Дали е поважно семејството или кариерата

Сето зависи за каква кариера станува збор.Постојат амбиции и желби за достигнување на целта каде мора да трпи семејството,значи мора да отпатуваш ,мора да си отсутен на недела дена мора во исто време да си и таму и ваму .Со еден збор многу очекувања на работен план зависат од тебе и се концентрираш исклучиво на работата е тогаш кариерата е на вистински пат но семејството трпи.И постојат работни места(кариера) која лесно може да се граде во тие 8 работни саати а потоа му обрнуваш внимание на децата на семејството е тогаш е полесно.

Semejstvoto e najvazno! No, uspesnata kariera doprinesuva semejstvoto da ima podobri uslovi za ziveenje. 

Postojat luge na koi ne im e bitno ni ednoto ni drugoto... i si lokaat rakiice ili pivo pred koperacija

ФорумскаБаба напиша: NiNa1 напиша: Во минатото најчесто мажот заработувал,а жената се грижела за домот и семејството.Во денешно време нема разлики меѓу мажите и жените така што и жената може да заработува исто  како и мажот.Дали во трката по пари луѓето меѓусебе се отуѓуваат и забораваат и на сопственото семејство.Дали на моменти кариерата станува побитна од домот и семејството.Факт е дека за подобар живот мора повеќе да се работи,но дали понекогаш е потребно за подобар живот да се жртвува и сопственото семејство.Што може да ги замени семејните ручеци во недела,вечерните излегувања или прошетките во парк.Свесни сме дека мора да работиме и нормално дека никој не бега од работа,но сепак да им посветиме време и на нашите најблиски и најмили.Ако се сака може да се усогласи и работата и слободното време.                 Колку сериозна тема од толку мало (?!?) девојче.   Дали е поважно семејството или кариерата?   Е дали е поважно? Што има поважно од семејството? Лично за мене можам да зборам ... Скоро секоја жена сака да биде успешна на секој план. Убаво е да имаш успешна кариера, но зарем може да се смени убавината и семејната хармонија со кариерата? Зарем може да се откажеме од тоа поради кариерата? Јас не можам. Попрво би се посветила на семејството отколку да градам кариера што и една мала ситница може да ја уништи. За разлика од тоа, семејната потпора тешко дека можеме да ја изгубиме преку ноќ

haha sea sum povozrasna imam 13.5 god a ne ko togash 10.5

semejstvoto pred se

Кејти ќе помини, ќе не боцни само и сите ќе се запалиме наеднаш... ко и стално 

Ако некој смета дека нема да има доволно време за деца, не мора да ги прави. Ако некој нема 4 сати од денот да издвои за да ги помини дома ,тој /таа џабе е во брак ко живее в канцеларија.

Имам еден познаник, повозрасен (40тина) ... Човеков е генијалец. Реставратор досега каков што нема, прави нешто од ништо и од распадната кола прави новa.  Е секако , си бара жртва... најголема е времето и приватниот живот. Троши по 13-14 часа на работата...  Тоа не ти дозволува ни да создадеш ни да одржуваш семејство.
И ете ,тој си се одлучи дека најмногу си ја сака работата (иако не е некоја во која што може да градиш некоја кариера), дека тоа го исполнува и му е доволно.

Ако ти е доволна работата за да бидиш исполнет целосно и не гледаш потреба за семејсто, подобро не го основај отколку да страдаат децата за времето на мама и тато и да пораснат покрај баба му или по целодневни престои со воспитувачки.

За моиве глувци (така си ги викам домашниве) семејството беше и е најглавното нешто во животот и си се откажаа од градење некаква голема кариера .
Е , сега сваќам колку ми значи тоа што секогаш биле полни со трпение и што работниот ден нивни завршувал точно во 3 и после тоа работата немала никакво мешание ( сеа ок, некогаш ќе си донесиш нервоза од таму, ама не и материјал за работење), што длабоко се одрази и на моето созревање како личност.  Многу повеќе ми значи тоа од колку што би ми значел Honda Shadow или што знам какви ти други тракатанци. И така...

Ааа.... за мене...   има време, ќе се одлучува допрва што ќе се случува понатаму

не сте искрени!

трчаме ко луди да ги оствариме своите амбиции, правдајќи се дека е тоа за нивно добро
зборувате декларативно само - Мене семејството ми е најважно!
а колку пати ви се случило ќерка ви да сака да седнете со неа да си поиграте со барбиките, а вие нервозно сте ја откачиле, - Остави ме мамице, оваа работа ми е многу важна!
и тогаш таа се повлекува