А што прави овој народ?

А шта би радио.Све јајаре!

Станаа амреи...Кој аплаудира,кој се смее на вистината.

Си брои денови,и чека чудо.

Зборува и ќути!

Зборуваа родителите на соучениците на моите деца кога ќе завршеше родителскиот состанок.
Ми потврдуваа дека сум имал право што сум се „бунел“. Велеа:  „Ама знаеш како е, што можеме ние тука, штом тие решиле, ќе ни’ ги земат парите.“ А јас од петни жили се обидував да ги убедам дека од нас зависи дали ќе даваме пари или не. Им докажував* дека давачката од 250 денари што ни’ ја бараа секоја година за фотокопирање на 20 листа за тестовите по некои од предметите не е законска и е премногу висока.  Како на мали деца на таблата им пишував:
Приходи:
1000 деца во гимназијата х 250 ден. = 250.000 денари.

Расходи:
1000 деца х 20 листа = 20.000 листа.
20.000 листа : 500 листа/топ хартија = 40 топови хартија.
Малопродажна цена за 1 топ хартија е во просек по 200 - 220 денари. (А зарем по таква малопродажна цена ќе ја набавуваат?!) Но нека е и така:
40 топа хартија х 220 денари/топ = 8800 денари.   

Вкупни приходи од 1000 деца = 250.000 ден.
Вкупни расходи  за 1000 деца =     8.800 ден.
                     Разлика                 = 241.200 ден.

Во очи им велев: „Што сте наведнале глава? Што траете? Страв ли ви е да не ви го земат детето на „око“?
И, на крај, сите си потпишаа дека се согласуваат да даваат по 250 денари и си ќутеа!


Зборуваат работници  помеѓу себе за условите под кои работат, за траењето на работното време, за работата во Саботите (а понекогаш и во Неделите), за ниските плати, за парите што треба да им ги вратат на газдите следниот ден по земањето на платата од банката ... Кога треба да им се рече на газдите за сето ова, дека треба сите да прекинат со работа, е тогаш си ќутат!


Зборуваат луѓево помеѓу себе и за немаштијата, за тешкиот живот, за лагите за средна плата од 22.000 денари, за малите приходи, за искористувањето од работодавците, за неуспешните реформи во здравството, школството, за вработувањето по роднинска, партиска или митаџиска линија ... Ама кога треба ова да го кажат јавно - ќутат!


Зборуваат луѓево и за неспособните, алчни и корумпирани политичари, дека воопшто не мислат за народот и дека за него им текнува само пред избори ... ама никој не испаѓа кога треба да се изрази јавен револт, ај да не речам демонстрации, оти тоа звучи толку застрашувачко, сите мудро си - ќутат!

И, повторно и повторно ... си одат на избори и, гласаат за истите тие кои „утре“ пак ќе ги крадат. А овие пак ќе ги озборуваат
Но ете, изгледа убаво му е на народов да си зборува и да си ќути!


* - Ако има некој од тие родители, веќе ќе знае кој е Златник!

И што предлагаш?
Како што рече Ванковска - да избереме друг народ?

Нашиот народ си гледа серија за серија и ич не си се секира.
И кога нема серија на телевизија со комшивките,родителите,инкасантот...швалерот повторно се прави муабет за сериите.
Само по третата епизода од гледање на ИНДО-ТУРСКОТО срање слободно главата на таквиот гледач можи да се приклучи на канализационата мрежа.