Социјализам или капитализам?

Right, case closed! Сега чекаме да дојдата на власт либертаријанистите и да го променат системот.

Да ја намалат админстрацијата, да ги затворат инситутциите кои се непотребни и создадат вишок на работна сила.

Јас како капиталист ќе го чекам тоа со раширени раце. Ќе молат работници за работа, а ќе прифатат сатнина која јас ќе им ја одредам. Згора на тоа ќе бидат благодарни, затоа што ќе имаат работа и ќе даваат се од себе за да ја задржат работата. А не како сега 20-30-50 долари сатнина. Да незборувам за оние кои се професионалци и наплаќаат по 300-400-500 долари сатнина

Ако ништо друго тие, либертаријанистите, ќе не направат конкурентни со пазарите на работна сила од третиот свет.

Case closed!

Да живее либертаријанизмот! Тријам раце!



Изменето од Platenik - 15.Септември.2012 во 06:04

Колку јас и ти да дискутриаме по овие теми нема да дојдеме до заеднички заклучок.

Либерализмот е опција која е многу одмана изумрена, либертијанизмот е обична кованица која е измислена од луѓе кои не се спремни за радикални промени на системот.

90% од секторите кои ги наброја погоре се стопански гранки кои немам ниту јас проблем да бидат приватни. Меѓутоа образовнието, здравството и социјалната заштита неможат и несмеат да бидат во приватни раце.

Тоа може да биде само во САД. Здравството е универзална потреба, ако државата сака здрава нација тогаш таа мора да ги регулира тие прашања. Истото важи и за образованието. Во спротивно овие услуги постануваат елитистички и достапни до оние кои само можат да платат. Тоа ја уназадува државата.

Зарем треба да дискутираме каков е здравствениот и образовниот систем во САД?

За жал предолго си изгледа во САД, и тамошното секојденвие веќе има влијание врз твоето убедување.

Во остнатиот свет не е така, од западна Европа па се до далечна Азија и зафрлените Австралија и Нов Зеланд. Значи има подобри начини како да се уредува општеството. Европјаните немаат никакво пробле да бидат повеќе оданочени, но за возврат кога тие услуги ќе им бидат потребни очекуваат да не ги чини многу. Се до свеста!

Во либералниот капитализам пред се влаедееле економските законитости, кои заради непостоење на регулатива за оние кои го продавале својот труд и оние кои располагале со капитал ќе резултира во осцилации каде оди капиталот, штрајкови, глад, експлоатација, мизерни услови за живеење, хиперпродукции на некои производи, недостаток на други...... Непалнираното производство и трчањето по профите ќе бидат основните причини за честите рецесии и катастрофални депресии.

Ради тие причини капиталот морал да прави отстапки. Со оглед дека тој неможе самиот да се регулира, единствен метод кој досега е измислен и давал некави резултати е демократски избраната власт. Нејзе и се дава мадат да ги регулира односите како во општествената свера, така и во креирање позитивна клима за развој на стопанскиот живот.

Сите оние свери за кои капиталот нема интерес треба да и се остават на државата. Во тој смисол зборувам дека државата треба да се грижи за блогосостојбата на сопствениот народ и просперитетот на нацијата.

Мислиш дека туку така капиталистот ќе му ги даде парите на работникот, без да му ја исцица крвта? Па тоа е веќе видено во либералниот капитализам.

Од таа причина се појавува админстрацијата, не да ги вработува луѓето, туку да ја регулира лакомоста на капиталот. Една од тие регулации е и пропишување на минималецот.

Зарем Македонија не го искуси ова, па беше принудена и таа да пропишува одередни праваила на игра.

Меси,

Точно така, тоа е мое мислење дека капиталот неможе самиот себе да се регулира. Меѓутоа тоа го зборувам како од теоретски аспект така и од свое сопствено лично искуство.

Кога работев за друг и заработував 120000 годишно, ми беа малку. Сега кога работам за себе многу ми се и 30000 да му дадам на некој работник.
Држам до пропишаниот минимум ако несакам да ми го растурат задникот. На тој начин администрацијата го полни буџетот (преку личните даноци на вработените), а и влијае на стапката на невработеност.


Зарем дерегулацијата во финасиско-банкарскиот систем не ги ги донесе економиите пред колапс?

Историски е докажано дека економските законитости, без регулатива и интервенција не функционитраат на општеството да му обезбедат долгорочен и стабилен просперитет. Цикличните кризи, рецесии и депресии стануваат многу чести и со секој нареден пат покатастрофални.

Капиталот во основа нема интерес да влезе во свери кои се капитало интензивни, неисплатливи на долг временски период и за несоодветен надоместок. Капиталот нема интерес ниту да плаќа соодветен надомсеток за вложениот труд, ниту пак даноци. Што помалку тоа подобро.

Тоа се пред се сверите на социјалната заштита, здравството, образованието, инфраструктура, јавниот транспорт.... сите така наречени непродуктивни дејности.

Од тие причини, дојдено е до сознание, дека интервенционизмот од страна на државната администрација и нејзините институции е нешто што мора да постои. Државата е таа што треба да биде ГАРДИЈАН, чувар на севкупната благосостојба на секој еден нејзин граѓанин. Капиталот може да биде само инструмент преку кој, менаџиран совесно, ќе ги постигне саканите резултати.

