Грижа на родителите

 grizhata na roditelite nasproti decata,,,,mozhebi bez potreba ,,no celosno do krajot na zhivotot,,,,

Изменето од pajser - 13.Април.2017 во 21:47

mamo, mamo! - kachiv duri na sheest,ka..

Изменето од outlook123 - 18.Февруари.2016 во 10:11

Хм ....колку и да сакам не можам да ги сменам мојте родители , само учам и си клавам на мојо список од нив , шо нема да прам ко че бидам родител , а најмногу од мајка ми .

Најголемата одговорност на родителите се нивните деца. Нема никакво оправдување за тоа да ги занемарите децата. Одлуката да се има дете е доброволна и не превземање на одговорноста за последиците од одлуката е срамна.Да се биде свесен за сопствените одлуки е највисокото ниво на рзвој на секое човечко суштество.
воспитување

Jas bi rekol griza za decata ...

roditel sum na dve deca ... vozrasni...

cesto pati se desava vo 22 ili 23 casot
da saka nekade da odi...
i dokolku toa go pobara od mene....
odma stanuvam ...
go nosam... kade saka...
i toa voopsto ne go kometiram...

go rabotam so 100 % zadovolstvo....

no so roditelite e druga rabota...

sto se podrazbira za griza za roditelot...

koga ke dojde moment...
odma odime vo bolnica...
cekam tamo vo hodnici...
gi nosam doma...

ama zborot griza...
da im dadam voda ili slichno ... ne...

imam za kogo da se grizam!!!!

od nivna strana da se na noze...
i da ne mi odmagaat ...
ako nemoze da pomagnat...

BiG_kIsS напиша: Што мислите за оние родители на кои не им е гајле за децата? Под тоа не им е гајле мислам да не се интересираат за детето..... За тоа каде оди, со кого се дружи, еве сега каде ќе слави Нова година и со кого...... Дали мислите дека се такви поради тоа што се преокупирани? Или зараси нешто друго?

Можни се, според мене, два случаја:

1. или се децата испуштени од раце многу одамна, па родителот се откажал од секаква забелешка (што површно може да се гледа како негрижа)

2. или родителот навистина нема родителско чувство (познавам мајки кои немаат ни грам мајчинско чувство)

Во вториот случај не може да се стори ништо...Господ таков ги дал и тоа е...

Во првиот случај потребен е разговор на рамна нога...
Како тоа да се изведе е вистинска уметност, зашто децата не прифаќаат солење памет ниту пак евоцирање спомени, а уште помалку споредба со некои си "примерни" деца... Тука се потребни рибарски вештини (сте држеле ли риба в рака без да ви се слизне на земја? Е, па, ова е токму тоа)

Според мене, детето уште од мало треба да се учи да биде одговорно за своите постапки, почнувајќи од тоа зошто не смее да ги фаќа ринглите на шпоретот или да брца желевца во штекерите, па се' до изборот на другарите, местата што ги посетува и времетраењето на излезот...

Mislam deka najgolemiot problem sto roditelite go imaat e negiranje. Ne, moeto dete ne moze da bide so drogi i sl zasto toa im se slucuva na drugi ama ne i na moeto dete. Tocno kako sto kazavte porano, nema priracnik za roditeli, sepak mislam deka najmnogu treba da se bide strpliv i non stop da im se zboruva na decata, da im se stanuva duri i dosaden sto e dobro a sto loso za niv. Sekoja situacija da im se bide objasneta i ne samo da im se kaze ne toa ne moze taka , tuku i da se objasni zosto toa ne moze taka i koi posledici bi se dobile od taa nesakana situacija. Uste edna vazna rabota kako roditel e da se bide dosleden. Koga ke kazete ne, ne otstapuvate od toa pa makar da padnal svetot. E sega ne da se inaetite, nego da bidete razumni za problemot. Na primer ako ste rekle ne moze deneska da se izleguva, na prasanjeto zosto, ne da se odgovara zasto jas sum umoren i ne mozam da te cekam, nego zasto deneska e nasiot den za film ili vecera ili nesto sl. Uste eden problem e sto decata otprilika znaat sto sleduva ako ne pocituvaat pravile, deka ke bidat kazneti i sl, pa i ne se osekaat slobodni da zboruvaat za nekoj biten problem, kako droga, tepacka, ostanuvanje trudna i sl. Treba da mu se stavi na znaenje na deteto deka sto problem da ima moze da se resi samo ako go kaze problemot i deka posledicite ke se pogolemi ako ne kaze ili laze od samiot problem. Znam, ne e lesno ama toa e