметав дека темава ќе биде интересна и за неа ќе има доста за дискутирање. Токму тоа е проблемот, црквата сама воведува правила и самата ги изменува во согласност со потребите. Тоа значи дека таа нуди опции кои верниците можат да ги прифатат, да ги отфрлат или да си ги адаптираат според своите можности и потреби. Во религијата никој освен оној поради кој постои таа, не смее да поставува правила или пак истите да ги изменува. Затоа постојат светите книги, тие претставуваат закон кој бог им го дал на лугето и според кој тие теба да постапуваат. Ако секој еден има право да измислува закони, правила и норми во име на бога тогаш на светов ќе настане хаос. Во најсилниот религиски закон претставен во к*ранот, покрај другото, точно е одредено кој, кога, зошто и како треба да пости. Тоа е божји збор, закон за луѓето, а џамијата неможе да измени или да адаптира нешто во тој сегмент. Зидарски вика дека сега не е подготвен да започне да пости и со тоа како да кажува дека е сигурен дека ќе живее уште долги години па кога ќе биде сигурен ќе започне да го прави и тоа но не во име на библијата и бога туку затоа што тоа го одредила неговата црква. Оние начела кои еден верник од било која религија треба да ги извршува, треба да се практикуваат од најраната младост т.е од моментот кога човекот ќе ја осознае својата религиозност. Никој од нас незнае кога ќе му дојде судниот ден и не смее да каже дека сеуште не е спремен за одредени работи во име на бога. Како човек ќе се оправда ако судниот ден дојде денес? Ќе каже дека знаел за бога и неговите закони испратени во божјите книги, знаел дека треба да пости ама не бил спремен? Оној кој силно верува, тој ја практикува религијата исто така силно. Тие луѓе имаат паво да зборуваат и да дебатираат на вакви теми, а останатите можат само да се вклучат и да научат нешто за да не закаснат со својата верба.

Бутел, мислам дека не си во право но сепак тоа е твое мислење. Во к*ранот има доволно докази кои укажуваат на постењето на бога и на тоа дека тоа се негови зборови. Тука има работи кои во тоа време кога науката не била развиена како денес не било можно да се предвидат. Има нешта кои во денешно време се потврдуваат како точни. Со оглед на тоа дека Мухамед а.с бил стар и неписмен за да може да ги пренесува тие зборови(во нив има доста научни податоци) ова е најголемиот доказ за постоењето на бога.
Сепак човекот никогаш нема да ја свати суштината на божественото и секогаш ќе се сомнева во него. Луѓето се сомневале и тогаш кога бог како свои пратеници на луѓето им испраќал луѓе кои имаат моќ да ја победуваат смртта,да оживуваат, да лечат од болести, да нахрануваат толпи на луѓе и сл. Тоа секогаш ќе биде така а оние кои веруваат, знаат дека темел на религијата се книгите и божјите зборови во нив(во некои од нив за жал божјите зборови се доста испревртени и се толкуваат според нечија желба и потреба). Се што е задаено од страна на џамијата или црквата како претставници на религијата се е непотребно и лажно. Правилата се јасни и се напишани во книгите. Како можеме ние сега да си седнеме на некоја маса и да размислиме дали е подобро за рамазан бајрам да се пости 45 дена наместо 30 затоа што верниците многу ја сакале мајкаму на Мухамед а.с(ова е парафразирање од постот на зидарски каде што спомнува дела верниците имале преголема љубов кон мајката на бога) и сега така требало. Како може една црква да си воведува правила и да си ги менува кога таа ќе мисли дека така треба, па што се верниците за неа, идиоти? Кој и дава такво право, библијата? Ако библијата и го дава тоа право тогаш има нешто чудно тука. Јас не верувам дека овие работи се земени од изворната библија затоа што ако е така тогаш немаше да има потреба да се вршат корекции. Тука некој си поигрува и сака да си ги нарихта работите. Јас не ги напаѓам христијаните туку напротив, ги повикувам да се подзамислат малку и да реагираат кога некој им крои нешто по туѓа мерка. Лично сметам дека овие луѓе се многу злоупотребени. Црквата ги користи верниците за разни работи а најчесто за испразнување на нивните плитки џебови. Ова последново е еден доказ за начинот на функционирање на истата и нејзината несериозност кон верниците.