Еден од факторите што далечниот исток доминира е ниската и нерегулирана работна сила. Меѓутоа, тоа се должи на бројноста на населението, квалитетот на работната сила и желбата за останок. Спремни да се жртвуваат да учат и работат за помалку, колку да опстанат. Кога еднаш ќе го достигнат посакуваниот степен на развиток, тогаш работната сила нема да остане толку ефтина. Зарем за тоа не ни се пример, Јапонија и Кореја.

До кој степен треба да оди регулативата, какви се овластувања треба да има државната адмистрација и какви се инструменти треба да постојат со цел да се контролира работата на тие на кои им е даден мандат да управуваат со општеството е друга тема за дискусија.

Регулативата, да, по мене, мора да постои. Зарем сите ние не се залагаме за правна, демократска држава, каде секој еден ќе ги знае правилата на игра, вклучувајќи го и капиталот?

Се спротивно на погорново, доведува до хаос, безредие!

Пред да збориме за социјализам или капитализам...
да излезем од феудализмов...
пошто на крај сме веќе од робовладетелство...
...
бар мислам...

Либерализам, неолиберализам или либретијанизам се се тоа варијации на тема.

Ништо ново и ништо што досега небило дискутирано или на овај или онај начин спроведено од некои земји, влади. До одреден степен, се разбира!

Тоа е утопија која се наметнува од одреден број на луѓе кои, чувствуваат дека треба нешто да се промени, но незнаат како. Неможат да излезат од рамката во која функционирале или се оформиле како личности.

Едноставно не се спремни за драстични, радикални општествени промени.
Во таа група ги ставам и либетијанистите. Тие не нудат промени, тие нудат модификации. Patch up job! Барем јас така мислам.

Капиталот неможе сам да се регулира, ниту пак пазарот тоа може да го стори. Тоа не е во приордата на капиталот.

Ова им стана многу јасно и на самите американци кога со Новиот дил го напуштија либералзимот и почнааа да воведуваат државен интевенционизам, меѓутоа идеолошки обременет.

За жал и после толку години, се појавуваат стручњаци и експерти кои живеат во минатото и сметаат дека преоблемот не е во системот, туку во државната интервенција. Затоа имаме луѓе кои ќе ја користат својата политчка моќ да го вратат светот пред повеќе од 80 години. Корист од тоа нема општеството туку поединци. Зарем не е тоа случај со САД и волците блиски да Бол стрит и владите на Реган, Буш и силните полтрони како Рамсфелд, Чејни, Вулфовиц.....и силните лобисти?!

Резултатот ни е познат нема што да се дискутира.

На западот му се потребни, крупни општествени промени, доколку сака да опстане и има понатаму влијание на севкупните светски движења.

Далечниот ориент веќе почнува ите како да доминара!

Неможам да разберам или поточно да прифатам дека и денеска во 21 век некој би се залагал за анархизам или либертијанизам, кој пак е само блага отстапка на неолибералситите и следбениците на учењето на Милтон Фридман.

Светската економска криза го потврдува тоа, дека тие учења се главната причината за претстоечкиот финасиски колапс.

Сите оние кои се поборници дека пазарот и самиот капитал ќе ги регулира односите или дека во дерегулацијата и лимитираната интервенција на владите е спасот, само се залажуваат!

Капиталот нема општествена свест и оди таму каде најлесно и најбрзо може да се оплоди. Тоа пордразбира и експлоатација на работната сила.

Таквите услови се вештачки, политички исконструирани со цел да во одредени земји има недостаток на капитал и вишок на работна сила. Во тој случај цената на трудот принудно се дампира. Таквите земји, со владините стратегии за даночни и фискални олеснувања, а згора на тоа и евтината работна рака ќе ги направи пококурентни. Значи да се работи ко вол за слама, затоа што без таквите стратегии, нема да има ниту слама. Тоа го сака капиталот.

Па вие, мои драги Македонци, видете и сами проценете!

Да капиталот имаше општествена свест, тој немаше да ги остави на цедило луѓето во матичните земји и ги принуди да живеат во шатори.

Према тоа владини интервенции, субвенции, регулативи... мора да постојат. Тие се тие кои ќе треба да ги балансираат негативните и позитвините појави во општеството во името на сите, а не во името на демократијата од кои ќе профитираат поединци.

Прашање е колкави треба да бидат овластувањата на владите и какви механизми треба да се има со цел да се контролира нивното работење.

Изменето од Platenik - 11.Септември.2012 во 04:06

Milko01 напиша: Само анархија...признавам.....

технички гледано на хартија, анархијата е најдобар општествен систем, затоа што воопшто не е систем на прво место, нема луѓе кои контролираат, нема општествени групи и формации, нема закони и правил, сите ја величат индивидуата и своите лични права и желби
проблемот е само што на човекот секогаш му треба контрола, а тоа го пружаат политичките и правните системи...
технички гледано всушност, сите системи се во ред, проблемот е што сите едноставно не можат да прекинат да ги злоупотребуваат