Еве одлична статија од Митрополитот Пимен во врска со бројаниците и иконите.

Пред да се започне со целта на бројаницата треба дпрво да се објасни потеклото на бројаницата.
Бројаниците за првпат се појавуваат меѓу монасите кои се повлекувале во египетските пустини. Нивниот обичај практикувал секојдневна молитва која ги вклучувала сите 150 Псалми. Меѓу тие монаси имало многумина кои искрено верувале во Бога и го сакале, но не знаеле да читаат па затоа или успевале да запомнат дел од Псалмите или пак се молеле на друг начин. Така започнала традицијата секојдневно да се кажува молитвата: Господи Исусе Христе, Сине Божји помилуј ме, грешниот. Монасите за да бидат сигурни дека 150 пати се помолиле фрлале мали камчиња во сад. За да им помогне на монасите во молитвите Свети Пахомиј ( со Божја помош ) ја измислил бројаницата. Бидејки монасите не можеле да ги бројат молитвите надвор од своите ќелии, бројаницата им овозможила да се молат постојано со таа молитва и надвор од нив.
Истотака се мисли дека методот на врзување јазли при молитвите потекнува од таткото на правлославното монаштво Свети Антониј Велики. Тој започнал да врзува јазли при изговарањето на молитвата Господи Помилуј, но Сатаната доаѓала постојано и му ѓи отплеткувала за да го збуни при неговите молитви. Но тој откако добил визија, почнал да врзува јазли кои би имале форма на крст, кои ѓаволот не можел да ги отплетка. Токму затоа и денес јазлите се врзуваат така да формираат крст.
Значи со бројаницата секојдневно се кажува молитвата до Исус иако може да се кажуваат и други молитви.

Суеверие, реликвија, фетиш, идолопоклонство, БИЗНИС! Ете тоа е моето, субјективно и индивидуално мислење за верската бројаница. Се надевам дека не повредив нечии религиозни чувства со мојата отвореност и искреност.

Се согласувам Зидарски

Габриел и Алдра - следниот пат - за вакво лично препукување преку форумот и двајцата ќе ве банирам!

Ок Зидарски така е, во право си. Постои можност тоа да се прави со полно внимание, но шансите се минимални. Зар не треба да изградиме еден интимен однос со Бога? Зар не сме Негови чеда? Замисли син ти кога ќе си доаѓа од училиште и кога ќе го прашаш: ,,Како помина денеска сине?’’ тој секојдневно да ти кажува една иста стихотворба која го велича образовниот процес, учителките и доброто друштво. Зар не би сакал тој да почне да ти раскажува како НАВИСТИНА поминал и како се чувствувал во некоја ситуација отколку да ти рецитира едно те исто?

Па логично е тоа Зидарски... Како кога излегуваш од дома и ја заклучуваш вратата, одиш неколку чекори напред и се враќаш да видиш дали си заклучил. Психолозите велат дека тоа се случува поради тоа што истото тоа дејство го правиш секој ден и не му обрнуваш внимание, едноставно тоа си оди по автоматизам, несвесно. Така и оние кои повторуваат една и иста молитва. Кажуваат нешто па потоа не се сигурни дали се рекле како што треба па се враќаат назад и преповторуваат. Затоа велам: една ама вредна.