Изменето од misterX - 03.Мај.2008 во 10:39

Mozebi i ne sum vo pravo, no zarem ni eden od vas ne se zaprasal zosto Bog go nema da napravi ova ili ona kako sto togas pravel?

misterX напиша: Да се вратиме на темата. Одговорот што зидарски го даде е причината поради тоа што јас сметав дека темава ќе биде интересна и за неа ќе има доста за дискутирање. Токму тоа е проблемот, црквата сама воведува правила и самата ги изменува во согласност со потребите. Тоа значи дека таа нуди опции кои верниците можат да ги прифатат, да ги отфрлат или да си ги адаптираат според своите можности и потреби. Во религијата никој освен оној поради кој постои таа, не смее да поставува правила или пак истите да ги изменува. Затоа постојат светите книги, тие претставуваат закон кој бог им го дал на лугето и според кој тие теба да постапуваат. Ако секој еден има право да измислува закони, правила и норми во име на бога тогаш на светов ќе настане хаос.

За да нема недоразбирање - Црквата не ги менува работите од Библијата! Тоа за кое што зборуваме се работи кои се создадени од верниците (во периодот кога црквата била забранета, на самиот почеток), како дополнителни начини на кои може човек да му се посвети на Бога и да му се потчини, покае...

Во најсилниот религиски закон претставен во к*ранот, покрај другото, точно е одредено кој, кога, зошто и како треба да пости. Тоа е божји збор, закон за луѓето, а џамијата неможе да измени или да адаптира нешто во тој сегмент. Зидарски вика дека сега не е подготвен да започне да пости и со тоа како да кажува дека е сигурен дека ќе живее уште долги години па кога ќе биде сигурен ќе започне да го прави и тоа но не во име на библијата и бога туку затоа што тоа го одредила неговата црква.

Не сум спремен да постам, затоа што не сум почувствувал личен повик да го направам тоа. Многу пати сум кажал тука - мојата вера е моја лична врска со Бога. И е токму спротивното од тоа што ти го велиш - ако почнам некогаш да постам, ќе го направам заради мојата лична потреба од прочистување, покајание, себеисцелување - а не затоа што црквата вели дека треба. Ако го правев заради црквата, ќе го правев и сега, нели?

Оние начела кои еден верник од било која религија треба да ги извршува, треба да се практикуваат од најраната младост т.е од моментот кога човекот ќе ја осознае својата религиозност. Никој од нас незнае кога ќе му дојде судниот ден и не смее да каже дека сеуште не е спремен за одредени работи во име на бога. Како човек ќе се оправда ако судниот ден дојде денес? Ќе каже дека знаел за бога и неговите закони испратени во божјите книги, знаел дека треба да пости ама не бил спремен? Оној кој силно верува, тој ја практикува религијата исто така силно. Тие луѓе имаат паво да зборуваат и да дебатираат на вакви теми, а останатите можат само да се вклучат и да научат нешто за да не закаснат со својата верба.

Затоа реков - има работи кои се пропишани како Закон. Тие се почитуваат и нивното непочитување не е исправно. Останатото е помагало, допринос...

Но - во контекст на темата - Црквата НИКОГАШ не ги менува Законите, а има право само да ги промени работите кои таа ги поставила како одредени правила. Се разбира дека црквата има право да поставува правила и да ги менува, затоа што освен што е духовен храм, таа е и социјална структура.

Мистер - тебе твојата вера, мене мојата...
Но во случајов зборуваме за две сосема различни работи.